Χυδαίος όσο και ρεαλιστής, εμπειρογνώμων όσο και περιθωριακός, ο Τσαρλς Μπουκόφσκι, το 1975 εκδίδει το έργο του Άνθρωπος για όλες τις δουλειές. Πρωταγωνιστής; Φυσικά το alter ego του συγγραφέα, Χένρι Τσινάσκι. Ένας άνθρωπος δύσκολος, βρώμικος και συνάμα καθηλωτικός, σαγηνεύει με την ωμότητα και τον ακραίο τρόπο ζωής που επέλεξε να βιοποριστεί προτού γίνει διάσημος ποιητής και βιογράφος.

Νύχτες σε ένα λεωφορείο της γραμμής. Ημέρες που ξημερώνουν με χανγκόβερ. Από Πολιτεία σε Πολιτεία. Αναζητώντας για μια εργασία που ξέρει και ο ίδιος πως την επομένη θα παρατήσει. Μακριά από όλους κι από όλα. Παρατημένος ακόμα και από τους ίδιους του τους γονείς. Μόνο γυναίκες! Γυναίκες σωρό, που σαν σφαίρα περνούν ξυστά από τον μοναχικό συναισθηματισμό του. Τίποτα δεν αξίζει όσο το σεξ. Ή μάλλον ναι υπάρχει κάτι που τον «φτιάχνει» το ίδιο. Το αλκοόλ. Όσο πιο φθηνό, τόσο πιο καλό! Και τα χρήματα; Ναι, δε μπορεί δίχως αυτά, μα δεν κάνει ούτε με αυτά. Το χρήμα δε ταιριάζει στον περιθωριοποιημένο, ούτε στον αγύρτη, όσο κι αν το θέλει…

Άνθρωπος για όλες τις δουλειές
Πηγή εικόνας: archyworldys.com

«Μερικοί άνθρωποι δεν κάνουν ποτέ τρέλες. Τι τρομακτική πρέπει να είναι η ζωή που ζουν!»

Όπως σε όλα τα παραμύθια, έτσι και στο Άνθρωπος για όλες τις δουλειές υπάρχει φαντασία που οργιάζει. Κι όμως ο Μπουκόφσκι δεν είναι ο παραμυθάς της γειτονίας που βγάζει ιστορίες και περιπέτειες από το μυαλό του. Είναι ένα κινητό ημερολόγιο της προσωπικής του καθημερινότητας. Ένας συλλέκτης εμπειριών. Ένας άνθρωπος που δεν τον τρομάζει τίποτα, παρά μόνο η εργασία και η σκλαβιά που αυτή φέρει. Ζώντας στη δική του τεχνητή δυστοπία, καταφέρνει με τρόπο ανυπόμονο και χοντροκομμένο να ισορροπήσει μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Η φλόγα μέσα του που σιγοκαίει τον σπρώχνει προς τη δημοσιογραφία, την ποίηση και την λογοτεχνία. Ζει με την ελπίδα, επειδή αγαπά να γράφει. Με την ελπίδα πως θα τρυπώσει σε κάποιο μεγάλο ή μικρό περιοδικό. Κάπου που να μπορεί να αναγνωριστεί το ταλέντο του.

«Όταν πίνεις ο κόσμος εξακολουθεί να υπάρχει, αλλά, για λίγο, δεν σε κρατάει από το λαιμό.»

Στο ψυχογράφημα του Τσινάσκι, ο Μπουκόφσκι αφήνει να αποκαλυφθούν αρκετά πράγματα για τον εαυτό του. Είναι άτιμη η μοναξιά. Ειδικά όταν ο άνθρωπος περιτριγυρίζεται από τόσο κόσμο. Εσωστρεφής μέχρι εκεί που δεν πάει, ο Μπουκόφσκι μια ζωή ήταν βυθισμένος στις εξαρτήσεις του. Η σχέση του με το αλκοόλ ίσως και να του στοίχιζε πολλά. Αν όχι μια περιουσία, σίγουρα τα προς το ζην, αφού πέρασαν ημέρες μέσα στο Άνθρωπος για όλες τις δουλειές που παρ’ ότι πεινούσε, προτιμούσε να πίνει. Από την άλλη, υπήρχε κι άλλη εξάρτηση. Αυτή από το γυναικείο φύλο. Είχε αναπτύξει ολόκληρη θεωρία γύρω από την ψυχοσύνθεση και την γυναικεία συμπεριφορά. Θα έλεγε κανείς πως ο Μπουκόφσκι ήταν ένας «πτυχιούχος γυναικάς».

Ο Άνθρωπος για όλες τις δουλειές ή αλλιώς Factotum, δεν είναι για εύκολους αναγνώστες. Ο Μπουκόφσκι συνήθιζε άλλωστε να απευθύνεται στον ψαγμένο και στον ανήσυχο, γενικά στον μη κατεστημένο βιβλιοφάγο. Μπορεί ο Τσινάσκι να μην έγινε μήτε ταξιτζής, μήτε αποθηκάριος σε μάντρα με ανταλλακτικά φρένων, έγινε όμως ένας ιδιόρυθμος φιλόσοφος που αργότερα θα μάθουμε πως έφτασε μέχρι και το Χόλιγουντ.


Παρόμοια άρθρα: 

Ακολουθήστε μας στις σελίδες μας σε FacebookInstagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

Giving Sight by Beasty Press // Giving Sight The Project

1 COMMENT

Comments are closed.