Αφήστε το θέατρο να αναπνεύσει!

Αφήστε το θέατρο να αναπνεύσει πια! Ένας χώρος που ανέκαθεν μυρίζει μπαρούτι βρίσκεται ξανά στο στόχαστρο. Γιατί; Γιατί, ακριβώς, είναι ο χώρος της ελεύθερης έκφρασης και του ελεύθερου λόγου.

Σάσα Σταμάτη: Σάλος και πολιτικές αντιδράσεις για την επεισοδιακή διακοπή της παράστασης του Ζαραλίκου

Όλο το διαδίκτυο βομβαρδίστηκε ξανά από παρόμοιους τίτλους άρθρων, αλλά και χιλιάδες άλλα αγανακτισμένα posts, που εκφράζουν θυμό και βαθιά θλίψη. Το θέατρο ξανά βρέθηκε σε μια εξαιρετικά ευάλωτη θέση, την οποία αισίως υπερασπίστηκε το θεατρόφιλο κοινό.

Η διακοπή της παράστασης

Βράδυ Πέμπτης, 2 Δεκεμβρίου 1971… ουπς, 2021 ήθελα να πω(!) Την ώρα της παράστασης του Χριστόφορου Ζαραλίκου, Το Πλοίο του Μιαούλη “Γκιαούρ-One”, επικράτησε πανικός. Αφήστε όσα ξέρατε. Αντί για χειροκρότημα, οι παραστάσεις πλέον θα τελειώνουν με τοιούτου είδους εισβολές! Όλα ξεκίνησαν όταν η γνωστή παρουσιάστρια και πρωτοστάτισσα Σάσα Σταμάτη όρμησε στη σκηνή, συνοδευόμενη από άλλα πρωτοπαλίκαρα, ή μπράβους, όπως χαρακτηρίστηκαν από όλους/ες, διακόπτοντας την παράσταση.

H αιτία

Αφήστε τις πολύπλοκες σκέψεις. Η αιτία της -αναίτιας αλλά τέλος πάντων- διακοπής ήταν πολύ απλή στα μάτια εκείνων που την έκαναν. Το βάρος πέφτει στην αναφορά του κωμικού προς στον Βαγγέλη Μαρινάκη, η οποία φάνηκε να ενόχλησε την κυρία Σταμάτη. Εκείνη άρχισε να φωνάζει επί σκηνής, κατηγορώντας το Ζαραλίκο, για παραποίηση του σεναρίου και για πρόσθετες αναφορές κι ανακρίβειες. Στο θέατρο Καρέζη, το βράδυ της Πέμπτης, επικράτησε πανικός, τόσο από τους εισβολείς της σκηνής, όσο κι από το κοινό, το οποίο έσπευσε να γιουχάρει την απαράδεκτη πρωτοβουλία της παρουσιάστριας.

Η στάση Ζαραλίκου

Εξαιρετική ήταν, μέσα σε όλη τη φρενίτιδα που επικράτησε επί σκηνής, η στάση του κωμικού. Ο Ζαραλίκος, εμφανώς σοκαρισμένος και οργισμένος μαζί, προσπάθησε να κρατήσει ήπιους τόνους, όσο το δυνατόν ήταν εφικτό. Η παράστασή του, με τίτλο 1821-1921, Διακόσια Χρόνια Δανεικά, είναι πολυεπίπεδη, συνδέοντας σατιρικά τα ηρωικά με τα σύγχρονα πρόσωπα. Αφήστε βέβαια τέτοιες λεπτομέρειες. Εδώ μιλάμε για σάτιρα. Η σάτιρα δεν είναι για όλους, όπως φάνηκε…

