Ηχογράφηση από την Κορνηλία Χαλκίδη:
Έχω μια λατρεία στον Mike Flanagan. Ξέρει να χτίζει σασπένς στα έργα του. Να προετοιμάζει για το άγνωστο και εν τέλει ακόμα και αυτό που σερβίρει να μη το περιμένει κανείς. Στις σειρές The Haunting of Hill House και The Haunting of Bly Manor αποκτήσαμε μια καλύτερη αίσθηση για το τρόπο που λειτουργεί η σκηνοθετική του ματιά. Όμως, το Midnight Mass είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Εκ πρώτης όψεως δεν θυμίζει τόσο προϊόν του Flanagan και συνάμα είναι η πιο χαρακτηριστική του δουλειά. Γι’ αυτό είναι λογικό να απορείτε: «Είναι το καλύτερό του έργο;»
Περίληψη
Στο απομονωμένο Crockett Island, οι κάτοικοι παλεύουν να ορθοποδήσουν οικονομικά από ένα ατύχημα διαρροής πετρελαίου. Στο νησί θα επιστρέψει και ο Riley Flynn (Zach Gilford) μετά από την έκτιση της ποινής του και θα προσπαθήσει να ξεκινήσει μια νέα ζωή στη γενέτειρά του. Όλοι όμως θα απορήσουν όταν ο Monsignor Pruitt θα αντικατασταθεί από έναν νέο ιερέα (Hamish Linklater) και θα ξεκινήσουν να συμβαίνουν όλο και περισσότερα θαύματα στο νησί, αναζωπυρώνοντας τη πίστη των πολιτών.
Μπερεσίθ
Το Midnight Mass για να πετύχει βασίστηκε σε μια πολύ ασφαλή «συνταγή». Μικροαστική κοινωνία. Αίσθημα απομόνωσης. Θεοσεβούμενοι κάτοικοι. Απόκληροι σε καίρια σημεία της ιστορίας. Αναπάντεχα θαύματα. Ο Flanagan υπογράφει μια ιστορία που τραβά το ενδιαφέρον του θεατή από το πρώτο λεπτό και με το γνωστό, αργό σκηνοθετικό του βηματισμό, κορυφώνεται σε μια καινούργια τάξη πραγμάτων. Γιατί όμως η σειρά αυτή αποτελεί το καλύτερο δημιούργημά του;
Μια ιστορία που ασχολείται με θέματα που αποτελούν «μήλο της Έριδος» για το ανθρώπινο γένος, έχει την αμέριστη προσοχή μου. Στο μικροσκοπικό Crockett Island, οι συνθήκες διαβίωσης κάνουν τους κατοίκους να ζουν εντός περιορισμένων ορίων. Αγαπούν τη σχεδόν αποπνικτική ρουτίνα τους και επιζητούν την ψυχική γαλήνη που προσφέρει η προσευχή. Όταν, λοιπόν, αναστατώνονται από τον ερχομό ενός ξένου για το ρόλο του ιερέα, τίποτα δεν μας προετοιμάζει για ότι θα ακολουθήσει.
Η σειρά εμπνέεται για την εξιστόρησή της από 7 βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης. Στα σχεδόν ωριαία επεισόδια τοποθετούμαστε χρονικά και αποκτάμε μια αίσθηση των ατόμων και των σχέσεών τους. Θέλοντας, λοιπόν, να μην περιοριστεί, το Midnight Mass λειτούργησε στο μεσοδιάστημα φαντασίας και πίστης. Παίρνει στοιχεία από τη θρησκεία για να εδραιώσει τα γεγονότα και έπειτα προσθέτει ευφάνταστες πινελιές για να ολοκληρώσει την αφήγηση. Οι πρωταγωνιστές φιλοσοφούν περί θεού και πίστεως. Ενστερνίζονται φράσεις και κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης. Χλευάζουν τους παρείσακτους και τους αμαρτωλούς. Ορίζουν τις ζωές τους από τις ρήσεις ενός ιερωμένου που είναι αμφίβολο αν εκφράζει τον ίδιο το Θεό. Είναι μισαλλόδοξοι, εξτρεμιστές, θεοσεβούμενοι, αναμάρτητοι. Έτσι, η μικρή τους κοινωνία, που σταματά στις όχθες του νησιού τους, είναι «καταραμένη» να ζει μια επανάληψη και όταν κανείς αναλώνεται τόσο, ξεχνά τα ουσιώδη.
