I’m loving Robbie Williams instead!!!

By

-

31 October 2016

Robbie Williams: ένας από τους μεγαλύτερους και εξίσου λατρεμένους καλλιτέχνες της εποχής μας.

To beasty-press.com παρουσιάζει μερικές από τις επιτυχίες του λατρεμένου μας καλλιτέχνη. Επιτυχίες και τραγούδια που διαθέτουν το δικό τους ξεχωριστό νόημα και αναδεικνύουν ότι η αληθινή τέχνη επιβιώνει πάντα. Τραγούδια που έχουν παραμείνει αναλλοίωτα στο χρόνο και ένας καλλιτέχνης που παραμένει πάντα ενεργητικός και εξαιρετικός performer στις live εμφανίσεις του.

Feel

Ένα από τα πιο ερωτικά τραγούδια του αιώνα που αναδεικνύει την ανάγκη για έρωτα προκειμένου να παραμείνεις <<ζωντανός>> . l just wanna feel real love, feel the home that I live in, Cause I got too much life running through my veins, going to waste…

Angels

Ακόμα ένα εξαίρετο ερωτικό τραγούδι, χάρη στο οποίο κέρδισε παγκόσμια αναγνώριση. So when I’m lying in my bed,thoughts running through my head,αnd I feel that love is dead, I’m loving angels instead…

Supreme

To συγκεκριμένο τραγούδι, εμπνευσμένο μήνες μετά την άφιξη της νέας χιλιετίας περιγράφει την ανία, την απομόνωση, την μελαγχολία και το συναισθηματικό κενό των ατόμων εξαιτίας αυτής. Oh, it seemed forever stopped today, all the lonely hearts in London, caught a plane and flew away, and all the best women are married, all the handsome men are gay, you feel deprived…

Let Me Entertain You

Δεν υπάρχουν λόγια γι’ αυτό το κομμάτι. Απλά ας αφεθούμε στο ρυθμό του, όπως άλλωστε πράττει και ο Robbie στο video clip του. Let him Entertain You!!!

Bodies

Ένα αμφιλεγόμενο τραγούδι με αρκετά προκλητικό περιεχόμενο στο θέμα της θρησκείας. Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις. Πάντως, ο ίδιος δήλωσε πως συνέθεσε το τραγούδι μεθυσμένος. God gave me the sunshine, then showed me my lifeline, I was told it was all mine,then I got laid on a ley line…

Rock DJ

Διασκεδαστικό και ευδιάθετο τραγούδι με ένα περίεργο και πρωτότυπο video. Απολαύστε!!! I don’t wanna rock, DJ, but your making me feel so nice,when’s it gonna stop, DJ? Cos you’re keepin’ me up all night…

Go Gentle

Συγκινητικό, μελαγχολικό και βαθυστόχαστο. Μοιάζει σαν να παραδίδει ένα μάθημα ζωής. You’re gonna meet some strangers,welcome to the zoo, bitter disappointments,except for one or two…

Πηγή εικόνας εξωφύλλου:https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Robbie_Williams_at_Sunderland_2011a_crop.jpg

Η Τέχνη συχνάζει στα στενά…

By

Γωγώ Τσίντζα

-

26 October 2016

0

Μία και μόνο βόλτα ένα βράδυ στο κέντρο της Αθήνας αρκεί για να έρθεις κοντά με τους μουσικούς της αλήθειας, τους μουσικούς του δρόμου.

Ποιος από μας δεν έχει βρεθεί έστω και μια φορά στο κέντρο της Αθήνας, δεν έχει πέσει πάνω σε κάποιο μουσικό και δεν έχουμε σταθεί έστω και μερικά δευτερόλεπτα μπροστά του να ακούσουμε τις μελωδίες τους. Εκεί λοιπόν μέσα σε αυτά τα στενά του κέντρου κρύβεται ίσως και η αλήθεια της μουσικής,άνθρωποι που κάνουν αυτό που αγαπούν μένοντας αυθεντικοί μακριά από τις παγίδες και την υποκρισία που κρύβουν τις περισσότερες φορές τα φώτα της δημοσιότητας…Είναι αυτοί και η τέχνη τους.Είναι εκείνοι ακριβώς που μαζί με τη μουσική τους θα σου χαρίσουν έτσι απλόχερα και το χαμόγελό τους και θα σου μεταδώσουν λίγη από τη θετική τους ενέργεια.
Βγαίνοντας από το σταθμό του Μοναστηρακίου στην αρχή του στενού που τη μέρα πλημμυρίζεται από κόσμο που επισκέπτεται τα μαγαζιά του,ο Παναγιώτης έχει στήσει τη δική του μουσική σκηνή. Οι περισσότεροι τον ξέρουν με το μικρό του αλλά ακόμα και κάποιοι βιαστικοί περαστικοί είναι αδύνατο να μείνουν αδιάφοροι στο άκουσμα της φωνής του.

