Exclusive Content:

4 Παραστάσεις για να δείτε τον Μάρτιο

0
παραστάσεις
Πηγή εικόνας: pinterest.com

Ο Μάρτης είναι εδώ και μαζί του η νέα η θεατρική σεζόν με αρκετές νέες και ενδιαφέρουσες παραστάσεις. Εμείς ξεχωρίσαμε τέσσερις από αυτές, οι οποίες μας κέντρισαν το ενδιαφέρον και σας προτείνουμε να τις παρακολουθήσετε.

Η Παρεξήγηση, στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν

παραστάσεις
Πηγή εικόνας: viva.gr

Η Παρεξήγηση αποτελεί μία από τις κορυφαίες παραστάσεις του Γάλλου νομπελίστα συγγραφέα και φιλόσοφου Αλμπέρ Καμύ το 1944. Ένας γιος επιστρέφει μετά από 20 χρόνια οικειοθελούς εξορίας στην Αφρική στην πατρίδα του, κάπου στην κεντρική Ευρώπη, για να βρει ξανά τη μητέρα και την αδερφή του. Έρχεται με τη νεαρή γυναίκα του, αποφασίζοντας να μην ανακοινώσει εξ αρχής την πραγματική του ταυτότητα. Απόφαση μοιραία, γιατί οι δύο γυναίκες, που διατηρούν ένα μοναχικό πανδοχείο, ληστεύουν και δολοφονούν τους καλεσμένους τους προσπαθώντας να επιβιώσουν αλλά και με την ελπίδα να αφήσουν πίσω τον τόπο τους και να εγκατασταθούν κάπου «μπροστά στη θάλασσα».

Ο Γιάννης Χουβαρδάς, επιστρέφει στο Θέατρο Τέχνης με ένα έργο, το οποίο πραγματεύεται τη σύγκρουση του ανθρώπου με το μοιραίο. Ο σκηνοθέτης, υπό τους ήχους της μουσικής που ερμηνεύει ζωντανά επί σκηνής ο Blaine L. Reininger, χτίζει μια άκρως μυστηριώδη, noir ατμόσφαιρα, με βασικό άξονα την ειρωνική ατάκα της κόρης προς την σύζυγο του αδερφού της: «Αν θέλετε να ξέρετε, υπήρξε κάποια παρεξήγηση. Όσο άμαθη κι αν είστε στη ζωή, αντιλαμβάνεστε ότι αυτά συμβαίνουν». Παίζουν οι ηθοποιοί: Μαριάννα Κάλμπαρη, Φλομαρία Παπαδάκη, Αναστάσης Ροϊλός, Πηνελόπη Τσιλίκα.

Ανεμοδαρμένα Ύψη, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά

Πηγή εικόνας: viva.gr

Τα Ανεμοδαρμένα Ύψη μετά την μεγάλη επιτυχία στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, πλέον παρουσιάζονται στη σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά σε διασκευή και σκηνοθεσία του Γιάννη Καλαβριανού. Ο σκηνοθέτης διασκευάζει την ιστορία του θυελλώδους, παράφορου και καταδικασμένου έρωτα ανάμεσα στον Χήθκλιφ και την Κάθριν, ενός από τα πιο εμβληματικά και αντιφατικά ζευγάρια του παγκόσμιου λογοτεχνικού ρεπερτορίου. Ο έρωτας τους δεν ξεπεράστηκε ποτέ, οδήγησε σε τρομερές πράξεις εκδίκησης, σημάδεψε δύο οικογένειες για πάντα και εξακολουθεί να συναρπάζει με τη δύναμή του, εκατομμύρια αναγνώστες μέχρι και σήμερα. Παίζουν: Γιώργος Γλάστρας, Ιωάννα Κολλιοπούλου, Μαρία Κωνσταντά, Αγγελική Λεμονή, Γιώργος Μακρής, Χριστίνα Μαξούρη, Λυγερή Μητροπούλου, Γιώργος Μπένος, Γιώργος Μπινιάρης, Άγγελος Μπούρας, Δημήτρης Πασσάς.

Πεταλούδες στο στομάχι, στο Θέατρο Νέου Κόσμου

παραστάσεις
Πηγή εικόνας: viva.gr

Ο Κωνσταντίνος Ρήγος μέσα από το κείμενο της Έρι Κύργια Πεταλούδες στο στομάχι, περιγράφει την εξαρτημένη και παραισθησιογόνο επίδραση του έρωτα. Πρόκειται για μία από τις παραστάσεις οι οποίες ενσωματώνουν το θέατρο, τη μουσική, τον χορό, τα νέα μέσα και τα social media. Ο Ρ. Α. προσπαθεί να βρει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ίδια του τη ζωή, δηλώνει πανσέξουαλ και insta-ποιητής, επικοινωνεί με όλα τα μοντέρνα μέσα, διασκεδάζει ξέφρενα στα πάρτι, ποστάρει με μανία, αναζητεί την προσοχή και την αποδοχή, καταθλίβεται όταν δεν τις βρίσκει, ερωτοτροπεί ακατάπαυστα, έχει απόλυτη ανάγκη από αγάπη, τρελαίνεται από την έλλειψή της, ερωτεύεται, πληγώνεται, και πάλι από την αρχή, ξανά και ξανά. Μέχρι να γνωρίσει τη Μόλι, που τον εθίζει σαν θανατηφόρο ναρκωτικό. Γύρω του, ένας κύκλος από άτομα που ερωτεύτηκε, που τον πρόδωσαν, που πλήγωσε, που τον ξεπέρασαν, που τον οδηγούν στο τέλος ή τον συνοδεύουν σε μια νέα αρχή.

Μέσα από ένα κολάζ από στιγμιότυπα, κείμενα, βίντεο, τραγούδια, χορό, παρακολουθούμε αποσπασματικά μερικές εβδομάδες από τη ζωή του κεντρικού χαρακτήρα, ενός αντιήρωα του καιρού μας, πλήρως απορροφημένου στην ικανοποίηση της μεγαλύτερης ανάγκης του: της αγάπης. Παίζουν οι ηθοποιοί: Κλέλια Ανδριολάτου, Κωνσταντίνος Μπιμπής, Αλέξανδρος Βαρδαξόγλου, Κωνσταντίνος Γεωργόπουλος, Ίντρα Κέιν, Δωροθέα Μερκούρη.

Η Εκδρομή, στο θέατρο Άλφα

παραστάσεις
Πηγή εικόνας: theatromusicbooks.blogspot.com

Η ΕΚΔΡΟΜΗ του Λένου Χρηστίδη, σε σκηνοθεσία του Θανάση Μεγαλόπουλου, αποτελεί μια παραβολή σχετικά με τον νέο άνθρωπο. Σχολιάζει την τύφλωση που καταλαμβάνει σταδιακά τον κόσμο εν μέσω κρίσης, την άρνηση να αντιμετωπίσει την δυσχερή κατάσταση, την αδυναμία αντίδρασης, την ψεύτικη «ευτυχία» και «αισιοδοξία» που προβάλλουν τα media. Ένας νεανικός σύλλογος, ο Σύλλογος για την Πάση Θυσία Διατήρηση της Αισιοδοξίας, ξεκινά ένα ταξίδι για την αναζήτηση, διάσωση και εδραίωση της αισιοδοξίας. Η νέα παρέα είναι αθεράπευτα αισιόδοξη, είναι ενωμένη, συγκροτημένη, σκεπτόμενη, και επίμονη. Είναι; Επτά άτομα ταξιδεύουν μέσα σε ένα μικρό αυτοκίνητο. Αποφασίζουν να τα αφήσουν όλα πίσω τους και να πάρουν τις τύχες της ζωής τους στα χέρια τους. Να ξεπεράσουν τους φόβους τους και να βρουν ένα καινούργιο όμορφο μέρος με φίλους.

Έτσι η εκδρομή ξεκινάει. Στην αρχή όλα είναι τέλεια. Φανταστικά. Υπέροχα! Μαγευτικά! Ο δρόμος τους όμως είναι γεμάτος εμπόδια και πολύ σύντομα όλοι οι φόβοι και οι ανησυχίες τους πραγματοποιούνται και η ενότητα της παρέας δοκιμάζεται. Ένα έργο πολιτικό χωρίς καμία πολιτική αναφορά, ένα έργο «αισιόδοξο» με αμφίβολη αισιοδοξία, ένα έργο χαρούμενο στο δρόμο προς το γκρεμό. Παίζουν οι ηθοποιοί: Ορέστης Τζιόβας, Μαντώ Γιαννίκου, Ειρήνη Δένδη, Μαρία Μπαλούτσου, Γιάννης Οικονομίδης, Μυρτώ Πανάγου, Γιώργος Σκαρλάτος, Δανάη Τίκου.