Μιλώντας για ένα πάθος
Το Midnight Mass ξεκίνησε ως project πολύ νωρίτερα από ότι ήρθε στις οθόνες μας. Πρώτα βιβλίο, έπειτα σενάριο ταινίας και τέλος διαμορφώθηκε και παρουσιάστηκε ως μια σειρά 7 επεισοδίων. O Flanagan περιγράφει τη σειρά ως το «πιο προσωπικό του δημιούργημα» καθώς αποτελεί μια εξερεύνηση της παιδικής του ηλικίας, της καθολικής αλλά και κάθε μορφής πίστης και του αλκοολισμού.
Η θεματολογία, λοιπόν, απαιτεί από τους χαρακτήρες της σειράς να λειτουργούν συνεργατικά. Οι πρωταγωνιστές έχουν τοποθετηθεί στην ροή της ιστορίας ως αντίθετοι πόλοι μεταξύ τους και ορίζουν κατά τον σκηνοθέτη έννοιες όπως «βαθιά πίστη» και «διαλλακτικότητα». Ο κάθε ένας από αυτούς, όσο μικρό ή μεγάλο ρόλο έχουν, προσδίδουν μια άλλη οπτική στα πράγματα και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της αφήγησης. Αγγίζοντας θέματα όπως ο ρατσισμός, η αποξένωση, η μοναχικότητα, η σειρά αυτή αποτελεί ένα μεγάλο και συνεχόμενο διάλογο με horror στοιχεία. Σε αντίθεση με τα προηγούμενα έργα του, ο σκηνοθέτης εστιάζει στην πραγματική ζωή. Για πρώτη φορά, το μεταφυσικό στοιχείο είναι δευτερεύον για την έκβαση της πλοκής και είναι ίσως για καλό.
Στο Midnight Mass δεν θα δούμε μονάχα τους γνωστούς ηθοποιούς που έχει ο σκηνοθέτης στα πρότζεκτ του, αλλά θα έχουμε τη χαρά να θαυμάσουμε και νέα πρόσωπα όπως τον Hamish Linklater. Αποτέλεσε αποκάλυψη για το κοινό και όλοι αναρωτηθήκαμε γιατί δεν τον είχε προσθέσει στο συνηθισμένο καστ του ο Flanagan. Η σειρά ολοκληρώθηκε από την παρουσία των The Newton Brothers που κατάφεραν να συνδυάσουν πρωτότυπες συνθέσεις με χριστιανικές ψαλμωδίες. Η μουσική τους επένδυση αποτελεί μια από τις πιο συγκινητικές και πιο όμορφες δουλειές τους και σας παροτρύνω να δώσετε αρκετό χρόνο μετά το πέρας των τίτλων τέλους.
Όσοι πιστοί προσέλθετε
Παρακολουθώντας κανείς το Midnight Mass συνειδητοποιεί πως οι ακρότητες οδηγούν σε αδιέξοδα. Η πίστη αποτελεί έναυσμα για πολλούς να δικαιολογούν τις πράξεις τους, δίνοντας ή αφαιρώντας το δικαίωμα της έκφρασης. Είτε είστε θρησκευόμενοι είτε όχι, η σειρά θα αποτελέσει τροφή για σκέψη. Για την ζωή και το θάνατο. Για το Θεό, για την πίστη. Για όλες τις φορές που ζητήσαμε θεϊκή παρέμβαση και αυτή μας δόθηκε υπό μορφή που δύσκολα αντιληφθήκαμε. Ακόμα όμως και αν δεν σας συγκινεί η θεματολογία του, η σειρά του Mike Flanagan αποτελεί μια υπέροχη ιστορία που δύσκολα ξεχνά ή αφήνει ανεπηρέαστο τον θεατή.
Παρόμοια άρθρα:
- Maid: Μιλώντας για δύναμη ψυχής
- THX 1138: το κρυφό διαμάντι του George Lucas
- Dune: Μια ταινία που ανήκει στη μεγάλη οθόνη
Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Facebook, Instagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.
