Exclusive Content:

Marissa Nadler | The Wrath Of The Clouds (2022) | άλμπουμ Μαρτίου

Απόκοσμες αφηγήσεις, υπνωτικά φωνητικά, λυρικές και σκοτεινές ιστορίες μυστηρίου και φαντασίας και διασκευές που ξαναδίνουν ζωή σε παλαιότερα αγαπημένα κομμάτια.

Ηχογράφηση από την Κορνηλία Χαλκίδη:

Το EP The Wrath Of The Clouds της Marissa Nadler διάλεξα για άλμπουμ Μαρτίου, το οποίο κυκλοφόρησε από τη Bella Union το Φεβρουάριο του 2022 και περιλαμβάνει δύο διασκευές (Seabird, Saunders Ferry Lane) και τρία ακυκλοφόρητα κομμάτια που γράφτηκαν παράλληλα με τον προηγούμενο δίσκο της, The Path of The Clouds (2021).

Απόκοσμες αφηγήσεις, υπνωτικά φωνητικά, λυρικές και σκοτεινές ιστορίες μυστηρίου και φαντασίας και διασκευές που ξαναδίνουν ζωή σε παλαιότερα αγαπημένα κομμάτια μάς αποδεικνύουν ότι η Marissa αυτό που τελικά απολαμβάνει περισσότερο είναι να εξερευνά μέσω της καλλιτεχνικής της δημιουργίας τις gothic και folk καταβολές της Americana.

Στο Guns on the Sundeck έχουμε την αφήγηση του κάποτε περήφανου πλοίου Queen Mary∙ μόνο που αυτή τη φορά η ιστορία δίνεται δραματοποιημένα μέσα από την οπτική ενός στοιχειωμένου πλοίου που αφηγείται τα πάθη και τις φρίκες που έζησε σε στεριά και θάλασσα:

I miss the ocean, she said / It’s nice in the sun, but I need a break from the dead people.

Ακολουθεί το All of the Eclipses με τις απαλές κιθάρες και κρουστά που μαζί με την ήρεμη φωνητική απόδοση της Marissa ανοίγουν τον δρόμο για την επόμενη στοιχειωμένη ιστορία που ακούμε στο Some Secret Existence. Πρόκειται για την πραγματική ιστορία της Dottie Caylor, μιας γυναίκα με αγοραφοβία που εξαφανίστηκε το 1985 αφού υποτίθεται ότι μπήκε σε έναν σιδηροδρομικό σταθμό στην Καλιφόρνια. Η Nadler με τους στίχους της αφήνει να εννοηθεί ότι η ύπαρξη ενός ευτυχισμένου τέλους για εκείνη ήταν εφικτή:

Some said she got on the train / With a suitcase and a hat / And I hope it went that way / ‘Cause no one’s seen her since the spring / And I know she liked to dream of disappearing.

Ωστόσο, η θλίψη που αποπνέει η φωνητική εκτέλεση του κομματιού υποδηλώνει ότι κάτι τέτοιο ήταν ανέφικτο.

Στα άλλα δύο κομμάτια, το Seabird των Alessi Brothers και το Saunders Ferry Lane του Sammi Smith η Marissa βρίσκει και πάλι έναν δημιουργικό τρόπο –αποδομώντας και χτίζοντας ξανά– για να ζωντανέψει τα κομμάτια και να τα κάνει κάτι αναγνωρίσιμο αλλά τελείως διαφορετικό.


Παρόμοια άρθρα:

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε FacebookInstagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

Σταυρούλα Μακρή
Σταυρούλα Μακρή
Σπούδασα στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών μπορεί να μη μπήκα συνειδητά, αλλά έφυγα με τρεις μεγάλες συνειδητές αγάπες από εκεί. Τη λογοτεχνία χάρη στη σχολή, τον κινηματογράφο και τη μουσική χάρη στις παρέες. Για αυτές λοιπόν τις αγάπες θα γράφω στο beasty-press και ό,τι άλλο με συγκινεί. Sit back, relax and enjoy που λέμε και στο χωριό μου.

Latest Articles

Διάβασε επίσης...