Ηχογράφηση από τη Τζωρτζίνα Γεωργακοπούλου:
Ο κόσμος του Squid Game δεν απέχει πολύ από τη πραγματικότητα σε αρκετά του στοιχεία. Η εποχή που διανύουμε διχάζει τους πολίτες ανάμεσα στο να ακολουθήσουν τα όνειρά τους και στο να κάνουν κάτι που θα τους προσφέρει χρήμα. Η δεύτερη επιλογή είναι και η συνηθέστερη που θα διαλέξει κανείς. Όμως, δεν σημαίνει πάντα πως η ευχέρεια θα είναι ο άσος στο μανίκι που γνωρίζουμε ότι υπάρχει και μας δίνει τη σιγουριά. Η απληστία παράγει τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα.
Περίληψη
Μία οργάνωση, κρυμμένη από τον περισσότερο κόσμο, βρίσκει ανθρώπους με οικονομική ανάγκη. Ξέρουν ποιοι χρωστάνε, πόσο χρωστάνε και που τα χρωστάνε. Με γνώμονα τα παιχνίδια τύχης στα οποία πολλοί από αυτούς είναι εθισμένοι, τους δίνεται η επιλογή να μπουν σε ένα παιχνίδι με χρηματικό έπαθλο. Οι πληροφορίες παραμένουν θολές και άγνωστες μέχρι ο καθένας να επιλέξει πώς θέλει να λάβει μέρος. Ένα τηλεφώνημα αρκεί για να τους δώσει μια εμπειρία γεμάτη δράση αλλά και φόβο. 456 παίκτες λαμβάνουν μέρος, όλοι με το βαρίδιο της οικονομικής ανεπάρκειας στην πλάτη τους να τους σέρνει όλο και περισσότερο στην απόγνωση.
Το πρώτο παιχνίδι ξεκινάει με άγνοια κινδύνου μέχρι που πέφτει ο πρώτος νεκρός. Ένα παιχνίδι από τα παιδικά τους χρόνια γίνεται η αιτία του θανάτου τους. Οι παίκτες γνωρίζοντας πλέον πως παίρνουν μέρος σε ένα παιχνίδι ζωής και θανάτου κάνουν τα πάντα για να επιβιώσουν. Και όταν τους γίνεται γνωστό το χρηματικό έπαθλο, τα ζωώδη ένστικτα βγαίνουν στην επιφάνεια και ζητάνε ένα τέλος.
Ισότητα και δικαιοσύνη
Το στοιχείο που κρατάει το παιχνίδι σε λειτουργεία είναι η δυνατότητα για μια δίκαιη και ισότιμη «πάλη». Τους γίνεται γνωστό από την αρχή του Squid Game ότι όλοι όσοι λαμβάνουν μέρος έχουν την ευκαιρία που δεν τους δινόταν στον εξωτερικό κόσμο. Η εργασία για λήψη χρημάτων με ίσα δικαιώματα. Η εργασία στη δεδομένη φάση είναι η επιτυχία σε παιχνίδια από τις παλιές τους αναμνήσεις. Αυτά τα οποία τους διασκέδαζαν με τις παρέες τους και δημιουργούσαν όμορφες και γλυκιές στιγμές να θυμούνται όσο μεγαλώνουν.
Όμως πόσο δίκαιο είναι τελικά να χάνεις τη ζωή σου στην προσπάθεια λήψης ενός μεγάλου χρηματικού ποσού; Οι κανόνες τους ήταν απλοί δίνοντάς τους ακόμα και το δικαίωμα να σταματήσει το παιχνίδι. Αλλά τελικά φαίνεται πως όταν μια φωτεινή μπάλα κρατάει τα λεφτά τα οποία με τις απώλειες αυξάνονται, η επιλογή της οπισθοχώρησης δεν είναι και τόσο φαντασμαγορική. Απλά και μόνο υπάρχει, για να τους δείξουν πως έχουν και αυτό το δικαίωμα.
