10.000 km
Πηγή εικόνας: toutestin.mag

Αγάπη. Υπάρχουν τόσες μορφές και τόσα είδη που είναι αδύνατο να συμπεριληφθούν μέσα σε λίγες αράδες. Όλοι μεγαλώσαμε με ιστορίες που εξυμνούσαν αυτό το συναίσθημα. Ρωμαίος και Ιουλιέτα, Τριστάνος και Ιζόλδη, Κάθριν και Χίθκλιφ. Όλες σπουδαίες και όλες καταραμένες. Το 10.000 km δεν αποτελεί εξαίρεση και κατ’ εμέ είναι μια σύγχρονη ιστορία ενός έρωτα που κατέληξε σε τραγωδία.

Περίληψη

Η Άλεξ (Natalia Tena) και ο Σέρτζι (David Verdaguer) ζουν τα τελευταία 7 χρόνια στη Βαρκελώνη. Μια επαγγελματική ευκαιρία που παρουσιάζεται αναπάντεχα για την Άλεξ την αναγκάζει να μετακομίσει για ένα χρόνο στο Λος Άντζελες με αποτέλεσμα να έχουν απόσταση 10.000 χιλιόμετρα με τον Σέρτζι.

Μια σχέση που δοκιμάζεται

Είναι κοινό μυστικό πως οι σχέσεις εξ αποστάσεως δεν είναι φτιαγμένες για να επιβιώνουν. Ζεις με τη μισή καρδιά έξω από το στήθος σου και το νου σου να τριγυρνά στα δωμάτια ενός σπιτιού που δεν μπορείς να επισκεφτείς. Πάντα κάτι θα σε κρατά μακριά από τον άνθρωπό σου, είτε αυτό λέγεται δουλειά είτε διαφορά ώρας. Στη προκείμενη περίπτωση ήταν ένας συνδυασμός.

Πηγή εικόνας: clickatlife.gr

Η Άλεξ και ο Σέρτζι είναι ένα ζευγάρι που από τα πρώτα λεπτά μας δείχνουν πως είναι δύο άνθρωποι που γνωρίζονται καλά. Ζουν ένα κοινό βίο με στόχους και πλάνα για το υπόλοιπό του. Έτσι, είναι εύκολο να βασιστούν στην σχέση που έχουν αναπτύξει για να επιβιώσουν τους επόμενους μήνες. Οι μέρες στην μικρή μας ιστορία περνάνε στην αρχή γρήγορα, όπως γίνεται με κάθε καινούργια εμπειρία. Παρακολουθούμε την Άλεξ να (ξανά)μαθαίνει να ζει μόνη. Προσπαθεί να οικειοποιηθεί το λευκό καμβά που έχει για σπίτι. Βάζει βιβλία στα ράφια και πιάτα στα ντουλάπια της. Φωτογραφίζει κάθε τι που την εξιτάρει σε αυτό το καινούργιο μέρος. Σαφώς δεν περνά στιγμή της καινούργιας της καθημερινότητας που να μην μοιράζεται με τον Σέρτζι. Ξοδεύουν ώρες ολόκληρες μπροστά σε μια οθόνη κάνοντας εικονικές ξεναγήσεις στις λεωφόρους του Λος Άντζελες, ελπίζοντας πως θα τις διασχίσουν κάποια στιγμή μαζί.

Η ζωή δεν μένει όμως στάσιμη

Ξάφνου μια κοινή καθημερινότητα έχει σπάσει στα δύο και αρχίζει να χωλαίνει. Όπως είναι φυσικό, η ζωή του καθενός μπαίνει στη μέση και έτσι αρχίζουν να απομακρύνονται. Παρότι ζούμε σε μια εποχή που η τεχνολογία έχει διευκολύνει τις ζωές μας, ένας υπολογιστής δεν είναι αρκετός για να διατηρήσει μια αγάπη. Δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη φυσική επαφή ή την ρουτίνα μιας συγκατοίκησης. Σίγουρα είναι ποιητικό το να γράφεις ηλεκτρονικά γράμματα αλλά δεν είναι αρκετό.