Αυτές ήταν οι τέσσερεις παραστάσεις που σας προτείνουμε για το Μάρτη, όποια και να διαλέξετε, καλή θέαση!


Παρόμοια άρθρα:

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε FacebookInstagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

From Friday For Friday: Ανθισμένες αμυγδαλιές, η ελληνική ευτυχία και μια ευχή

0
friday

Πέρασε καιρός και έγιναν πολλά… Ας μείνουμε όμως μόνο στα θετικά. Αυτή την εβδομάδα μπήκε και επίσημα η άνοιξη, την Τρίτη στις 21 Μαρτίου. Αναμφίβολα ο Μάρτιος μπήκε πολύ άσχημα στις ζωές όλων μας.

Ο καιρός με τη σειρά του άλλες μέρες θυμίζει καλοκαίρι και άλλες χειμώνα. Μάλιστα σε κάποια μέρη χιόνισε κιόλας… Η άνοιξη όμως έχει τρυπώσει διακριτικά από ποικίλες χαραμάδες στους δρόμους μας και στις ζωές μας.

Παρά τη μουντίλα των κρύων ημερών, παρά τη μαυρίλα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά στα δελτία ειδήσεων και την ασχήμια του κράτους μας, παρά τους άπειρους λογαριασμούς που πρέπει μονίμως να πληρώσουμε, βλέπω μια νότα αισιοδοξίας κάθε φορά που διασχίζω την Ερμού και το Μοναστηράκι.

Ο κόσμος είναι όλο και περισσότερος, τα κοκτέιλ αρχίζουν δειλά δειλά να κάνουν την εμφάνιση τους, τα παγωτά πληθαίνουν στα χέρια των Αθηναίων και των τουριστών, τα φλοράλ φορέματα βγαίνουν από τη ντουλάπα. Την Κυριακή αλλάζει και η ώρα.

Ας ελπίσουμε η καθημερινότητά μας μέσα και έξω να γίνει έστω και λιγάκι πιο φωτεινή! Ας ευχηθούμε σε μια όσο μας το επιτρέπουν οι καιροί και οι κοινωνικές αντιξοότητες όμορφη και δημιουργική άνοιξη! Ας αφήσουμε τους εαυτούς μας να… ανθίσουν… σαν αμυγδαλιές.

Η παρομοίωση δεν είναι τυχαία. Βασίζεται στο σχόλιο μιας αγαπημένης φίλης. Μια εικόνα μιας τόσο όμορφης ανθισμένης αμυγδαλιάς μια τυχαία μέρα μια απρόσμενη στιγμή.

Αλήθεια υπάρχει κάτι πιο αισιόδοξο και ζωντανό από την ομορφιά της φύσης μέσα στην καρδιά του χειμώνα; Και είμαστε ο χειμώνας καθημερινά όταν αντιμετωπίζουμε δύσκολες καταστάσεις, εξαντλούμαστε και εξαντλούμε οι ίδιοι τον εαυτό μας, πιεζόμαστε. Και αυτό είναι επιτρεπτό, λογικό και αναμενόμενο. Όμως ξέρουμε ότι κάποια στιγμή θα σταματήσουμε να νιώθουμε έτσι. Είναι διαίσθηση, είναι η φυσική ροή των πραγμάτων και της ζωής; Δεν ξέρω.

Σίγουρα όμως πιστεύω ότι δεν υπάρχει καλύτερο timing από τώρα για να επιτρέψουμε όλοι στον εαυτό μας να ανθίσει. Ούτε Σεπτέμβρης με νέα σεζόν, ούτε Ιανουάριος με νέα χρονιά. Τώρα είναι ο καιρός!

Τώρα που η φύση ομορφαίνει, τώρα που ο καιρός ζεσταίνει, τώρα που όλοι είμαστε πιο χαρούμενοι και πιο πρόθυμοι να βγούμε από τα σπίτια μας, να ανακαλύψουμε και να μυρίσουμε τον τόπο μας. Ακόμη κι αν αυτό είναι να πάμε μέχρι το κοντινότερο καφέ της γειτονιάς.

Να τολμήσουμε να κάνουμε λάθη, να κλείσουμε κεφάλαια και να ανοίξουμε καινούργια, να κάνουμε πράγματα για τον εαυτό μας. Να μας επιτρέψουμε να μην είμαστε μόνο ο χειμώνας, να είμαστε και η ανθισμένη αμυγδαλιά! Αυτό θα ευχηθώ με την άφιξη της άνοιξης!

Παγκόσμια μέρα ευτυχίας

Τι άλλο γιορτάσαμε αυτή την εβδομάδα; Την παγκόσμια ημέρα ευτυχίας, τη Δευτέρα 20 Μαρτίου. Φυσικά αυτή τη γιορτή δεν την ξέρουμε οι περισσότεροι, δεν προβάλλεται τόσο, αφού δεν έχει και να πουλήσει κάτι. Ή το μάρκετινγκ δεν την έχει αξιοποιήσει ακόμη.

Πρόσφατα λοιπόν και όχι τη μέρα εκείνη το έμαθα και εγώ διαβάζοντας μια έρευνα που έγινε στην ετήσια έκθεση του  World Happiness Report. Το ενδιαφέρον αυτής της έρευνας λοιπόν είναι ότι η χώρα μας βρίσκεται στην 58η θέση που ναι μεν είναι χαμηλά στην παγκόσμια κλίμακα αλλά πέρυσι βρισκόταν στην 67η.

Τρομερό το ότι εμείς οι Έλληνες μέσα σε έναν χρόνο σκαρφαλώσαμε σχεδόν 10 σκαλιά πιο κοντά στην ευτυχία. Πολύ υποκειμενικό πράγμα η ευτυχία και σίγουρα μη μετρήσιμο. Υπάρχουν παράγοντες που την καθορίζουν ή τουλάχιστον τείνουν να μας οδηγούν προς αυτήν.

Δεν θα έλεγα ότι οι Έλληνες είμαστε αχάριστοι και δεν ευχαριστιόμαστε μια τέτοια αλλαγή. Αντιθέτως! Πιστεύω ότι πολλές φορές σε αυτή τη χώρα αναγκαζόμαστε να παλέψουμε για να επιβιώσουμε στην καθημερινότητα της ελληνικής κοινωνίας, να φέρουμε εις πέρας το εργασιακό ωράριο, τα ακριβά ενοίκια, την ανυπόφορη κίνηση λόγω κακής συγκοινωνίας σε σχέση με άλλες χώρες.

Και μόνο αυτά αρκούν για να σου χαλάσουν τη μέρα. Ωστόσο φαίνεται ότι παρόλες τις δυσλειτουργίες κάτι πηγαίνει κάπως καλύτερα. Φαίνεται ότι κάπου υπάρχει μια κινητοποίηση, μια διάθεση να ανθίσουμε… 

Για να μην γελιόμαστε επίσης σχετικά με τη γενιά και την εποχή μας πιστεύω ότι όσες δυσκολίες και αν έχουμε περάσει τα τελευταία χρόνια εξακολουθούμε να ζούμε καλύτερα από προηγούμενες γενιές.

Όπως πολύ συχνά αναφέρεται και στο πολυαγαπημένο «Podcast με απ’ όλα» έχουμε ξεχάσει πολλά από τα προβλήματα των προηγούμενων εποχών και ασυναίσθητα τείνουμε να πιστεύουμε ότι βιώνουμε τις μεγαλύτερες δυσκολίες.

Ξεχνάμε ότι οι γονείς μας πρόλαβαν τη χούντα, ξεχνάμε ότι μέχρι πριν λίγες δεκαετίες μορφώνονταν μόνο οι άντρες, ξεχνάμε ότι οι άνθρωποι πλένονταν μια φορά την εβδομάδα για λόγους οικονομίας. Κάθε εποχή έχει τα θετικά και τα αρνητικά της.

Είναι τόσα πολλά τα αρνητικά που μερικές φορές μας βουλιάζουν. Είναι όμως και τα θετικά αξιόλογα σ’ αυτή τη ζωή. Ας εστιάσουμε στο ότι μόλις και επίσημα ανακοινώθηκε η μη υποχρεωτική χρήση μάσκας, περάσαμε μέσα από μια πανδημία, εξελιχθήκαμε και τώρα είμαστε μπροστά στην πιο όμορφη εποχή του χρόνου, έτοιμοι να διεκδικήσουμε χαρούμενα βράδια με κόκκινο κρασί στις βεράντες και τα μπαλκόνια μας ακούγοντας τους οργισμένους γείτονες να μας βρίζουν επειδή αύριο δουλεύουν στις 8:00 το πρωί.  

