το καφενείο στην άκρη του κόσμου

Ηχογράφηση από τη Σοφία Σακαρίκου:

Εισαγωγή

Αναμφίβολα, ο καθένας μας προσπαθεί να κατακτήσει την πολυπόθητη εσωτερική ευημερία του με ποικίλους τρόπους. Σαφώς η ανάγνωση ενός καλού βιβλίου αποτελεί έναν εξαιρετικό τρόπο. Πολλά είναι τα βιβλία που χαρίζουν μαθήματα γαλήνης, χαλάρωσης και ηρεμίας, ενώ ταυτόχρονα μας κάνουν να δούμε και να εκτιμήσουμε την ουσία των πραγμάτων γύρω μας. Έτσι, δύο ιδιαίτερα βιβλία του Τζον Στρελέτσκι, Το καφενείο στην άκρη του κόσμου και η συνέχειά του, θα μας κάνουν να αναθεωρήσουμε τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τα γεγονότα και να επαναπροσδιορίσουμε το νόημα της ζωής μας.

το καφενείο στην άκρη του κόσμου
Φωτογραφία: Αναστασία Παλάσκα

Υπόθεση

Το πρώτο βιβλίο της διλογίας, εστιάζει στον μοναδικό πρωταγωνιστή, τον Τζον. Έναν διαφημιστή, ο οποίος ζει μόνιμα μέσα στο άγχος. Αυτό το άγχος της καθημερινότητας, της βιοπάλης, των ανιαρών καταστάσεων γύρω του, ενώ ταυτόχρονα παλεύει να συμβιώσει με αυτό. Παρακολουθώντας τη ζωή του Τζον, βρισκόμαστε μαζί του σε ένα ταξίδι, που θα έχει απρόσμενη τροπή. Έτσι, ξαφνικά, θα φτάσει στο χαρακτηριστικό «Καφέ – Γιατί», το οποίο θα αλλάξει ολόκληρη την κοσμοθεωρία του.

Ως αγχώδης άνθρωπος, ο Τζον αρχικά σαστίζει, καθώς το ταξίδι του παίρνει άλλη πορεία από την επιθυμητή, χάνοντας έτσι τον έλεγχο και τον προγραμματισμό των καταστάσεων. Σε αυτό το ιδιαίτερο καφενείο, όμως, θα γνωρίσει πρόσωπα που έχουν να του μάθουν πολλά. Μαζί τους και μέσα από μια σειρά ερωτήσεων ξεκινώντας πάντα με «Γιατί», ο πρωταγωνιστής μας θα ανακαλύψει πως η αλλαγή προς έναν καλύτερο εαυτό, είναι ένα ολόκληρο, συναρπαστικό και δύσκολο ταξίδι μεν, εφικτό και γεμάτο εκπλήξεις δε.

Η επιστροφή

Ο Τζον Στρελέτσκι, έκανε δυναμική επιστροφή με την συνέχεια του αρχικού βιβλίου. Έτσι, προσέφερε στο αναγνωστικό του κοινό την δεύτερη ιστορία που αποτελεί πηγή έμπνευσης για την ανακάλυψη του εαυτού μας, Το καφενείο στην άκρη του κόσμου: η επιστροφή.

Αυτή τη φορά, λοιπόν, ο χαρούμενος και ευτυχισμένος Τζον, έχοντας ανακαλύψει το δικό του νόημα ζωής και τη δική του ευτυχία, επιστρέφει και πάλι στο «Καφέ – Γιατί». Πλέον ζώντας ευτυχισμένος και γνωρίζοντας τις προτεραιότητές του, θα δώσει απλόχερα την βοήθειά του στην Τζέσικα. Μία γυναίκα που ζει δυστυχισμένη και εγκλωβισμένη σε μία άχρωμη πραγματικότητα, πραγματοποιώντας τις επιθυμίες των άλλων και παραμερίζοντας τα δικά της θέλω.

