Ηχογράφηση από τη Σοφία Σακαρίκου:
Σε ένα μετα-αποκαλυπτικό μεσαιωνικό κόσμο στα πρόθυρα της εκβιομηχάνισης, η εναπομείνασα ανθρωπότητα ζει εντός πελώριων τειχών, όπου παραμένει ασφαλής από τους Τιτάνες, ένα είδος γιγαντιαίων ανθρωπόμορφων κανίβαλων. Το Attack On Titan (Shingeki no Kyojin), βασισμένο στο manga του Hajime Isayama, έχει ως σημείο έναρξης την εισβολή των Τιτάνων στα τείχη αυτά, ύστερα από εκατονταετή περίοδο ειρήνης. Οι τρεις πρωταγωνιστές, ο Eren Yaeger (Jäger: κυνηγός, στα Γερμανικά) και οι φίλοι του, Mikasa και Armin, σε εφηβική ακόμα ηλικία βιώνουν την απελπισία, την απώλεια και την αιματοχυσία του πολέμου.
“On that day, mankind received a grim reminder. We lived in fear of the titans, and were disgraced to live in these cages we called walls.”
Με τον Eren να υπόσχεται οργισμένα ότι θα αφανίσει τους Τιτάνες από το πρόσωπο της γης και με τους τρεις ήρωες να ξεκινούν εκπαίδευση για να ενταχθούν στο στρατιωτικό σώμα, αρχίζει ένα πολεμικό έπος με βαθιά αντιπολεμικά μηνύματα που εκτείνεται σε τέσσερις σεζόν, 75 επεισόδια, πολλά specials και άλλη μισή σεζόν που αναμένεται για το 2022.
Θεμελιώδη έννοια για την εξέλιξη της σειράς αποτελεί η ελευθερία, η ανάγκη για απόδραση και το τι είναι κανείς πρόθυμος να κάνει για να την αποκτήσει. Το καθεστώς εντός των τειχών είναι εκ των πραγμάτων ανελεύθερο. Οι άνθρωποι είναι χωρισμένοι σε κάστες. Στα εξωτερικά τείχη επικρατεί φτώχια και ασιτία ενώ στα ενδότερα ζουν οι αριστοκράτες. Το κράτος είναι μιλιταριστικό, με εκατοντάδες φρουρούς να περιπολούν τόσο στους δρόμους όσο και πάνω στα τείχη και με το ερευνητικό σώμα, γνωστό ως Survey Corps, να αναλαμβάνει την εξερεύνηση πέρα από τα τείχη. Το σύμβολό τους, φτερά.
Στο Survey Corps στρατολογούνται και οι πρωταγωνιστές της σειράς, καθώς πρόκειται για τη μόνη ομάδα στην οποία επιτρέπεται έξοδος από τα τείχη. Ο Eren, ο Armin και οι υπόλοιποι χαρακτήρες βλέπουν το σώμα αυτό ως τη μοναδική τους ευκαιρία για ελευθερία, τη μοναδική τους ελπίδα για να μην ζήσουν και πεθάνουν «παγιδευμένοι σαν ζώα». Ή μάλλον, σαν πουλιά σε κλουβί. Πρόκειται όμως πράγματι για φτερά ελευθερίας, ή κάθε μηχανισμός του κράτους αποτελεί μηχανισμό διατήρησης της καθεστικυίας τάξης και διαχωρισμού των ανθρώπων;
“If you win, you live. If you lose, you die. If you don’t fight, you can’t win!”
Μέσω του διαρκούς φόβου για έναν αποκτηνωμένο εχθρό με μοναδικό στόχο τον αφανισμό του ανθρώπινου είδους και με ένα παρελθόν διαγεγραμμένο από τη συλλογική μνήμη, διατηρείται το κράτος εντός των τειχών, σε μια ιστορία ανθρώπου εναντίον φύσης που εξελίσσεται σε ιστορία ανθρώπου εναντίον ανθρώπου. Σε ένα νιχιλιστικό κόσμο όπου η ανθρώπινη ζωή δεν έχει αξία, όπου φτωχοί θυσιάζονται για χάρη των πλουσίων και στρατιές στέλνονται μαζικά στο θάνατό τους, παλεύοντας για επιβεβλημένα εσφαλμένα ιδανικά μη γνωρίζοντας σε ποιου τον πόλεμο πολεμάνε, σκιαγραφείται μια coming-of-age αφήγηση των πρωταγωνιστών, που τοποθετώντας εφήβους στο επίκεντρό της εξερευνά με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο την επίδραση του πολέμου στην ανθρώπινη φύση.