Σε μια μικρή συζήτηση που είχαμε μαζί του μας είπε πως πάνε δύο χρόνια από τότε που έπαιξε πρώτη φορά μουσική στο δρόμο,αρχικά στην Ερμού και μετέπειτα στο Μοναστηράκι καθώς οι ελληνικές αρχές δεν εγκρίνουν αυτού του είδους την τέχνη. (Μάλλον,θα έλεγα εγώ,τους χαλάει την εικόνα της κοσμικής και “καθώς πρέπει” Αθήνας).
Στην ερώτηση για το πώς πήρε την απόφαση για κάτι τέτοιο η απάντησή του ήταν αφοπλιστική “Απλά πήρα την κιθάρα μου και βγήκα”,τόσο απλά,γιατί έτσι είναι η πραγματικοί καλλιτέχνες,λειτουργούν αυθόρμητα.Και αν σας γεννάτε η απορία γιατί δε κυνηγάει την τύχη του σε κάποιο από τα δεκάδες talent show που έχουν υπάρξει και συνεχίζουν μέχρι σήμερα να υπάρχουν στη χώρα μας δηλώνει κάθετα αρνητικός.Για τον Παναγιώτη μια συμμετοχή σε ένα τέτοιου είδους show κάνει περισσότερο καλό στα κανάλια παρά στους ίδιους τους καλλιτέχνες,και ειδικά σε εκείνους της έντεχνης-ροκ σκηνής καθώς βρίσκονται λίγο στο περιθώριο και αν δεν είσαι λαικός δεν προωθήσε.
Τέλος μας είπε πως παρόλο που του αρέσει όλο αυτό που βιώνει παίζοντας μουσική στο δρόμο ετοιμάζει και κάποια πιο επαγγελματικά βήματα με την ελπίδα να μπορέσει να προωθήσει τη μουσική του στο χώρο της μουσικής βιομηχανίας.

Καλή τύχη Παναγιώτη σε αυτή σου την προσπάθεια
Και εσείς αν τύχει να βρεθείτε κάποιο βράδυ στο κέντρο της πόλης,περάστε από εκείνο το στενό και είμαι σίγουρη πως έστω και για λίγα λεπτά θα ξεχαστείτε με τη μουσική του.

Gilda (1946)

By

Γρηγορία Ζιάκα

-

24 October 2016

0

Η απόλυτη μοιραία γυναίκα όλων των εποχών σε ένα σκοτεινό και αυτoκαταστροφικό φιλμ νουάρ με στοιχεία ερωτικού μελοδράματος στην ταινία Gilda.

Ένας νεαρός τζογαδόρος, ο Τζόνι Φάρελ (Glenn Ford) έχοντας εγκαταλείψει την Αμερική λίγο πριν το τέλος του 2^ου Παγκοσμίου Πολέμου, εγκαθίσταται στο Μπουένος Άιρες για μία καλύτερη τύχη. Κερδίζοντας την εμπιστοσύνη του Μπάλιν Μάντσον (George Macready) ενός ιδιοκτήτη καζίνο, εργάζεται εκεί ως δεξί του χέρι. Τα πράγματα περιπλέκονται όταν ο Μπάλιν εμφανίζεται με την πανέμορφη Τζίλντα, νυν γυναίκα του και πρώην έρωτα του Τζόνι.

