Κορίτσι της Edna O’ Brien: «Το θλιμμένο θρόισμα των δέντρων»

Απρίλιος 2014: Τρομοκράτες της ισλαμικής οργάνωσης Μπόκο Χαράμ εισβάλλουν σε σχολείο της Νιγηρίας και απαγάγουν εκατοντάδες μαθήτριες. Νεαρά κορίτσια που την ημέρα που θα έδιναν εξετάσεις έπεσα θύματα του μίσους, της μισαλλοδοξίας  και της βαρβαρότητας µιας ανδρικής κοινότητας που υπακούει σ’ έναν απάνθρωπο κώδικα βίας. Οι νιγηριανές αρχές παρά το γεγονός πως είχαν στη διάθεση τους πληροφορίες για το μέρος που ήταν φυλακισμένα τα κορίτσια, δεν προχώρησαν στη διάσωση τους καθώς κάτι τέτοιο θα ήταν ένα επικίνδυνο.

Το #BringBackOurGirls αποτελεί την εκστρατεία κοινωνικής δικτύωσης από ανθρώπους σε όλο τον κόσμο που ανησυχήσαν για την τύχη των 276 μαθητριών. Τον Μάιο του 2017 η Μπόκο Χαράμ απελευθέρωσε 82 κορίτσια. Οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην κυβέρνηση και την ισλαμιστική οργάνωση συνεχίζονται μέχρι σήμερα.

Το μυθιστόρημα της Edna O’ Brien είναι η συγκλονιστική ιστορία ενός από τα κορίτσια που υπήρξαν θύματα της απαγωγής, της Μαριάμ.

Η απανθρωπιά και η βία δείχνουν το πρόσωπο τους από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου. Οι κρότοι των πυροβολισμών στον κοιτώνα του σχολείου σηματοδοτούν την αρχή των βασανιστηρίων για τα κορίτσια. Το άγριο βλέμμα των τρομοκρατών που φωνάζουν «Αλάχαν Ακμπάλ» φανερώνει τη βαναυσότητα που γίνεται μέρος της καθημερινότητας τους. Με την ελπίδα πως οι ομάδες διάσωσης και οι δικοί τους θα τις βρουν οδηγούνται τρομοκρατημένες στη γη που το μίσος έχει ριζώσει. Σε μια γη που τα κορίτσια φορούν πένθιμη στολή και σκουρόχρωμη μαντήλα, κάνουν προσευχές σε μια γλώσσα που δεν καταλαβαίνουν, βιάζονται, κακοποιούνται, οδηγούνται στον γάμο και τη δημιουργία οικογένειας με τη βία.

Ένα κορίτσι που δεν γνωρίζω καλά έρχεται και στέκεται από πάνω μου. Με σκεπάζει με τη φούστα μου για να καλύψει την ντροπή. Η κορφή του μεγάλου δέντρου υψώνεται υπομονετικά στον ουρανό και τα φύλλα μουρμουρίζουν όπως πριν από τη βροχή. Και μετά ένα αεράκι από το δάσος, ένα ψυχρό αεράκι προάγγελος βροχής, αγγίζει, όλο μου το σώμα και το μήκος των ποδιών μου σαν μετάξι. Έρχεται μπουρίνι, η βροχή πέφτει δυνατά και με θόρυβο για να ξεπλύνει τα πάντα. Η βροχή είναι άγρια και ξαφνική και φιλεύσπλαχνη. Ο Θεός έστειλε τη βροχή ή ο Βροχοποιός; Είδε ο Θεός τι έγινε και το έγραψε στα μεγάλα κατάστιχά του για την Ημέρα της Κρίσεως; Ω Θεέ μου, άδειασέ από εκείνον. Ζητάω πολλά;

Θα γνωρίσω ποτέ τη γλώσσα της αγάπης; Θα αποκτήσω ποτέ ξανά ένα σπίτι;

Μία γενναία ιστορία για ένα γενναίο κορίτσι

Το παρόν βιβλίο εμπεριέχει στοιχεία μυθιστορίας παράλληλα στις σελίδες του παρουσιάζεται ο πόνος που βίωναν τα κορίτσια, εικόνες ζωής και γεγονότα από την καθημερινή ζωή χιλιάδων γυναικών. Η Μαριάμ καταφέρνει να ξεφύγει από το εφιαλτικό μέρος που βρισκόταν και τον γάμο που οδηγήθηκε με την απειλή των όπλων. Η διαφυγή της μαζί με την κόρη της αποτελεί ένα δύσκολο ταξίδι προς την ελευθερία, μια διαδρομή με ανατροπές και κινδύνους.

Η ιρλανδή συγγραφέας με λυρικό τρόπο δίνει φωνή σε γυναίκες που υπήρξαν θύματα της καταπίεσης των γυναικών στη Νιγηρία. Επιτυγχάνει να μας παρουσιάσει ιστορίες ενός έθνους και ενός λαού πολύ διαφορετικού από τον δυτικό κόσμο, από τον όποιο προέρχεται. Με σεβασμό νιώθει το καθήκον να ευαισθητοποιήσει τους αναγνώστες για τα δικαιώματα κάθε γυναίκας από οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Μία υπόθεση που μας αφορά όλους.

Ένα από τα πιο σημαντικά σημεία του βιβλίου αποτελεί η προσπάθεια της Μαριάμ να επανενταχθεί στην οικογένεια της και την κοινωνία. 

Μία κοινωνία που θεωρεί το παιδί της εχθρικό και ανεπιθύμητο. Η οικογένεια της έχει χάσει δύο μέλη της, τον πατέρα και τον αδερφό της. Το κορίτσι παράλληλα έχει να αντιμετωπίσει τη συμπεριφορά της μητέρας της, η οποία την θεωρεί προδότρια επειδή κατάφερε να ξεφύγει και να επιβιώσει από τον φανατισμό. Ένα κορίτσι που πάλεψε με την πιο ζοφερή και σκληρή πλευρά της ζωής και διεκδίκησε ένα καλύτερο μέλλον για εκείνη και την κόρη της.

«Μία βοηθός μου θύμιζε συνέχεια να χαμογελάω, κι έτσι χαμογελούσα. Με είχε επίσης συμβουλέψει τι να πω και τι να αποφύγω. Ο κόσμος δεν ήθελε να ακούσει αποτρόπαιες ιστορίες. «Τίποτα αρνητικό… τίποτα αρνητικό», ψιθύριζε ολοένα στο αυτί μου.»

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος σε μετάφραση της Χριστίνας Σωτηροπούλου.

Παρόμοια άρθρα:

• Τα κορίτσια των λουλουδιών: Κανένας δεν ξέχασε ποτέ την ιστορία τους
• «Στο Παρίσι με τον Χέμινγουεϊ» της Πόλα Μακλέιν από τις εκδόσεις Ψυχογιός
• «Ένα διαμέρισμα στο Παρίσι» του Guillaume Musso
• Στιγμές των Πραγμάτων: Ιστορίες που προτάσσουν τη δική τους εκδοχή για τα όσα συνέβησαν
• «Η συμφωνία της χαράς»- Γιοβάννα από τις εκδόσεις Κέδρος
• Οι κόρες της βασίλισσας| Κλαίρη Θεοδώρου από τις εκδόσεις Ψυχογιός
• «Ως το ανέφικτο» της Μαρίας Χριστινάκη

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Instagram, Facebook και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

Giving Sight by Beasty-Press // Giving Sight The Project