The Friday Folly: Τελικά δεν είναι τόσο δύσκολο να συμπαθείς ανθρώπους που δεν έχεις γνωρίσει από κοντά. Ας ευχηθούμε σε αυτούς καλή σεζόν και να είναι ευτυχισμένοι εκεί που πάνε!

PanArmonia: Ορφικοί Ύμνοι – Η πρεμιέρα στην Πάτρα

0
Panarmonia

Η PanArmonia (Παναρμόνια) παρουσιάζει την μουσική παράσταση «Ορφικοί Ύμνοι – Η Πρεμιέρα» στο Αμφιθέατρο του “Συνεδριακού & Πολιτιστικού Κέντρου Πανεπιστημίου Πατρών” το Σάββατο 22 Απριλίου και ώρα 20:00.

Μια μεγάλη παραγωγή που έρχεται σε συνέχεια της παγκόσμιας πρώτης στους Δελφούς και που θα αποτελέσει μέρος της μεγάλης περιοδείας που θα λάβει χώρα σε Ελλάδα, Κύπρο και εξωτερικό.

Η PanArmonia είναι ένα πολυποίκιλο μουσικό σύνολο που εδώ και χρόνια αφιερώνει ένα μεγάλο μέρος της δράσης του στην μελέτη των Ορφικών Ύμνων, την ψυχαγωγική λειτουργία τους και την θεραπευτική επενέργειά τους στους ανθρώπους.

Οι 88 Ορφικοί Ύμνοι της Ελληνικής Παράδοσης που σώζονται στο ακέραιο, αποτελούν ανεκτίμητη πολιτισμική κληρονομιά για τους Έλληνες και για όλους τους ανθρώπους.

Η μυητική ποιητική γραφή του Ορφέα ακτινοβολεί σταθερά την πανσυμπαντική Σοφία κι αρμονία του Γίγνεσθαι.

Η μελοποίηση και η ενορχήστρωση των Ύμνων από την PanArmonia, βασίστηκε  πέρα από την έμπνευση, τόσο στην ετυμολογική και εννοιολογική μετάφραση των κειμένων όσο και στον αποσυμβολισμό τους. Μέσα από ένα πάντρεμα κλασσικών, σύγχρονων και αρχαίων στοιχείων και ρυθμών, δημιουργήθηκαν πρωτοποριακές μουσικές εκδηλώσεις, από τις οποίες σε αυτήν την συναυλία θα ακούσουμε τους εξής μελοποιημένους ύμνους:

Εστίας – Διός  – Ερμού – Μνημοσύνης – Μουσών – Ασκληπιού – Άρεως -Νίκης

Πάνω από 25 μουσικοί επί σκηνής απαρτίζουν το ορχηστρικό σύνολο:

Σολίστ μέτζο σοπράνο: Δήμητρα Αναστασία Σακελλαροπούλου, Σοπράνο,γυναικείες και αντρικές Φωνές,  Πιάνο, Φλάουτο, Άρπα, Κιθάρα, Λαούτο, Μπουζούκι, Μαντολίνο, Κρουστά, Τυμπάνια και 8μελές σύνολο ήχησης κεραύνιων κυμβάλων (γκονγκ).

Τα κεραύνια κύμβαλα είναι κατασκευασμένα από ειδικά κράματα μετάλλων και ηχούν στις συχνότητες των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος.

Πρόδρομος της συναυλίας, θα είναι η εικαστική έκθεση της συλλογής “Ανω Οράν”, που αποτελείται από μυσταγωγικούς πίνακες με αρμονικά, πανάρχαια σύμβολα και Ορφικούς Ύμνους.

Παρουσιάζει η Κωνσταντίνα Ροδάνθη Πετρίδου.

Η διάρκεια της εκδήλωσης θα είναι περίπου 80 λεπτά (χωρίς διάλειμμα).

 

Γνωρίζοντας το μουσικό σύνολο PanArmonia και το ταξίδι των Ορφικών Ύμνων

0
Panarmonia

Το μουσικό σύνολο PanArmonia δημιουργήθηκε πριν 13 χρόνια, το 2010. Η PanArmonia, η οποία «γεννήθηκε» από την αγάπη 2 μουσικών για τη μουσική και την αρμονία, εξού και το όνομα του μουσικού συνόλου, πλέον αριθμεί 12 σταθερά μέλη αλλά και 20 μόνιμους συνεργάτες.

Ας ανακαλύψουμε λοιπόν ποιος είναι ο στόχος της PanArmonia αλλά και το ταξίδι των Ορφικών Ύμνων, το οποίο θα έχεις την ευκαιρία να ακολουθήσεις και εσύ!

Ο στόχος της PanArmonia

Τι κάνει την PanArmonia να ξεχωρίζει; Αρχικά σίγουρα η μουσική της. Συγκεκριμένα η PanArmonia αποτελεί ένα μουσικό σύνολο, το οποίο έχει το δικό του ξεχωριστό χαρακτήρα. Μάλιστα, σήμερα αριθμεί πάνω 100 δικά του τραγούδια, 20 ορχηστρικούς αυτοσχεδιασμούς αλλά και 13 μελοποιημένους Ορφικούς Ύμνους!

Σκοπός της PanArmonia είναι η δημιουργία νέων μουσικών τάσεων και ειδών ,τα χαρακτηριστικά κι η αισθητική των οποίων θα στοχεύουν στην αφύπνιση της πιο υπέροχης Φύσης μέσα στους ανθρώπους.

Η PanArmonia ερμηνεύει και δρα έχοντας ως στόχο να βοηθήσει τους ακροατές να φτάσουν στο Αληθινό βίωμα της Ευδαιμονίας. Για να πετύχει τον στόχο της η PanArmonia επιλέγει προσεκτικά τους μουσικούς της ερμηνευτές, οι οποίοι πρέπει πρώτα από όλα να έχουν καταφέρει και οι ίδιοι να φτάσουν σε αυτή την κατάσταση, ώστε να μπορέσουν να τη μεταφέρουν μέσω της μουσικής με τον πιο όμορφο τρόπο.

Μέσω των παραστάσεών της, αποδεικνύει την Δυναμική της Μουσικής Αρμονίας. Μέσα από την έκθεσή του σε αυτήν, ο άνθρωπος μπορεί μέσα σε μια εποχή άγχους, προβληματισμών και ανασφάλειας να επανα-συντονιστεί με τους κοσμικούς ρυθμούς της εσωτερικής Ευταξίας και της Ισορροπίας.

Οι Ορφικοί Ύμνοι

Κάτι ακόμα όμως που κάνει την PanArmonia να ξεχωρίζει είναι η αποστολή που έχει επιλέξει. Αποστολή της είναιη ερμηνεία μουσικών έργων με νέους τρόπους που θα διευρύνουν την Έννοια της Μουσικής ως εργαλείο για την πιο θαυμαστή αγαλλίαση της καρδιάς τωνανθρώπων.

Συγκεκριμένα αυτή τη χρονιά, η PanArmonia συνεχίζει το μουσικό της ταξίδι έχοντας ως στόχο την ολοκλήρωση ενός ιδιαίτερα απαιτητικού έργου, τη διάδοση των Ορφικών Ύμνων. Η πρώτη μάλιστα σχετική παράσταση δόθηκε σε έναν άκρως συμβολικό χώρο, στους Δελφούς, στο Θέατρο «Φρύνιχος».

Για την Panarmonia, η διάδοση των Ορφικών Ύμνων αποτελεί από το 2022 προτεραιότητα, ενώ το μουσικό σύνολο έχει ήδη προγραμματίσει περιοδεία, πάνω σε αυτόν τον στόχο, στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό, παράλληλα με άλλες δράσεις.

Το «αρμονικό ταξίδι» της PanArmonia

Μετά από την πρώτη παράσταση στους Δελφούς, το μουσικό έργο των Ορφικών Ύμνων συνεχίζει το αρμονικό του ταξίδι στην Πάτρα, τον Απρίλιο του 2023.

Στη συνέχεια θα βρεθεί στην Θεσσαλονίκη,στην Λάρισα, στην Αθήνα, στο Αρχαίο Θέατρο των Δελφών και παράλληλα προγραμματίζει μια μεγάλη περιοδεία στο εξωτερικό!

Για να ενημερωθείς σχετικά παράσταση αλλά και στην περίπτωση που θέλεις να προμηθευτείς κάποιο εισιτήριο ώστε να ακολουθήσεις το αρμονικό ταξίδι της PanArmonia μπορείς να πατήσεις εδώ.

