Emma Ruth Rundle | Some Heavy Ocean (2014) | άλμπουμ Αυγούστου

Ηχογράφηση από την Ακριβή Ανδρινοπούλου:

Το Some Heavy Ocean είναι το πρώτο σόλο άλμπουμ της Αμερικανίδας τραγουδίστριας – τραγουδοποιού – κιθαρίστριας Emma Ruth Rundle. Για πρώτη φορά, τον Μάιο του 2014 μέσω της Sargent House, η Emma έρχεται στο προσκήνιο περισσότερο φωνητικά αυτή τη φορά. Πίσω της αφήνει αγαπημένες και αξιόλογες δουλειές, περισσότερo instrumental. Μέσα από τα μουσικά σχήματα των The Nocturnes (φωνητικά, κιθάρα), Red Sparowes (κιθάρα) και Marriages (φωνητικά, κιθάρα). Η απόκοσμη φωνή της για πολλά χρόνια στα πρώτα μουσικά πρότζεκτ ήταν χαμηλόφωνη, σε αυτό βοηθούσε βέβαια και το γεγονός ότι ήταν εξαιρετική κιθαρίστρια, ένα γρήγορο άκουσμα των αγαπημένων post-rockers Red Sparowes πείθει τον καθένα για αυτό. Επέλεξα να ξεκινήσω με το πρώτο σόλο ντεμπούτο της, παρόλο που πρώτα την έμαθα από μεταγενέστερες κυκλοφορίες: Marked for Death (2016), On Dark Horses (2018).

”Used my left hand, to guide me to some heavy ocean”

Ο δίσκος αποτελείται από δέκα συνολικά κομμάτια ή μάλλον για να είμαι πιο ακριβής από δέκα συναισθηματικά θραύσματα της Emma. Μουσικά, στιχουργικά και φωνητικά ο δίσκος μας χαρίζει κομμάτια αλήθειας, θλίψης και παρηγοριάς. Από την ίδρυση των Marriages και έπειτα (2011-2013) η Emma περνάει μια δύσκολη και σκοτεινή εποχή, δίνει τους δικούς της προσωπικούς αγώνες, παλεύει με τους δαίμονές της. Αργότερα, στο Marked for Death, το βιωματικό κομμάτι θα γίνει πιο έντονο. Ωστόσο, στο Some Heavy Ocean ανοίγεται για πρώτη φορά και, πιο υπαινικτικά, πιο αφηρημένα, μας εξομολογείται. Μέσα από ακουστικές κιθάρες, post-folk μουσικές και απόκοσμα φωνητικά παρασυρόμαστε και εμείς κάτω από το βαρύ κύμα του ωκεανού.

”I’ve come here wasted and with selfish, saddened things”

Το εισαγωγικό ομότιτλο με τον δίσκο κομμάτι μαζί με το You Card The Sun είναι σαν δυο στιγμές που πάγωσαν στον χρόνο. Και τα δύο είναι σύντομης διάρκειας: το πρώτο πιο σκοτεινό, παραμορφωμένο και δυστοπικό μάς προετοιμάζει για αυτό που έρχεται, το δεύτερο χαλαρό χάρη στα αιθέρια φωνητικά της Emma. Και τα δύο φέρνουν την ισορροπία στα κομμάτια που έπονται: Shadows of My Name & Run Forever. Το πρώτο κομμάτι, ιδιαίτερα αγαπητό και γνωστό, χάρη σε αυτό βασικά έφτασα να ακούσω όλη τη δισκογραφία της. Η εκτέλεση στα sessions του Audiotree μου έκανε ζημιά ανεπανόρθωτη:

Ένα ζοφερό κομμάτι, πλούσιο σε συναίσθημα και βάθος, ξεκινάει ήσυχα, αλλά όπως στα περισσότερά της κομμάτια, η Emma Ruth Rundle ανατρέπει φωνητικά το κομμάτι. Η θλίψη της διοχετεύεται στα απεγνωσμένα φωνητικά, η δυναμική εναλλαγή αλλαγή στο 1:52 του παραπάνω βίντεο. Αγαπημένο κομμάτι και για έναν ακόμη λόγο, αποδεικνύει περίτρανα την ακουστική και κιθαριστική ικανότητα της ERR.

”Be by your side say true love, my true love, just that no one can see”

Το You Card The Sun ακολουθεί το Run Forever. Ένα πολύ δυνατό και αισιόδοξο κομμάτι για πολλούς το highlight  του δίσκου, μιας και θυμίζει έντονα κάτι από Chelsea Wolfe. Σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει μίμηση, η Emma γνωρίζει και θαυμάζει την Chelsea, αλλά έχει χαράξει τον δικό της δρόμο μουσικά, που σίγουρα είναι παράλληλος με της Chelsea, της Marissa Nadler μερικές φορές, αλλά και της PJ Harvey στα ξεσπάσματά της, ενώ στις ήσυχες, μελαγχολικές και υπνωτικές στιγμές της μάς θυμίζει την Julee Cruise.

