Exclusive Content:

Home Blog Page 761

Συνέντευξη με τον ηθοποιό Πλάτων Βασάτη!

0

Ο Πλάτων είναι ένας νέος ηθοποιός που αποφάσισε να κάνει τα πράγματα λίγο ανάποδα,όπως ο ίδιος δηλώνει, σε σχέση με άλλους συναδέλφους του και αφού σπουδάσει υποκριτική στο εξωτερικό να κυνηγήσει το όνειρό του στην Ελλάδα.Είναι ένας άνθρωπος που μιλά με περίσσιο ενθουσιασμό και αγάπη για αυτό που κάνει.Ας δούμε λοιπόν όσα μας αποκάλυψε.

 Πλάτωνα αυτή την περίοδο βρίσκεσαι στην Ισπανία.Θέλεις να μας πεις το λόγο για τον οποίο βρίσκεσαι εκεί;
Βρίσκομαι στην Ισπανία γιατί πραγματοποιώ τις σπουδές μου πάνω στην υποκριτική.Σπουδάζω στο ινστιτούτο τεχνών της Βαρκελώνης(IAB Institute of the Arts in Barcelona),το οποίο προσφέρει προπτυχιακά προγράμματα πάνω στο θέατρο,το μιούζικαλ και το χορό.Εγώ κάνω τις σπουδές μου πάνω στο θέατρο που είναι και η μεγάλη μου αγάπη,το πάθος μου.Ο κύκλος των σπουδών μου ολοκληρώνεται σε 3 μήνες.

Γιατί επέλεξες να πας στην Ισπανία;
Σε καμία περίπτωση δε σνομπάρω τις ελληνικές σχολές υποκριτικής.Ήθελα όμως να φύγω στο εξωτερικό για να ζήσω αρχικά μια άλλη καθημερινότητα,να δω πως είναι να ζει ένας Έλληνας στο εξωτερικό αλλά και για να έχω πιο εύκολα τη δυνατότητα στο μέλλον να ασχοληθώ με το θέατρο σε παγκόσμια κλίμακα (η σχολή μου είναι αγγλική).

Οι διαφορές που έχεις παρατηρήσει στο χώρο της υποκριτικής σε σχέση με την Ελλάδα ποιές είναι;
Σε σχέση με τον τρόπο εκμάθησης, στο εξωτερικό,επειδή έχω σπουδάσει και στην Αγγλία αυτό που παρατηρώ είναι πως η διδασκαλία είναι πιο μεθοδευμένη.Στο εξωτερικό όταν κάνουμε μάθημα μιλάμε πάντα για συγκεκριμένες μεθόδους υποκριτικής μέσα από τις οποίες μπορούμε να εξελιχθούμε.Απο την άλλη στην Ελλάδα,μιας και έχω περάσει και από ελληνικές δραματικές σχολές,σου μαθαίνουν τα ίδια πράγματα χωρίς όμως να σου συγκεκριμενοποιούν από που προέκυψε το καθετί και από ποιόν εξελίχθηκε.Να πω όμως πως στο εξωτερικό η γνώμη που έχουν για το ελληνικό θέατρο είναι η καλύτερη και μας έχουν πολύ ψηλά για όσα έχουμε προσφέρει μέχρι σήμερα στην εξέλιξη του θεάτρου αλλά και συγκεκριμένα για τους έλληνες ηθοποιούς τρέφουν μεγάλο σεβασμό και εκτίμηση.Όσον αφορά τις υποκριτικές ικανότητες,δεν υπάρχουν ιδιαίτερες διαφορές,όλες οι χώρες έχουν βγάλει πολύ αξιόλογους ηθοποιούς.

Τον Ιούνιο όπως είπες τελειώνεις τις σπουδές σου,εφόσον γίνει αυτό σκοπεύεις να επιστρέψεις στην Ελλάδα;
Ναι αυτός είναι ο σκοπός μου,άλλωστε μου έχει λείψει αρκετά η χώρα μας.Θέλω να γυρίσω στην Ελλάδα και να κυνηγήσω το όνειρό μου εκεί είτε στο θέατρο,τον κινηματογράφο ή την τηλεόραση.Το εξωτερικό υπάρχει πάντα σαν σκέψη,όμως κύριο μέλημά μου είναι να δημιουργήσω και να μπορέσω συμβάλλω σαν μονάδα στον ελληνικό χώρο της υποκριτικής.Έκανα το αντίθετο σε σχέση με πολλούς συναδέλφους που επιλέγουν να σπουδάσουν στη χώρα μας και αργότερα να φύγουν στο εξωτερικό.Ίσως ακούγεται λίγο περίεργο δεδομένης της οικονομικής κατάστασης που επικρατεί στην Ελλάδα αλλά για μένα “όποιος θέλει μπορεί”.

Πως βλέπεις το γεγονός πως άνθρωποι που δεν έχουν σχέση με το χώρο της υποκριτικής εισέρχονται σε αυτόν;
Υπάρχει ένας γενικότερος εκνευρισμός πάνω σε αυτό το θέμα.Βέβαια ο εκνευρισμός δεν έχει σχέση με τα άτομα που βρέθηκαν στο χώρο της υποκριτικής χωρίς να έχουν καμία βάση πάνω σε αυτή αλλά με τους ανθρώπους που τους έβαλαν σε αυτό το χώρο αδικώντας άτομα με ταλέντο που έχουν σπουδάσει πάνω σε το αυτό.Σε αυτό φταίει το σύστημα που δεν κυνηγάει τα ταλέντα αλλά το κέρδος μέσω ατόμων που τυγχάνει να έχουν κερδίσει μια κάποια αναγνωρισιμότητα.Δε συμφωνώ με αυτό αλλά είναι κάτι που αποδέχομαι καθώς δε με επηρεάζει γιατί επέλεξα να κάνω το επάγγελμά μου επιστήμη.

Πριν φύγεις στο εξωτερικό είχες προλάβει να δουλέψεις στην Ελλάδα ως ηθοποιός;
Έκανα κάποια πράγματα εθελοντικά,κυρίως για τη δική μου εμπειρία και για να έχω υλικό στο βιογραφικό μου.Δάνεισα τη φωνή μου σε μια ταινία κινουμένων σχεδίων για το Χριστουγεννιάτικο χωριό της Δράμας το 2014,έκανα κάποιες ταινίες μικρού μήκους και η πιο πρόσφατη δουλειά ήταν ένα διαφημιστικό που έκανα το καλοκαίρι για την ΕΨΑ μέσω της οποίας μου δόθηκε η ευκαιρία όχι να αποκαλύψω το υποκριτικό μου ταλέντο αλλά να με δει λίγο ο κόσμος.

από τη διαφήμιση της ΕΨΑ

Πότε κατάλαβες πως θέλεις να γίνεις ηθοποιός;
Όταν ήμουν μικρός έβλεπε διάφορες ταινίες και ήθελα και εγώ να γίνω όλα αυτά που έβλεπα χωρίς όμως να καταλαβαίνω το τρόπο με τον οποίο αυτό θα γινόταν δυνατό.Όταν ήμουν λοιπόν στην τρίτη γυμνασίου,ένας φίλος μου που παίζαμε μπάσκετ μαζί μου είπε πως θα πάει να γραφτεί σε μια δραματική σχολή ζητώντας μου να πάω για παρέα.Πήγαμε στη δραματική σχολή του Ροντίδη όπου λειτουργεί εφηβικό τμήμα.Ο κύριος Ροντίδης νόμιζε πως ενδιαφερόμαστε και οι δυο και μας κάλεσε στη σκηνή να κάνουμε κάποιον αυτοσχεδιασμό.Αυτή ήταν καθοριστική στιγμή για μένα,τότε κατάλαβα πως δε μου αρέσει τίποτα άλλο πέρα από το θέατρο.Έμεινα εκεί τρία χρόνια και μόλις τελείωσα το σχολείο έφυγα για το εξωτερικό.

Η σκηνοθεσία υπάρχει σαν σκέψη στο μυαλό σου;
Όσο μεγαλώνω ανακαλύπτω πως μου αρέσουν περισσότερες πτυχές του θεάτρου πέρα από την υποκριτική.Η υποκριτική πάντα θα είναι το Α και το Ω μου.Μεγαλώνοντας όμως μεγαλώνει και η επιθυμία μέσα μου για δημιουργία.Φέτος στη σχολή μου δόθηκε η ευκαιρία να σκηνοθετήσω ένα μικρό project.Ήταν μια εμπειρία που μου άρεσε πολύ και από την οποία αποκόμισα και πολύ καλές κριτικές από καθηγητές μου.Η σκηνοθεσία επομένως υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού μου και νομίζω πως μελλοντικά είναι κάτι που θα ακολουθήσω.