Η PanArmonia που ξεχωρίζει

Η PanArmonia σε μία εποχή «βαβούρας» έρχεται για να δημιουργήσει τη δική της ξεχωριστή μελωδία. Το μουσικό σύνολο έχει καταφέρει σε ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα να δημιουργήσει τη δική του ξεχωριστή ταυτότητα, μία ταυτότητα που όχι μόνο το κάνει να ξεχωρίζει, αλλά αποτελεί και την κινητήρια δύναμη όλων των καλλιτεχνών του.

Οι συναυλίες της PanArmonia δεν αποτελούν μόνο μία ευκαιρία για «αρμονία» αλλά ταυτόχρονα και μία γιορτή. Μία γιορτή αγάπης, μουσικής και τέχνης, που μεταφέρουν το κοινό μακριά από τα αρνητικά ερεθίσματα που μπορεί να έχει η καθημερινότητα του.

Αν δεν είχες και εσύ την ευκαιρία να ακούσεις την PanArmonia τότε ίσως τώρα είναι η ευκαιρία. Ακόμα και αν τα μουσικά σου ακούσματα μπορεί να είναι διαφορετικά, η μοναδικότητα του μουσικού συνόλου είναι σίγουρο πως θα καταφέρει με την τρόπο της να σε κερδίσει.

Το Video Clip της PanArmonia

Αν θέλεις να πάρεις μία γεύση από PanArmonia τότε μπορείς να ακούσεις το τραγούδι «Όλη η γης ανθίζει», πατώντας εδώ ώστε να επισκεφθείς το επίσημο κανάλι στο Youtube.

Επίσης μπορείς να ακούσεις και να παρακολουθήσεις τον ορφικό ύμνο της Νίκης, από την PanArmonia:

Διάβασε επίσης – 5 βιβλία που κυριάρχησαν στη μεγάλη οθόνη 

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε FacebookInstagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

La la land: Γιατί όλα μπορούν να συμβούν

0
Πηγή: tvinsider.com

Έχουν περάσει 8 χρόνια από την κυκλοφορία της αμερικανικής μουσικής, ρομαντικής, κωμικής-δραματικής ταινίας La la land. Την ταινία έχει σκηνοθετήσει και γράψει ο Ντάμιεν Σαζέλ και πρωταγωνιστούν οι Έμμα Στόουν και Ράιαν Γκόσλινγκ. Αν και το La la land γυρίστηκε σε διάστημα οκτώ εβδομάδων, κατάφερε να είναι υποψήφιο για 14 Όσκαρ από τα οποία κέρδισε τα 6. Μεταξύ των οποίων το Όσκαρ για την Καλύτερη Σκηνοθεσία και Α’ γυναικείου ρόλου. Παράλληλα, έλαβε 7 Χρυσές Σφαίρες και 5 BAFTA.

Υπόθεση

Στην ταινία La la land παρακολουθούμε την συνάντηση δυο ανθρώπων, του Σεμπαστιαν και της Μια, που έχουν όνειρα για το μέλλον τους αλλά δεν έχουν βρει ακόμα τον τρόπο για τα πραγματοποιήσουν. Συγκεκριμένα, ο Σεμπάστιαν είναι μουσικός που έχει ως όνειρο του να ανοίξει ένα δικό του τζαζ μπαρ. Η τυχαία συνάντηση με την Μια, η οποία είναι υπάλληλος σε καφετέρια και ονειρεύεται κάποια στιγμή να γίνει ηθοποιός, θα φέρει και τους δυο πιο κοντά στα όνειρα τους. Αν και στην αρχή μπορεί να φαίνονται αντίθετοι χαρακτήρες, μαζί θα ζήσουν ένα ρομαντικό έρωτα που θα τους οδηγήσει στην πραγματοποίηση των ονείρων τους.

Σκέψεις

Το La la land μας δείχνει πως όλα τα όνειρα μας, όσο απίστευτα και μεγάλα και αν είναι, μπορούμε να τα πραγματοποιήσουμε. Οι πρωταγωνιστές μας, μέσα από τις αρκετά ρεαλιστικές ερμηνείες τους μας δείχνουν έναν τρόπο για να επικεντρωθούμε στα όνειρα μας και μόνο σ’ αυτά. Μπορεί να υπάρχουν πολλοί που μας λένε ότι δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η Μια στην ταινία «Οι άνθρωποι αγαπούν αυτό με το οποίο παθιάζονται οι άλλοι». Εμείς όμως πρέπει να παραλείψουμε τους άλλους και να επικεντρωθούμε μόνο στους στόχους μας. Σε εκείνους τους στόχους που θα μας κάνουν καλύτερους για εμάς. Όσες δυσκολίες και αν συναντήσουμε, κάποια στιγμή τα όνειρα μας θα πραγματοποιηθούν. Αρκεί να προσπαθήσουμε μέχρι να τα καταφέρουμε. Από την στιγμή, βέβαια, που τα θέλουμε πραγματικά.

Land
Πηγή: Variety.com

Πέρα από την υλοποίηση των ονείρων, κύριο πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία La la land παίζει και ο χαμένος, μοναδικός, αληθινός έρωτας και η σκέψη του τι θα γινόταν αν μέναμε μαζί του έως το τέλος. Μια χρόνια απορία που δεν θα λυθεί μάλλον ποτέ. Όσες ταινίες και αν γυριστούν, αυτό το «αν» θα μείνει αναπάντητο. Καθώς όλα στην ζωή μας είναι επιλογές. Εμείς επιλέγουμε πως θα δράσουμε την κάθε στιγμή. Οι επιλογές μας είναι αυτές που διαμορφώνουν την ζωή μας. Γεγονός που το τέλος του La la land μας το υπενθυμίζει.

Ο έρωτας αποτελεί την κινητήριο δύναμη σε όλες τις περιπτώσεις. Είναι το συναίσθημα που μας παρακινεί καθημερινά για να πράξουμε νέα πράγματα, να μπούμε σε νέες περιπέτειες. Χωρίς αυτόν είμαστε μισοί. Έρωτας δεν σημαίνει μόνο ερωτεύομαι έναν άλλον άνθρωπο, αλλά ερωτεύομαι και μια ιδέα, ένα όνειρο. Ζω με όλο μου το είναι, για αυτό μόνο.

Μέσα από την εξαιρετική σκηνοθετική μάτια του Ντάμιεν Σαζέλ και την ονειρική, ρομαντική μουσική του Τζάστιν Χόρβιτζ το La la land μας παρακινεί να ζήσουμε τα όνειρα μας. Να παλέψουμε με όλο μας το είναι για αυτά. Να μην τα παρατήσουμε με την πρώτη δυσκολία γιατί «That now our dreams/ They’be finally come true».


Παρόμοια άρθρα:

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε FacebookInstagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

From Friday For Friday – Το γκρίζο του μετρό, το κίτρινο της ελπίδας και η Μαντόνα

0
cody hiscox/unsplash

Το μετρό της Αθήνας μου έχει πολλές φορές δημιουργήσει μια συγκεκριμένη εικόνα. Είναι γκρίζο και μουντό, βλέπω πάρα πολλούς ανθρώπους άγνωστους σε μένα και μεταξύ τους να περπατάνε γρήγορα και με σκυμμένο το κεφάλι, άλλοι κρατάνε χαρτοφύλακα, άλλοι διαβάζουν ένα βιβλίο, άλλοι φορούν ακουστικά.

Όλοι απρόσωποι και απόμακροι. Τρέχουν να προλάβουν να μπουν στο μετρό, τρέχουν να προλάβουν την ανταπόκριση με το τραμ, τρέχουν να προλάβουν να φτάσουν κάπου.

Και τελικά χάνουν την ίδια τη ζωή. Πάντα το μετρό μου θύμιζε μια βαλίτσα σαν αυτές τις παλιές, τις δερμάτινες που έπρεπε να τις σηκώσεις για να τις μεταφέρεις. Μια βαλίτσα που θα πάρεις μαζί σου όπου πας. Μια βαλίτσα ανοιχτή, ξεχειλισμένη όπως είμαστε σχεδόν όλοι σήμερα.

Αλλά μέσα από αυτή τη βαλίτσα, την ανοιχτή, την πεταμένη στο πάτωμα σε μια γωνιά φανταζόμουν πάντα να πετάνε προς τα πάνω φουσκωμένα μπαλόνια διάφορων αποχρώσεων.