Αρνητές της Σάτιρας

Μεταξύ άλλων καλλιτεχνών από το χώρο της σάτιρας, άκρως κατατοπιστική ήταν η τοποθέτηση του Αποστόλη Μπαρμπαγιάννη ή, ευρέως γνωστού, «κυρίου Ελληνοφρένεια». Αφήστε τους αρνητές του κορωνοϊού. Αφήστε τους αρνητές της απογραφής. Αφήστε κάθε άλλο κουλό θέμα για να γίνει κάποιος αρνητής. Ο «κύριος Ελληνοφρένειας» εντόπισε με μεγάλη ακρίβεια αυτό το είδος αρνητών, που δυστυχώς παρασιτεί χρόνια στις γωνιές του σανιδιού. Οι Αρνητές τις Σάτιρας είναι πλέον γεγονός, κυρίες και κύριοι. Μεταξύ άλλων, ο Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης έγραψε στον τοίχο του στα social media:

Ωστόσο οι Αρνητές της Σάτιρας δεν είναι νέα μόδα. Ευδοκιμούν από παλιά στον τόπο μας. Όπως και τα φασισταριά, όπως και οι μπράβοι, όπως και τα τσόκαρα. Στήριξη στον @Christoforos Zaralikos και τσάκισμα σε τραμπούκους και λογοκριτές για να μην τολμήσουν να ξανασηκώσουν κεφάλι!

Αγαπητή Κυρία Σταμάτη,

Για την Αγαπητή Κυρία Σταμάτη ολόκληρο το διαδίκτυο πήρε φωτιά. Αυτό που έγινε στο θέατρο Καρέζη το λες και παρακμή. Όταν μπράβοι εισβάλλουν σε παράσταση με το «έτσι θέλω», εν έτει 2021, ε τότε κάπου έχουμε χάσει τη μπάλα, βρε αδερφέ. Αφήστε το θέατρο να αναπνεύσει πια! Μια οικονομική κρίση κι ένας κορωνοϊός δεν είναι αρκετά, ώστε να το καταστρέψουν μέσα σε μια μόνο δεκαετία; Είναι βέβαια. Ευτυχώς που υπάρχει ακόμη κι εκείνο το κοινό, που σέβεται κι αγαπά το θέατρο. Το ίδιο το κοινό γιούχαρε και πέταξε έξω, να το πούμε απλά, όλο το παρεάκι που μαζεύτηκε στη σκηνή. Όσο υπάρχει εκείνο το κοινό, που δεν υπομένει στους τραμπουκισμούς, τη φίμωση, και τη λογοκρισία, υπάρχει ελπίδα, Αγαπητή Κυρία Σταμάτη.

Η σάτιρα έχει όρια;

Όπως ο σεξπηρικός Άμλετ διερωτάται στο επικό ομώνυμο θεατρικό «Να ζει κανείς ή να μη ζει;», έτσι και οι άνθρωποι του θεάτρου διερωτώνται: η σάτιρα έχει όρια, ή όχι; Οι απόψεις, αγαπητό κοινό, διίστανται. Αφήστε βέβαια τέτοιου είδους φιλοσοφικά ερωτήματα να σχολιαστούν σε άλλο άρθρο. Αυτό που μας ενδιαφέρει να τονιστεί εδώ είναι ότι περιστατικά όπως αυτό θυμίζουν χούντα. Και όχι, μην βιαστείτε να πείτε πως ο όρος χρησιμοποιείται καταχρηστικά. Επί χούντας, πάλι το θέατρο υπήρξε ο εύκολος στόχος. Θεατρικές παραστάσεις ακυρώνονταν, θέατρα καίγονταν, και ολόκληρα σενάρια κατέληγαν στα σκουπίδια. Κι αν αυτό το περιστατικό στο θέατρο Καρέζη δεν αποτελεί ένα σύγχρονο δείγμα χούντας, τότε τί είναι οέο;

Παρόμοια άρθρα

• Θεατρικές προτάσεις για το μήνα Δεκέμβριο
• Θέατρο στα χρώματα του ουράνιου τόξου
• ΚΕΘΕΑ: το θέατρο ως παράθυρο στον κόσμο

Aκολουθήστε μας σε Facebook, Instagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.