Η φυσική και συναισθηματική απόσταση είναι το κύριο θέμα του 10.000 km και αυτός που τη βιώνει πιο βάναυσα είναι ο Σέρτζι. Είναι αναγκασμένος να ζει μέσα στο σπίτι που μοιράζονταν με την Άλεξ, παγιδευμένος εκεί με κάθε τι που τη θυμίζει. Όπως είχε πει και Ρίτσος:

Ζει η απουσία λοιπόν, μαζί μας ή και μόνη της, τη ζωή της,
χειρονομεί αδιόρατα, σωπαίνει, φθείρεται,
γερνάει σαν ύπαρξη σωστή

Ποιος, λοιπόν, θα άντεχε στη θέση του;
Πηγή εικόνας: youtube.com

Σχέσεις εντός και εκτός του φιλμ

Δεν είναι η πρώτη φορά που συναντάμε την Natalia Tena και τον David Verdaguer ως κινηματογραφικό ζευγάρι. Όμως σε αυτή τη συνάντηση με έκαναν να νιώσω κομμάτι τους, ένας αόρατος παρατηρητής της καθημερινότητας τους. Ορισμένες φορές ένιωθα λες και εισέβαλα, πως δεν θα έπρεπε να βρίσκομαι σε μια τόσο προσωπική στιγμή και έπειτα θυμόμουν πως είναι απλά μια ταινία. Πως αυτός ήταν και ο σκοπός τέτοιων σκηνών.
Εντυπωσιάστηκα με το πόσο συγκινητική και ωμή ήταν η ερμηνεία του Verdaguer. Αμφιταλαντεύεται μεταξύ λογικής και συναισθήματος, με το δεύτερο να κερδίζει κατά κράτος, δίνοντάς μας την ευκαιρία είτε να ταυτιστούμε είτε να κρίνουμε την συμπεριφορά του. Η συμπρωταγωνίστρια του Tena ήταν εκπληκτική. Είναι η επιτομή μιας γυναίκας που βρίσκει, επιτέλους, το χώρο να αναπτυχθεί. Δημιουργεί, αναπνέει, ζει μια ζωή, που παρότι είναι εκτός των πλάνων της, της ταιριάζει γάντι. Μαζί δημιούργησαν την εικόνα μιας ανθρώπινης σχέσης και αποτέλεσαν τροφή για σκέψη όσο τους παρακολουθούσα.
10.000 km
Πηγή εικόνας: adorocinema.com

Fui la ilusión de tu vida

Αν ένα πράγμα μου επιβεβαίωσε η ταινία του Carlos Marques-Marcet είναι το εξής: η αγάπη είναι εύθραυστη εκτός της ρουτίνας που φτιάχνουν οι άνθρωποι που την νιώθουν. Ένας έρωτας, είχε πει ο Τίτος Πατρίκιος, μόνο μέσα στην επανάληψη μπορεί να επιζήσει και το πιστεύω ακράδαντα. Η ιστορία του Σέρτζι και της Άλεξ ήταν καταδικασμένη και ας μην το ήξεραν. Μολαταύτα παραμένει όμορφη και ειλικρινής. Δεν υπεκφεύγει όταν μας δείχνει τον πόνο στα πρόσωπα των πρωταγωνιστών, ούτε προσπαθεί να μας χρυσώσει το χάπι του αναπόφευκτου χωρισμού τους.
Σε μια μέρα σαν και αυτή πόσο μάλλον σε μια εποχή που βασίζουμε τις υπάρξεις μας, όπως και αυτοί, στη τεχνολογία για να ζούμε τους έρωτες μας, το 10.000 km είναι απαραίτητο να το παρακολουθήσει κανείς. Μπορεί να είναι μια τυπική ιστορία αγάπης, χωρίς υπερβολές και χολιγουντιανές φανφάρες, αλλά είναι όλα όσα τρέμει κάποιος που αγαπά. Είναι όλα όσα πρέπει να θυμάται κάποιος που αγαπά. Κι ας μην έχει όμορφο τέλος. Η ζωή, εξάλλου, σπάνια έχει.

Παρόμοια άρθρα:

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Facebook, Instagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

Giving Sight by Beasty Press // Giving Sight The Project

ΣΥΝΟΨΗ ΚΡΙΤΙΚΗΣ
Σκηνοθεσία
Σενάριο
Ερμηνεία
Μουσική Επένδυση
Προηγούμενο άρθροΗ Vintagia της Παρασκευής vol 48
Επόμενο άρθροNetflix Mood On: Malcolm & Marie, μια σύγχρονη ιστορία αγάπης
Λάτρης των καλών ταινιών, των περίεργων γεύσεων και του κακού χιούμορ. Μηχανικός in the making. Φράση που με κινητοποιεί: "If not me, then who? If not now, then when?"
Μια επαγγελματική ευκαιρία που παρουσιάζεται αναπάντεχα για την Άλεξ την αναγκάζει να μετακομίσει για ένα χρόνο στο Λος Άντζελες με αποτέλεσμα να έχουν απόσταση 10.000 χιλιόμετρα με τον Σέρτζι.10-000-km-mia-agapi-ex-apostaseos

1 ΣΧΟΛΙΟ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