Αστέρια Michelin: Τα λάστιχα που καθορίζουν τις κουζίνες

Η απόκτηση ενός αστεριού Michelin αποτελούν αυτοσκοπό για τα περισσότερα, αν όχι όλα, εστιατόρια. Αποτελούν το σημείο καμπής στην καριέρα κάθε chef. Η εταιρεία ελαστικών ” Michelin” με το γνωστό λευκό ανθρωπάκι είναι ευρέως γνωστοί. Οι περισσότεροι ίσως πιστεύουν πως πρόκειται για κάποια σύμπτωση. Όσο, όμως, απίστευτο και αν είναι η γνωστή εταιρεία και το αστέρι – βραβείο των κουζινών είναι άμεσα συνδεδεμένα. Οι άχρηστες πληροφορίες μας έδωσαν την πληροφορία και εμείς στην συνέχεια αυτού του άρθρου θα σου δώσουμε την ιστορία…

Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα…

Όλα ξεκίνησαν το 1889 στο Κλερμόν – Φεράν της Γαλλίας, όπου τα αδέρφια Andre και Edouard Michelin δημιούργησαν την πασίγνωστη στις μέρες μας εταιρεία ελαστικών             ” Michelin”. Αν και σήμερα οι πωλήσεις ελαστικών αυτοκινήτων βρίσκονται σε αρκετά υψηλό επίπεδο, εκείνη την εποχή η δημιουργία μίας τέτοιας εταιρείας ήταν ριψοκίνδυνη. Και αυτό, γιατί ο αριθμός των αυτοκινήτων που κυκλοφορούσαν τότε ανερχόταν σε μερικές χιλιάδες, αλλά και λόγω του, ότι οι άνθρωποι δεν έκαναν μεγάλα ταξίδια, ώστε να προκληθούν σημαντικές φθορές στα ελαστικά.

Η εύρεση της επιτυχίας…

Τα αδέρφια Michelin έψαχναν τρόπους για να αυξήσουν τις πωλήσεις τους. Τότε τους ήρθε η ιδέα να δημιουργήσουν έναν οδηγό, ο οποίος θα παροτρύνει τους ιδιοκτήτες των οχημάτων να επισκέπτονται διάφορα μέρη. Κατ’ αυτόν τον τρόπο τα ελαστικά θα φθείρονταν πιο γρήγορα και η επιχείρηση των δύο αδερφών θα κέρδιζε πελάτες. Δημιουργούν, λοιπόν, τον οδηγό Michelin, όπου αναγράφονταν τα μέρη που άξιζε κάποιος να επισκεφθεί.

Πως ήταν οι οδηγοί

Στην αρχή διένεμαν γύρω στους 35.000 οδηγούς δωρεάν. Εκεί αναγράφονταν πρατήρια καυσίμων, πληροφορίες μηχανικών αυτοκινήτων, χάρτες και ξενοδοχεία. Σιγά σιγά εισήχθη και η γαστρονομία στον συγκεκριμένο οδηγό. Τα εστιατόρια, όμως, που θα έμπαιναν στον οδηγό έπρεπε πρώτα να έχουν ελεγχθεί από άτομα που έστελναν κρυφά τα δύο αδέρφια και που βαθμολογούνταν υψηλά. Έτσι, κάποιος μπορούσε να βρει μόνο τα καλύτερα εστιατόρια στον συγκεκριμένο οδηγό.

Τα κριτήρια

Κάποια από τα κριτήρια των επιθεωρητών εστιατορίων για τον οδηγό Michelin είναι η αναλογία τιμής – ποιότητας, η ποιότητα των υλικών, το μαγείρεμα, η προσωπικότητα της κουζίνας, αλλά και ο χρόνος και το μενού. Αν ένα εστιατόριο πάρει ένα αστέρι αυτό σήμαινε, ότι είναι ένα εστιατόριο που ξεχωρίζει σε σχέση με άλλα που κινούνται στο ίδιο μήκος κύματος. Εάν έπαιρνε δύο αστέρια αυτό σήμαινε, ότι αξίζει να το επισκεφτείς με βάση το φαγητό και εάν έπαιρνε τρία αστέρια, τότε σήμαινε, ότι αξίζει να διανύσει κανείς οποιαδήποτε απόσταση για να το επισκεφτεί.

Κάπως έτσι καθιερώθηκαν τα αστέρια Μichelin. Tα οποία αποτελούν ευχή και κατάρα για τους chef. Για κάποιους είναι αυτοσκοπός η απόκτηση ενός τέτοιου αστεριού και ζουν μία ζωή γεμάτη ένταση και άγχος. Κάποιοι αποφασίζουν να μην συμμετέχουν σε αυτό το “κυνήγι θησαυρού” και επιλέγουν να ασκούν την τέχνη τους με ηρεμία. Περισσότερο στρες, όμως, προκαλείται στους chef η διατήρηση των αστεριών Μichelin παρά η απόκτηση ενός. Πολλοί chef έχουν συνιφασμένη την ανικανότητα διατήρησης του αστεριού με την αποτυχία με αποτέλεσμα να ακούμε για αρκετές περιπτώσεις αυτοκτονίας.

Παρόμοια άρθρα

• Βαν Γκογκ: Ο καλλιτέχνης που πούλησε έναν μόνο πίνακα εν ζωή
• Βασιλική Οικογένεια: Μία λίστα από περίεργους κανόνες της
• Ιούλιος Βερν: Μία ζωή γεμάτη φαντασία

Ακολουθήστε μας σε Instagram, Facebook και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

Giving Sight by Beasty-Press // Giving Sight The Project