Καλώς ήρθατε σε μια ακόμη Vintagia της Παρασκευής. Η εβδομάδα πέρασε, τσούλησε, λίγο δύσκολα, λίγο σπρώχνοντάς την, σέρνοντας την… Αλήθεια, εσείς πώς περάσατε; Τι κάνατε; Τι άλλαξε στη ζωή σας; Τι θα θέλατε να μοιραστείτε;
Έχω βαρεθεί να μιλάω για το αν υπάρχει αληθινή αγάπη ή όχι. Για το πόσο εφήμερα έχουν γίνει τα συναισθήματα και το πόσο άξιοι της μοίρας μας είμαστε, ώστε να μη κρατάμε έναν άνθρωπο δίπλα μας. Έχω μια γνωστή 25 χρονών που συζούσε με το αγόρι της. Εκείνος 33. Είχαν δυόμιση χρόνια σχέσης. Της είχε κάνει πρόταση γάμου και είχαν κανονίσει τα βασικά ως προς τον γάμο. Σπάει ο διάολος το πόδι του και μαθαίνει την περασμένη εβδομάδα ότι εκείνος παρενοχλούσε σεξουαλικά άλλες κοπέλες, φλέρταρε δεξιά και αριστερά και ότι είχε κάνει την κουτσουκέλα του.
Πώς ξαναχτίζεις την εμπιστοσύνη σου; Πώς ξεπερνάς έναν άνθρωπο που είχατε μοιραστεί τόσα πολλά; Και το βασικότερο από όλα: Γιατί να το κάνεις αυτό στον άνθρωπό σου; Γιατί να μπεις σε αυτήν τη διαδικασία και να τον πληγώσεις τόσο; Το χειρότερο από όλα, όμως, είναι η δικαιολογία που ξεφούρνισε: «Ήθελα να βράσει το αίμα μου, για τελευταία φορά…». Έχουν περάσει τρεις ημέρες από όταν το έμαθα και ειλικρινά το σκέφτομαι ακόμη. Δεν μπορώ και δεν θέλω να χωνέψω ότι μπορείς να φερθείς έτσι στον άνθρωπό σου…
Η Vintagia τελειώνει εδώ. Η Τάχα Μου Δήθεν Σοφή Κουκουβάγια, δεν έχει να μοιραστεί πολλά, παρά μόνο να σας πει το εξής: Να εκτιμάτε τα απλά, αυτά που έχουν σημασία και κυρίως να μην χάνετε το δρόμο σας σε καταστάσεις που δεν σας ταιριάζουν.
See you soon…
Παρόμοια άρθρα:
Μην ξεχάσετε να:
Ακολουθήσετε τις σελίδες μας σε Facebook, Instagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.