Οι παίκτες
Στο Squid Game, οι περισσότεροι από τους 456 παίκτες δεν γνωρίζονται. Βέβαια δεν θα υπήρχε πλοκή αν οι περισσότεροι ήταν άγνωστοι μεταξύ τους. Εμείς παρακολουθούμε τη μεριά του πρωταγωνιστή Seong Gi-hun, που πετυχαίνει έναν παιδικό του φίλο, που θεωρούσε επιτυχημένο επενδυτή. Η παρέα μεγαλώνει όσο έρχονται κοντά και με άλλα άτομα κατά το πέρας των παιχνιδιών. Στην αρχή οι άνθρωποι είναι απλά τα νούμερα που φοράνε, όμως όσο δένονται μεταξύ τους πασχίζοντας να κρατηθούν ζωντανοί, οι άγνωστες ζωές τους έρχονται στην επιφάνεια. Κάνουν ομάδες, στηρίζουν ο ένας τον άλλον μέχρι τελικής πτώσης. Προσπαθούν να βοηθήσουν τα πιο κοντινά τους πρόσωπα να βγάλουν ακόμα ένα παιχνίδι.
Όμως η πτυχή αυτή θα έδινε και το ιδανικό happy ending αφήνοντας το νόημα της σειράς να χαθεί. Δεν είναι όλα ρόδινα, ούτε στη σειρά αλλά ούτε και στην ζωή μας. Ο ανταγωνισμός γίνεται όλο και πιο έντονος, μέχρι που η επιβίωση είναι το μόνο ένστικτο. Όταν, λοιπόν, ένας άνθρωπος έχει τη δυνατότητα λήψης πολλών χρημάτων, αρχίζει να παραμερίζει την ανθρώπινη πλευρά του. Βρίσκει ευκαιρίες με τον χαμό ψυχών και αρπάζει αυτή τη δυνατότητα προς δικό του συμφέρον.
Σχόλια
Η αλήθεια είναι ότι ξεκινώντας, το Squid Game μου έμοιασε αρκετά στην ιαπωνική σειρά Alice in Borderland. Άνθρωποι που παίρνουν μέρος σε παιχνίδια με φόβο τον θάνατο. Αλλά η συγκεκριμένη έχει ένα πιο βαθύ νόημα. Ναι το ξέρω, δεν θα την ξεκινήσει κανείς για το νόημα, ούτε εγώ το έκανα, αλλά κατέληξε εκεί η πορεία της. Ζούμε σε έναν κόσμο που διψάει για χρήμα. Πολλές φορές πρέπει να περάσει επί πτωμάτων για να τα καταφέρει κανείς. Έτσι και εδώ δείχνει την ωμή αλήθεια, πως όταν έχεις την ευκαιρία να ξαναρχίσεις με ένα μεγάλο χρηματικό ποσό και οι επιπτώσεις είναι τα θύματα… προσπαθείς να φτάσεις όσο πιο γρήγορα γίνεται στον τελικό.
Η ευαισθησία του να νοιάζεσαι, στη σειρά, γίνεται το όπλο εναντίων σου. Δεν θα σας πω ψέματα πως πλησιάζοντας προς τα τελευταία επεισόδια συμπαθείς αρκετούς από τους παίκτες. Ακόμα κλαις για τον χαμό τους, γιατί δεν θα μου πείτε ότι δεν φαίνεται ότι πεθαίνουν αρκετοί. Θα ήταν αδύνατον να μην φύγει κάποιος συμπαθής προς το κοινό. Αλλά οι παίκτες που δένονται αρκετά μεταξύ τους, όσοι έχουν συμπόνια, βάζουν τα δυνατά τους να σώσουν ο ένας τον άλλον.
Επίσης όμως, σοκάρεσαι από την σκληρότητα κάποιων ανθρώπων, οι πράξεις που κάνουν για να σώσουν τον εαυτό τους είναι τρομακτικές. Σίγουρα δεν είναι σειρά χαλαρής παρακολούθησης. Οι εικόνες είναι αρκετές φορές φρικτές και ωμές θα έλεγα. Η σκληρότητα που υπάρχει μεταξύ των παικτών, αλλά ακόμα και των διοργανωτών, είναι έντονη. Υπάρχουν όμως και στοιχεία που προσωπικά δεν μου άρεσαν. Θεωρώ πως ξεφεύγουν από το θέμα της σειράς, όχι ότι δεν τα συναντάμε δυστυχώς, αλλά δεν δίνεται καν απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα.
Παρόμοια άρθρα:
- Alice in Borderland: Ανάμεσα στα όρια ζωής και θανάτου
- Ο Μάντης: ένα ανατριχιαστικό παιχνίδι μίμησης
- Succession: Ένα παιχνίδι εξουσίας που καθηλώνει
Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Instagram, Facebook και Spotify για περισσότερη έμπνευση.
