Ηχογράφηση από την Ακριβή Ανδρινοπούλου:

Τη Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου του 2020 το χειμερινό ηλιοστάσιο, το φυσικό αυτό φαινόμενο, σηματοδότησε την ολοένα και μικρότερη απόσταση του Ήλιου από το Βόρειο ημισφαίριο, χαρίζοντάς μας τη μεγαλύτερη νύχτα της χρονιάς που μας πέρασε. Τη μέρα αυτή διάλεξαν και οι αστρογόνο με το άλμπουμ τους κάρμαν να βγάλουν τα τραγούδια από τα ράφια τους και να τα αφήσουν ν’ ανθίσουν. Σαν βρύσες να τρέξουν, και να απογειωθούν πάνω από τη «γραμμή κάρμαν», πάνω από τα όρια της γήινης ατμόσφαιρας.

Αστρογόνο

«Σε έναν αστρογόνο γαλαξία, ο ρυθμός σχηματισμού των αστεριών παράγεται με εξαιρετικά υψηλό ρυθμό. Η αστρογόνα φύση ενός γαλαξία είναι μια φάση, που συνήθως καταλαμβάνει μια σύντομη περίοδο της εξέλιξης ενός γαλαξία». Αυτά διαβάζω, ενώ ακούω το άλμπουμ, στην προσπάθειά μου να επικοινωνήσω με τις αναφορές ενός αγαπημένου μου εγχώριου μουσικού σχήματος. Εν συντομία, απλά θα αναφέρω ότι οι αστρογόνο είναι μουσικό σχήμα από την Αθήνα και τους γνωρίσαμε κάποια χρόνια πριν, το 2017, με το ομώνυμο μουσικό τους ντεμπούτο.

αστρογόνο
αστρογόνο-”αστρογόνο” (2017)

Θα προσπαθήσω να σας περιγράψω τι είναι αυτό που συμβαίνει με τον μουσικό κόσμο των αστρόγονο. Επιφυλάσσομαι όμως, δεν ξέρω αν θα καταφέρω να μεταδώσω την αίσθηση που μου άφησε και μου αφήνει κάθε ακρόαση των κομματιών τους. Τα παιδιά τα ανακάλυψα μέσα από την τυχαία αναπαραγωγή βίντεο του YouTube, από τις λίγες φορές που ευχαριστώ τους αλγόριθμους της πλατφόρμας για αυτά που μου προτείνει. Βέβαια, η ανακάλυψη δεν ήταν τόσα τυχαία. Νωρίτερα, έπαιζε στον υπολογιστή μου ένα άλλο αγαπημένο κομμάτι, μιας μπάντας που μουσικά θα λέγαμε συγγενεύει με τους αστρογόνο, αναφέρομαι στους λάμδα και το τραγούδι «κρύα χέρια». Μια άλλη μεγάλη περίπτωση μουσικοπαρέας που άφησε και αυτή το στίγμα της.

Τότε ήταν που άκουσα τον «μικρόκοσμο»:

Εκεί μες το μικρόκοσμο του κόσμου κουβαλάμε
λεπτές πτυχές αδιόρατες, θεμέλια του τώρα
κι άλλα απ’ το χθες που έσπρωξαν της μοίρας την αιώρα
χορδές που πάνω κουβαλούν δέκα οκάδες γλέντια

Κατάλαβα αμέσως ότι έπεσα σε περίπτωση, άφησα το τραγούδι να τελειώσει και άρχισα να ψάχνω για την μπάντα, δεν βρήκα πολλά πράγματα. Έτσι, έμεινα για καιρό να ακούω τα 11 κομμάτια ξανά και ξανά. Ούτε ένα, αλήθεια σας λέω, ούτε ένα κομμάτι δεν είναι μεγαλύτερης ή μικρότερης αξίας από τα υπόλοιπα. Όλα τους στέκονται με ίσα βλέμματα το ένα δίπλα στο άλλο και αυτό χάρη την ποικιλία των καλοδουλεμένων ενορχηστρώσεων και τους στίχους φωτιάς, στίχους καθαρούς, σαν αίμα αληθινούς («Στίχοι μισοί»).

Δρόμο μην έχει να προτιμάς
άφησε πίσω ότι αντέχεις
κι όσες φορές δρόμο δεν έχεις
τότε μονάχα ξέρεις άνθρωπε που πας

Μα όσες φορές αύριο λες
το όνειρο θα νανουρίσεις
και τη ζωή θα χαιρετήσεις
σαν άλλη πόλη που δεν άφησες εχθές

(«Χωριό», αστρογόνο (2017)

κάρμαν (2020)

Κάτι ανάλογο, με τη φάση του αστρογόνου γαλαξία συμβαίνει και στο νέο άλμπουμ του αθηναϊκού σχήματος. Σ’ αυτό το άλμπουμ, ο ρυθμός σχηματισμού έντασης των συναισθημάτων παράγονται με εξαιρετικά, όχι απαραίτητα γρήγορο, αλλά έντονο ρυθμό.