Πέρα από το ταλέντο τι άλλες δεξιότητες πιστεύεις πως πρέπει να έχει κάποιος για να γίνει ηθοποιός;
Το πιο βασικό είναι να το αγαπάει,να είναι το πάθος του,να ξυπνάει και να κοιμάται με την ιδέα πως θέλει να γίνει ηθοποιός.Πρέπει να δουλέψει πολύ πάνω σε αυτό,να είναι πολύ πειθαρχημένος,να αφιερώνει πάρα πολύ χρόνο της μέρας του σε αυτό,να έχει υπομονή,να είναι σκληροτράχηλος γιατί κακά τα ψέματα είναι ένας δύσκολος χώρος,και κάτι ακόμα που θεωρώ βασικό είναι να έχει μέσα του το αίσθημα της ομαδικότητας γιατί όταν κάποιος επιδιώκει μόνο την αυτοπροβολή τότε και η ομάδα χάνει αλλά και ο ίδιος.

Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σου έχουν δώσει σε σχέση με την υποκριτική;
Νομίζω πως είναι η εξής “αν μπήκες στην υποκριτική για να γίνεις διάσημος άφησέ το και φύγε”.Και η αλήθεια είναι πως το θέατρο από μόνο του διώχνει όσους επιδιώκουν μόνο την αναγνωρισιμότητα.

Πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου καλλιτεχνικά σε μερικά χρόνια;
Παρακαλάω να έχω δουλειά,όχι για να βγάλω πολλά λεφτά,αλλά για να θεωρούμε σεβαστός κυρίως από τους ανθρώπους που είναι στο χώρο της υποκριτικής.

Αν δε γινόσουν ηθοποιός τι θα επέλεγες να γίνεις;
Είναι κάτι που προσπαθώ και εγώ να απαντήσω πολλές φορές στον εαυτό μου.Νομίζω πως δε θα έφευγα τελείως από το χώρο,θα γινόμουν σκηνοθέτης ή κάτι που να έχει σχέση με την τέχνη,κάτι δημιουργικό.

Υπάρχει κάποιος ρόλος που ονειρεύεσαι να παίξεις;
Δε θα σου πω κάτι συγκεκριμένο αλλά θα σου πω πως μου αρέσει πολύ το μοντέρνο θέατρο στο οποίο υπάγονται ο Τσέχωφ,ο Τέρενς Ουίλιαμς.Όλοι οι ανδρικοί ρόλοι πάνω σε τέτοιου είδους θεατρικά θα με ενδιέφεραν,οι ρόλοι είναι τόσο λεπτομερείς,υπάρχει τόση ζωή πίσω από τα γραφόμενα που δίνουν στον ηθοποιό τη δυνατότητα να ξεδιπλώσει όλες τις υποκριτικές του ικανότητες.

Με το μιούζικαλ θα ήθελες να ασχοληθείς κάποια στιγμή;
Πάρα πολύ!Μου αρέσει να τραγουδάω.Μάλιστα πριν ξεκινήσω τις σπουδές μου στην υποκριτική ήμουν σε ένα μουσικό γκρουπ.Βέβαια αν και δεν έχω τις τρελές χορευτικές ικανότητες θεωρώ πως με τις φωνητικές και υποκριτικές μου δεξιότητες θα καλύψω τα χορευτικά κενά.Στη Ελλάδα βέβαια δεν έχουμε πολλά μιούζικαλ και αυτό είναι κάτι πολύ δυσάρεστο.Πρέπει να δημιουργήσουμε δικά μας μιούζικαλ βασισμένα στην ελληνική πραγματικότητα,να μπορέσουμε μέσα από αυτά ώστε να αφυπνίσουμε,να ενημερώσουμε και ταυτόχρονα να ψυχαγωγήσουμε τον κόσμο.Αν μπορέσω στο μέλλον να βρω τα άτομα με τα οποία θα μπορώ και θα θέλουν και εκείνα να συνεργαστούν μαζί μου είναι κάτι που θέλω πολύ να το κάνω.

Αν θα έπρεπε να δώσεις μια συμβουλή στα νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με την υποκριτική αλλά διστάζουν,ποια θα ήταν αυτή;
Είναι μια συμβουλή που έχουν δώσει και σε εμένα όσο ήμουν μικρός να ακολουθήσουν αυτό που πραγματικά αγαπάνε γιατί τότε θα το κυνηγήσουν και θα πετύχουν σε αυτό.Στην Ελλάδα πλέον κανένα επάγγελμα δε σου εξασφαλίζει τη σταθερότητα,επομένως γιατί να κάνουν κάτι άλλο που δε τους εκφράζει και να μη γίνουν ηθοποιοί εφόσον τ αγαπάνε;

Ευχαριστώ πολύ τον Πλάτωνα για το χρόνο και τη διάθεση να μου παραχωρήσει αυτή τη συνέντευξη!

5 πράγματα που οι πιο ευφυείς ποτέ δεν κάνουν!

Ποια είναι τα συστατικά της επιτυχίας, τι κάνει τους ανθρώπους πιο δυνατούς σε πνευματικό, ψυχολογικό επίπεδο; Στην πραγματικότητα υπάρχουν ορισμένα συμπεριφοριστικά μοτίβα που όλο και περισσότερο υιοθετούνται από πολλούς, μόλις καταφέρουν να τα αναγνωρίσουν. Πρόκειται για απλά βήματα που οδηγούν ολοένα και πιο κοντά στην επιτυχία. Ωστόσο ας ξεκινήσουμε επισημαίνοντας τι δεν κάνουν οι δυνατοί χαρακτήρες. Ποιες μικρές παθογένειες καλό είναι να προσπαθούμε να απομονώσουμε από την καθημερινότητά μας;

  1. Οι ευφυείς άνθρωποι δεν ακολουθούν παθητικά τις μάζες. Χωρίς εδώ να υπονοείται ότι αποφεύγουν πεισματικά την «πεπατημένη» οδό και γίνονται περιθωριακοί. Η ειλικρίνεια και η αυθεντικότητα είναι συστατικά της ευφυίας. Οι ευφυείς δεν φοβούνται να είναι αληθινοί απέναντι στον εαυτό τους και τους γύρω τους. Αντιλαμβάνονται ποιός είναι ο σκοπός τους και την αποστολή τους στον κόσμο με βάση το σκοπό αυτό. Όσο πιο γρήγορα συνειδητοποιεί κανείς ότι η ζωή είναι μικρή και πρέπει να την απολαμβάνει, τόσο πιο εύκολα μετουσιώνεται στον ανώτερο, αυθεντικό του εαυτό χωρίς προσποιήσεις και συμβιβασμούς σε συνθήκες υποδούλωσης.
  2. Επόμενο, που οι δυνατοί πνευματικά δεν κάνουν, είναι η υπερβολική επίδειξη των δυνάμεών τους, προσπαθώντας να επιβληθούν. Η πραγματική ευτυχία βρίσκεται μέσα μας, και έχει τις ρίζες της στη συνειδητοποίηση της προσωπικής αξίας. Δεν έχει κανένα νόημα να μειώνουμε τους άλλους προσπαθώντας να εξυψώσουμε το «εγώ» μας. Ο αθέμιτος ανταγωνισμός βλάπτει και εμάς και τον περίγυρό μας. Οι ευφυείς τιμούν τον καθένα και σέβονται τη μοναδικότητά του, καθώς με τον ίδιο ακριβώς τρόπο αντιμετωπίζουν και τον εαυτό τους. Αντιλαμβάνονται ότι δεν χρειάζεται να αντιμετωπίζουν τους άλλους ανταγωνιστικά και να τους «φοβούνται» ως αντιπάλους γιατί υπάρχει χώρος για όλους. Καθένας είναι μοναδικός και έχει κάτι διαφορετικό να προσφέρει στο συνονθύλευμα της γνώσης και της προόδου.
  3. Προπάντων οι ευφυείς δεν επιτρέπουν την αυτολύπηση . Δεν λυπούνται τον εαυτό τους ούτε λόγω δυσπιστίας στις δυνατότητές τους, ούτε κατηγορούν τους άλλους ότι τους αδικούν. Οι δυσκολίες είναι κομμάτι της καθημερινότητας. Κάποιες φορές είναι αδύνατο να προγραμματίζονται τα πάντα. Υπάρχουν ποικίλοι αστάθμητοι παράγοντες. Δεν πρέπει όμως αυτό να μας καταβάλλει. Υπάρχει το καλό και το κακό, υπάρχουν απεριόριστα δίπολα στην κοινωνία για να γίνουμε πιο δυνατοί πνευματικά πρέπει να δεχόμαστε τον εαυτό μας και να σμιλευόμαστε μέσα από αυτές. Κάθε επιρροή, κάθε βίωμα, κάθε συναναστροφή, ακόμα και ατυχής, διαμορφώνει την ταυτότητά μας, μας μαθαίνει κάτι. Επομένως πρέπει να αισθανόμαστε ευγνωμοσύνη για όσα μας δημιούργησαν και συνέβαλλαν στη διαμόρφωση του χαρακτήρα μας, χωρίς να μεμψιμοιρούμε.
  4. Έτσι οδηγούμαστε στην επόμενη συμπεριφορά που οι ευφυείς αποφεύγουν, ότι δηλαδή δεν είναι μεμψίμοιροι , δεν είναι ταπεινοί, δεν είναι μίζεροι. Μαθαίνουν να αποδέχονται το 100% της ύπαρξής τους. Κάτι τέτοιο επιτυγχάνεται με την αναγνώριση της αξίας μας, την καλλιέργεια της αυταξία μας που θα ορίσει στη συνέχεια και την ενέργεια που θα ακτινοβολούμε στους γύρω μας.
  5. Τέλος συνειδητοποιούν κάτι πολύ βασικό, δεν αισθάνονται ότι οφείλουν να ικανοποιούν τους πάντες. Όταν εκφράζουμε τον πραγματικό μας εαυτό , την αυθεντικότητά μας πάντοτε θα υπάρχουν αντιστάσεις. Κάθε άνθρωπος έχει δικές του απόψεις. Αναπόφευκτα όταν οι θέσεις αυτές συγκρούονται θα υπάρχει και δυσαρέσκεια. Αυτό όμως πρέπει να το αποδεχόμαστε, γιατί μπαίνοντας στην παγίδα να ευχαριστούμε τους πάντες, δυσαρεστούμε τον εαυτό μας και κινδυνεύουμε να χάσουμε την ταυτότητά μας. Για να επιτύχουμε, για να είμαστε ευτυχισμένοι πρέπει να αποδεχόμαστε τις αντιστάσεις και τις αντικρουόμενες απόψεις των γύρω μας.

