Η “Λίστα του Σίντλερ“, το ιστορικό δράμα του 1993 σε σκηνοθεσία του Στίβεν Σπίλμπεργκ, παραμένει μια εμβληματική κινηματογραφική απεικόνιση του Ολοκαυτώματος και των ηρωικών προσπαθειών του Όσκαρ Σίντλερ, ο οποίος έσωσε πάνω από χίλιους Εβραίους πρόσφυγες απασχολώντας τους στα εργοστάσιά του.
Παρά την ευρεία αποδοχή της ταινίας και την εκτεταμένη συζήτηση που έχει εμπνεύσει, υπάρχουν πολλά λιγότερο γνωστά γεγονότα που αποκαλύπτουν την πολυπλοκότητα της παραγωγής της και τις αληθινές ιστορίες πίσω από τους χαρακτήρες της. Εδώ, εμβαθύνουμε σε 10 πραγματικά γεγονότα σχετικά με τη “Λίστα του Σίντλερ” που ίσως να μην γνωρίζατε.
10 Πράγματικά γεγονότα που δεν γνωρίζατε για τη Λίστα του Σίντλερ
#1 Το κορίτσι με το κόκκινο παλτό δεν βασίστηκε σε ένα μόνο άτομο
Μια από τις πιο στοιχειωμένες εικόνες από τη “Λίστα του Σίντλερ” είναι το κοριτσάκι με το κόκκινο παλτό, μια από τις μοναδικές πινελιές χρώματος σε μια κατά τα άλλα ασπρόμαυρη ταινία. Σε αντίθεση με πολλούς χαρακτήρες της ταινίας, αυτή δεν βασίζεται άμεσα σε κάποιο συγκεκριμένο άτομο, αλλά είναι μάλλον ένας σύνθετος χαρακτήρας που προορίζεται να συμβολίσει την αθωότητα και την καταστροφή των Εβραίων θυμάτων. Αυτή η καλλιτεχνική επιλογή του Σπίλμπεργκ χρησίμευσε για να τονίσει τον καταστροφικό αντίκτυπο του Ολοκαυτώματος στις ατομικές ζωές.
#2 Η λίστα του Σίντλερ ήταν αρχικά μυθιστόρημα
Πριν η “Λίστα του Σίντλερ” γίνει ταινία, ήταν ένα μυθιστόρημα με τίτλο “Η Κιβωτός του Σίντλερ”, γραμμένο από τον Αυστραλό συγγραφέα Thomas Keneally. Το βιβλίο, το οποίο κέρδισε το βραβείο Booker το 1982, βασίστηκε στην αληθινή ιστορία του Όσκαρ Σίντλερ και της λίστας του που έσωσε τόσες ζωές. Η μετάβαση από τη σελίδα στην οθόνη περιελάμβανε σημαντική προσαρμογή και οι αφηγηματικές λεπτομέρειες του μυθιστορήματος μπήκαν προσεκτικά στο σενάριο του Σπίλμπεργκ, ώστε να διατηρηθεί η ιστορική ακρίβεια και το συναισθηματικό βάθος του.
#3 Ο Σπίλμπεργκ αρνήθηκε να επωφεληθεί από την ταινία
Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ αποφάσισε να μη δεχτεί χρήματα για τη “Λίστα του Σίντλερ“, θεωρώντας τα όποια έσοδα από την ταινία ως “λεφτά του αίματος”. Ο βαθύς αντίκτυπος της δημιουργίας της ταινίας τον οδήγησε στην ίδρυση του Ιδρύματος Shoah, το οποίο έχει ως στόχο να διατηρήσει τις μαρτυρίες των επιζώντων του Ολοκαυτώματος για να εκπαιδεύσει τις μελλοντικές γενιές σχετικά με τη φρίκη της γενοκτονίας και να προωθήσει την ενσυναίσθηση και την κατανόηση.
#4 Πραγματικοί επιζώντες τοποθέτησαν πέτρες στον τάφο του Σίντλερ στην ταινία
Σε έναν συγκινητικό φόρο τιμής στο τέλος της ταινίας “Η λίστα του Σίντλερ“, πραγματικοί επιζώντες που σώθηκαν από τον Όσκαρ Σίντλερ και οι απόγονοί τους τοποθετούν πέτρες στον τάφο του. Αυτή η σκηνή δεν ήταν σεναριακά σχεδιασμένη και ήταν μια γνήσια χειρονομία σεβασμού και μνήμης από εκείνους των οποίων οι ζωές επηρεάστηκαν από τη γενναιότητα και τη γενναιοδωρία του Σίντλερ.