Τα μπαλόνια αυτά είναι δεμένα στη βαλίτσα, η βαλίτσα τα τραβάει προς τα κάτω, αλλά αυτά πάντα δεν θα κοιτάνε προς τα πάνω; Αυτή είναι η ζωή μας. Το μετρό της Αθήνας, μια καλοφτιαγμένη βαλίτσα ξεχασμένη στο πάτωμα και μια ελπίδα καταπιεσμένη να ξεπετάγεται μέσα από αυτήν.

Πού θα βρεις την ελπίδα; Σε μια φωτεινή αφίσα για μια ωραία θεατρική παράσταση στη στάση που περιμένεις, σε μια παρέα που θα μπει στο βαγόνι και θα σου τραβήξει την προσοχή επειδή γελάει δυνατά, στη βαλίτσα…μέσα της. Το μόνο που χρειάζεται είναι να βρεις το σωστό μπαλόνι (φυσικά το κριτήριο είναι το αγαπημένο σου χρώμα) και ένα ψαλίδι.

Τα έχεις και τα δυο ήδη.. μέσα σου. Στο κάτω κάτω και τι έγινε βρε Σοφάκι, αν δεν πέρασες το μάθημα σ’ αυτό το εξάμηνο; Δεν έκλεισε δα και η βαλίτσα. Το κίτρινο δεν είναι το αγαπημένο σου χρώμα;

Πού χάθηκαν οι θετικές σχέσεις;

Μιας και αναφέρθηκα λοιπόν στις συνθήκες ζωής που μας κάνουν να χάνουμε κάθε ελπίδα και βρίσκουμε το κίνητρο να βγούμε μόνο σε γιορτές όπως του Αγίου Βαλεντίνου και η Τσικνοπέμπτη, θα ήθελα να μοιραστώ μια ενδιαφέρουσα έρευνα που διάβασα πρόσφατα σε αρκετά σαιτ.

Μια έρευνα του Harvard λοιπόν που ξεκίνησε πριν από 85 χρόνια σχετικά με το τι μας κάνει τελικά ευτυχισμένους στη ζωή υποστηρίζει ότι αυτό το μαγικό συστατικό είναι οι θετικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, δηλαδή η φιλία, η συντροφικότητα και γενικά η συναναστροφή με όσους μας κάνουν να νιώθουμε χαρούμενοι και πλήρεις.

Φυσικά και δεν συμφωνώ με το κλισέ «Τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία». Φυσικά και πιστεύω ότι τα λεφτά βελτιώνουν το βιοτικό σου επίπεδο και σε κάνουν πιο άνετος και ξέγνοιαστος αυξάνοντας κατά συνέπεια τις πιθανότητες να πλησιάσεις την ευτυχία.

Αλλά ναι, θα συμφωνήσω με την έρευνα του Harvard. Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με τα βράδια που πέρασα με την παρέα μου στο Μεταξουργείο γελώντας σαν χαζή, με ένα τελείως αλλόκοτο Σαββατοκύριακο στη Θεσσαλονίκη που κατάφεραν να μας κάνουν μάρκετινγκ μέχρι και οι κουλουράδες, με τις ατέλειωτες ώρες που καθόμασταν στα «σκαλάκια του Αγίου Νικολάου» (και όχι δεν εννοώ τα γνωστά της Πάτρας) στην καραντίνα.

Απ’ την άλλη δεν είναι τελείως αντιφατικό αυτό, αν κοιτάξουμε την καθημερινότητά μας και σκεφτούμε ότι ξυπνάμε και κοιμόμαστε στο μετρό; Δεν είναι σαν να βάζουμε τρικλοποδιά στον εαυτό μας; Με λίγα λόγια η έρευνα δεν μου είπε κάτι καινούργιο ούτε χρειάστηκε να μου επιβεβαιώσει κάτι για το οποίο είχα αμφιβολίες.

Πολλές φορές ωστόσο αναρωτιέμαι πού βρίσκονται όλες αυτές οι παρέες που μάλλον κάποτε έκαναν ευτυχισμένη τη ζωή μας, σε τι επιλέγουμε να αναλώνουμε την καθημερινότητά μας, πού θάψαμε όλη μας τη διάθεση για ευτυχία;

Όλα είναι θέμα μάρκετινγκ

Κλείνω το άρθρο αυτής της εβδομάδας λέγοντας ότι τελικά όλα είναι θέμα μάρκετινγκ. Ο Άγιος Βαλεντίνος μάρκετινγκ για λουλούδια και αρκουδάκια, η Τσικνοπέμπτη μάρκετινγκ για την ταβέρνα και τα παϊδάκια.

Ο καθένας διαλέγει ποια μέρα γιορτάζει και αγοράζει ανάλογα…μπορεί να ψωνίσει και από τις δυο επιχειρήσεις. Τι συμβαίνει όμως όταν προσποιείσαι ότι θέλεις να απέχεις από αυτή την καταπιεστική καταναλωτική κουλτούρα αλλά ενδιαφέρεσαι για πιο ουσιαστικά ζητήματα; Κι αυτό μάρκετινγκ είναι!

Άκουσα σήμερα μια πολύ εύστοχη τοποθέτηση για το περίφημο ποστ της Μαντόνα, στο οποίο προτρέπει στους followers της να μην αποδίδουν όλη τους την ενέργεια στον Άγιο Βαλεντίνο αλλά να στραφούν προς το τεράστιο πρόβλημα που προκάλεσε ο σεισμός στην Τουρκία και τη Συρία. Προφανώς ως influencer θα επηρεάσει το κοινό της θετικά και δεν αμφισβητώ την πρόθεσή της. Παράλληλα βέβαια κέρδισε μια τεράστια δημοτικότητα παγκοσμίως με ένα απλό ποστ.

Μην με θεωρήσετε καχύποπτη, απλώς πάντα πίστευα ότι ο ανθρωπισμός και η αλληλεγγύη δεν φαίνονται αλλά καθρεφτίζονται, και ότι αυτός που βοηθά ειλικρινά τον συνάνθρωπο το κάνει αθόρυβα και κυρίως με πράξεις. 

The Friday Folly: Το αγαπημένο μου χρώμα είναι το κόκκινο. 

From Friday For Friday 2 – Το χιούμορ, οι «φεμινίστριες» και τα πιο χουχουλιάρικα κεριά του Instagram

0
travis yewell

Παρασκευή 10/2/2023 σήμερα και η εβδομάδα που πέρασε με βρήκε να προβληματίζομαι σε μεγάλο βαθμό για τα όρια. Στο σημερινό άρθρο επέλεξα να μιλήσω για το χιούμορ, τις συμβουλές και τις αφηγήσεις σε περιβάλλον καθημερινής αλληλεπίδρασης, τη δουλειά μου. 

Πολλές φορές δεν καταλαβαίνουμε πότε κάποιος ξεπερνάει τα όρια, δεν αντιλαμβανόμαστε πόσο ύπουλα το κάνει και πού πρέπει να μιλήσουμε. Κυρίως δεν ξέρουμε πώς να μιλήσουμε. Ζούμε σε μια κοινωνία τόσο πιεσμένη και πιεστική που καθημερινά συναντάμε ανθρώπους που έχουν την ανάγκη να γκρινιάξουν και να ξεσπάσουν. Όταν όμως τα αρνητικά αυτά συναισθήματα μεταφέρονται προς κάποιον άλλο άνθρωπο, πολύ περισσότερο όταν αυτός ο άλλος είμαι «εγώ» (συμπεριλαμβάνοντας το κάθε εγώ που διαβάζει αυτή τη στιγμή) οφείλουμε να κάνουμε κάτι, να του πετάξουμε πίσω το μπαλάκι. Και αν εκείνος εξακολουθεί να μας το στέλνει πίσω, τότε έχω να σας προτείνω κάποιους τρόπους για να σταματήσει να το κάνει: κοιτάξτε τον και χαμογελάστε, πείτε του ότι δεν υπάρχει λόγος να ανεβαίνουν οι τόνοι και αν αυτά δεν πιάσουν, μπορείτε να του συστήσετε την ξαδέρφη μου που διδάσκει yoga. Γενικά μην το υπομείνετε, μόνο κακό θα σας κάνει.