Ας προβληματιστούμε, λοιπόν, και ας υιοθετήσουμε τις πρακτικές των πλέον χαρισματικών, ώστε να βελτιώσουμε την καθημερινότητά μας, να απλοποιήσουμε τη ζωή μας , να διαχειριστούμε τις δυσκολίες μας και τελικά να φτάσουμε στην προσωπική επιτυχία και ευτυχία.

Χάρτινες μνήμες, Χρήστος Φλουρής

0

Πρόσφατα κυκλοφόρησε το νέο μυθιστόρημα του Χρήστου Φλουρή με τίτλο “Χάρτινες μνήμες” από τις εκδόσεις Διόπτρα. Πρόκειται για ένα έργο βασισμένο στις αναμνήσεις μιας νεαρής γυναίκας. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω ενός ευφυούς αφηγηματικού τεχνάσματος του συγγραφέα, μέσω ενός άλμπουμ φωτογραφιών με το οποίο ξεφυλλίζει με αποφασιστικότητα το παρελθόν της.

Από αυτό το αφηγηματικό τέχνασμα ίσως είναι εμπνευσμένο και ο τίτλος του έργου και ιδιαίτερα ο επιθετικός προσδιορισμός “χάρτινες”. Με αυτό τον τρόπο δημιουργείται ένας διάλογος του παρόντος με το παρελθόν της καθώς τα γεγονότα που θα επαναφέρει στο προσκήνιο θα επηρεάσουν σε σημαντικό βαθμό τις μελλοντικές της ενέργειες και την πλοκή του μυθιστορήματος.

Η Χαρά, το κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας, ένα πειθαρχημένο και λογικό άτομο αλλά όχι συναισθηματικό, βρίσκεται σε μια διαδικασία αναμόχλευσης του παρελθόντος, προσώπων και στιγμών, αντιμετωπίζει τους φόβους που της δημιούργησε η πιο σκληρή πτυχή της ζωής με θάρρος. Πρόκειται για ένα ταξίδι στα χρόνια που ο πατέρας εγκατέλειψε “την πριγκίπισσα” του, όπως την φώναζε, τη μητέρα της και τα άλλα δυο παιδιών τους, στα χρόνια που η γιαγιά της έζησε την προσφυγιά του’22, την απόφαση της μητέρα της να την οδηγήσει σε ορφανοτροφείο λόγω της φτώχειας που αντιμετώπισαν, την κόλαση που ζούσε εκεί λόγω κυρίως της επαναλαμβανόμενης κακοποίησης, την εγκυμοσύνη όταν ήταν μόλις δεκατεσσάρων χρονών, τα φοιτητικά της χρόνια, την γνωριμία με τον άντρα της.

Η ζωή της βρίσκεται σε ένα κομβικό σημείο, παλεύει με τα φαντάσματα του παρελθόντος, μετανιώνοντας που δεν εξωτερίκευσε τα συναισθήματα που βίωσε και νιώθει μοναξιά. Στο μυθιστόρημα περιγράφεται η μετάβαση της ηρωίδας από μια εποχή σε μια άλλη εποχή καθώς ανακουφίζεται από το βάρος των αναμνήσεων. Πέρα από το παρελθόν υπάρχει ιδιαίτερη δράση και στον παρόν των προσώπων της πλοκής.

Η αφήγηση είναι σε τρίτο πρόσωπο, ο αφηγητής δεν είναι μέρος της ιστορίας. Παρ΄ όλα αυτά τα γεγονότα που ζωντανεύουν στην μνήμη της δεν μπορούν να μην επηρεάσουν τους αναγνώστες οι οποίοι συμπάσχουν μαζί της. Επιπλέον η περιγραφή των γεγονότων χαρακτηρίζεται γλαφυρή. Αποφεύγοντας ο συγγραφέας μια μελοδραματική αφήγηση, η ανάγνωση είναι ευχάριστη χωρίς να στερείται από ενδιαφέρον για τις εξελίξεις της πλοκής του έργου.

Τόσο ελάχιστο χρόνο χρειάστηκε η μνήμη της για να σπάσει τα όρια του χώρου και του χρόνου, να διαπεράσει τους χοντρούς τοίχους εκείνου του κτίσματος, να εισχωρήσει στο εσωτερικό του, να συρθεί στους παγερούς γκρίζους διαδρόμους του που δέχτηκαν κατά καιρούς τόσα αθώα βήματα. Τόσο μόνο, για να χωθεί στα στενά του δωματιάκια, στους κοιτώνες στα γραφεία και στα λουτρά… Τόσο μόνο, για να ανοίξει τους κρουνούς της θλίψης, όλους μαζί απότομα, και να πλημμυρίσει ολάκερο το είναι της από πόνο.

Πώς να βρω δουλειά-Ποιό θα είναι το μέλλον μου

Όλοι είμαστε γνώστες των δύσκολων συνθηκών που επικρατούν σήμερα. Παντού ακούμε για αυτήν την οικονομική κρίση που έχει έρθει και δυστυχώς έχει ριζώσει για τα καλά. Αναρωτιόμαστε αν ποτέ θα λυτρωθεί η χώρα μας από αυτό τον καθημερινό προβληματισμό, καθώς τα οικονομικά ζητήματα κυριαρχούν στις περισσότερες οικογένειες.

Η ανεργία φαίνεται να θερίζει και οι νέοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να βρουν μια μόνιμη ή και περιστασιακή δουλειά (μεροκάματα), έτσι ώστε να καλύψουν τις προσωπικές τους ανάγκες ή ακόμη και να συμβάλλουν στα έξοδα του σπιτιού. Μπορούμε να πούμε ότι οι συγκυρίες είναι τόσο σκληρές και οι πιθανότητες μηδαμινές ένας νεαρός απόφοιτος πανεπιστημίου να εργαστεί πάνω στο αντικείμενο που σπούδασε. Για αυτόν τον λόγο λοιπόν, η απελπισμένη νέα γενιά, επιδιώκει διαρκώς την ανεύρεση μιας αξιοπρεπούς απασχόλησης. Ο βασικός μισθός σίγουρα θα είναι μικρός, ωστόσο αυτοί είναι οι κανόνες, αυτοί είναι οι νόμοι και ο νέος πρέπει να συμβιβαστεί. Κι επειδή μια μεγάλη μάζα ατόμων έρχεται αντιμέτωπη με αυτό το πρόβλημα και συναντάει πολλές δυσχέρειες στον τρόπο που θα βρει μια δουλειά, καλό θα ήταν να δούμε κάποιες ιδέες οι οποίες ενδεχομένως να μας δραστηριοποιήσουν.

