Φανατισμός
πηγή:  https://www.flickr.com/photos/gneztek/10380101403

Μέχρι σήμερα δεν μπορώ να πω πως με είχε ενοχλήσει ιδιαίτερα το φαινόμενο του φανατισμού. Στη ζωή μου έχω πάει 3 φορές στο γήπεδο μετρημένες, μία στα 6 με τον πατέρα μου, μία στα 14 με το θείο μου και άλλη μία στα 18. Παρόλα αυτά ο φανατισμός αποτελεί ένα αρκετά κοινό φαινόμενο στα πλαίσια του γηπέδο.

Τι είναι όμως ο Φανατισμός

Σίγουρα ειδικά την τελευταία φορά είχα βρεθεί μάρτυρας επεισοδίων, αφού το μαγευτικό θέαμα του ποδοσφαίρου δυστυχώς πάμπολλες φορές χάνεται με όχι τόσο μαγευτικό τρόπο σε ελάχιστα δευτερόλεπτα από άτομα που σίγουρα δεν το αγαπάνε. Φυσικά κρύβονται πίσω από τις γνωστές δικαιολογίες πως τα επεισόδια γίνονται γιατί ο αγώνας ήταν στημένος ή γιατί για το αποτέλεσμα έφταιγε η διαιτησία. Όμως ξεφεύγουμε από την ουσία των πραγμάτων. Η ένταση στα γήπεδα και ο φανατισμός εξυπηρετούν πολλά συμφέροντα και έχουν ως κύρια θύματα την νεολαία.

Πολλοί είναι εκείνοι που θα υποστηρίξουν πως καλύτερα να ξεσπάνε κάπου παρά να κρατάνε όλον αυτό το θυμό μέσα τους. Καλύτερα λοιπόν να εκτονώνονται εντός γηπέδου. Μπορεί όμως στα αλήθεια το φαινόμενο του φανατισμού να περιοριστεί αποτελεσματικά; Η απάντηση είναι σίγουρα όχι. Δεν θα αναφέρω βέβαια πολλά γνωστά περιστατικά αλλά ένα άγνωστο και προσωπικό. Πριν λίγες μέρες έτυχε να βρίσκομαι στον ηλεκτρικό κατευθυνόμενος προς Κηφισιά, όταν ένα αρκετά μεγάλο γκρουπ ατόμων ντυμένο στα χρώματα της ομάδας που υποστήριζαν(δεν έχει νόημα το ποια ομάδα ήταν καθώς όλοι ανήκουν στην ίδια κατηγορία) επιβιβάστηκε στο βαγόνι. Άρχισαν να ουρλιάζουν με τα συνθήματα τους και να χτυπάνε παράθυρα και πόρτες τρομοκρατώντας αρκετό κόσμο,όντας εριστικοί και άκρως προσβλητικοί σε όποιον τους ζητούσε να σταματήσουν(είμαστε δηλαδή και τυχεροί που δεν τις φάγαμε).

Όλο αυτό το τσούρμο αποτελείτο από νεαρά άτομα από 16 έως 25 ετών το πολύ. Νέα άτομα που κραύγαζαν συνθήματα. Το σύνθημα που μου έκανε δε μεγαλύτερη εντύπωση ήταν : “Ζω στον κόσμο αυτό, για να σε υπηρετώ”! Νέα άτομα που τυφλώνονται για το συμφέρον ενός μαγαζάτορα, γιατί καλώς η κακώς κάθε ομάδα είναι το μαγαζί κάποιου εφοπλιστή που στόχος του είναι το κέρδος και τίποτα περισσότερο.

Συμπερασματικά

Σίγουρα λοιπόν τέτοια άτομα θα μπορούσαμε να πούμε με μία πρώτη σκέψη πως καταστρέφουν το θέαμα για όλους εμάς τους φιλάθλους που πλέον ούτε σκεπτόμαστε να επισκεφθούμε το γήπεδο, τους γονείς που θέλουν να πάνε με τα παιδιά τους, καταδικάζοντάς μας στην παρακολούθηση των κονσερβοποιημένων αγώνων της TV. Όμως αυτοί οι ίδιοι είναι τα άτομα που κινδυνεύουν, που έχουν ξεχάσει πως είναι να αγαπάς τον αθλητισμό και όχι να υπηρετείς κάποιο συμφέρον, ρισκάροντας πολλά στις φασαρίες στα γήπεδα. Είναι νέα παιδιά με γονείς που τρελαίνονται από την αγωνία τους κάθε φορά που πάνε στο γήπεδο.

Δεν μπορώ να θυμώσω με αυτά τα άτομα που συμμετέχουν σε αυτές τις φασαρίες. Πρέπει όμως όλοι μας να εξοργιστούμε με όσους χειραγωγούν τους νέους μας. Για να λυθεί το πρόβλημα του φανατισμού η λύση δεν είναι περισσότερη αστυνομία και μάχες μέσα στα γήπεδα αλλά σωστή παιδεία και φυσικά η παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων που ξεφεύγουν από τη δικαιοσύνη επειδή έχουν πολλά “μέσα”.

Παρόμοια άρθρα:

Ακολουθήστε μας σε Instagram, Facebook και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

Giving Sight by Beasty-Press // Giving Sight The Project

1 COMMENT

Comments are closed.