”This house is haunted like Hell on Earth for me”

Το Haunted Houses που ακολουθεί είναι ένα μελωδικό και όμορφο τραγούδι, ήπια φωνητικά, σκοτεινή ατμόσφαιρα και στίχους που μιλάνε για στοιχειωμένα σπίτια και κατάρες. Τα επόμενα κομμάτια που ακολουθούν είναι επίσης μελωδικά, στο Arms I Know So Well ακούμε τα απαλά φωνητικά της Emma, την ακουστική κιθάρα. Σταδιακά τα πιατίνια των ντραμς μαζί με το μπάσο τη συνοδεύουν, χωρίς όμως να παρεμβαίνουν πολύ στο ακουστικό και φωνητικό κομμάτι:

Please deliver me from all the evil I did to myself
And deliver me to arms so open, arms I know so well

”For every sun that was not met and cry for every one that set”

Στα επόμενα κομμάτια, το Oh Sara, ένα κομμάτι που έγραψε για την αδερφή της και το Savage Saint, διακρίνει κανείς μια αντίθεση. Το πρώτο είναι απόκοσμο, η χροιά της εδώ συγκινεί και προσωπικά με ανατριχιάζει, έχει κάτι από τα υπερβατικά κομμάτια της Wolfe, ενώ το δεύτερο απλό, αργό με τη φωνή της Emma Ruth Rundle να γεμίζει κάθε κενό που νιώθουμε.

”Let it be known that we are all ghosts”

«Ας γίνει γνωστό ότι είμαστε όλοι φαντάσματα, ίσως τότε να μπορούσαμε να μείνουμε και να αγαπήσουμε περισσότερο.» Ένα ρεφρέν δοσμένο μέσα από το βαρύ και επαναλαμβανόμενο ριφ και τα κρουστά:

We knew our hearts were made of glass
Which comes from sand and
We let it slip throughout our hands
Into the night

”Always with him, he shocks me like a southern tongue”

Το τελευταίο κομμάτι του δίσκου ένα έπος από μόνο του, πιο έντονο και βίαιο ηχητικά. Η κιθάρα για πρώτη φορά στον δίσκο είναι ηλεκτρική, ο ρυθμός πιο τραχύς, η διάθεση πιο σκοτεινή.

Το Some Heavy Ocean, το πρώτο σόλο ντεμπούτο της ERR, αποδεικνύει περίτρανα την καλλιτεχνική ικανότητά της, είτε αυτή έχει να κάνει με τους στίχους είτε με την κιθαριστική της ικανότητα είτε με την ερμηνεία. Πρόκειται στην ουσία για το πρώτο βήμα της Emma προς εμάς, για ένα σύντομο προμήνυμα, διάρκειας μόλις 37 λεπτών, για τις μεταγενέστερες, ακόμη πιο απογειωτικές, δουλειές της.

Ενόσω έγραφα το άρθρο έπεσα σε ανάρτηση της Emma στο ίνσταγκραμ, που αναφέρει ότι σύντομα θα κυκλοφορήσει ο νέος της δίσκος. Αναμένουμε λοιπόν, γιατί το 2021 μουσικά προσωπικά δεν με έχει ενθουσιάσει όπως η προηγούμενη χρονιά. Παραθέτω μερικά βίντεο και ποστερ ή δικά της έργα -μιας και έχει και εικαστικές ικανότητες το κορίτσι- για να γνωρίσετε καλύτερα την Emma Ruth Rundle.

Η Emma στο What’s in My Bag? επιλέγει αγαπημένους δίσκους:

Το εικαστικό κομμάτι:

Μερικά πανέμορφα πόστερ από συναυλίες:

άλμπουμ του μήνα:

• αστρογόνο | κάρμαν (2020) | άλμπουμ Ιανουαρίου
• Mazoha | ”ΠΡΤΘΛΤΣ” | άλμπουμ Φεβρουαρίου
• Mechanimal | ”Θόρυβος” | άλμπουμ Μαρτίου
• Uncensored | ”Μέσα μου ζει” | άλμπουμ Απριλίου
• The Cure | The Head on the Door (1985) | άλμπουμ Μαΐου
• Porridge Radio | ”Every Bad” (2020) | άλμπουμ Ιουλίου

Παρόμοια άρθρα:

• Μαρίνα Σπανού: Κι αν ποτέ μαραθεί
• Ασανσέρ: η επιστροφή των Usurum

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Instagram, Facebook και Spotify για περισσότερη έμπνευση.