Έχετε σκεφτεί πόσες φορές εντάσσονται σε μια συζήτηση σπόντες, κακίες και προσβολές συγκεκαλυμμένα στα πλαίσια του κάνω χιούμορ ή στα πλαίσια του σου δίνω συμβουλές; Να ξεκαθαρίσουμε κάτι: Και το χιούμορ ωραίο και οι συμβουλές χρήσιμες αλλά όταν πλαγιάζονται μέσα σε αυτές αφηγήσεις περί των μειονεκτημάτων, των ελαττωμάτων και των αδυναμιών μου με μια ειρωνική, χλευαστική και επιδεικτική διάθεση τότε ξεφεύγουμε από το θέμα.. Τότε το θέμα δεν είναι να με κάνεις να γελάσω ή να με συμβουλεύσεις, αλλά να με κάνεις να αισθανθώ άσχημα και να με μειώσεις. Παραθέτω λοιπόν κάποιες ατάκες που θεωρούνται αθώες και χιουμοριστικές αλλά δεν είναι και πρέπει να σταματήσουν να αντιμετωπίζονται ως τέτοιες: «Πάλι έβαψε το μαλλί.. Δεν έχει άλλη δουλειά να κάνει και πάει και το αλλάζει συνέχεια», «Το μεταπτυχιακό είναι δικαιολογία για να μην κάνεις υπερωρίες», «Είναι δυνατόν να κουράζεσαι από το μεταπτυχιακό; Εγώ στην ηλικία σου κάθε βράδυ ξενυχτούσα μέχρι τις 5 και στις 6 έπιανα δουλειά», «Χιονιάς αλλά βλέπω το ταπεράκι δεν το ξέχασες». Και έχοντας ακούσει αυτά και άλλα διάφορα και προφανώς έχοντας σχηματίσει μια άποψη έρχονται οι γνωστές συμβουλές: «Καλέ μην το παίρνεις προσωπικά, μην παρεξηγείσαι, το χιούμορ είναι το σημαντικότερο πράγμα»! Βλέπετε το reverse psychology εδώ, έτσι; Χιούμορ λοιπόν αποκαλούμε το να ασχολούμαστε με το πόσο συχνά άλλαξε κάποιος χρώμα στο μαλλί, χιούμορ αποκαλούμε το να αναφέρουμε μπροστά του πόσα κιλά εκτιμάμε ότι πήρε ή έχασε, χιούμορ αποκαλούμε το να ειρωνευόμαστε τον κόπο του. Απ’ την άλλη, συμβουλή αποκαλούμε το να του κάνουμε παρατήρηση για το ότι δεν εξέλαβε διάφορες χοντράδες μας ως χιούμορ υπαινισσόμενοι παράλληλα ότι έχει κάποιο πρόβλημα που δεν το αντιλαμβάνεται έτσι και του προτείνουμε να αλλάξει… για το δικό του καλό μωρέ…

Εδώ λοιπόν κλείνω αυτό το κομμάτι λέγοντας ότι προφανώς το χιούμορ είναι αρκετά υποκειμενικό. Σίγουρα η αλληλεπίδραση των ανθρώπων δημιουργεί παρεξηγήσεις, αντιδράσεις και αφορμές για διαφωνίες για τις οποίες ας είμαστε ειλικρινείς, ποτέ δεν ευθύνεται μόνο η μια πλευρά. Αυτό δεν είναι μόνο αρνητικό, μέσα από αυτά μαθαίνουμε τον εαυτό μας και φυσικά βλέπουμε και τα δικά μας σφάλματα.  Επίσης ξεκαθαρίζω ότι τέτοια σχόλια μπορεί να μας κάνουν να αμφιβάλουμε για το χιούμορ ίσως και τις προθέσεις κάποιου ορισμένες φορές αλλά πιστεύω και υποστηρίζω ότι δεν είναι στοιχεία καθοριστικά για το ποιόν του ανθρώπου. Δεν είναι πάντα προϊόν κακίας τέτοια σχόλια. Όπως προανέφερα είναι τόσο πιεσμένη η καθημερινότητά μας που είναι αναμενόμενο ότι θα έχεις την ανάγκη να εκτονωθείς μερικές φορές ακόμη και ξεσπώντας με άκομψο τρόπο τα νεύρα σου πάνω σε κάποιον άλλο άνθρωπο (φυσικά δεν αναφέρομαι σε φαινόμενα σωματικής βίας). Όμως όπως επίσης προανέφερα είναι καθήκον σου να μην επιτρέψεις σε κανέναν να το κάνει σε εσένα. Εγώ ακόμη μερικές φορές δυσκολεύομαι να οριοθετήσω και να αποφύγω τέτοια σχόλια. Υπάρχουν φορές που γυρίζω σκασμένη στο σπίτι. Το μυστικό είναι τελικά να αποδεχτείς την προσωπικότητα του άλλου και να βρεις έναν τρόπο να πάρεις όλη αυτή την ενέργεια και να την διοχετεύσεις κάπου αλλού. Να, ας πούμε αυτό το άρθρο, είναι ένα παράδειγμα!

Προς όλες τις φίλες μου, τις «φεμινίστριες»

Φίλες μου, και απευθύνομαι αποκλειστικά στις γυναίκες αναγνώστριες σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να σας πω ότι έχετε κάθε δικαίωμα να λέτε ότι θεωρείτε τον φεμινισμό ηλίθιο και τις γυναίκες που τον υποστηρίζουν «βαρεμένες». Επίσης έχετε κάθε δικαίωμα να κατηγορείτε τις γυναίκες για την καταστροφή των σημερινών σχέσεων, γιατί δεν φροντίζουν τους άντρες όπως θα έπρεπε και δεν γουστάρουν τη μαγειρική, το κάνουν από ανάγκη. Επίσης έχετε κάθε δικαίωμα να «τσουβαλιάζετε» τους ανθρώπους υποστηρίζοντας ότι οι γυναίκες που κατέχουν υψηλές θέσεις είναι σκύλες ενώ αντιθέτως οι άντρες πιο συνεργάσιμοι και προσεγγίσιμοι. Έχετε επίσης το δικαίωμα να κατακρίνετε τα κορίτσια που δεν προσέχουν το βάρος τους και δεν ικανοποιούν τα δικά σας πρότυπα ομορφιάς ενώ να το θεωρείτε αδιάφορο για τους άντρες. Κατά συνέπεια έχετε και κάθε δικαίωμα να κουνάτε το δάχτυλο στις γυναίκες που κατήγγειλαν σεξουαλική κακοποίηση σε μεταγενέστερο χρόνο από αυτόν που έπρεπε σύμφωνα με την κρίση σας και να απορρίπτετε την αξία των λεγομένων τους. Φίλες μου, θα ήθελα όμως να ξέρετε ότι οι περισσότερες από εσάς στην καθημερινότητά σας φάσκετε και αντιφάσκετε άθελά σας. Πιάστε καμιά κουτάλα, βάλτε και την ποδιά και αφήστε τις βαρύγδουπες δηλώσεις, δεν είναι για σας, εσείς είστε γυναίκες και πρέπει να περιποιηθείτε τον αντρούλη σας. Και κυρίως θα ήθελα να σας ευχηθώ να μην χρειαστεί ποτέ να μειώσουν και να αμφισβητήσουν την αλήθεια τη δική σας ή κάποιας φίλης σας, «φεμινίστριας» ή μη.

The Friday Folly: Στην πιο κρύα Παρασκευή για φέτος αξίζει μια ζεστή σοκολάτα και το πιο γλυκό σοκολατένιο άρωμα από τα κεριά σόγιας των cmcreations. Δυο μοντέρνα και δημιουργικά κορίτσια, καθόλου «φεμινίστριες» σαν τις φίλες μας παραπάνω, κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα και τις Παρασκευές μας λίγο πιο χουχουλιάρικες..  Βρείτε τες εδώ: https://www.instagram.com/cmcreations___/.

Πάμε θέατρο και τον Φεβρουάριο

0
grtimes.gr

Ένας ακόμη θεατρικός μήνας έχει ξεκινήσει. Το θέατρο και οι άνθρωποι του είναι παρόντες για ακόμη μια φορά χαρίζοντας μας υπέροχες και μοναδικές ερμηνείες. Πολλές παραστάσεις αυτό το μήνα κάνουν πρεμιέρα ενώ άλλες συνεχίζουν την επιτυχημένη πορεία τους. Στο θεατρικό τοπίο θα βρούμε παραστάσεις για κάθε ηλικία και για κάθε γούστο. Στο σημερινό μας άρθρο όμως θα επικεντρωθούμε στις παραστάσεις που κάνουν πρεμιέρα αυτό το μήνα.

Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν.