Πολιτικοί ηγέτες, στρατιώτες, πολίτες, όλοι είναι κατά βάθος εύθραυστοι άνθρωποι, με στόχους εγωιστικούς, ατομικιστικούς. Παλεύουν για τον εαυτό τους και τα αγαπημένα τους πρόσωπα -όχι για κάποιο ευγενή σκοπό. Το Attack On Titan παραμένει πιστό σε αυτό το μοτίβο μέχρι τέλους. Τους έχει ζητηθεί να αλλάξουν έναν ήδη υπερβολικά εύθραυστο, διεστραμμένο κόσμο. Πράγμα αδύνατον, μάταιο. Γι’ αυτό και κάθε ένας από τους χαρακτήρες έχει τη δική του κινητήρια δύναμη, τη δική του πηγή ενέργειας, που του επιτρέπει να προχωρά.
“Everyone I saw was the same: alcohol, women, pretending to be god, family, the king, dreams, children, power… They all had something they were drunk on.”
Σε ένα τέτοιο κόσμο, υπάρχει άραγε κάποια ιδανική στιγμή, κάποιο παρελθόν ή σπίτι στο οποίο μπορούν να επιστρέψουν, ή το οποίο μπορούν να ανακατασκευάσουν; Αν ναι, πού ή πότε βρίσκεται; Ή είναι η ανθρωπότητα καταδικασμένη σε ένα φαύλο κύκλο βίας, πολέμου και λήθης; Μήπως τελικά οι άνθρωποι θα σταματήσουν να πολεμούν μονάχα όταν μείνει μόνο ένας; Το Attack On Titan αφήνει τα ερωτήματα αυτά ανοιχτά. Η μόνη απάντηση που δίνει με βεβαιότητα είναι ότι η ανθρωπότητα δεν σταματά ποτέ να μάχεται για την επιβίωση. Το κατά πόσο αυτό είναι υπέρ της ή όχι, είναι ένα διαφορετικό ζήτημα.
Ακολουθεί το theme song της τέταρτης σεζόν, Boku no Sensou (My War):
Πριν κλείσω, αφήνω ένα “personal note”, όπως λέει και η Σ., σχετικά με το representation του Attack On Titan που είναι για μένα πολύ σημαντικό. Αν και στη σειρά δεν αναπτύσσονται ρομαντικές ή σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ των χαρακτήρων -οι χαρακτήρες άλλωστε αποτελούν στρατιώτες σε περίοδο πολέμου- υπάρχουν υπόνοιες για τέτοια ενδιαφέροντα και ανάμεσα σε αυτές υπάρχει και LGBTQI+ representation. Η Ymir παρουσιάζεται από την αρχή ως ομοφυλόφιλη. Aναπτύσσει ιδιαίτερη σχέση με μια ηρωίδα της σειράς, στην οποία μάλιστα εκφράζει ρομαντικά συναισθήματα.
Επίσης, η/ο Hange αποτελεί genderfluid χαρακτήρα. O δημιουργός ζήτησε από τους μεταφραστές του manga/ anime να αποφεύγουν αρσενικά ή θηλυκά pronouns, ή να τα χρησιμοποιούν ισόποσα (στα Ιαπωνικά η χρήση pronouns που αφορούν το φύλο είναι σπάνια). Σε συνεντεύξεις έχει αρνηθεί να προσδιορίσει το φύλο της/του, δηλώνοντας ότι δεν έχει κάποια βαρύτητα στην εξέλιξη και το ποιόν του χαρακτήρα.
Παρόμοια άρθρα:
- Η σχεδία της Μέδουσας… ήταν ένα μικρό καράβι
- F♯A♯∞, η μετα-αποκαλυπτική Άγρια Δύση των Godspeed You! Black Emperor
- Serpico: Η ηθική απέναντι στη διαφθορά
- Πόσο κοντά στην πραγματικότητα είναι τα post-apocalyptic παιχνίδια;
- Το φαγητό στα χρόνια της κατοχής
Ακολουθήστε μας στις σελίδες μας Facebook, Instagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.
