Ηχογράφηση από την Κορνηλία Χαλκίδη:

Μόλις χθες αφήσαμε πίσω το καλοκαίρι του, τόσο ταλαιπωρημένου, 2020. Κάνοντας ήδη μια μικρή ανασκόπηση, κακό συνήθειο που το’ χω αυτό, παρατηρώ ότι δεν άλλαξαν και πολλά. Η παράκρουση και οι σουρεάλ στιγμές που συντρόφευαν την καθημερινότητα μας, εν μέσω πανδημίας, συνέχισαν και με το παραπάνω, να υπάρχουν. Ψάχνοντας να δώσω μια μουσική υπόκρουση στο καλοκαίρι που πέρασε οδηγήθηκα σε πολύ αγαπημένο άλμπουμ. Το «Young Team» των Σκωτσέζων Mogwai. Και κάπως έτσι μου ήρθε η ιδέα να αρχίσω να γράφω στη σελίδα ένα άρθρο, μια φορά τον μήνα (hope so), για ένα άλμπουμ. Ξεκινάμε λοιπόν, δυνατά, με αγαπημένη μπάντα και είδος.

Να αναφέρω κάπου εδώ ότι ειδολογικά και θεματικά δεν θα περιοριστώ καθόλου. Και να ήθελα δηλαδή, είναι δύσκολο να αφήσω ένα κύριο το στοιχείο που έχω, αυτό της κυκλοθυμικότητας, έξω από τη μουσική και τις προτιμήσεις. Πράγμα νομίζω θετικό, μιας και θα καλύψουμε μεγάλη μουσική γκάμα – επομένως και μεγάλο εύρος αναγνωστών-ακροατών.

Εν αρχή ην, λοιπόν, οι Mogwai

Την αρχή λοιπόν αυτής της στήλης θα τη κάνουμε με το ντεμπούτο άλμπουμ των παιδιών από τη Σκωτία. Ένα άλμπουμ σταθμός παιδιά, είτε ακούτε είτε όχι post rock, μιλάμε για ένα μουσικό έργο μ-ν-η-μ-ει-ώ-δ-ε-ς. Και όχι δεν είναι λόγια ενθουσιασμού αυτά, ο ενθουσιασμός κάποια στιγμή φεύγει, η αγαπή για αυτό το μουσικό πόνημα is still there. Και αυτό νομίζω λέει πολλά.

Το άλμπουμ αποτελείται από δέκα τραγούδια και συνολικά διαρκεί μία μία ώρα και τέσσερα λεπτά. Έκανε την εμφάνιση του στις 27 Οκτωβρίου του 1997 και έκτοτε άρχισε μια πορεία ανοδική τόσο για το παιδιά όσο και για το είδος του post rock. Οι Mogwai μαζί με τους Καναδούς Godspeed You! Black Emperor, αν εξαιρέσουμε το πρώτο κύμα, είναι οι κύριοι υπαίτιοι που εμείς σήμερα, εν έτει 2020, μιλάμε ακόμη για post rock και έχουμε κάθε χρόνο εκατοντάδες post rock κομμάτια.

What post rock is?

Νιώθω την ανάγκη κάπου εδώ να προσδιορίσω τι εννοώ και πώς γενικά αντιλαμβάνομαι την έννοια το post rock. Διότι αν διαφωνώ και τραβάω τα μαλλιά μου με κάτι περισσότερο σε αυτόν τον κόσμο, αυτό είναι με την τακτική του «τσουβαλιάσματος» και γενικά με το ακατάσχετο labelling που συνηθίζεται σε μουσικά ριβιού αλλά και γενικά για ό,τι μας συμβαίνει σε αυτή τη ζωή. Αντιλαμβάνομαι την έννοια του post rock (μέτα ροκ;) ως ένα είδος εξελικτικό και δυναμικό κυρίως που ήρθε να σπάσει, στην τότε εποχή του, τις χιλιοειπωμένες και παραδοσιακές φόρμες. Εν ολίγοις, να δημιουργήσει και όχι να «αναπαράγει» κάποιες φόρμες.

Μια έννοια που θα τη χρησιμοποιήσω για να περιγράψω μπάντες που είναι κυρίως ορχηστρικές, αν και πλέον αυτό, τείνει να αλλάξει πλήρως. Μιας και είτε με samples είτε με φωνητικά πλέον η αφήγηση έχει μπει για τα καλά στο είδος. Μια έννοια που είναι άμεσα συνυφασμένη με την έννοια του πειραματισμού και της μίξης στοιχείων. Μια έννοια που μπορεί να παντρέψει instrumental, cinematic, ambient ήχους -πολύ ταιριαστά- και με shoegaze, noise, kraut, post metal κ.ά. Αν ήταν δηλαδή να βάλουμε κάτι μετά το post αυτό -όπως ήδη έχω δει σε αρκετές λίστες και μοιάζει να είναι όντως αντιπροσωπευτικό- είναι το everything. Post everything λοιπόν! Και σταματώ εδώ τη φλυαρία.

Υes! I Am a Long Way From Home

Το Young Team ανοίγει με το «Υes! I Am a Long Way From Home» ένα κομμάτι αντιπροσωπευτικό της δυναμικής αντίθεσηςv(quiet/loud)  που έχει η μπάντα επιλέξει για να στήνει την ατμόσφαιρα στα περισσότερα άλμπουμ της. Τις μελωδίες του τραγουδιού συνοδεύουν τα λόγια της Mari Myren, μιας φίλης από τη Νορβηγία, που βοήθησε και οργάνωσε συναυλία των Mogwai, εκτός Βρετανίας, και μάλιστα τότε για πρώτη φορά.