Το έκτο πάτωμα, Θέατρο Ακροπόλ

Πηγή: in.gr

Στο θέατρο Ακροπόλ αναβιώνει η παράσταση σταθμός στο ελληνικό θέατρο, Το Έκτο Πάτωμα, η οποία έκανε πρεμιέρα 3 Φεβρουαρίου. Ο Γιώργος Βάλαρης σκηνοθετεί μια από τις θρυλικότερες παραστάσεις με πρωταγωνιστές Υρώ Μανέ, Κώστας Μακεδόνας, Ελένη Καστάνη, Δανάη Λουκάκη, Μαριαλένα Ροζάκη, Αρμάν Εδουάρδος Μενετιάν, Βασίλης Αθανασόπουλος, Δημήτρης Φραγκιόγλου και η Ευαγγελία Μουμούρη, Δημήτρης Πιατάς. Το ρόλο της αφηγήτριας ενσαρκώνει η αγαπημένη Μίρκα Παπακωνσταντίνου. Στο Θέατρο Ακροπόλ θα παρακολουθήσουμε την παράσταση με το θρυλικό κείμενο που διασκεύασε πριν 30 χρόνια η Άννα Παναγιωτοπούλου και με την μουσική που έγραψε ο Σταμάτης Κραουνάκης. Οι στίχοι των τραγουδιών που ακούγονται στην παράσταση ανήκουν στην Λινά Νικολακοπούλου. Την παράσταση μπορείτε να την παρακολουθήσετε από Τετάρτη έως Κυριακή.

Το κουτί, Fabrica Athens

Ευχαριστούμε για την παραχώρηση της φωτογραφίας την κ. Νταίζη Λεμπέση

Στο Τεχνοχώρο Fabrica η Ιωάννα Ρούσσου σκηνοθετεί από 6 Φεβρουαρίου την παράσταση Το κουτί με πρωταγωνίστριες τη Βίκυ Θαλασσινού και τη Δώρα Θωμοπούλου. Σύμφωνα με το δελτίο τύπου της παράστασης «Δύο γυναίκες , μοιράζονται τη ζωή τους  και ανταγωνίζονται η μία την άλλη για τη θέση τους  σ΄ ένα δυστοπικό περιβάλλον. Ένα  τρανζίστορ,  σαν άλλο κουτί της Πανδώρας ανασύρει, κάθε φορά που το ανοίγουν ή ανοίγει από μόνο του, σπαράγματα ιστορίας». Την παράσταση μπορείτε να την παρακολουθήσετε κάθε Δευτέρα.

The phantom of the opera, Christmas Theater

Πηγή: ct.gr

Ένα από τα σπουδαιότερα μιούζικαλ ταξιδεύει στην Ελλάδα με πρώτο σταθμό το Christmas Theater στην Αθήνα. Την ιστορική παράσταση του Andrew Lloyd Webber θα έχει την δυνατότητα να απολαύσει το αθηναϊκό κοινό αλλά και από το Μάρτιο το κοινό της Θεσσαλονίκης στο Μέγαρο Μουσικής. Με τους καλύτερους ερμηνευτές στην 35άχρονη πορεία του έργου να μας υπόσχονται μια μεγαλειώδη παραγωγή που θα μαγνητίσει και τους πιο απαιτητικούς θεατές. Από 8 Φεβρουαρίου και μέχρι 26 Φεβρουαρίου το κοινό της Αθήνας μπορεί να παρακολουθήσει την παράσταση κάθε Τετάρτη έως Κυριακή στο Christmas Theater.

Πήτερ Παν, Θέατρο Πειραιώς 131

Ευχαριστούμε για την παραχώρηση της φωτογραφίας τον κ. Αντώνη Κοκολάκη

Για τους μικρούς μας φίλους που αγαπούν το παιδί που αρνείται να μεγαλώσει και ζει στην  χώρα του Ποτέ η νέα του περιπέτεια με θέμα την κλιματική αλλαγή έρχεται στο Θέατρο Πειραιώς 131 από 12 Φεβρουαρίου. Ο Πητερ Παν μαζί με την Τινκερμπελ και τους φίλους τους θα προσπαθήσουν να σώσουν την χώρα του Ποτέ από τον Κάπτεν Χουκ και την καταστροφική μηχανή που έφτιαξε. Η παιδική σκηνή της Γιούλης Ηλιοπούλου στο Θέατρο Πειραιώς 131 κάθε Κυριακή περιμένει για 4η χρόνια να συναντήσει τους μικρούς της φίλους. Τους ήρωες ζωντανεύουν επί σκηνής οι Αναστάσης Κολοβός, Νίκος Παπαδάκης, Δέσποινα Κασιώτη, Γιώργος Λουρωτός, Κώστας Γόνης, Γλυκερία Χασάπη, Ιωάννα Προκοπίου, Αλέξανδρος Μαλτεζόπουλος, Υακίνθη Παράσχη, Ιάσων Μαλτεζόπουλος, Ελευθερία Γολιχά. Ενώ σε γιγαντοοθόνη εμφανίζεται η Γιούλη Ηλιοπούλου η οποία σκηνοθετεί και την παράσταση.

Αυτές ήταν μερικές παραστάσεις για το μήνα Φεβρουάριο από το πλούσιο θεατρικό τοπίο της Αθήνας που μπορούν μικροί και μεγάλοι να απολαύσουν. Μέχρι τις επόμενες προτάσεις να περνάτε όμορφα παρακολουθώντας θέατρο.


Παρόμοια άρθρα:

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε FacebookInstagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση

6 Κλασικά βιβλία που πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσεις

0
βιβλία
Πηγή: pinterest.com

Μεγάλοι συγγραφείς δίνοντας το προσωπικό τους στίγμα στην ιστορία της παγκόσμιας λογοτεχνίας, άφησαν πίσω τους αριστουργήματα. Στο παρόν άρθρο παρουσιάζω έξι από τα δικά μου προσωπικά αγαπημένα βιβλία, τα οποία προτείνω ανεπιφύλακτα να διαβάσεις!

Ο υπέροχος Γκάτσμπυ του Σκοτ Φιτζέραλντ
βιβλία
Πηγή: pinterest.com

Από τα αγαπημένα μου βιβλία του Φιτζέραλντ. Βρισκόμαστε στη Ν. Υόρκη τη δεκαετία του 1920. Είναι η εποχή της τζαζ, μια εποχή θαυμάτων, τέχνης, υπερβολής, όπου κυριαρχεί ακόμα η πεποίθηση ότι τα λεφτά μπορούν να αγοράσουν την ευτυχία. Ο Γκάτσμπυ είναι πάμπλουτος, μένει σε μια έπαυλη, έχει μπάτλερ, υπηρέτες, μια Ρολς-Ρόις και διοργανώνει θρυλικά πάρτι. Κανείς δεν ξέρει από πού έρχεται, ούτε πώς κατέχει μια τόσο μεγάλη περιουσία, ωστόσο όλοι γοητεύονται από το μυστηριώδες παρελθόν και τον τρόπο ζωής του. Εκείνος έχει κάτι ακόμα. Έναν απόλυτο, ανεκπλήρωτο, ρομαντικό έρωτα για την εύθραυστη αλλά πανέμορφη Νταίζη. Ο Γκάτσμπυ ξεχωρίζει. Και είναι τόσο αθεράπευτα ιδεαλιστής που γίνεται πραγματικά υπέροχος.

Οι Άθλιοι του Victor Hugo
βιβλία
Πηγή: pinterest.com

 Από τα πιο συγκλονιστηκά βιβλία! Πρόκειται για την ιστορία του Γιάννη Αγιάννη και του Ιαβέρη που τον κυνηγά όλη του τη ζωή επειδή έκλεψε ένα καρβέλι ψωμί.«…Οι «Άθλιοι» γράφτηκαν για όλα τα έθνη. Δεν ξέρω αν θα διαβαστούν απ’ όλους, όμως εγώ για όλους τους έγραψα. (…)Όπου ο άνθρωπος ζει αμόρφωτος και απελπισμένος, όπου η γυναίκα πουλάει το κορμί της για μια μπουκιά ψωμί, όπου το παιδί υποφέρει από αγραμματοσύνη κι από έλλειψη παιδείας, το βιβλίο των «Αθλίων» χτυπά την πόρτα φωνάζοντας δυνατά: «Ανοίξτε μου! Έρχομαι για σας!»»Στο σκοτεινό σημείο όπου βρίσκεται ο σημερινός πολιτισμός, ο άθλιος ονομάζεται Άνθρωπος, που αγωνιά κάτω απ’ όλα τα κλίματα και τα καθεστώτα, που στενάζει σ’ όλες τις γλώσσες». Βίκτωρ Ουγκώ

 Τα Ανεμοδαρμένα Ύψη της Έμιλυ Μπροντέ

βιβλία
Πηγή: pinterest.com

Τα Ανεμοδαρμένα Ύψη, που πρωτοεκδόθηκαν το 1847, είναι η πιο όμορφη ιστορία αγάπης όλων των εποχών, η άγρια και γεμάτη πάθος ιστορία της σχεδόν δαιμονικής αγάπης μεταξύ της Κάθριν Έρνσω και του Χήθκλιφ. Η δράση του μυθιστορήματος είναι χαοτική και βίαια, αλλά η ολοκληρωμένη σύνθετη δομή του, οι γλαφυρές περιγραφές του θυελλώδους και μοναχικού αγγλικού τοπίου του Γιόρκσαϊρ και η ποιητική μεγαλοσύνη του οράματος της Έμιλυ Μπροντέ συνδυάζονται έτσι ώστε το βιβλίο να αποκτήσει το βάθος και την απλότητα μιας αρχαίας τραγωδίας.

