Η αφρικανική μόδα ως ορισμός του “tribal” και του “exotic”
Για πολλά χρόνια, η αφρικανική μόδα παρερμηνευόταν ως «φυλετική» ή «εξωτική» και απλοποιoύνταν σε δέρματα λεοπάρδαλης και υφάσματα λάσπης. Πολλές φορές, έχει αποτελέσει σημείο αναφοράς. Η Αφρική είναι μια μεγάλη ήπειρος. Με αποτέλεσμα, η ιστορία της στη μόδα να ποικίλει, αφού επηρεάζεται από χιλιάδες αφρικανικούς λαούς.
Τα πρώτα ενδύματα
Η πλειοψηφία των Αφρικανών δεν ντυνόταν για ζεστασιά, λόγω των θερμών κλιμάτων της ηπείρου. Τα υφάσματα ή οι ποδιές στη μέση ήταν αρκετά για τους άνδρες, ενώ οι γυναίκες φορούσαν περιτυλίγματα στη μέση ή στο στήθος. Οι πρώτες μορφές ρούχων ήταν το ύφασμα του φλοιού, οι γούνες, τα δέρματα, ενώ το υπόλοιπο σώμα ήταν στολισμένο με καλλωπιστικά σημάδια και χρωστικές ουσίες.
Οι άντρες απλά τύλιγαν το πανί του φλοιού, που περνούσε ανάμεσα στα πόδια πάνω από μια ζώνη. Ομοίως, οι γυναίκες έβαζαν το πανί στη ζώνη για να κρύψουν το μπροστινό μέρος του σώματός τους. Τα ρούχα σηματοδοτούσαν μια τελετουργία, μία κατάσταση ή ένα πέρασμα του χρόνου. Σύμφωνα με ορισμένες παραδόσεις, οι νέες γυναίκες φορούσαν μόνο φούστες και όταν παντρεύονταν, φορούσαν ολόσωμα περιτυλίγματα και μανδύες.
Ενδύματα από γρασίδι, κόκαλα και ξύλο
Σύντομα, οι Αφρικανοί άρχισαν να χρησιμοποιούν raffia (=νήματα) για να ράβουν ξεχωριστά κομμάτια υφάσματος φλοιού μαζί. Με τον καιρό, οι φούστες με γρασίδι ήταν η μανία. Ομοίως, χρησιμοποίησαν αξεσουάρ για να στολίσουν τα ακάλυπτα μέρη του σώματός τους. Τα αξεσουάρ ήταν περίπλοκα κοσμήματα και καλύμματα κεφαλής, κατασκευασμένα από κοχύλια, κόκαλα, κομμάτια από αυγά στρουθοκαμήλου και φτερά.
Η γούνα, τα δέρματα, τα κόκαλα, οι ουρές και τα μαλλιά των ζώων, η raffia, το ξύλο, το γρασίδι, οι καμπάνες και το πατημένο μέταλλο συνέβαλαν σε μια πλούσια και στολισμένη φορεσιά, που την χρησιμοποιούσαν ειδικά για τελετουργικούς σκοπούς. Χρώματα και σχέδια, δημιουργημένα σε τυπωμένο και βαμμένο ύφασμα, λωρίδες από υφαντό και η ενδυμασία με χάντρες ξεχώριζαν τη μία εθνική ομάδα από την άλλη. Οι φυλές υπερηφανεύονταν για την ποιότητα του χειροποίητου υφάσματός τους. Χρησιμοποίησαν τεχνικές που μεταβιβάστηκαν από γενιά σε γενιά για αιώνες.
Εμπορική επιρροή
Γύρω στον 15ο αιώνα, άνοιξαν τα δρομολόγια πλοίων μεταξύ Ευρώπης, Αφρικής και Ανατολής. Mε αποτέλεσμα, το εμπόριο να αυξηθεί. Ασυνήθιστα αντικείμενα έφτασαν από πολύ μακριά. Οι Αφρικανοί τα ποθούσαν και τα συνδύαζαν μαζί με τα τοπικά υφάσματα. Χάντρες, κοχύλια και κουμπιά υιοθετήθηκαν σε ρούχα, είτε ως στολίδι είτε χρησιμοποιήθηκαν ως ολόκληρο ρούχο. Για παράδειγμα, σε ποδιές από χάντρες, κάπες, κορδέλες κεφαλής και παπούτσια.
Οι τεχνικές ύφανσης παρουσίασαν επίσης κάποιες βελτιώσεις. Το βαμβάκι, το μετάξι, η ραφία και το μαλλί, ήταν οι ίνες που χρησιμοποιούνται και σήμερα. Τα υφασμένα και διακοσμημένα υφάσματα αντικατοπτρίζουν το καθεστώς μιας φυλής, την κοινωνικοοικονομική θέση, τον πολιτισμό, το περιβάλλον και το κλίμα.