Ξεκινώ την έρευνα μου με τον παραδοσιακό τρόπο, δηλαδή από τις αγγελίες που εμπεριέχουν οι εφημερίδες. Εάν πάλι δεν μου φαίνεται τόσο ενδιαφέρουσα η έντυπη μορφή, ψάχνω αντίστοιχα στο διαδίκτυο. Δεν υπάρχει λόγος να απογοητευτώ σε περίπτωση που δεν εντοπίσω κάτι ελκυστικό άμεσα. Διαβάζω συνεπώς σχολαστικά και κυκλώνω αυτά που είναι πιο κοντά στις δικές μου ικανότητες. Σημειώνω δε κι εκείνα για τα οποία δεν είμαι παντελώς σίγουρος ότι είναι για μένα. Ακόμη ανακοινώνω στον κύκλο μου και τους ανθρώπους με τους οποίους συναναστρέφομαι (οικογένεια, συγγενείς, φίλοι, γνωστοί) ότι αυτήν την περίοδο ψάχνω για δουλειά έτσι ώστε να με ενημερώσουν σε περίπτωση που ακούσουν ή μάθουν κάτι σχετικό.

Η δουλειά δεν είναι ντροπή, επομένως δεν πρέπει ούτε να διστάζω να ζητήσω την βοήθεια κάποιου, ούτε να με απασχολεί το αν έχω γίνει φορτικός, διότι η ανάγκη με κάνει να έχω θάρρος και τόλμη για οτιδήποτε. Επίσης είναι πολύ πιθανό να επωφεληθώ αν προσέχω συχνά τις αφίσες και τις ανακοινώσεις στους δρόμους και τα μαγαζιά που αναζητούν υπαλλήλους. Είναι αρκετά τα καταστήματα που δέχονται εγκάρδια τον εργαζόμενο και για αυτό ήρθε η ώρα να φτιάξω ένα επιμελημένο βιογραφικό που θα συμπεριλαμβάνει όλα τα προτερήματα και τις δεξιοτεχνίες μου. Αυτό σίγουρα θα μου χρειαστεί.

Παρ’όλα αυτά οτιδήποτε και να προκύψει δεν χάνω τις ελπίδες μου και συνεχίζω δυναμικά. Τα αρνητικά που θα καλεστώ να αντιμετωπίσω θα με κάνουν πιο ισχυρό και θα μπορέσω να δω πιο καθαρά μπροστά μου. Ας μην ξεχνάμε ότι δεν είμαστε μόνοι μας σε αυτόν τον κόσμο και πως τόσοι άλλοι παλεύουν με παρόμοια ή διαφορετικά ζητήματα σε καθημερινή βάση.

Ποιό είναι το νόημα της ζωής;

The autumn flower of sun flare.

 Ποιό είναι το νόημα της ζωής;;

Ολοί μας εχούμε αναρωτηθεί:ποιο είναι το νόημα της ζωής;Πώς φτάνει ο άνθρωπος στην απόλυτη ευτυχία;Γιατί συνεχώς νιώθω ότι δεν είμαι ολοκληρωμένος; Η απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα είναι τόσο απλή που σπάνια πάει ο νούς του ανθρώπου, όσο και αν πρόκειται για μία σύνθετη ερώτηση. Το νόημα της ζωής δεν είναι μια καθολική έννοια. Το νόημα,η ευτυχία, η πληρότητα βρίσκεται όπου επιλέξουμε έμεις να βρίσκεται! Σε αυτό ακριβώς το σημείο είναι που ο άνθρωπος μπορεί να κάνει το μεγαλύτερο λάθος της ζώης του.
Κάποιοι από έμας, θεωρούν πως το νοήμα της ζωής έγκειται στο να αποκτήσουν ένα μεγάλο σπίτι, ένα εντυπωσίακο αυτοκίνητο ή έναν φουσκωμένο τραπεζικό λογαριασμό. Το αποτέλεσμα αυτού; Γίνονται ακόρεστοι. Η ικανοποιήση διαρκεί μονάχα λίγες ημέρες και έπειτα ο επόμενος στόχος απόκτησης κάποιου υλικού αγαθού τους στοιχειώνει και έτσι η ζωή τους φεύγει και τους γλιστράει μέσα από τα χέρια. Γιατί, όσο κλισέ και να ακουστεί το πολύ χρήμα, τελικά, δεν φέρνει την ευτυχία.Μάλιστα,θεωρώ ότι όσα περισσότερα χρήματα αποκτήσεις, τόσο απομακρύνεσαι από την ουσία των πραγμάτων.

Εγώ λοιπόν, νιώθω ευτυχισμένη όταν είμαι άρρωστη και η μαμά μου δεν φευγεί στιγμή από το πλευρό μου. Νιώθω πλήρης, όταν η φίλη μου μου λέει πόσο με αγαπάει. Νιώθω γαλήνη, όταν χαζεύω στην εξοχή τα αστέρια ακούγοντας την αγαπημένη μου μουσική. Όταν διαβάζω βιβλία και μέσα από αυτά ζώ χίλιες ζωές και ταξιδεύω σε μέρη μαγικά. Η διάθεση μου φτιάχνει όταν βγαίνω το πρωί στο δρόμο και συνειδητοποιώ πως άνθισαν οι αμυγδαλιές και μυρίζουν υπέροχα. Βρίσκω το νόημα της ζωής σε μια εκδρομή στη θάλασσα με τους ανθρώπους που αγαπώ, πίνοντας μπύρες και τραγουδώντας γύρω από τη φωτία με μια κιθάρα. Λέω ευχαριστώ κάθε πρωί που ξυπνάω, κάθε φορά που δεν είμαι καλά και έχω ανθρώπους να με στηρίζουν. Λέω ευχαριστώ στον ήλιο, στο φεγγάρι, στα λουλούδια, στα σκυλιά, στον άγνωστο που μου χαμογελά στο μετρό και μου φτιάχνει τη μέρα. Λέω ευχαριστώ στον ίδιο μου τον εαυτό, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εμείς οι ίδιοι είμαστε το μεγαλύτερο στήριγμα μας. Και κάπως έτσι, είμαι ευτυχισμένη. Η δική μου συμβουλή; Ρουφήξτε τη ζωή! Δείτε, μυρίστε, αγγίξτε, ακούστε, τρέξτε και χορέψτε με τη ψυχή σας!Μη ξεχνάτε ποτέ πως τα καλύτερα πράγματα στη ζωη μας δίνονται…τζάμπα!

Ιδιαίτερες Βρετανικές Κωμωδίες

Ποιός είπε ότι οι Βρετανοί δεν έχουν χιούμορ;

Το βρετανικό χιούμορ έχει βαθιές ρίζες που φτάνει μέχρι και έργα του Σαίξπηρ και διακρίνεται από έντονη σάτιρα, ιδιότροπους χαρακτήρες και εκκεντρικές καταστάσεις.

Βέβαια, τα βρετανικά κωμικά έργα δεν περιορίζονται μόνο στο αγγλικό κοινό. Οι σπουδαίοι Monty Python και σειρές όπως ο Mr. Bean, έχουν ξεκαρδίσει γενιές ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Δεν είναι λίγες φορές μάλιστα που επιτυχημένες κωμικές σειρές όπως το The Office, διασκευάζονται από την αμερικάνικη τηλεόραση, άλλες φορές με επιτυχία και άλλες με όχι.

Οι βρετανοί δεν φοβούνται να πειραματιστούν με τις κωμωδίες τους και να ξεπεράσουν τα όρια, με αποτέλεσμα να παράγουν ιδιαίτερα και αξιοσημείωτα έργα. Κάποιες από τις πιο αλλόλοτες αγγλικές κωμικές σειρές θα αναλύσουμε στην συνέχεια: 

Τhe Mighty Boosh

Στο The Mighy Boosh ακολουθούμε τις σουρεαλιστικές περιπέτειες του αυτάρεσκου μουσικού Howard Moon (Julian Barratt) και του ρηχού Vince Noir (Noel Fielding) με την συνοδεία των φίλων τους Naboo The Enigma (Michael Fielding) και τον πίθηκο Bollo (Dave Brown). Eίτε ο Howard και ο Vince ψάχνουν το Αβγό του Mantubi στην επικίνδυνη τούνδρα, είτε έρχονται αντιμέτωποι με τον ερμαφρόδιτο (mangina όπως το αποκαλεί ο ίδιος τα γεννητικά του όργανα) μισό άνθρωπο και μισό ψάρι Old Gregg, το The Mighty Boosh υπόσχεται μιά πληθώρα αξιομνημόνευτων, υπερβολικών και πολύχρωμων χαρακτήρων, με έντονα μουσικά στοιχεία.