Η δύναμη της ταινίας βρίσκεται φυσικά στην ανεπανάληπτη ερμηνεία της Rita Hayworth, ως μίας πανέμορφης, φλογερής και αδίστακτης μοιραίας γυναίκας που αιχμαλωτίζει τον αντρικό πληθυσμό με το αεράτο περπάτημα και τις προκλητικές ατάκες που ιντριγκάρουν. Σαν μία άλλη πύρινη λαίλαπα παρασύρει τους πάντες στην εκλεπτυσμένη και ταυτόχρονα σεξουαλική γοητεία της, καθιστώντας τους πάντες αδύναμους. Αδύναμους, όπως ο Τζόνι και ο Μπάλιν. Δημιουργείται ένα ερωτικό τρίγωνο με αυτούς τους τρεις, αλλά η μάχη κερδίζεται ανάμεσα στον Τζόνι και την Τζίλντα. Τον Τζόνι που φλερτάρει με κάθε σκοτεινό τρόπο, που του προκαλεί ζήλια με τις ερωτικές της ίντριγκες, που προσπαθεί να τον καταστρέψει με κάθε δυνατό τρόπο, ωθώντας τον ταυτόχρονα στο μοιραίο παιχνίδι του πάθους τους. Ένα πάθος ανεξέλεγκτο, μία δυνατή σχέση αγάπης-μίσους που βάλλεται να εξουθενώσει και να καταστρέψει και τους δυο. << I hate you so much that I’ll destroy myself to take you down with me>> του λέει. <<Ι hate you too much, I thing I’m going to die from it, darling>> του ξαναλέει.

Από πού, όμως, προέρχεται τόσο μίσος; Ο Τζόνι και η Τζίλντα είναι και οι 2 Αμερικανοί που φτάνουν στην Αργεντινή για μία καλύτερη τύχη. Αυτή του υπενθυμίζει την καταγωγή του συνέχεια, μην επιτρέποντας του να ξεχάσει το παρελθόν και να βρει μία καλύτερη μοίρα, μέσω των τυχερών παιχνιδιών και της διαφθοράς. Μία μοίρα που προφανώς δεν είναι αίσια και που δηλώνει πως έχει αποτύχει. Είναι ο ίδιος άνθρωπος με πριν, ακόμα και αν έχει μια ανώτερη θέση ως δεξί χέρι του Μπάλιν. Δεν έχει αλλάξει τίποτα. Παραμένει ο ίδιος και η τύχη του είναι ο προορισμός του σκοτεινού κόσμου και της διαφθοράς. Το ίδιο ισχύει και για τη Τζίλντα.Έχουν το ίδιο προορισμό. Αυτό ακριβώς βλέπει στην Τζίλντα και την μισεί: το εαυτό του, που παραμένει ένας στάσιμος, αδίστακτος, έκπτωτος αντι-ήρωας.

Η ταινία ως δείγμα φιλμ νουάρ εστιάζει στον κόσμο της νύχτας, του υπόγειου κόσμου, των τυχοδιωκτών και εκμεταλλευτών, στην παρανομία, την δίνη των τυχερών παιχνιδιών, του εύκολου χρήματος, την ματαιοδοξία, την θλίψη, την απελπισία, την μελαγχολία, τα σκοτεινά αισθήματα, την έκπτωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και αυτοκυριαρχίας. Ένας απειλητικός κόσμος, ο οποίος παγιδεύει τα πάντα και τους πάντες χωρίς καμία διέξοδο. Υπαινίσσονται παράλληλα από την μεριά του Μπάλιν σχέσεις φιλίας και συνεργασίας με το ναζιστικό καθεστώς.

Το θέμα της διαφθοράς σε ένα εξωτικό μέρος κατά την διάρκεια του 2^ου παγκοσμίου πολέμου έχει προηγηθεί από το Casablanca του 1942. To στοιχείο αυτό στην ταινία μας, με βάση τον σκηνοθέτη Charles Vidor και του συνεργάτη του στην διεύθυνση φωτογραφίας Rudolph Maté παρουσιάζεται πιο σκοτεινό, πιο αδίστακτο και πιο ώριμο. Χάνει υπόσταση, όμως, την τελική στιγμή εξαιτίας ενός ασύμβατου στην απειλητική ατμόσφαιρα happy end. Αυτό φαντάζει σχεδόν αμελητέο χάρη στην σεξουαλικότητα και αυτοκαταστροφικότητα που προβάλει η Τζίλντα, διορθώνοντας κάθε λάθος.

Η Τζίλντα δεν είναι απλά μία αισθησιακή ύπαρξη. Αντίθετα, προβάλλει και την άλλη πλευρά της femme fatale: αυτή του φόβου, της απόγνωσης, της θλίψης. Μία γυναίκα που φοβάται έντονα και προσπαθεί να επιβιώσει με κάθε τρόπο, στην προκειμένη περίπτωση παντρεύοντας τον Μπάλιν. Είναι τόσο απελπισμένη που έχει βάλλει στόχο να καταστρέψει τον εαυτό της και μαζί της να καταστρέψει και τον Τζόνι. Μοιραία αλλά τραγική, φλογερή αλλά θλιμμένη, παθιασμένη αλλά αυτοκαταστροφική. Καίγεται από την ίδια της την φλόγα. Ο όρος της femme fatale όχι μόνο προσωποποιημένος αλλά και ζωντανός. <<There never was a woman like Gilda>>!