Ολλανδικός αποικισμός
Οι εκτυπώσεις με κερί που είναι πανταχού παρούσες και συνώνυμες της αφρικανικής μόδας σήμερα, άρχισαν να βρίσκουν τον δρόμο τους στην Αφρική τον 19ο αιώνα. Κατά τη διάρκεια του ολλανδικού αποικισμού στην Ινδονησία, οι Ολλανδοί υιοθέτησαν αυτό το στυλ σχεδίου από τους Ινδονήσιους και μηχανοποίησαν τη διαδικασία. Αρχικά, προσπάθησαν να το πουλήσουν πίσω σε Ινδονήσιους, αλλά δεν τα κατάφεραν. Το αντάλλαξαν με τους Αφρικανούς, οι οποίοι το ποθούσαν. Οι γυναίκες άρχισαν να αναζητούν συγκεκριμένα σχέδια, τα οποία έγιναν μια μορφή μυστικής επικοινωνίας μεταξύ ανθρώπινων ομάδων. Συνεχίζει να ανθίζει μέχρι σήμερα.
Αποικιακός αντίκτυπος
Ο αποικισμός επέβαλε μια μαζική αλλαγή στην καθημερινή ένδυση στις αφρικανικές πόλεις. Ακόμη και μετά την ανεξαρτησία, τα παραδοσιακά ενδύματα δεν ενθαρρύνονταν σε πολλά εταιρικά σενάρια. Κατά συνέπεια, οι παραδοσιακές ρόμπες αντικαταστάθηκαν ή επηρεάστηκαν από τον δυτικό κώδικα ενδυμασίας, ο οποίος έγινε δημοφιλής. Ωστόσο, παρέμειναν διαδεδομένες στις αγροτικές περιοχές. Σήμερα, οι άνθρωποι στις αστικές περιοχές δεν φοράνε τα παραδοσιακά ενδύματα εκτός ειδικών περιστάσεων. Ένα παράδειγμα είναι οι άνδρες που επιλέγουν καφτάνια για επαγγελματικά ρούχα. Οι Αφρικανοί ανέκαθεν έπαιρναν την ευρωπαϊκή μόδα και την έκαναν δική τους. Ένα παράδειγμα αποικιακού αντίκτυπου στην αφρικανική μόδα είναι οι La Sape στο Κονγκό που πήραν την ευρωπαϊκή υψηλή μόδα και έβαλαν τις δικές τους πινελιές.
H Αφρική ως σημείο αναφοράς για τον Yves Saint Laurent
Η Αφρική γίνεται συνεχώς σημείο αναφοράς στη μόδα, μερικές φορές για την καλαισθησία της και άλλες πάλι για το αντίθετο. Η συλλογή Άνοιξη-Καλοκαίρι 1967 του Yves Saint Laurent είναι ένα παράδειγμα τακτικής αλληλεπίδρασης με αφρικανικά στυλ μόδας. Δημιούργησε μια σειρά από φορέματα χρησιμοποιώντας υλικά όπως ξύλινες χάντρες, ράφια, άχυρο και χρυσό νήμα. Το πιο ξεχωριστό φόρεμα αποτίει φόρο τιμής στα γλυπτά της Bambara (=εθνοτική ομάδα από τη Δυτική Αφρική), που δημιουργήθηκαν από τους ανθρώπους της Bambara στο Μάλι. Τα αγάλματά τους απεικονίζουν γυναίκες που χαρακτηρίζονται από μακρύ σώμα και μυτερό στήθος.
Ως σημείο αναφοράς για τον Pablo Picasso
Ο Pablo Picasso είχε μια αφρικανική περίοδο που ξεκίνησε την κυβιστική του περίοδο για την οποία έχει καταξιωθεί. Από το 1906 έως το 1909, ο Πικάσο ζωγράφισε με ένα στυλ που επηρεάστηκε έντονα από τις παραδοσιακές αφρικανικές μάσκες και την τέχνη της αρχαίας Αιγύπτου. Στο Les Demoiselles d’ Avignon, τα πρόσωπα των δύο γυναικών στα δεξιά έχουν την εμφάνιση μασκών από τις εθνοτικές ομάδες Dan και Fang. Ήταν γνωστό ότι ο Πικάσο επηρεάστηκε από την αφρικανική τέχνη τοτέμ. Ωστόσο, αρνήθηκε ότι επηρεάστηκε από αυτό. Όπως πολλοί δημιουργικοί άνθρωποι, δεν είχε το θάρρος να παραδεχτεί την πηγή της έμπνευσής του και την επιρροή στη δημιουργικότητά του.
Παρόμοια άρθρα
- Met Gala 2021
- Alexander McQueen: Ο τολμών «νικά»
- Από τις γιαγιάδες στους millennials: Το πλέξιμο
- Μόδα – Γιατί έχει σημασία;
Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Facebook, Instagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.