Tην σειρά την υπογράφουν οι Julian Barratt και Noel Fielding οι οποίοι δίνουν ζωή στους περισσότερους χαρακτήρες. Πρόκειται για ενα επιτυχημένο κωμικό δίδυμο, που ο ένας συμπληρώνει τον άλλο.
Τo Mighty Boosh είναι από αυτές τις σειρές που μόνο όταν κάποιος παρακολουθήσει θα μπορέσει να συνειδητοποιήσει πλήρως την μοναδικότητα της.

 

League of Gentlemen

Το League of Gentlemen είναι ένα κωμικό γκρουπ που απαρτίζεται από τους Jeremy Dyson, Mark Gatiss (Doctor Who, Sherlock), Steve Pemberton και Reece Shearsmith. Η σειρά τους League of Gentlemen, διαδραματίζεται στην φανταστική πόλη Royston Vasey (από την οποία δεν φεύγεις ποτέ) και ακολουθούμε την ζωή των παράξενων κατοίκων της, που παίζονται από τους ίδιους. Μερικοί από αυτούς είναι είναι ένα ξενοφοβικό ζευγάρι που διευθύνει ένα τοπικό μαγαζί μόνο για ντόπιους, έναν ιδιοκτήτη καρναβαλιού που ξεγελάει γυναίκες ώστε να τον παντρευτούν (“Θέλεις μερικά μανταλάκια Dave;”) και μια υπεύθυνη επαγγελματικής αποκατάστασης, που όσα έμαθε για τους ανθρώπους τα έμαθε από τα στυλό.

Πρόκειται για μια μαύρη κωμωδία με απαίσιους χαρακτήρες, που παρουσιάζονται με κάποια ρεαλιστικότητα, τους οποίους όμως συμπαθούμε κατευθείαν και είναι πραγματικά αστείοι. H πόλη του Royston Vacey μοιάζει αποκομμένη από τον υπόλοιπο κόσμο και όπως βλεπουμε, τα πάντα είναι πιθανά.

 

Nighty Night

Ακόμα πιο σκοτεινό παρουσιάζεται το Nighty Night της Julia Davis. Στο Nighty Night παρακολουθούμε την ιστορία της Jill (που παίζεται από την ίδια την σεναριογράφο), όταν μαθαίνει πως ο άντρας της Terry (Kevin Eldon) πάσχει από καρκίνο. Στεναχωριέται η Jill για την ασθένεια του συζύγου της; Θέλει να τον υποστηρίξει σε αυτήν την δύσκολη στιγμή; Φυσικά και όχι. Η Jill είναι μία εγωκεντρική σοσιοπαθής, που αμέσως διαδίδει ότι ο άντρας της είναι νεκρός, έτοιμη να βρει καινούριο ταίρι. Στο στόχαστρο της μπαίνει ο γείτονας της Don (Angus Deayton) και προσπαθεί να τον προσεγγίσει βασανίζοντας την άρρωστη και καλοσυνάτη σύζυγο του Sue (Rebecca Front) και όχι μόνο.

Το Nighty Night είναι ένα sitcom με άγριο χιούμορ, μακριά από oποιοδήποτε είδος ορθότητας. Eίναι μια σειρά που μελετά την σύγχρονη κοινωνία και προτείνει πως ο εγωϊσμός υπερτερεί του αλτρουισμού, έχοντας ως στόχο να σε κάνει να γελάς και νιώθεις άβολα ταυτόχρονα.

 

Spaced

Στο Spaced ξεδιπλώνεται η ιστορία των 20κάτι χρονών Daisy Steiner (Jessica Hynes) και Tim Bisley (Simon Pegg), οι οποίοι προσποιούνται στην αλκοολική σπιτονοικοκυρά Marsha Klein (Julia Deakin) ότι είναι ζευγάρι για να μπορέσουν να νοικιάσουν φθηνά το διαμέρισμα της. Στην σειρά συμμετέχει o απογοητευμένος καλλιτέχνης Brian Topp (Mark Heap) που μένει στο ίδιο κτήριο, ο πορωμένος με τον πόλεμο φίλος του Tim, Mike Watt (Nick Frost) και η κολλητή της Daisy και σχεδιάστρια μόδας Twist Morgan (Katy Carmichael). Μαζί μπλέκουν σε διάφορες καταστάσεις, αναζητώντας τι θέλουν να κάνουν με την ζωή τους και ψάχνοντας τρόπους να περάσουν την ώρα όσο πιο μη παραγωγικά γίνεται.

To Spaced είναι μια πρωτοποριακή κωμωδία για την εποχή του, όντας καλογραμμένο, ευφυέστατο, γεμάτο με pop culture αναφορές και φυσικά αστείο. Το γνωστό, ιδιαίτερο και γρήγορο κινηματογραφικό στυλ του Edgar Wright, πλαισιώνει με άριστο τρόπο την θεματολογία με αποτέλεσμα η σειρά να έχει μπει στο πάνθεον των καλύτερων βρετανικών κωμωδιών.

Πέρα από όλο αυτά, έχει πάντα εξαιρετικό ενδιαφέρον να παρακολουθείς τα πρώτα βήματα της συνεργασίας των εκπληκτικών Simon Pegg, Nick Frost και Edgar Wright (The Cornetto Trilogy: Shaun of The Dead, Hot Fuzz, The Worlds End).

Οι σειρές αυτές είναι ιδανικές για όσους ψάχνουν να παρακολουθήσουν κάτι ασυνήθιστο που δραπετεύει από τις νόρμες των υπόλοιπων κωμικών σειρών.

 

Bye bye Man: Αληθινή ιστορία; Και όμως αληθινή!

Το “Bye bye Man”, η πολυαναμενόμενη ταινία τρόμου που κυκλοφόρησε στις 12 Ιανουαρίου στους ελληνικούς κινηματογράφους φημολογείται πως βασίζεται σε αληθινή ιστορία.

Ρίχνοντας μια ματιά στην υπόθεση κανείς καταλαβαίνει πως σχετίζεται με υπερφυσικά φαινόμενα.Συγκεκριμένα ένα ον με το ομώνυμο όνομα της ταινίας,στοιχειώνει τα θύματά του,τυχαίους ανθρώπους που έτυχε να βρεθούν στο λάθος μέρος τη λάθος χρονική στιγμή.Κλασσική δηλαδή υπόθεση με τίποτα το διαφορετικό από τις υπόλοιπες υπερπαραγωγές της αμερικανικής βιομηχανίας ταινιών.Τρεις φοιτητές βρίσκονται μετακομίζουν σε ένα παλιό απομονωμένο σπίτι και για κακή τους τύχη βρίσκονται κυνηγημένοι από μια υπερφυσική οντότητα με το όνομα “Bye bye Man”.Καθώς οι άτυχοι φοιτητές ξεκινούν έρευν για να αντιμετωπίσουν αυτή τη κατάρα,βρίσκουν τη λύση: να μη σκέφτονται το ον,να μην αναφέρουν το όνομά του,γιατί αν σε καταβάλλει τρυπώνει στο μυαλό σου και τότε έχει αυτός τον έλεγχο.
Τρομακτικό;Όχι τόσο.Αληθινή ιστορία;Μπα..Αν δει όμως κανείς από διαφορετική οπτική γωνία την ερμηνεία αυτής της υπερφυσικής οντότητας θα καταλάβει πως δυο είναι οι λέξεις που της αντιστοιχούν:άγχος και φόβος.Δε μιλάμε για οποιοδήποτε φόβο αλλά για τις φοβίες εκείνες που στοιχειώνουν τον κάθε άνθρωπο,που του δημιουργούν άγχος,εμμονές ακόμα και ψυχώσεις.Όλοι οι άνθρωποι έχουν ένα τεράστιο φόβο.Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η ψύχωση με τα κιλά και το σώμα,η αγοραφοβία,ο φόβος για το σκοτάδι,υπαρξιακά ζητήματα,η ψύχωση με τον επαγγελματικό τομέα, η λίστα βέβαια είναι πολύ μεγάλη και δε τελειώνει εδώ.
Μιλάμε για φοβίες που αν τους δοθεί μεγαλύτερη βαρύτητα από αυτή που τους αρμόζει καταβάλλουν το νου και τρώνε σαν σαράκι την ψυχική υγεία του ανθρώπου ενώ οι ψυχοσωματικές επιπτώσεις πολλές φορές μπορεί να αποβούν μοιραίες.
Δε χρειάζεται λοιπόν να γίνει περαιτέρω ανάλυση.Ο “Bye bye Man” λοιπόν,υπάρχει αλλά δεν είναι κάτι υπαρκτό,ούτε υπερφυσικό ον.Εδρεύει στο μυαλό του κάθε ανθρώπου και τρέφεται από τις αγωνίες,το στρες,τους φόβους και τις αρνητικές σκέψεις του καθενός.

