Ανάμεσα σε ζεστούς καφέδες και αρωματικά κεριά, κάτω από χνουδωτά πουλόβερ, αγκαλιά με σούπες λαχανικών με βρίσκει το φθινόπωρο, που προσπαθώ να υποδεχτώ από νωρίς. Λίγο αυτή η διάθεση, λίγο το επεισόδιο δαιμονολογίας από το αγαπημένο podcast Ologies with Alie Ward, λίγο η αναζήτηση νέου anime που θα μου δώσει μια ακόμη δόση σεροτονίνης πριν αρχίσει το πρώτο -εε, εννοώ τελευταίο, ουπς- έτος της σχολής, και κάπως έτσι κατέληξα με τη Χ. στο Αθηναϊκό διαμέρισμά της, να βλέπουμε σε ένα διήμερο το Devilman Crybaby. Οι εντυπώσεις ήταν ποικίλες, οι αντιθέσεις με το My Neighbor Totoro που μεσολάβησε των επεισοδίων τρανταχτές και οι ομοιότητες με το Berserk εντυπωσιακές.
Περί τίνος πρόκειται
Το Devilman Crybaby ακολουθεί την ιστορία του Ryo, ενός μυστηριώδους και ευφυούς, αλλά απάνθρωπου χαρακτήρα με αγγελικό πρόσωπο και του παιδικού του φίλου Akira, καλόκαρδου και συναισθηματικού. Σε μια άλλη Γη, δαίμονες έχουν κατέβει από τον άλλο κόσμο και καταλαμβάνουν τα σώματα κοινών θνητών απειλώντας την ανθρωπότητα. O Ryo θεωρεί ως πιθανό δρόμο για τη σωτηρία την ένωση ενός ανθρώπου με έναν δαίμονα και την κυριαρχία, σε αυτή την ένωση, της ανθρώπινης φύσης, αντί του δαίμονα. Ο Akira αποτελεί θύμα του πειράματος του Ryo. Kι έτσι, γεννιέται ο αυτοαποκαλούμενος Devilman.
Μέσα από rave parties, πολύ σεξ, ναρκωτικά και σκυταλοδρομίες (γιατί manga και anime έχουν πολύ καλές σχέσεις με τα αθλήματα), εκτυλίσσεται ένα dark fantasy παραμύθι, του οποίου το body horror δεν αργεί να μετατραπεί σε υπαρξιακό τρόμο. Όλα αυτά υπό τη συνοδεία ενός darkwave, EBM, post-industrial soundtrack που θα παραμείνει αποθηκευμένο στο κινητό μου για πολύ ακόμα. (Και ο Griffith του Berserk σίγουρα αυτά θα άκουγε). Σύντομα αποκαλύπτεται ότι ο Akira δεν είναι ο μοναδικός Devilman και, σταδιακά, αναδύεται ένα νέο είδος ανθρώπων.
Βασισμένη στο manga Devilman, του 1972, η ιστορία καθεαυτή αποτελεί μια από τις πρώτες στο είδος της.
Θέτει τις βάσεις για το dark fantasy, με το Neon Genesis Evangelion, το Parasyte και το Berserk να έχουν επηρεαστεί ιδιαίτερα, για να δώσουμε μερικά μόνο ονόματα. (Ας μην ξεχνάμε ότι το τελευταίο έχει ασκήσει ιδιαίτερη επιρροή με τη σειρά του και όχι μόνο στον χώρο των manga). Το Devilman Crybaby, μέσα σε 10 επεισόδια, εξελίσσεται από ένα φαινομενικά επιφανειακό anime με υπερβολική βία, σεξουαλική και μη, σε ένα καλοσχεδιασμένο και καλογραμμένο συνονθύλευμα υπαρξιακών ερωτημάτων και νιχιλιστικών απαντήσεων.
Από που έρχονται οι δαίμονες και πώς επιλέγουν αυτούς που θα καταλάβουν; Ποιο είναι το ποιόν της ανθρώπινης φύσης; Δεν μπορεί να βρεθεί σε κάποιον δαίμονα; Ή καλύτερα, εντοπίζεται σε όλους τους ανθρώπους; Και ως που μπορεί να οδηγήσει την ανθρωπότητα το μίσος για το άλλο και η δίψα για κυριαρχία;
Παρακάτω το soundtrack της σειράς, από τον Kensuke Ushio:
Παρόμοια άρθρα:
- Attack On Titan: ένα (αντι)πολεμικό έπος
- Paprika: συνειδητές πτώσεις στο ασυνείδητο
- Bungo Stray Dogs: πέρα από το καλό και το κακό
Ακολουθήστε μας στις σελίδες μας Facebook, Instagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.