Έγκλημα και Τιμωρία του Φίοντορ Ντοστογιέφσκι

βιβλία
Πηγή: pinterest.com

 Δεν θα μπορούσε να λείπει από τη λίστα με τα καλύτερα βιβλία. Ξεκινώντας από ένα έγκλημα για το οποίο υπεύθυνη είναι η ίδια η κοινωνία, ο Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, στο πρόσωπο του θύτη, που είναι συγχρόνως και θύμα, προβάλλει την υπαρξιακή του αγωνία σε έναν κόσμο ζοφερό. Με το Έγκλημα και τιμωρία ο συγγραφέας θέτει ενώπιόν μας το υπαρξιακό πρόβλημα: Ο φοιτητής Ρασκόλνικωφ, που έγινε δολοφόνος διαμαρτυρόμενος για την κοινωνική αδικία και καταγγέλοντάς την, προβληματίζεται αν σε τελευταία ανάλυση είναι ο ίδιος εγκληματίας, τη στιγμή που όσοι κάνουν τους πολέμους ευθύνονται για εκατομμύρια θανάτους σε όλο τον κόσμο…

Ο Ξένος του Albert Camus
βιβλία
Πηγή: pinterest.com

Ο Ξένος είναι ένα από τα σημαντικότερα έργα του Καμύ, ενδεικτικό των απόψεών του για το παράλογο. Ο πρωταγωνιστής του βιβλίου, ο Μερσώ, αρνείται τη συμβατικότητα της καθημερινής ζωής και αδιαφορεί για τις συναισθηματικές και ηθικές αξίες της κοινωνίας μέσα στην οποία ζει. Κατηγορείται όχι τόσο για το έγκλημα που έχει διαπράξει όσο για το ότι είναι τόσο διαφορετικός από τους ομοίους του, «ξένος» ανάμεσά τους.

 Η ιστορια δύο πόλεων του Τσαρλς Ντίκενς
βιβλία
Πηγή: pinterest.com

Δύο πόλεις, το Λονδίνο και το Παρίσι, στη δίνη της Γαλλικής Επανάστασης. Η αφήγηση αναδεικνύει με έναν μοναδικό τρόπο πώς η Ιστορία μπορεί να διαλύσει τον ανθρώπινο βίο, τα ανθρώπινα πάθη, τις επιθυμίες και τα όνειρα κάθε ατόμου. Η επιβλητική μορφή του Σίντνεϊ Κάρτον έρχεται να μας θυμίσει πως υπάρχει ελπίδα και πίστη ακόμα και στις πιο σκοτεινές, απελπισμένες στιγμές. Τι ακριβώς είναι αυτή η τρέλα στην οποία οδηγείται στο τέλος της Ιστορίας δύο πόλεων ο Σίντνεϊ Κάρτον, βρίσκοντας όμως έτσι την πιο γλυκιά ανάπαυση που θα μπορούσε ποτέ να ονειρευτεί άνθρωπος; Είναι μια πράξη ηρωισμού, αυτοθυσίας από έναν παθιασμένο ιδεαλιστή ή τεκμήριο ενός αγνού έρωτα, που δε γνωρίζει όρια και, κυρίως, δε λυγίζει απέναντι στην απειλή του θανάτου;Όπως και να το ορίσει κάποιος, παραμένει μια μεγάλη στιγμή στην ιστορία της λογοτεχνίας.


Παρόμοια άρθρα:

Μη ξεχάσετε να ακολουθήσετε τις σελίδες μας σε FacebookInstagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

From Friday For Friday – Η γνωριμία, το πάθος, τα διλήμματα και το κόκκινο κρασί

0
milivoc kuhar/unsplash

Καλώς ήρθατε στη νέα μας στήλη From Friday, For Friday. Σε αυτή τη στήλη θα διαβάζετε για αγαπημένα μου πράγματα, μέρη, εικόνες που ξεχώρισα μέσα στην εβδομάδα και προτείνω σε εσάς, θα προβληματιστείτε μαζί μου για κοινωνικά ζητήματα και τοποθετήσεις με αφορμή συζητήσεις στο περιβάλλον μου (και πιστέψτε με είναι πολλές, καθημερινές και ορισμένες από αυτές απελπιστικές), θα γνωρίσετε μαζί μου ωραίους ανθρώπους με φρέσκιες ιδέες, θα αναζητήσουμε όλοι μαζί έμπνευση και δημιουργικότητα.

From Friday λοιπόν γιατί σε περίπτωση που δεν το είδατε ήδη ονομάζομαι Εύη. Εύη από το Παρασκευή και…Παρασκευούλα για τους κοντινούς και αγαπημένους μου ανθρώπους. For Friday γιατί θα ανεβαίνει ένα άρθρο κάθε Παρασκευή στις 20:00, το οποίο θα κάνει σίγουρα την αγαπημένη μου μέρα της εβδομάδας ακόμη πιο όμορφη…ελπίζω και τη δική σας Παρασκευή λίγο πιο όμορφη μέρα!

Τα πάθη και οι έρωτες

Δίνω λοιπόν ένα hint του τι θα ακολουθήσει γράφοντας ότι το τελευταίο διάστημα ξεχώρισα το πάθος κάποιων ανθρώπων για αυτό που κάνουν. Έμαθα ότι αυτοί που αγαπούν το επάγγελμά τους εργάζονται, δεν δουλεύουν. Ξεχώρισα το πάθος και τον έρωτα προς ένα αντικείμενο που είναι ακόμη πιο δυσεύρετο και από τον έρωτα προς τον άνθρωπο! Θαυμάζω τους ανθρώπους που διαβάζουν, ερευνούν, ανακαλύπτουν και δεν χορταίνουν ποτέ το αντικείμενό τους.

Συμπάσχω με τους ανθρώπους που υποψιάζονται ποιο είναι και πού βρίσκεται θαμμένο το πάθος τους αλλά φοβούνται να το βγάλουν προς τα έξω και να το κυνηγήσουν. Προκαλώ τους ανθρώπους που δεν το ξέρουν καν να ψάξουν για αυτό. Γιατί στο τέλος της μέρας…

Τελικά dog ή cat person?

Τώρα τελευταία ακούω συνέχεια το δίλημμα dog person ή cat person; Φυσικά το καταλαβαίνω απόλυτα, γιατί πρόκειται για δυο τελείως διαφορετικά ζώα με διαφορετικό δέσιμο απέναντι στον άνθρωπο και διαφορετικές συνήθειες.

Λένε ότι οι άνθρωποι που αγαπάνε τα σκυλιά λόγω της συντροφικότητας που προσφέρουν και της έκφρασης αγάπης προς το αφεντικό τους δυσκολεύονται να δούνε θετικά τις γάτες. Οι άνθρωποι που προτιμούν τις γάτες αντιθέτως λατρεύουν την ανεξαρτησία και τη σπιρτάδα τους. Τι να πω κι εγώ βέβαια που στο πατρικό μου για ένα διάστημα είχαμε ως κατοικίδια ένα σκύλο, μια γάτα και τέσσερα κλουβιά με καναρίνια. Επίσης κάποια περίοδο έπαιζε και ένα ενυδρείο στο σαλόνι μας.

Η αλήθεια είναι ότι ο γάτος δεν έζησε πολύ για να δούμε πώς θα συμπεριφερόταν στα καναρίνια μας. Φρόντισε για αυτό κάποιος «φιλόζωος» στη γειτονιά μας. Πάντως με τον σκύλο μας τα πήγαιναν τέλεια! Κλείνω λέγοντας ότι ως κατοικίδιο επιλέγω ξεκάθαρα τον σκύλο ενώ παράλληλα η ίδια είμαι ξεκάθαρα ως προσωπικότητα…γάτα. Μήπως τελικά δεν χρειάζεται να βάζουμε τόσα διλήμματα στην καθημερινότητά μας;

The Friday Folly: Το ξέρατε ότι ένα ποτήρι κόκκινο κρασί απογειώνει το βράδυ της Παρασκευής και μας βοηθάει να είμαστε πιο ανοιχτοί προς τα πάθη μας;