Έχεις ποτέ την αίσθηση ότι σε παρακολουθούν; Series Review: Person of Interest [SpoilerFree]

 Ένας δισεκατομμυριούχος προγραμματιστής υπολογιστών, ένας απόστρατος – πρώην μέλος της CIA και ένα σύστημα παρακολούθησης που καταλήγει σε πόλεμο τεχνητής νοημοσύνης. Πρόκειται για το δημιούργημα του Jonathan Nolan, Person of Interest, που αποτελείται από 5 σεζόν και ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο του 2016.

Ο μοναχικός πάμπλουτος Harold Finch (Michael Emerson: “Ben Linus”-Lost) έχει αναπτύξει ένα πρόγραμμα, γνωστό ως η Μηχανή, για την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών ύστερα από την πτώση των Δίδυμων Πύργων. Αξιοποιώντας τα συστήματα μαζικής παρακολούθησης, όπως τις κάμερες κυκλοφορίας, την παρακολούθηση κλήσεων και πολλά ακόμα, η Μηχανή είναι σε θέση όχι μόνο να «βλέπει» αλλά και να κατανοεί τις ενέργειες των ανθρώπων και να προλαμβάνει έτσι τα τρομοκρατικά χτυπήματα.

Εκτός όμως από αυτά  εντοπίζει και γενικά δράστες και θύματα κοινών εγκλημάτων. Αυτά τα κοινά εγκλήματα, που δεν αφορούν την κυβέρνηση και την εθνική ασφάλεια, θεωρούνται μη σχετικά οπότε και διαγράφονται  από το σύστημα της Μηχανής κάθε βράδυ.  Μετά το χαμό του κοντινότερου φίλου και συνεργάτη του Nathan, o Harold συνειδητοποιεί  ότι θα μπορούσε να είχε αποτρέψει αυτό το συμβάν αξιοποιώντας τις πληροφορίες της Μηχανής για τους μη σχετικούς αριθμούς. (κάθε αριθμός αντιστοιχεί στο θύμα ή τον θύτη της εκάστοτε υπόθεσης) . Έτσι αποφασίσει να διατηρεί  τις πληροφορίες για τα κοινά  εγκλήματα ώστε να σώσει όσες ζωές μπορεί. Σε αυτό θα τον βοηθήσει ο John Reese (Jim Caviezel– “Τα πάθη του Χριστού”).

Ο πρώην πράκτορας της CIA  John μετά το χαμό της αγαπημένης του ζει ως άστεγος σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση και θεωρείται νεκρός από τον κόσμο. Όλα αυτά μέχρι τη στιγμή που τον προσεγγίζει ο Harold Finch και του προτείνει να συνεργαστούν στους μη σχετικούς αριθμούς που δίνει η Μηχανή και  να σώσουν τα μελλοντικά θύματα (αλλά μαντέψτε, πρέπει να ανακαλύψουν μόνοι τους αν αυτός που ψάχνουν είναι αυτός που χρειάζεται βοήθεια ή μία γερή μάχη με τον Reese ). Το ταλέντο του στην χρήση όπλων και τη μάχη αλλά και το παρελθόν του στη μυστική υπηρεσία, κάνουν τον John Reese τον κατάλληλο για αυτή την θέση, ο οποίος αποκτά πλέον ένα νέο νόημα στη ζωή του. Μία ιδιαίτερη φιλία αναπτύσσεται μεταξύ των δύο αντρών που πολεμάνε μαζί τα εγκλήματα, ο ένας με τις γνώσεις στην τεχνολογία και την πρόσβαση σε πηγές κι ο άλλος στην μάχη και την παρακολούθηση.

Στα 103 επεισόδια, η ιστορία εξελίσσεται και από μία σειρά καταπολέμησης του εγκλήματος με αυτοτελή επεισόδια σε μία σειρά επιστημονικής φαντασίας όπου ο κύριος πρωταγωνιστής είναι η Μηχανή κι όλα πλέον συνδέονται. Βέβαια ο παραγωγός Jonathan Nolan (The Dark Night, Westworld) είχε δηλώσει ότι η σειρά “από science fiction κατέληξε σε science fact”. Λογικό, καθώς το Person of Interest πρόκειται και για ένα σχόλιο στην επιτηρούμενη καθημερινότητα που ζούμε και την υποτιθέμενη ελευθερία που διαθέτουμε. Ο ίδιος εμπνεύστηκε την σειρά μία μέρα που βρισκόταν στο Λονδίνο και αντιλήφθηκε όλες τις κάμερες που κατέγραφαν τους πολίτες. Αυτό τον έκανε να αναρωτηθεί ποια ήταν ακριβώς η χρησιμότητα τους αλλά και που καταλήγουν όλα αυτά τα δεδομένα. Έτσι και εμπνεύστηκε το Person of Interest. Την σειρά αυτή ήρθε να επιβεβαιώσει το σκάνδαλο Prism που ξέσπασε το 2013. Σύμφωνα με τα όσα αποκαλύφθηκαν το Prism είναι ένα σύστημα παρακολούθησης που μαζεύει δεδομένα για τους αμερικάνους πολίτες, πράγμα φυσικά παράνομο και ενάντια στα ανθρώπινα δικαιώματα. Στο τρέιλερ της 3ης σεζόν της έγινε μάλιστα αναφορά σε αυτό το σκάνδαλο, με αποσπάσματα από τη σειρά και την πραγματική είδηση που φαίνεται ότι είχαν υπερβολικά πολλά κοινά, επιβεβαιώνοντας έτσι ότι η σειρά δεν πρόκειται για επιστημονική φαντασία.

Το τρέηλερ της σεζόν 3 που παρουσιάστηκε στο Comic-con, 
ύστερα από το σκάνδαλο Prism

Στο κυνήγι των αριθμών o Finch και ο Reese δεν είναι μόνοι τους. Έχουν βοήθεια μέσα από την ίδια την αστυνομία της Νέας Υόρκης. Μεταξύ άλλων, ο ντετέκτιβ Fusco, ένας πρώην διεφθαρμένος αστυνόμος βρίσκεται να τους βοηθά, παρέχοντας τους πληροφορίες για τα άτομα που ψάχνουν. O Fusko με τον Reese είναι ένα δίδυμο με πολύ χιούμορ, προσβολές αλλά και μία δυνατή φιλία.

Από την άλλη η αστυνόμος Carter που ερευνά τις διάφορες υποθέσεις που έχουν ως ύποπτο τον “tall man in a suit” (που δεν πρόκειται για άλλον από τον John Reese και τον χαμό που αφήνει πίσω του κυνηγώντας τους αριθμούς τραβώντας τα βλέμματα της αστυνομίας) βρίσκεται στο κατόπι τους. Η Carter μία από τις ελάχιστες καθαρές αστυνόμους στο κατά τ’ άλλα διεφθαρμένο τμήμα, διαθέτει ακέραιο χαρακτήρα και δυναμικότητα που την κάνουν να ξεχωρίζει.

Η σειρά έχει αρκετά guest αλλά και νέους χαρακτήρες που προστίθενται όσο προχωράνε τα επεισόδια, που αποκτούν μάλιστα πολύ σημαντικούς ρόλους. Παράλληλα τα φλάσμπακ μας εξηγούν πολλά πράγματα, που σε κάνουν να καταλάβεις τη σύνδεση όλων των φαινομενικά ασήμαντων λεπτομερειών των πρώτων κιόλας επεισοδίων με την μεγαλύτερη εικόνα. Φυσικά μας δίνουν και πολλές πληροφορίες για το παρελθόν των ηρώων, για το πώς έφτασαν μέχρι εδώ και για όσα τους συνέβησαν (ναι, ακόμα και για τον Harold Finch, το πιο private άτομο που θα γνωρίσεις) Έτσι η σειρά παραμένει σε εγρήγορση χωρίς να γίνεται μονότονη. Σε αυτό βέβαια παίζει και ρόλο και η μετατόπιση σταδιακά του κέντρο βάρους της πλοκής από τη λύση των μη σχετικών υποθέσεων στην τεχνητή νοημοσύνη και τον πόλεμο που έπεται εναντίον της. Ενδιαφέρον προκαλούν και τα πλάνα της σειράς που βλέπουμε από την οπτική της Μηχανής, όπως οι μεταβατικές σκηνές και οι σκηνές των πρωταγωνιστών μέσα από βίντεο παρακολούθησης. Στα τελευταία, κάθε άτομο εμφανίζεται με ένα συγκεκριμένο πλαίσιο γύρω από το πρόσωπο του που σημαίνει ότι κατηγοριοποιείται ως θύτης, θύμα, άσχετος με τη Μηχανή, διαχειριστής του προγράμματος της κλπ .