Και φυσικά όταν ξεκινά να τραγουδά όλοι σωπαίνουν και την απολαμβάνουν θριαμβευτικά. Ειδικά όταν τραγουδάει το Put the blame on Μame, με το κατάμαυρο φόρεμα και τις αισθησιακές μπούκλες της σε ρυθμό στριπτίζ, τίποτα δεν την σταματά. Το μόνο που μένει τώρα είναι να βγάλει το ένα γάντι και να το πετάξει στο κόσμο, θριαμβεύοντας και αυτή για την θλίψη της και την θλιβερή μοίρα της.

https://www.youtube.com/watch?v=e-LO9Ay6v_M

Πηγή εικόνας εξωφύλλου: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Gilda_trailer_hayworth1.JPG

Walt Disney Company-93 χρόνια μαζί!

By

Beasty

-

24 October 2016

0

Οκτώβρη του 1923 ο Ουόλτ και ο Ρόι Ντίσνευ ιδρύουν την Walt Disney Company.

Σκοπός του σκιτσογράφου και παραγωγού Ρόι ήταν να μεταφέρει τα σκίτσα του στη μεγάλη οθόνη, χωρίς, φυσικά, να φαντάζεται την τότε επιτυχία που θα είχαν τα κινούμενα σχέδιά του!

Πώς όλα ξεκίνησαν από ένα ποντίκι;

Μάιος του 1928 και το διασημότερο ποντίκι όλου του κόσμου, ο Μίκυ Μάους, κάνει πρεμιέρα, χωρίς να είναι γνωστό ότι τη φωνή τη δανείζει ο ίδιος ο Ουόλτ!

Δεύτερος έρχεται ο εκνευρισμένος Ντόναλτ που κοντράρεται σε φήμη με τον Μίκυ και ακολουθούν Πλούτο, Γκούφι, Χιονάτη, Σταχτοπούτα, 101 σκυλιά Δαλματίας!

Πλέον, 93 χρόνια μετά η Walt Disney Company μετράει στο ιστορικό της πάνω από 600 ταινίες, 22 Όσκαρ και άφθονη ψυχαγωγία μικρών και μεγάλων!

Ευχαριστούμε Walt!

Είσαι χαμένος σε έναν κόσμο όπως κι εγώ;

By

Beasty

-

19 October 2016

0

Το νέο βίντεο κλιπ (διαμάντι) του Moby και η εξάρτηση μας από την ηλεκτρονική τεχνολογία. Μήπως ήρθε η ώρα να ξυπνήσουμε;

Richard Melville Hall ή αλλιώς Moby. Ένα όνομα με μια μεγάλη ιστορία. Ο γνωστός σε όλους μας αμερικανός μουσικός επέστρεψε δυναμικά με νέο άλμπουμ, μένοντας όμως πιστός στις κοινωνικοπολιτικές του ανησυχίες. Πιο συγκεκριμένα, στο δίσκο ξεδιπλώνεται το ενδιαφέρον του καλλιτέχνη για τον πλανήτη και για το πώς εξελίσσεται η δυτική κοινωνία. Κεντρικό μήνυμα του άλμπουμ που ονομάζεται “These Systems Are Failing” είναι η αποτυχία των συστημάτων που ακολουθούμε εκουσίως και ακουσίως.

Νέο σίνγκλ του δίσκου αποτελεί και το κομμάτι “Are you lost in a world like me?”, το οποίο οπτικοποιήθηκε και σχολιάζει καυστικά την πραγματικότητα που μας περιβάλλει. Το αριστουργηματικό βίντεο αποτελείται από ασπρόμαυρο old school animation και δημιουργήθηκε από τον Βρετανό animator Steve Cutts. “Πριν αρκετά χρόνια είδα ένα βίντεο του Steve Cutts κι έπαθα πλάκα. Έκανα μια έρευνα για εκείνον στο διαδίκτυο, του έστειλα αν θα ήθελε να συνεργαστούμε και δέχτηκε. Το συγκεκριμένο βιντεο κλιπ είναι από τα καλύτερα που έχουν γίνει ποτέ για τραγούδι μου”, τόνισε ο Moby.