Να γίνουν οι ελπίδες μας
προσάναμμα σε φλόγες
να μας ζεστάνουν μια φορά, μετά και να σβηστούνε
και όσα ζητάνε προσευχές να εξαφανιστούνε

«Να γίνουνε φόβοι μας σελίδες σε βιβλία και οι ελπίδες μας προσάναμμα σε φλόγες», με αυτή την «ευχή» στο πρώτο κομμάτι μάς εισάγουν οι αστρογόνο στον κόσμο τους. Ακολουθεί ο «αστροναύτης» με το πιο μελωδικό intro, κιθάρες χαλαρές και ντραμς που σιγά-σιγά μαζί με τη συνοδεία της τρομπέτας να ανοίγουν το δρόμο για τα αφοπλιστικά και στιβαρά φωνητικά. Ο «αστροναύτης» όπως και τα κομμάτια «διάλογος» και  «γιορτή» (αγαπημένο σπαρακτικό κομμάτι) είναι τα διαλογικά κομμάτια. Ο χόρος είναι εκεί και απαντά.

Στον «διάλογο» ακούμε:

Δεν είναι πως δεν με ένοιαξε
Τη χαρά να τραγουδήσω

Γύρευα το χρώμα ενός αγνού σκοπού
και σκεπάστηκα με γκρίζο

Χορός:
– Όταν θα μπορείς γεφύρια να περνάς
Όταν θα μπορείς ν’ ακούς το κλάμα
Απ’ τη γέννα μίας μοιρασιάς
Θα αλλάζεις τη ζωή σε θαύμα

Και εδώ είναι η μαγεία, η ανάμειξη δηλαδή της post rock με την έννοια της πειραματικής διάθεσης το προσεγγίζω (έτσι τουλάχιστον εγώ το ακούω αν και δεν μπορώ να το προσδιορίσω) που πατάει πάνω σε παραδοσιακές φόρμες  για εξερευνήσει και εν τέλει να σχηματίσει ένα προσωπικό υπερ-ήχο.

Δεν μπορώ να γράψω περισσότερα. Πρόκειται για κυκλοφορία που μέσα στην αλλαγή του χρόνου χάθηκε κάπως και δεν ακούστηκε πολύ. Εύχομαι να εκτιμηθεί μελλοντικά καθώς αποτελεί ακόμη μια άρτια και προσεγμένη δουλειά των παιδιών. Να τη στηρίξετε, και όταν με το καλό ξαναπάμε σε συναυλίες, να πάτε να τους δείτε.

Και επειδή στο κλείσιμο δεν το έχω, θα κλείσω με κάποιους στίχους ενός αγαπημένου που μου ήρθαν στο μυαλό και έχω την εντύπωση ότι εκφράζουν και προσεγγίζουν την ένταση που προανέφερα παραπάνω την οποία νιώθει κανείς ακούγοντας τα παιδιά:

Εδώ λοιπόν ή ένταση να υπάρχουμε.

Ανώτεροι απ’ την ύλη κι ανώτεροι απ’ τη μεγαλοσύνη.

                                                                 15.04.88

Νίκος Καρούζος, Οιδίπους τυραννούμενος και άλλα ποιήματα

Ζωντανή εκτέλεση του κομματιού «λειψό»:

Μπορείτε να ακολουθήσετε στα κοινωνικά δίκτυα: Facebook, Instagram, Youtube, Spotify  και να τα στηρίξετε μέσω της πλατφόρμας Bandcamp, ακολουθούν την DIY λογική, εκεί δίνεται η δυνατότητα ελεύθερης οικονομικής ενίσχυσης για την απόκτηση της δουλειάς τους.

Ο Θωμάς Μελετέας και ο Γιάννης Μαυριτσάκης συμμετείχαν στην πρώτη φάση της διαμόρφωσης του υλικού ως μέλη της μπάντας. Η Μαρία Σαχπασίδη (Sophie Lies) έπαιξε πιάνο στη Νιφάδα. Οι Λάμδα υποστήριξαν τις ηχογραφήσεις με την παραχώρηση του εξοπλισμού και του studio τους. Η Μαρίζα Καψαμπέλη τράβηξε τη φωτογραφία του εξωφύλλου. Ο Κώστας Ζάμπος συνέβαλε στα πρώτα βήματα του δίσκου. Οι μικροί αστροναύτες είναι ο Μανώλης και ο Αντώνης.


Κατηγορία| άλμπουμ του μήνα:

Παρόμοια άρθρα:

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Instagram, Facebook και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

Giving Sight by Beasty-Press //Giving Sight The Project 

2 COMMENTS

Comments are closed.