Στις 9 Απριλίου 2024, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών τιμήθηκε με την παρουσία και το απαράμιλλο ταλέντο του Winfried Bönig, ενός ονόματος που ηχεί βαθιά στο χώρο της κλασικής μουσικής και της δεξιοτεχνίας του εκκλησιαστικού οργάνου. Αυτή η ξεχωριστή βραδιά δεν ήταν απλώς μια συναυλία, αλλά ένα ταξίδι στην ίδια την ψυχή της μουσικής του εκκλησιαστικού οργάνου, που επιμελήθηκε σχολαστικά και απέδωσε με πάθος ο καταξιωμένος Γερμανός μουσικός και μουσικολόγος.
Ο Winfried Bönig φημίζεται εδώ και καιρό για τη βαθιά μουσική του διάνοια και την εξαιρετική του ικανότητα να δίνει ζωή στο εκκλησιαστικό όργανο. Από το 2001, κατέχει τη διακεκριμένη θέση του οργανίστα στον Καθεδρικό Ναό της Κολωνίας και έχει επίσης μεταδώσει τις τεράστιες γνώσεις του ως καθηγητής στη Μουσική Ακαδημία της πόλης. Η καριέρα του αποτελεί απόδειξη της αφοσίωσης και της αγάπης του για τη μουσική, διαμορφώνοντας την επόμενη γενιά μουσικών, ενώ συνεχίζει να μαγεύει το κοινό παγκοσμίως με τις ερμηνείες του.
Το πρόγραμμα εκείνης της βραδιάς δεν ήταν τίποτα λιγότερο από μια μουσική αποκάλυψη. Συγκέντρωσε το μεγαλείο και το συναισθηματικό βάθος των συνθέσεων του Μπαχ, ενός συνθέτη για τον οποίο το εκκλησιαστικό όργανο χρησίμευσε ως καμβάς για τις πιο βαθιές μουσικές του εκφράσεις. Η βραδιά εξερεύνησε επίσης τα ευαίσθητα και πολύχρωμα ηχοχρώματα της γαλλικής μουσικής μέσα από τα έργα του Vierne, αναδεικνύοντας την τεράστια παλέτα του οργάνου και την ικανότητά του να προκαλεί ένα ευρύ φάσμα συναισθημάτων. Επιπλέον, η αυθεντική υποβλητικότητα των συνθέσεων του Λιστ ζωντάνεψε, καταδεικνύοντας τη μοναδική ικανότητα του οργάνου να προσαρμόζει και να εκφράζει μουσική γραμμένη αρχικά για άλλα όργανα.
Η δική μας εμπειρία
Η παράσταση απογειώθηκε από την ενέργεια και το πάθος του Bönig επί σκηνής, απόδειξη της βαθιάς σύνδεσής του με τη μουσική και το όργανο. Η εκτέλεσή του εισήγαγε τόσο τους λάτρεις όσο και τους νεοεισερχόμενους στη μαγεία του οργάνου, κάνοντας την πολυπλοκότητα της μουσικής του οργάνου προσιτή και απόλυτα ελκυστική. Το αποκορύφωμα του προγράμματος ήταν ένας εξαίσιος αυτοσχεδιασμός του ελληνικού παραδοσιακού τραγουδιού “Θαλασσάκι μου”, συνδυάζοντας άψογα τον πολιτιστικό φόρο τιμής με την καλλιτεχνική καινοτομία. Το γενναιόδωρο “bonus” του Bönig με δύο επιπλέον κομμάτια, παιγμένα από μνήμης, ήταν η τέλεια ολοκλήρωση της βραδιάς, με το τελευταίο κομμάτι να νανουρίζει τρυφερά το κοινό σε μια γαλήνια περισυλλογή.
Η εμφάνιση του Winfried Bönig στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών ήταν ένα αριστούργημα μουσικής και πάθους. Ήταν μια ζωντανή απεικόνιση της διαχρονικής γοητείας του οργάνου και μια επίδειξη της απαράμιλλης μαεστρίας του Bönig. Για όσους είχαν την τύχη να παρακολουθήσουν αυτό το γεγονός, ήταν μια αξέχαστη βραδιά που όχι μόνο γιόρτασε την πλούσια κληρονομιά της μουσικής του εκκλησιαστικού οργάνου αλλά και επιβεβαίωσε την ιδιότητα του Winfried Bönig ως κορυφαίου στον κόσμο της κλασικής μουσικής.
Στο χώρο των τεχνών και της ψυχαγωγίας, παραστάσεις όπως αυτές είναι σπάνια διαμάντια που μας υπενθυμίζουν τη μετασχηματιστική δύναμη της μουσικής. Η συναυλία του ασύγκριτου Winfried Bönig ήταν ένας φάρος έμπνευσης και μια ζωντανή υπενθύμιση της ομορφιάς που μπορεί να δημιουργήσει η ανθρωπότητα.