Εδώ, σε αυτό το βιβλίο, ο Τζον θα αποτελέσει καλό φίλο και μέντορα της Τζέσικα. Της δίνει την ευκαιρία να ανακαλύψει την δική της ταυτότητα. Τη δύναμη να ξεκινήσει το δικό της κυνήγι για την ευτυχία. Μέσα από την ανάπτυξη συζήτησης για θέματα που αφορούν προσωπικές προτεραιότητες, συναισθήματα και συμπεριφορές, το βιβλίο εξηγεί γιατί ο καθένας είναι μοναδικός.

το καφενείο στην άκρη του κόσμου
Φωτογραφία: Αναστασία Παλάσκα

Ο Τζον Στρελέτσκι και τα βιβλία του

Πρόκειται για δύο βιβλία μοναδικά και τόσο ιδιαίτερα, για διάφορους λόγους. Ο Τζον Στρελέτσκι έγραψε το πρώτο βιβλίο το 2013. Σε ηλικία 33 ετών, ένα τυχαίο γεγονός τον ενέπνευσε και του άλλαξε τη ζωή, οδηγώντας τον έτσι να δημιουργήσει Το καφενείο στην άκρη του κόσμου. Το βιβλίο αγαπήθηκε και βρέθηκε σύντομα στις λίστες των best sellers και μεταφράστηκε σε 26 γλώσσες παγκοσμίως.

Μετά την επιτυχία που γνώρισε το πρώτο βιβλίο, ο Τζον αποφάσισε να χαρίσει στο κοινό του ένα ακόμη βιβλίο-έμπνευση. Επέστρεψε, συνεπώς, το 2016 με ένα ακόμη διαμαντάκι, το οποίο κρύβει μία βασική αντίθεση. Το πρώτο μιλά για το πως εμείς οι ίδιοι πρέπει να βρούμε τον τρόπο να ορίσουμε τη ζωή μας. Το δεύτερο, όμως, αποδεικνύει πως ακόμη και ευτυχισμένος, η διατήρηση της ευημερίας δεν σταματά ποτέ και κάποια μέρα μπορούμε να γίνουμε οι ίδιοι μέντορες άλλων ανθρώπων, όσο κι αν μοιάζει αδύνατο.

Κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Γνώση.

Πηγή εικόνας: https://www.johnstrelecky.com/

Εντυπώσεις

Αναμφίβολα, μιλάμε για δύο βιβλία που διαβάζει κανείς ευχάριστα, μέσα σε ένα μόνο απόγευμα παρέα με τον καφέ του. Το καφενείο στην άκρη του κόσμου, προσωπικά το λάτρεψα. Κυρίως, γιατί μέσα από απλά παραδείγματα, μπορεί κανείς να αντιληφθεί ότι η ευτυχία είναι δίπλα μας, με πολλές μορφές. Επίσης, μερικές φορές η πραγματικότητα δεν είναι τόσο ζοφερή όσο φαντάζει. Σίγουρα, όμως, κλείνοντας το βιβλίο συνειδητοποίησα το εξής. Στο έργο της ζωής μας, εμείς οι ίδιοι έχουμε τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Και αν η ζωή και το νόημά της είναι ένα βιβλίο, ο καθένας μπορεί να πάρει την πένα στα χέρια του και να το γράψει. Να αλλάξει, να σβήσει και να ξαναγράψει την ιστορία του όπως θέλει. Πότε δεν είναι αργά να αλλάξουμε την ποιότητα της ζωής μας. Και βέβαια, δεν είναι κανείς εγωιστής, με το να έχει διαφορετικές προτεραιότητες, απ’ ότι οι άλλοι.

ΥΓ. Είναι όμορφο να κάνουμε πράγματα που ολοκληρώνουν το είναι και την ευτυχία μας.


Παρόμοια άρθρα: 

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Instagram, Facebook και Spotify για περισσότερη έμπνευση.