Πρόκειται για μία ιδιαίτερη σειρά που έχει τα πάντα. Μάχες, μυστήριο, κυνηγητό, ανθρώπινες σχέσεις, φιλία, τεχνητή νοημοσύνη και σε καθηλώνει από τα πρώτα επεισόδια. Μία σειρά όμως που εξελίσσεται σε κάτι πολύ μεγαλύτερο που σε προβληματίζει, σε βάζει σε σκέψεις και απλά πεθαίνεις να δεις τα επόμενα επεισόδια. Οι χαρακτήρες είναι πολύ δυνατοί και ο καθένας προσφέρει κάτι διαφορετικό. Από τους δυναμικούς γυναικείους χαρακτήρες που εμφανίζονται στην συνέχεια, τους πιστούς φίλους, τους αδίστακτα κακούς, τους εξαπατημένους (μέχρι και τον σκύλο Bear ας το παραδεχτούμε) η σειρά είναι γεμάτη με αντικρουόμενες προσωπικότητες και πολύ back story. Η απόσταση της από την πραγματικότητα είναι μικρότερη από όσο νομίζεις, τα ηθικά διλήμματα είναι πολλά, η αγωνία μεγάλη κι εσύ πρέπει μάλλον να την δεις άμεσα.

Το intro της σειράς

LIFESTYLE TIPS: Μαθαίνουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας Αυτοεκτίμηση-αυταξία-αυτοσεβασμός.

Η αγάπη προς τον εαυτό μας και η κατάκτηση της αυτοεκτίμησης μας αποτελεί καθημερινή πρακτική άσκηση. Μαθαίνοντας να αγαπάμε τον εαυτό μας κερδίζουμε την αυτοεκτίμησή μας, αναγνωρίζουμε ποια είναι η αξία μας, αποκτάμε αυτοσεβασμό και καταφέρνουμε να συγχωρούμε τον εαυτό μας. Αυτές είναι οι βάσεις μιας ευτυχισμένης καθημερινότητας και χτίζονται μόνον όταν συνειδητά το αποφασίσουμε. Γρήγορα δε αυτοματοποιούνται ως συνήθειες.

Πρώτο πρακτικό βήμα με κέντρο την αυτογνωσία, θα πρέπει να είναι η δημιουργία μιας λίστας με τα δυνατά μας σημεία, τα στοιχεία εκείνα που συνιστούν την ταυτότητά μας. Κάθε τι που απολαμβάνουμε στον εαυτό μας, κάθε αρετή που μπορεί να μας έχουν υποδείξει ότι έχουμε θα πρέπει να συμπεριληφθεί σε αυτή τη λίστα. Πρόκειται για αυτές τις ιδιαιτερότητες που μας κάνουν μοναδικούς. Ταυτόχρονα, θα χρειαστεί να δημιουργήσουμε και μια άλλη λίστα, η οποία θα περιλαμβάνει ορισμένα ελαττώματα που ενδεχομένως έχουμε εντοπίσει. Προσοχή δεν πρέπει να είμαστε επικριτικοί απέναντι στους εαυτούς μας και να επιτρέψουμε σε αρνητικά συναισθήματα να μας κατακλύζουν. Αντίθετα πρέπει να αντιμετωπίσουμε με ουδετερότητα το γεγονός ότι είμαστε άνθρωποι και  πραγματικά κανείς δεν είναι τέλειος. Εξάλλου «Αγαπάμε τους ανθρώπους με τα ελαττώματά τους» και εξίσου δικαιούμαστε να αγαπήσουμε και το μοναδικό άτομο που στάθηκε πάντα δίπλα μας, τον εαυτό μας. Είναι σημαντικό να χαλιναγωγήσουμε τις πεσιμιστικές μας τάσεις και σταδιακά να αναζητάμε τον τρόπο να αγκαλιάσουμε κάθε χαρακτηριστικό που συγκροτεί την προσωπικότητά μας. Εάν παρόλα αυτά κάτι μας ενοχλεί πολύ, εντοπίζοντας το, αναγνωρίζουμε ότι μπορούμε να δουλέψουμε για να το αλλάξουμε.

Επόμενο βήμα είναι η προσωπική φροντίδα. Αναβαθμίζοντας τις μεθόδους που χρησιμοποιούμε για να περιποιηθούμε τον εαυτό μας και αφιερώνοντας λίγο περισσότερο χρόνο μπορούμε να αισθανόμαστε όμορφα με τον εαυτό μας κάθε μέρα. Για τον καθένα βέβαια αυτό είναι κάτι το διαφορετικό. Για παράδειγμα ορισμένες γυναίκες αισθάνονται μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση φορώντας μακιγιάζ, ενώ άλλες νιώθουν πιο άνετα με ένα καθαρό αναζωογονημένο, άβαφο πρόσωπο. Μπορούμε λοιπόν να βελτιώνουμε την αυτοπεποίθησή μας από έξω προς τα μέσα, κάνοντας όλες εκείνες τις εξατομικευμένες ενέργειες που χρειάζεται για να νιώσουμε όμορφα. Επίσης στο πεδίο αυτό εντάσσεται και η στάση του σώματος . Η γλώσσα του σώματος αποτελεί μοιραίο κανάλι επικοινωνίας. Εξάλλου το μεγαλύτερο τμήμα της επικοινωνίας μας είναι μη λεκτική. Επομένως μια σφικτή μαζεμένη στάση με «μαζεμένους» ώμους και ένα βλέμμα καρφωμένο στο πάτωμα δεν μπορεί παρά να αντανακλά ανασφάλεια. Εκπέμπουμε στους γύρω μας αυτό που αισθανόμαστε για τον εαυτό μας και αναπόφευκτα αυτό αντανακλάται πίσω σ’ εμάς  και διογκώνεται με την επανάληψη. Άρα ακόμα και η πολύ απλή απόφαση να σηκώσουμε το βλέμμα και να παρατηρήσουμε αυτά που μας περιβάλλουν, να υιοθετήσουμε δηλαδή μια πιο δυνατή στάση σώματος, αυτομάτως αντανακλάται και μας δημιουργεί μια αίσθηση σιγουριάς. Προχωρώντας τώρα στο αντίστροφο,  μια εκ των έσω προσπάθεια να αγαπήσουμε τον εαυτό μας και να δουλέψουμε το πεδίο της αυτοπεποίθησης μας εστιάζουμε στα θετικά στοιχεία, όχι υπερδιογκώνοντας τα αρνητικά ( στο συγκεκριμένο διαχωρισμό βοηθούν οι λίστες).  Ακόμα πρέπει να παρατηρούμε τους εσωτερικούς μονολόγους-διαλόγουςγιατί υποσυνείδητα εκατοντάδες σκέψεις περνούν από το μυαλό μας το δευτερόλεπτο, με αποτέλεσμα να βρισκόμαστε ακατάπαυστα σε ανησυχία. Είναι πολύ σημαντικό, ίσως βασικότερο όλων, αν συνειδητοποιήσουμε ότι τείνουμε να ασκούμε μονίμως αρνητική κριτική, να είμαστε σκληροί και να κατηγορούμε τον εαυτό μας χωρίς ποτέ να τον επιβραβεύουμε, να πάρουμε αμέσως την απόφαση να σταματήσουμε. Τέτοιες σκέψεις αποτελούν καρκινώματα για την ψυχική μας ισορροπία όταν γίνονται μόνιμες και φτάνουν σε ακρότητες. Μια γόνιμη εποικοδομητική κριτική με κάποια δόση αυτοσαρκασμού είναι ευπρόσδεκτη αλλά μια μονίμως επικριτική στάση παύει να είναι υγιής. Πρέπει λοιπόν να εντοπίζεται  και να εξαλείφεται. Ο προσωπικός μας εσωτερικός διάλογος πρέπει να είναι θετικός και να μας ενθαρρύνει ώστε να μην απογοητευόμαστε αλλά να προσπαθούμε για το καλύτερο.

