Το πορτραίτο του Dorian Gray είναι ένα βιβλίο που λατρεύτηκε από πληθώρα ανθρώπων. Όμως, έκανε πραγματικά αισθητή την παρουσία του τα τελευταία μόλις χρόνια. Ο συγγραφέας, παρά τη θέλησή του, είχε αναγκαστεί να τροποποιήσει ορισμένα αποσπάσματα, λόγω ομοφυλοφιλικού περιεχομένου. Έτσι, το βιβλίο κατέληξε να εκδίδεται χωρίς ίχνος ερωτικών σκηνών, που όπως γνωρίζουμε υπήρχαν. Αυτή η εκδοχή έφτασε στα χέρια μου λίγο καιρό πριν. Έμαθα πως δεν είναι η αρχική μορφή αφότου το διάβασα και τώρα εύχομαι να είχα εκείνη, για μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα της ιστορίας. Αλλά ας δούμε με τι σχετίζεται το βιβλίο.
Περίληψη
Μια σαγηνευτική ομορφιά. Ένα πρόσωπο που καθηλώνει και μαγεύει. Σε κάθε του πέρασμα, ο Dorian Gray αφήνει το στίγμα του. Καταφέρνει να τρυπώσει στο μυαλό του κάθε πολίτη προτού ακόμα του μιλήσει. Μια τέτοια εντύπωση αφήνει και στον Basil Hallward, έναν ζωγράφο που διψά να βρει τη μούσα του. Η γνωριμία είναι μοιραία και ο Dorian καταλήγει να ποζάρει πολύ συχνά για τον φίλο του, πλέον, Basil.
Μια μέρα που ο ζωγράφος περιγράφει τη μαγεία που τον έχει καταβάλει σε έναν φίλο του, τον λόρδο Henry, εκείνος επιμένει να τον γνωρίσει. Το αναμενόμενο συμβαίνει και η χημεία μεταξύ των δύο αντρών είναι έντονη. Ο λόρδος πείθει τον Dorian με τις θεωρίες του πως η ομορφιά είναι το παν και τα πάντα είναι καλύτερα όσο αυτή παραμένει. Επομένως, το ερασιτεχνικό μοντέλο κάνει μια ευχή βλέποντας το πορτραίτο του που δεν θα αλλάξει ποτέ μορφή ενώ εκείνος θα γερνάει. Με τον καιρό συνειδητοποιεί πως η μορφή της εικόνας του αλλάζει και ασχημαίνει, όταν οι πράξεις του είναι κακές, αλλά ο ίδιος όχι.
Basil και Henry
Καθώς προχωράμε και οι σελίδες γυρίζουν, παρατηρούμε πως οι χαρακτήρες ξεδιπλώνονται με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Ο Oscar Wilde καταφέρνει να εντυπωσιάσει τον αναγνώστη με το χτίσιμο των χαρακτήρων, οι οποίοι φαίνονται αληθινοί. Ξεκινάει με μια αφήγηση του Basil, δείχνοντας πως ο ζωγράφος βλέπει έναν άνθρωπο με αψεγάδιαστη ομορφιά. Σαγηνεύει και παρασύρει τον Dorian προς τον έρωτα. Είναι ένας άνθρωπος που πιστεύει στο έντονο συναίσθημα και στον ρομαντισμό, σε αντίθεση με τον φίλο του Henry όπου θεωρεί πως τα πάντα αξίζουν αλλά για λίγες στιγμές του δευτερολέπτου.
Είναι κάθετος στα θέματα του έρωτα και της αγάπης. Αν και παντρεμένος, θεωρεί τον γάμο σκλαβιά και τον έρωτα πειραματικό στάδιο μέχρι να έρθει ο επόμενος. Βλέπει τη ζωή του ως μελέτη βασισμένη στη δική του κρίση και παρατηρητικότητα.
Dorian Gray
Ο βασικός χαρακτήρας του βιβλίου, αν και δεν κάνει την εμφάνισή του από την αρχή. Ο συγγραφέας επιλέγει να ξεκινήσει Το πορτραίτο του Dorian Gray από μια άλλη μεριά μέχρι να φτάσει με τις περιγραφές του στο βασικό πρόσωπο. Ο Dorian είναι ένας νεαρός με κύρος. Όλοι λένε τα καλύτερα για εκείνον. Βέβαια, δεν αργεί να επηρεαστεί από τα λόγια του Henry. Ο λόρδος, έχοντας περάσει ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής του σε μελέτες, ξέρει τα επιχειρήματα για να πείσει κάποιον με το λέγειν του. Έτσι, καταφέρνει να τρυπώσει στο μυαλό του πρωταγωνιστή και να τον γεμίσει με σκέψεις.
Η ιστορία εξελίσσεται με τον πρωταγωνιστή να αλλάζει απόψεις και να θεωρεί ως βασικό στοιχείο της καλής ζωής την ομορφιά του. Οπότε όταν η ευχή του γίνεται πραγματικότητα, δεν αργεί να αποδεχτεί το δώρο και να το εκμεταλλευτεί στο έπακρο. Θεωρώντας τον γάμο με μια ηθοποιό θεάτρου, που τον μάγεψε, λάθος, αρχίζει να παίρνει απερίσκεπτες αποφάσεις. Ως συνέπεια, ο πίνακας αποκτά το διαβολικό του πρόσωπο ενώ ο ίδιος μένει απαράλλακτος. Κάτι που ευχαριστιέται και απολαμβάνει αρκετά.