Cause this music can put a human being in a trance like state and deprive it for the sneaking feeling of existing
‘Cause music is bigger than words and wider than pictures

Τα παραπάνω είναι τα λόγια που ακούγονται στην αρχή του opening track, και κατ’ εμέ, ίσως ένας άτυπος ορισμός και από τους ίδιους για τη μουσική τους, για το είδος γενικότερα. Για ένα είδος, μια μουσική καλύτερα, που υπολείπεται των πολλών στίχων αλλά καθόλου της έντασης και των συναισθημάτων. Για μια μουσική που: «που βάζει τον άνθρωπο σε μια κατάσταση έκστασης στερώντας του (για λίγο) την επίπονη αίσθηση του υπάρχειν», για μια μουσική που είναι «μεγαλύτερη από τις λέξεις και ευρύτερη από τις εικόνες».

Like Herod

Και αν σας φανεί κάπως έντονο το πρώτο κομμάτι, που να δείτε τι ακολουθεί μετά. Το «Like Herod», το δεύτερο μεγαλύτερο σε διάρκεια μετά το «Mogwai Fear Satan». Το τραγούδι στην αρχή είχε τον τίτλο «Slint», ως αναφορά στην αγαπημένη αμερικανική μπάντα που προηγήθηκε, ένα τραγούδι που έχει ξεκάθαρα slint-ικές επιρροές. Ντραμς, κιθάρες που εναλλάσονται, και αναιρούν με το παιξιμό τους, η μία την άλλη. Και το μπάσο εκεί, σταθερό και σκοτεινό συνθέτει και αυτό ένα από τα πιο ξεσηκωτικά και εφιαλτικά κομμάτια του άλμπουμ.

Radar Maker & Katrien

Θα ακολουθήσει το επίσης σκοτεινό, ατμοσφαιρικό και κλειστοφοβικό «Katrien» και μετά το «Radar Maker» έρχεται να ισορροπήσει ότι προηγήθηκε με το πιάνο και την πιο χαλαρή του σύνθεση.

Mogwai

Tracy & Summer

Έπεται το «Tracy» με τα glockenspiel  του να απογειώνουν το κομμάτι. Πρόκειται επίσης για instrumental κομμάτι κυρίως με εξαίρεση την «φάρσα» που ακούμε στην αρχή και στο τέλος για μια διαφωνία στο στούντιο όπου ο Stuart Braithwaite, κιθαρίστας της μπάντας, καλεί τον  Will Simon, τον υπάλληλο της δισκογραφικής των Mogwai. Το «Summer» θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε και πιο «ποπ» κομμάτι, εστιάζοντας κυρίως στη δημοφιλία του, καθώς είναι αγαπημένο κομμάτι, το hit-άκι της μπάντας, το οποίο παίζεται συχνά σε συναυλίες.

With Portfolio, R U Still In 2 It & A Cheery Wave From Stranded Youngsters

Στη συνέχεια, ακολουθούν το «With Portfolio», «R U Still In 2 It» και «A Cheery Wave From Stranded Youngsters», ίσως τα πιο μελωδικά και ήσυχα κομμάτια, έχοντας βέβαια πάντα μέσα, ακόμη και τα μελωδικά, το στοιχείο εκείνο της δυναμικής αντίθεσης, που προσδίδει την εφιαλτική ατμόσφαιρα στο όλο άλμπουμ. Ενά κομμάτι, πιο γλυκόπικρο, είναι το «R U Still In 2 It», που βρίσκεται ανάμεσα από τα δύο ήσυχα κομμάτια. Ένα δυνατό lovesong από τους Mogwai. Στο κομμάτι αυτό συμμετέχει και o συντοπίτης Aidan Moffat των Arab Strap.

Στο τραγούδι ο Aidan περιγράφει το τέλος μια φθίνουσας ερωτικής σχέσης. Αυτή δεν είναι ωστόσο η πρώτη συνεργασία του με τους Mogwai. Έχει προηγηθεί το πανέμορφο «Now You’re Taken» οπού εκεί η σχέση έχει βρεθεί για τα καλά σε αδιέξοδο. Και έχει βρεθεί στα χέρια άλλου. Θα μπορούσαμε να δούμε το «U Still In 2 It» σαν ένα prequel του «Now you’ re Taken», στο δεύτερο τραγούδι το κακό έχει ήδη επέλθει, ακούμε τον Aidan να τραγουδάει: «And I should tell you I adore you/ but I’m sure it would just bore you», και αργότερα στο μαθαίνουμε ότι υπήρχε από πριν μια ιστορία, κάποιες αμφιβολίες από το πρώτο κομμάτι: «are you still into it?/ cause i’m still into it».

Και το τραγούδι κλένει κάπως έτσι:

Will you miss me when I’m gone?
Is there love there, even when I’m wrong?
Will you still kiss me if you find out?
I will leave you and I will miss you

Τέτοια ερωτικά τραγούδια απόγνωσης θέλουμε, και μέχρι να βγουν άλλα με την ίδια ένταση αυτά θα ακούμε.

Η ομορφιά των posters

Mogwai
Πηγή: 411posters.com
Mogwai
Πηγή: 411posters.com

Mogwai Fear Satan

Μετά από πολλά σχόλια και πληροφορίες φτάσαμε επιτέλους στο τελευταίο τραγούδι του άλμπουμ. Και πραγματικά δεν θα σχολιάσω κάτι, ακούστε το. Μεγαλειώδες.

Μπορείτε να ακούσετε  το άλμπουμ στο Υoutube και στο Spotify.

Παρόμοια άρθρα:

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Facebook, Instagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

Giving Sight by Beasty-press


Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν:

  1. Mogwai-Young Team. Ανακτήθηκε από genious.com.
  2. Γενικές πληροφορίες από mogwai.co.uk.
  3. Λήμμα «Mogwai» από Wikipedia.

5 COMMENTS

Comments are closed.