Στο κλιπ, πρωταγωνιστεί ένα μικρό αγόρι το οποίο μοιάζει χαμένο σε έναν κόσμο αποχαυνωμένο που κυριαρχεί η ηλεκτρονική τεχνολογία. Περιφέρεται σε μια κοινωνία η οποία έχει τα κλειστά μάτια της καρφωμένα στην οθόνη του κινητού της. Θλιμμένοι άνθρωποι πέφτουν ανυποψίαστοι σε παγίδες, προσποιούνται πως είναι χαρούμενοι στις selfies που ανεβάζουν στους λογαριασμούς τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δοξάζουν το ψεύτικο, αδιαφορούν για την αδικία, τον συνάνθρωπό τους και τα ζώα και κυνηγούν pokemon.

«Για μένα το βίντεο μιλά για την αυξανόμενή μας εξάρτηση από την τεχνολογία και για την έλλειψη της ουσιαστικής διαδραστικότητας με τους άλλους ανθρώπους. Εστιάζω στο πώς μας έχει αλλάξει, πώς γίναμε πιο αναίσθητοι και ιεραρχούμε με διαφορετικούς τρόπους πλέον τα σημαντικά πράγματα της ζωής. [Ο πρωταγωνιστής] προσπαθεί μάταια να βρει ανθρώπινη επαφή, και φυσικά αποτυγχάνει. Ο ήχος του τραγουδιού είναι περίπλοκος και ενεργητικός, και ήθελα αυτό να το μεταφέρω με τις εικόνες: βλέπουμε τον ασταμάτητο, γρήγορο ρυθμό που κινείται η ζωή γύρω απ’ τον πρωταγωνιστή, κάνοντάς τον να νιώθει σα να είναι ο ίδιος εκτός ρυθμού». αναφέρει ο δημιουργός Cutts στο Buzzfeed.

Ένα τρίλεπτο μελαγχολικό κλιπ λοιπόν, που παρουσιάζει ανθρωπάκια εξαρτημένα από τα κινητά τους, με μυαλό και σώμα σε καταστολή, μουδιασμένα και ανίκανα να αντιδράσουν, να αναπνέουν σε έναν ψεύτικο και εικονικό κόσμο, αγνοώντας την πραγματικότητα, οδηγούμενα σε ελεύθερη πτώση στο κενό. Χμμμ γροθιά στο στομάχι, έτσι;

Η επιλεγμένη εικόνα είναι από: www.iamag.co

“Yakuza Six” Η νέα μπάντα που έρχεται να ταράξει τις Τρίτες μας!

By

Γωγώ Τσίντζα

-

18 October 2016

0

Πρεμιέρα κάνουν σήμερα οι Yakuza Six στο Rock n’ Roll φέρνοντας στα αυτιά μας μουσικές του 80 σε μια ολόδική του εκδοχή.

Ο Σταύρος Μιχαλακάκος νικητής του δεύτερου x-factor έπειτα από μια πολύ επιτυχημένη συνεργασία με τον Παναγιώτη Τσακαλάκο επιστρέφει φέτος με ένα διαφορετικό concept. Ο Σταύρος λοιπόν και η “συμμορία” του οι Yakuza Six “χτυπάνε” σήμερα στο Rock n’ Roll και υπόσχονται να προκαλέσουν μεγάλη αναστάτωση στο κοινό. Φέρνουν και πάλι στο προσκήνιο αγαπημένα τραγούδια της δεκαετίας του 80 από την Pop,Rock και Hip-Hop μουσική σκηνή σε διασκευές όμως που σίγουρα θα αγαπήσετε.

Η μπάντα αποτελείται από έξι άτομα και όπως προκύπτει και από τις φωτογραφίες που δημοσίευσαν στην επίσημη σελίδα τους έχουν έρθει με άγριες διαθέσεις!!!!

Οι Depeche Mode ξανά στην Ελλάδα

By

Beasty

-

18 October 2016

0

Οι Depeche Mode έρχονται για ακόμα μία φορά στην Ελλάδα, στο πλαίσιο της περιοδείας τους Global Spirit, με αφορμή την κυκλοφορία του νέου τους δίσκου με τίτλο Spirit. Η παγκόσμια περιοδεία θα ξεκινήσει από τη Στοκχόλμη στις 5 Μαΐου για να καταλήξει στη Ρουμανία τέλη Ιουλίου. Οι Έλληνες fan του συγκροτήματος, που έχει γράψει μακρόχρονη ιστορία στο χώρο της μουσικής, θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν τους Depeche Mode στις 17 Μαΐου στο Terra Vibe Park, με τις τιμές των εισιτηρίων να κυμαίνονται από τα 33 ευρώ έως στα 75.

Για μια ακόμη φορά, όπως αναφέρεται και στην ιστοσελίδα του συγκροτήματος, οι συναυλίες θα έχουν φιλανθρωπικό χαρακτήρα, με σκοπό να συγκεντρωθούν χρήματα για να υπάρχει παροχή καθαρού νερού για όλους τους ανθρώπους.

Η προπώληση αρχίζει την Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2016.

Όταν το bullying φτάνει στην πόρτα σου

By

Beasty

-

17 October 2016

0

Τι κάνεις όταν ακούς στις ειδήσεις ότι μία δεκαεξάχρονη ξυλοκόπησε μία μαθήτρια;

Τι κάνεις όταν δύο μέρες μετά μαθαίνεις ότι ένα δεκαπεντάχρονο αγόρι ξυλοκοπήθηκε από 8 αγόρια γιατί την προηγούμενη τους είχε ζητήσει να μην πειράξουν τον δεκατετράχρονο αδερφό του;

Τίποτα. Το ακούς, σοκάρεσαι,προβληματίζεσαι,στεναχωριέσαι αλλά στο τέλος, τίποτα δεν πράττεις.
όχι φίλε μου. Αυτά τα παιδιά ούτε “ένα χέρι ξύλο” θέλουν, ούτε αποβολή “για να μάθουν”. Αυτά τα παιδιά έχουν ανάγκη από παιδεία.

Έχουν ανάγκη από έναν άνθρωπο να τους δείξει το φως. Όπως στον μύθο του σπηλαίου του Πλάτωνα όπου οι δεσμώτες είναι στην σπηλιά, ακούγοντας ήχους και βλέποντας σκιές, φορώντας αλυσίδες,νομίζοντας πως αυτός είναι ο πραγματικός κόσμος, έτσι είναι και αυτά τα παιδιά. Μπλεγμένα μέσα στην ψευδαίσθηση της σπηλιά ως πραγματικού κόσμου, με τροχοπέδη τους γονείς τους, ψάχνουν να βρουν το φως. Που θα τους βγάλει από το λαβύρινθο της αμάθειας και του συσκοτισμού και θα αποτινάξει τις αλυσίδες της βίας.

Τι μας σώζει εν τοιαύτη περιπτώσει; Η απάντηση είναι απλή, τετριμμένη αλλά ζωτική. Η παιδεία. Η μάθηση. Έχετε ακούσει τη φράση ”οι γονείς είναι οι τελευταίοι άνθρωποι που θα έπρεπε να έχουν παιδιά;”.\

Είναι μία στάσις, νιώθεται, όπως θα έλεγε και ο Καβάφης. Δεν έχω τη δυνατότητα, πόσω μάλλον την εμπειρία, να συμφωνήσω ή να διαφωνήσω με το γνωμικό καθώς δεν έχω παιδιά. Αλλά θα αναγνωρίσω το νόημα της φράσης και θα διευκρινίσω τη σύνδεσή του με το θέμα μας.

Όταν οι άνθρωποι γίνονται γονείς, αλλάζουν. Γίνονται αγχώδεις. Και με το δίκιο τους καθώς έχουν φέρει έναν άνθρωπο στον κόσμο ,και να του εμφυσήσουν τις σωστές αρχές και τις σωστές πεποιθήσεις κάθε άλλο παρά εύκολο είναι. Γι’ αυτό το λόγο, περνάνε λάθος μηνύματα ή ακόμα δεν προσέχουν αλλαγές στις συμπεριφορές των παιδιών. Μερικοί, ακόμα, προσπαθούν να μεταδώσουν στο παιδί τον δικό τους τρόπο σκέψης, εμποδίζοντας τα παιδιά αναπτύξουν δική τους κρίση. Σε αυτό ακριβώς το σημείο είναι που τα παιδιά υιοθετούν τρόπους συμπεριφοράς και τους αντανακλούν σαν καθρέφτης.

Έτσι, λοιπόν, η βίαιη αυτή συμπεριφορά “φωνάζει” για φως. Για καθοδήγηση. Γιατί το παιδί έχει απηυδήσει από τιμωρίες. Γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει και γιατί θα το ξανακάνει. Αυτό που θα το σώσει είναι η αγάπη. Η μάθηση του αλληλοσεβασμού, της υπομονής και της κατανόησης. Και όχι ο εκφοβισμός και η επικράτηση του εγωισμού μέσα από αυτόν.

Την επόμενη φορά που θα είσαι μάρτυρας σε σχολικό εκφοβισμό, τη στιγμή που έχεις υποψίες ότι το παιδί ή ο συμμαθητής σου έχει αλλάξει συμπεριφορά, μίλα.

Μην περιμένεις να συμβεί σε σένα. Πάρε θέση τώρα και κάλεσε στο 1056!

Τα χρόνια ανάμεσα, Βασίλης Τσιράκης

By

Άννα Δραγάτση

-

14 October 2016

0

Είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα που πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Τόπος. Το έργο αυτό τοποθετείται χρονικά στα χρόνια του Μεσοπολέμου. Χώρος δράσης

Είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα που πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Τόπος. Το έργο «Τα χρόνια ανάμεσα» τοποθετείται χρονικά στα χρόνια του Μεσοπολέμου. Χώρος δράσης των χαρακτήρων αποτελεί, όπως και στο προηγούμενο έργο του συγγραφέα «Σαλονίκ», η κοσμοπολίτικη Θεσσαλονίκη. Περιγράφεται η καθημερινότητα των προσφύγων στη Θεσσαλονίκη οι οποίοι βιώνουν τις συνέπειες του ξεριζωμού από τις πατρογονικές τους εστίες.

Πιο συγκεκριμένα, στο βιβλίο «Τα χρόνια ανάμεσα» γίνονται αναφορές σε γεγονότα από την αναγκαστική μετακίνηση των προσφύγων στη Θεσσαλονίκη το 1922 ως την άνοδο στην εξουσία του Χίτλερ και τις εγκληματικές ενέργειες κατά των Εβραίων το 1943. Εκτός από τα ιστορικά γεγονότα γίνονται αναφορές σε πρόσωπα που έχουν χαράξει με ανεξίτηλο τρόπο την σύγχρονη και νεώτερη ιστορία.

Πρόκειται για μια γραμμική αφήγηση ιστορικών γεγονότων με χρονολογική σειρά. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως το κείμενο χάνει την ζωντάνια και το ενδιαφέρον που διατηρείται από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα. Σε αυτό έχει συντελέσει το γεγονός πως ο συγγραφέας έχει αναπτύξει και εξελίξει πέντε βασικούς χαρακτήρες στο μυθιστόρημα του, τη Δάφνη, τον Στέφανο, τον Ελιάν, τη Σμαρώ και τον Αλέξανδρο.

Η Δάφνη, μια φιλόδοξη προσφυγοπούλα που διατηρεί σχέση αγάπης με τον Στέφανο. Μια σχέση που θα ζήσει ανατροπές και δύσκολες στιγμές. Μια κατάσταση που δυσχεραίνουν οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που επικρατούν στην Θεσσαλονίκη. Ο Ελιάν, ένα άτομο που δεν συμβιβάζεται με τις άθλιες εργασιακές και κοινωνικές συνθήκες.

Παράλληλα σημαντικό πρόσωπο στη ζωή του αποτελεί η Σμαρώ, αδερφή του Στέφανου. Η οποία χαρακτηρίζεται για τις καινοτομίες που θέλει να εισαγάγει στο εκπαιδευτικό σύστημα ως προς τον τρόπο διδασκαλίας. Ο Στέφανος έχει να διεκδικήσει το δικαίωμα να πραγματοποιήσει το όνειρο του. Να αντιμετωπίσει τον πατέρα του ο οποίος διακρίνεται για τις στερεοτυπικές αντιλήψεις της εποχής του. Οι ήρωες είναι καθημερινοί άνθρωπου του μεσοπολέμου, ο καθένας από τους οποίους έχει την δικιά του ιστορία οι οποίες συνδέονται κατά αριστουργηματικό τρόπο μεταξύ τους. Οι περιπέτειες των χαρακτήρων αυτών καταγράφονται όχι μόνο στη Θεσσαλονίκη αλλά και στην Αθήνα, την Βαρκελώνη, την Μαδρίτη και σε άλλες μεγάλες πόλεις. Οι χαρακτήρες αυτοί επηρεάζονται και ζουν τις συνέπειες των κομβικών γεγονότων της ιστορίας όπως ο Πρώτος Παγκόσμιος πόλεμος και η Οκτωβριανή Επανάσταση.