Ελληνικές επιρροές
Το πορτραίτο του Dorian Gray ήταν ένα βιβλίο που εδώ και καιρό είχα στο μυαλό μου να διαβάσω. Απαγόρευα στον εαυτό μου να μάθει την ιστορία από την ταινία ξέροντας πως το να διαβάσω το βιβλίο θα με έφερνε πιο κοντά στον Oscar Wilde. Τελικά έτσι έγινε. Ένα πράγμα όμως μου κέντρισε αρκετά το ενδιαφέρον μη ξέροντας τη ζωή του συγγραφέα και τις επιρροές του. Η συνεχής αναφορά στην ελληνική ομορφιά και στην αρχαία ζωή με έφερε σε σκέψεις.
Αναζήτησα και έμαθα πως ο συγγραφέας στα νεανικά του χρόνια όχι απλά ήξερε για την Ελλάδα αλλά την είχε κιόλας επισκεφτεί. Είχε ακούσματα από τη μητέρα του, που ήξερε ελληνικά και διάβαζε δυνατά όταν ήταν στο σπίτι. Σε ένα ταξίδι με αρχικό προορισμό την Ιταλία, ένας καθηγητής του, ο John Pentland Mahaffy, τον έπεισε να επισκεφτούν αντ’ αυτού την Ελλάδα. Έτσι, ενώ η αναζήτησή του περί θρησκείας τον είχε σε ένα συνεχές δίλλημα, εμπλούτισε ακόμα περισσότερο τις γνώσεις του με τους αρχαίους θεούς. Η λατρεία του για την Ελλάδα είναι εμφανής στο βιβλίο.
Το βιβλίο
Βασικό χαρακτηριστικό στη πορεία του βιβλίου είναι οι αντιπαραθέσεις στα θέματα γύρω από τον έρωτα. Ο Oscar Wilde δημιουργεί μακροσκελείς συζητήσεις μεταξύ δύο ατόμων με εντελώς διαφορετικές απόψεις ως προς το συγκεκριμένο θέμα. Κάνει ξεκάθαρη την άποψη του καθενός και αφήνει τον αναγνώστη να αντιληφθεί μόνος του ποια είναι η κατάλληλη πορεία για την κάθε πλευρά.
Είναι γνωστό πως ως ποιητής και συγγραφέας ξέρει να χρησιμοποιεί τη περιγραφικότητά του για να αναλύσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και τις δύο απόψεις. Είναι εντυπωσιακό για έναν άνθρωπο που ανήκει στη μία από τις δύο πλευρές το πώς καταφέρνει να εξηγήσει καλά ακόμα και εκείνη με την οποία δεν συμφωνεί.
Προσωπικά, μαγεύτηκα με τη γραφή του τόσο που δεν μπορούσα να πιστέψω πόσο ξεκάθαρες έκανε τις εικόνες στο μυαλό μου. Δίνει αρκετή βάση στη περιγραφή όλης της σκηνής από τους τοίχους μέχρι και τα συναισθήματα του κάθε παρεβρισκόμενου.
Η εικόνα του Oscar Wilde από το βιβλίο
Τρεις βασικοί χαρακτήρες μπλέκονται στο Πορτραίτο του Dorian Gray. Οι συναναστροφές και οι συζητήσεις τους δείχνουν πως η έλξη που νιώθουν ο ένας προς τον άλλον δεν είναι πάντοτε φιλικές. Η πηγή αυτών των συναισθημάτων του συγγραφέα είναι ένα στοιχείο της ζωής του που παρέμενε κρυφό για χρόνια. Γι’ αυτό και πριν την έκδοση του βιβλίου πάλεψε για να εκδοθεί η αρχική μορφή της ιστορίας. Ήταν δεμένος μαζί της όχι απλά γιατί ήταν δικό του δημιούργημα αλλά γιατί είχε στοιχεία της ψυχής του.
Ο Oscar Wilde, μετά από κάποια έντονη αντιπαράθεση με τον πατέρα του εραστή του, κατέληξε στη φυλακή. Ο λόγος που κρατήθηκε εκεί για δύο χρόνια ήταν η ομοφυλοφιλία του. Αυτή η κατάσταση του έτρωγε τα σωθικά με αργό ρυθμό μέχρι που, ενώ αποφυλακίστηκε, κατέληξε να πεθαίνει στην ηλικία μόλις των 46 ετών.
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν:
Παρόμοια άρθρα:
- Ο Μπουκόφσκι και ο Άνθρωπος για όλες τις δουλειές
- Πηνελόπη Δέλτα: Η προσωπική μου ηρωίδα
- Η Πλήξη κι ο Alberto Moravia
Ακολουθήστε τη σελίδα μας σε Facebook, Instagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση
