Η Vintagia επέστρεψε και κατέφτασε, ύστερα από βροχή και αστραπές, κατάφερε να είναι αγέρωχη. Μέσα σε μια βδομάδα άλλαξαν πολλά και αν κατάλαβα κάτι είναι πως η γκαντεμιά δεν έχει όρια αν θέλει.
Αλήθεια, τι άλλαξε στη δική σας ζωή; Πώς σας βρίσκει η Vintagia και το τέλος της εβδομάδας; Τι θα θέλατε να πείτε;
Αυτό με το παράπονο.
Η χθεσινή ημέρα δεν ήταν η καλύτερη, ειδικά αν βασική σου δουλειά είναι κάτι που έχεις βαρεθεί. Ένα σπασμένο τζάμι αυτοκινήτου, ένας αγενής λεωφορειατζής και μερικοί πελάτες, που δεν φιλοτιμήθηκαν να μάθουν τρόπους, ήρθαν και έδεσαν στη χθεσινή μέρα στο να διαλυθεί. Στο πρώτο, νιώθεις σαν να σου βίασαν την ιδιωτικότητα, στο δεύτερο σαν να σου υποτίμησαν την νοημοσύνη και στο τρίτο νιώθεις σαν το μεγαλύτερο καντήλι που ξέρεις ότι θα πρέπει να ρίξεις, αλλά δεν μπορείς, καθώς, άπαξ και γίνει, έχεις χάσει το δίκιο σου.
Θα μπορούσε άνετα να με πιάσει κάποιος και να με ρωτήσει: «Υγεία έχεις;» για να απαντήσω «ναι» και να με μουτζώσει, να μου απαντήσει, «τότε τα έχεις όλα». Δεν διαφωνώ, σαφώς! Και ίσα ίσα, ξέρω την θέση μου και ξέρω πολύ καλά πού θα μπορούσα να ήμουν.
Ξέρω ότι από την στιγμή που δεν έχω βλάψει και ενοχλήσει, δεν επιθυμώ να μου γίνονται αντίστοιχα σε μένα. Ή μήπως έχω βλάψει και ενοχλήσει, άθελα μου, μπορώντας να μείνω με το βλέμμα της αγελάδας, ένα ολόκληρο εικοσιτετράωρο, ζητώντας εξηγήσεις; Και τότε σε πιάνει το παράπονο.
Αυτό με την αλήθεια.
Η Vintagia θέτει ένα γκάλοπ και προχωρά παρακάτω. Είναι καλύτερα να λες την αλήθεια και να είσαι ξεκάθαρος με κάθε αντίκτυπο; Ή να λες ψέματα και να μη πληγώσεις κανέναν, αλλά γνωρίζοντας μέσα σου κρυφά ότι κοροϊδεύεις κάποιον και μαζί και τον εαυτό σου, διαλύοντάς σε εσένα; Τι πονά περισσότερο;
Αυτό με τη Μαλβίνα.
Μα αν καθίσεις και το σκεφτείς, τα προβλήματα, ανάλογα με τις εποχές και τις ανάγκες, αλλάζουν. Αυτόν τον καιρό διαβάζω Μαλβίνα Κάραλη και έχω καταλάβει 3 πράγματα:
1. Το χάσμα που υπάρχει είναι εμφανές μα τα προβλήματα π.χ., της κοινωνίας, είναι ίδια. Δεν ξέρουμε πού μας πάνε τα τέσσερα. Το χειρότερο από όλα είναι ότι τίποτα δεν μας κάνει εντύπωση και ότι όλα τα θεωρούμε δεδομένα.
2. Ο έρωτας πρέπει να υπάρχει σε όλες τις ηλικίες, αλλιώς η ζωή είναι ανούσια.
3. Όλα πια είναι θέμα τύχης και αν ζούσε η Μαλβίνα, θα έγραφε νέα μυθιστορήματα. Ίσως πάλι και όχι, γιατί η ανθρωπότητα θα την απογοήτευε και ίσως έπαυε να πιστεύει σε αυτήν, όπως εγώ. Ίσως να είναι τυχερή που δεν έχει ακούσει και βιώσει τα γεγονότα των τριών τελευταίων χρόνων. Ίσως πάλι να είναι άτυχη γιατί θα γέλαγε με τις εξελίξεις.
Αυτό με τον επίλογο.
Η Πανσέληνος και ο Ανάδρομος δεν πολυβοήθησαν αυτήν την εβδομάδα και η Τάχα μου Δήθεν Σοφή Κουκουβάγια, το γνωρίζει… Όπως και να ‘χει, να θυμάστε ένα πράγμα, αργά ή γρήγορα όλα κάνουν κύκλους. Κάρμα υπάρχει και ξέρει και εκδικείται και ανταποδίδει…
See you…
Παρόμοια άρθρα:
Μη ξεχάσετε να ακολουθήσετε τις σελίδες μας σε Facebook, Instagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.