Επιπρόσθετα, υποστηρίζοντας έντονα τη δύναμη του λόγου και την αποφθεγματική χροιά του βοηθά πολύ νinspirational quotα εντάσσουμε στην καθημερινότητά μας κάποιο μότο,inspirational quote ή όποια τέλος πάντων φράση μας κινητοποιεί, αναζωογονεί, χαρίζει αυτοπεποίθηση. Μάλιστα αξίζει να έχουμε κατά νου ή και καταγεγραμμένες στο περιβάλλον μας τέτοιες φράσεις-mood boosters γιατί ασυνείδητα τα θετικά μηνύματα ασκούν τεράστια επίδραση στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο και τον εαυτό μας, την πορεία μας και γενικά τη ζωή μας με άλλους. Πολύ σημαντικό επίσης είναι να σταματήσουν πλέον οι συγκρίσεις.Ο καθένας ακολουθεί το δικό του δρόμο. Όσο τέλειες και αν φαντάζουν οι ζωές κάποιων, ο καθένας έχει τα προβλήματά του. Όλοι είμαστε διαφορετικοί, με διαφορετικές ανάγκες. Υπάρχει χώρος για όλους. Δεν βοηθά κανέναν να βλέπει του άλλους ανταγωνιστικά. Αντίθετα, όταν αποβλέπουμε σε μια συλλογικότητα μπορούμε να βοηθάμε ο ένας τον άλλο.

Είναι απαραίτητο να μάθουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας, να εργαστούμε προκειμένου να κατακτήσουμε την αυτοεκτίμησή μας. Μαθαίνουμε να αισθανόμαστε καλύτερα. Χτίζουμε μια σχέση με τον εαυτό μας. Αφού μάθουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας όλα τα υπόλοιπα θα ακολουθήσουν. Βλέποντας το σαν πρόκληση, για τριάντα μέρες ας προσπαθήσουμε να εκτιμήσουμε όλα εκείνα που μας κάνουν μοναδικούς.

#selflove#selfconfidence#selfrespect#selfworth

7 μέρη να πάμε για… ΓΛΥΚΟ!

Να κι ένα άρθρο που θα μας κατευθύνει στα πιο όμορφα μαγαζιά της Αθήνας για να γλυκαθούμε. Πολλές φορές βγαίνουμε με φίλους και αναρωτιόμαστε που να πάμε για να αξιοποιήσουμε τον χρόνο μας και να μείνουμε ικανοποιημένοι από το μέρος, την εξυπηρέτηση, τον κόσμο κλπ. Διαλέγουμε αυτή τη φορά να πάμε για γλυκό. Που όμως; Το σημαντικότερο φαίνεται να είναι η ποιότητα αυτού που επιλέγουμε να παραγγείλουμε και αυτός είναι ο λόγος που ψάχνουμε ένα καλό μαγαζί για να χαροποιήσουμε τελικά τον ουρανίσκο μας!

Εντοπίσαμε λοιπόν για εσάς κάποια πολυσύχναστα καταστήματα της πόλης που επικεντρώνονται στα πιο προσεγμένα, εκλεκτά και με μεράκι φτιαγμένα γλύκα.

CAP CAP
Το cap cap με μοναδική διακόσμηση είναι ένα πολυαγαπημένο μέρος όπου μπορείτε να απολαύσετε τα γλυκά σας, το τσάι σας, τον καφέ σας, νιώθοντας πρωταγωνιστής σε παραμύθι. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι η διακόσμηση δεν θα είναι το πρώτο πράγμα που θα σας απασχολήσει όταν βρεθείτε μπροστά στα παρατεταγμένα γλυκά του. Cupcakes, τούρτες, brownies, τάρτες και ό,τι γλυκό ποθήσετε θα το βρείτε εκεί και σίγουρα θα έρθετε σε δύσκολη θέση όταν μετά από ένα τέταρτο κοιτώντας τα γλυκά του, ακόμη δεν θα μπορείτε να διαλέξετε! Οι θεματικές εβδομάδες τους θα σας καταπλήξουν (Harry Poter, Halloween, Home alone, Marvel, Frozen, Απόκριες, Χριστούγεννα) κλπ. Πανόρμου 26, Αιγάλεω

I LOVE CUPCAKES
Εδώ διακρίνουμε γλυκίσματα που θυμίζουν δεκαετία ’50 κι έχουν βάση αφράτο κέικ, στην κορυφή του οποίου η φαντασία… οργιάζει. Στο I love cupcakes, διάφορα cupcakes, στολίζονται και προσφέρονται απίθανες γεύσεις αυτού του λαχταριστού γλυκού. Φτιάχνονται σε πολλές μικρές φουρνιές και για αυτό ό,τι κι αν δοκιμάσετε είναι πάντα φρέσκο. Μini ή giant cupcakes σε μέγεθος… τούρτας και γεύσεις που ποικίλουν από κλασσική βανίλια και σοκολάτα, μέχρι καρότο, πορτοκάλι, σοκολάτα και φουντούκι, lemon pie, black forest cheesecake κλπ. Γιαννιτσοπούλου 3, Γλυφάδα

BOULOUKA
Εάν πάλι είστε λάτρεις των λουκουμάδων, αυτό είναι το καταλληλότερο σημείο να επισκεφτείτε και πιστέψτε με θα το κάνετε στέκι. Κλασικοί λουκουμάδες με μέλι και κανέλα ή μήπως γαρνιρισμένοι με σοκολάτα, στολισμένοι με ινδική καρύδα, με πουράκια σοκολάτας, με τρούφα, με παγωτό. Μόνη της αυτή η πρόταση ξυπνάει τις αισθήσεις μας και οι εικόνες που δημιουργούνται στο μυαλό μας αναγκάζουν να τα δούμε όλα αυτά από κοντά. Εκτός αυτού διαθέτει παγωτό χειροποίητο καθώς επίσης φημίζεται για την μπουγάτσα της. Πανόρμου 84

THE SWEET SPOT
Δεν γίνεται να περάσεις απ’ έξω και να μη γυρίσεις το κεφάλι σου προς τη… λάμψη που βγαίνει από το Sweet Spot, το κατάστημα αυτό είναι ακριβώς αυτό που λέει το όνομά του: ένα μικρό, γλυκό σημείο μέσα στην πολυκοσμία της περιοχής. Χρώματα παντού, γλυκά παντού και ειδικότητά του τα cupcakes. Ενδεχομένως να πέφτει λίγο μακριά το σημείο, αλλά αξίζει έστω και μια φορά να ανακαλύψουμε τη φωτεινή πλευρά των γλυκών και την χρωματιστή μαγεία τους! Ανδρέα Παπανδρέου 39, Χαλάνδρι

ΜΕΛΙΝΙΚΟΝ
Από την άλλη αν λαχταράτε τηγανίτες στο Μελινικόν θα βρείτε αυτές που όσο κι αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε, ξεπερνούν τις αγαπημένες παιδικές μας, αλλά και τη φαντασία μας. Μπορείτε να τοποθετήσετε τη μία πάνω στην άλλη, με γέμιση της αρεσκείας σας με φράουλες, σαντιγί, πραλίνα, μπανάνα, μπισκότο, σιρόπι και διάφορους συνδυασμούς που απογειώνουν τη γεύση. Υπάρχουν επίσης αλμυρές τηγανίτες, καθώς το Μελινικόν φροντίζει να καλύπτει όλων των ειδών τα γούστα. Σκουφά 37, Κολωνάκι

FAIRYTALE
Δεν είναι άλλο από το μοναδικό παραμυθοπωλείο που κινείται σε μαγικούς ρυθμούς και σε ονειρική ατμόσφαιρα. Ανάμεσα σε αυτά που πρέπει να δοκιμάσεις οπωσδήποτε είναι οι παραλλαγές της ζεστής σοκολάτας ή του τσαγιού, τα σοκολατένια cupcakes, τη σοκολάτα της φωτιάς με χρωματιστά πιπέρια και κανέλα, τη ζεστή μηλομελοκανελάδα, τη σπιτική ροζ λεμονάδα, το ρόφημα merendoσοκολάτας με κάστανο και καραμέλα βουτύρου, το cocktail τιραμισού ή το bubblegum, τη βουτυρόμπαρα και την καραμελόπιτα. Ν. Τρυπια 48-50, Νέα Φιλαδέλφεια

ΤΟ ΣΕΡΜΠΕΤΟΣΠΙΤΟ ΤΗΣ ΝΑΝΣΥ
Το πιο παραδοσιακό, όμορφο και αγαπούλικο γλυκομάγαζο του κέντρου. Ναι λοιπόν σε αυτό τον υπέροχο χώρο που θυμίζει σπίτι από άλλη δεκαετία ή καφενέ στην παλιά Αθήνα. Οι ανατολίτικες γεύσεις του θα σας συναρπάσουν σίγουρα. Ροδακινόπιτα, κιουνεφέ, καζάν ντιπί, ραβανί, μαστιχάτο, πορτοκαλόπιτα, μπισκοτόγλυκο. Όλα αυτά και πολλά άλλα μαζί με παγωτό καιμάκι που σερβίρεται γενναιόδωρα. Ας μην ξεχάσουμε το αξεπέραστο γλυκό της αγάπης. Αισχύλου 3, Ψυρρή