Πάντα τα αισθήματα της Δάφνης ήταν ανάμικτα. Ένας πόλεμος φούντωνε μέσα της και μια διαπάλη χωρίς νικητή, μα εδώ και κάμποσο καιρό οι συγκρούσεις μέσα της δεν την άφηναν να χαρεί ούτε κάποιες απλές καθημερινές στιγμές, ο νους γύρισε ακόμα πίσω.

Αν και μυθιστόρημα ο αναγνώστης νιώθει σαν να παρακολουθεί ένα λεπτομερές ντοκιμαντέρ για την καθημερινότητα της Θεσσαλονίκης του Μεσοπολέμου. Καλός γνώστης της πόλης ο συγγραφέας συνθέτει την εικόνα της Θεσσαλονίκης γενικότερα, της πολιτικής, οικονομικής και πολιτικής ζωής ειδικότερα. Αυτή η εικόνα δεν είναι στατική μεταβάλλεται ανάλογα με τις ιστορικές εξελίξεις, περιγράφεται η μεταμόρφωση της πόλης. Τέλος, παρατηρούμε μια αντίθεση: από τη μια γινόμαστε μάρτυρες της ανεργίας, της αρρώστιας, των χρεών, του αισθήματος αδικίας και ανασφάλειας ενώ από την άλλη περιγράφονται οι επιχειρηματικές δυνατότητες των προσφύγων, οι οποίοι με τις επιχειρήσεις τους μεταβάλλουν τη φυσιογνωμία της Θεσσαλονίκης. Ένα πραγματικό ταξίδι στα χρόνια του Μεσοπολέμου.

Παρόμοια Άρθρα:

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Facebook και Instagram

Fifty Shades of Grey Darker

By

Beasty

-

10 October 2016

0

Αναμένοντας στις 14 Φεβρουαρίου του 2017 την δεύτερη ταινία από την τριλογία του best seller της δεκαετίας αν όχι όλων των εποχών κατά τις στατιστικές!

Όσοι δεν έχετε διαβάσει το βιβλίο, λόγω της πρώτης ταινίας λίγο πολύ, όλοι γνωρίζετε την ιστορία ανάμεσα στον κ. Grey και στην Anastasia Steele. Η πρώτη ταινία έχει βαθμολογηθεί με μόλις 4.1 από το IMDb. Προφανώς και δεν γίνεται να χωρέσει κανείς 514 σελίδες ενός βιβλίου μέσα σε ταινία δύο ωρών. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μπορεί κανείς να παραβλέψει η να παραποιήσει πολλές σημαντικές σκηνές από το βιβλίο. Ξεκινώντας από τον σχολιασμό του trailer της δεύτερης ταινίας το οποίο έκανε ρεκόρ σε χτυπήματα στο youtube από την πρώτη κιόλας μέρα,παρατηρούμε πως η Anastasia Steele φτάνει στην έκθεση φωτογραφίας του φίλου της και συναντάει έκπληκτη τον Christian Grey. Στο βιβλίο η ιστορία ξεκινάει με τους δυο πρωταγωνιστές να φτάνουν μαζί στην έκθεση. Επειδή όμως δεν θέλουμε να σας κάνουμε spoil όσοι έχετε διαβάσει το βιβλίο γνωρίζετε, όσοι δεν το έχετε διαβάσει θα το δείτε, αλλά αν το trailer έχει ήδη λάθη τότε πως θα είναι ολόκληρη η ταινία;

Μπορεί να υπάρχουν εξαιρέσεις όπου οι ταινίες ξεπερνάνε τα βιβλία, όμως έχοντας διαβάσει και τα 3 βιβλία στην συγκεκριμένη περίπτωση αυτό δεν ισχύει. Παρά το γεγονός πως το μεγαλύτερο μέρος του αναγνωστικού κοινού είναι γυναίκες, το βιβλίο έχει διαβαστεί και από πολλούς άντρες, το περιεχόμενο του οποίου σε κάνει είτε να το λατρέψεις είτε να το χλευάσεις!

Καθώς όμως δεν μπορούμε να σχηματίσουμε μία ολοκληρωμένη άποψη για την δεύτερη ταινία σας αφήνουμε εδώ αναμένοντας μέχρι τις 14 Φεβρουαρίου, την μέρα που η ταινία θα κάνει την προβολή της στους κινηματογράφους.

https://de.wikipedia.org/wiki/Fifty_Shades_of_Grey_(Film)

Exclusive Content:

I’m loving Robbie Williams instead!!!