#5 Η ταινία γυρίστηκε κοντά στις πραγματικές τοποθεσίες
Η “Λίστα του Σίντλερ” γυρίστηκε στην Κρακοβία της Πολωνίας, όχι μακριά από το στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς-Μπίρκεναου. Ο Σπίλμπεργκ επέλεξε να γυρίσει σε ασπρόμαυρο για να δώσει στην ταινία μια διαχρονική, ντοκιμαντερίστικη εμφάνιση. Η εγγύτητα σε πραγματικές ιστορικές τοποθεσίες προσέδωσε ένα επίπεδο αυθεντικότητας και βαρύτητας στην παραγωγή που δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί αλλού.
#6 Ο Σπίλμπεργκ χρησιμοποίησε κάμερες χειρός για να προσθέσει ρεαλισμό
Για να ενισχύσει την αίσθηση ντοκιμαντέρ της “Λίστας του Σίντλερ”, ο Σπίλμπεργκ χρησιμοποίησε κάμερες χειρός για πολλές από τις σκηνές. Αυτή η τεχνική προσέδωσε μια ωμή, άμεση ποιότητα στην ταινία, κάνοντας τα οδυνηρά γεγονότα στην οθόνη να φαίνονται ακόμα πιο αληθινά και άμεσα στο κοινό.
#7 Η ταινία οδήγησε στην ανακάλυψη περισσότερων επιζώντων του Σίντλερ
Μετά την κυκλοφορία της ταινίας “Η λίστα του Σίντλερ“, το ενδιαφέρον του κοινού για τον Όσκαρ Σίντλερ και τη λίστα του αυξήθηκε εκθετικά. Αυτό το κύμα ευαισθητοποίησης οδήγησε στον εντοπισμό επιπλέον επιζώντων που είχαν βοηθηθεί από τον Σίντλερ, αλλά δεν είχαν προηγουμένως καταγραφεί ως μέρος των προσπαθειών του.
#8 Ο Όσκαρ Σίντλερ ήταν μέλος του ναζιστικού κόμματος
Ενώ η ταινία “Η λίστα του Σίντλερ” παρουσιάζει τον Όσκαρ Σίντλερ ως ήρωα, είναι λιγότερο γνωστό το γεγονός ότι ήταν μέλος του ναζιστικού κόμματος. Ο πολύπλοκος χαρακτήρας και τα κίνητρά του αναδεικνύουν τις ηθικές ασάφειες που μπορεί να προκύψουν σε περιόδους πολέμου και γενοκτονίας, προσθέτοντας βάθος στις πράξεις του και στις επιλογές που έκανε.
#9 Τη μουσική της ταινίας συνέθεσε ο Τζον Γουίλιαμς
Ο John Williams, ο οποίος συνέθεσε τη μουσική για τη “Λίστα του Σίντλερ“, τη θεωρούσε την πιο προσωπική και απαιτητική δουλειά του. Το κύριο θέμα, που παίζεται από τον βιολιστή Itzhak Perlman, είναι συγκλονιστικό και έχει γίνει συνώνυμο της ταινίας. Η μουσική παίζει καθοριστικό ρόλο στη μετάδοση του συναισθηματικού και ιστορικού βάθους της ιστορίας.
#10 Ο Σπίλμπεργκ έφτιαξε την ταινία για να καταπολεμήσει την άρνηση του Ολοκαυτώματος
Ένα από τα βασικά κίνητρα πίσω από την απόφαση του Στίβεν Σπίλμπεργκ να γυρίσει τη “Λίστα του Σίντλερ” ήταν να καταπολεμήσει το αυξανόμενο κύμα άρνησης του Ολοκαυτώματος. Καταγράφοντας την αληθινή ιστορία του Όσκαρ Σίντλερ και των επιζώντων που έσωσε, ο Σπίλμπεργκ επεδίωξε να δώσει ένα ισχυρό αντίλογο στους αρνητές του Ολοκαυτώματος και να διασφαλίσει ότι οι φρικαλεότητες του Ολοκαυτώματος δεν θα ξεχαστούν.
Με λίγα λόγια
Η “Λίστα του Σίντλερ” όχι μόνο εκπαιδεύει, αλλά αποτελεί και μια οδυνηρή υπενθύμιση της ικανότητας των ανθρώπων τόσο για μεγάλο κακό όσο και για μεγάλο ηρωισμό. Τα γεγονότα πίσω από τη δημιουργία της ταινίας και οι ιστορίες των εμπλεκομένων προσθέτουν επίπεδα σημασίας στο μήνυμά της, καθιστώντας την ένα διαχρονικό έργο στη σφαίρα των ιστορικών δραμάτων.
Διαβάστε επίσης – Στο Εργοστάσιο της Ποίησης της Μαργαρίτας Μηλιώνη: Έρως, Ποιητική και Γυναικεία Ταυτότητα στο έργο της
