Ηχογράφηση από τη Σοφία Σακαρίκου:
Το να μπορείς να βρεις το κωμικό στοιχείο σε διάφορες συνθήκες είναι ένα ταλέντο αξιοζήλευτο. Το να μπορείς, λοιπόν, να βρεις το κωμικό στοιχείο ανάμεσα στις δολοπλοκίες και τις αδίστακτες ανθρωποφαγικές συνθήκες των παλατιών της Ρωσίας τον 18ο αιώνα, θέλει αρκετό ταλέντο. Μακιαβελικές τακτικές και πισώπλατα μαχαιρώματα προβάλλονται μέσα από το φακό της κωμωδίας στη σειρά The Great, κάνοντας τον θεατή να εκτιμά το γεγονός ότι πλέον τα πράγματα είναι λίγο πιο πολιτισμένα.
Η αρχή
Η σειρά δεν είναι βιογραφική. Τα γεγονότα τα οποία παρατίθενται είναι σχεδόν αληθινά. Ισχύουν, δηλαδή, στα βασικά τους σημεία. Ξεκινώντας, βλέπουμε τη γνωστή Αικατερίνη της Ρωσίας στα χρόνια της νιότης της και τη τρυφερή ηλικία των 17 ετών, να φεύγει από την πατρίδα της και να πηγαίνει στη Ρωσία προκειμένου να παντρευτεί τον τσάρο Πέτρο. Η ηρωίδα ξεκινά με τις πιο αγνές και αθώες προθέσεις. Έτοιμη να ερωτευτεί και να γίνει μια καλή σύζυγος για έναν τόσο σημαντικό άντρα. Τα πράγματα, όμως, δεν είναι ακριβώς όπως τα περιμένει.
Ο μέλλοντας σύζυγος της είναι αμόρφωτος και άξεστος. Ένας ενήλικας με ψυχοσύνθεση ψυχασθενούς πεντάχρονου. Όλες οι καλές της προθέσεις εξαφανίζονται πολύ σύντομα. Η προοπτική επικοινωνίας με ένα τέτοιο άτομο είναι κάτι το οποίο γρήγορα αποδεικνύεται, στην καλύτερη περίπτωση, μια φρούδα ελπίδα. Αντ’ αυτού, η ηρωίδα σύντομα καταλαβαίνει ότι βρίσκεται σε ένα παιχνίδι επιβίωσης.
Πρέπει να μάθει να ελίσσεται στο δολοπλόκο περιβάλλον του παλατιού, έτσι ώστε να μην καταλήξει να είναι μια αναπαραγωγική μηχανή για τη συνέχιση της βασιλικής κληρονομιάς. Για να μπορεί να έχει ελεύθερη βούληση, της επιβάλλεται να παίξει το παιχνίδι των κοινωνικών επαφών, της κολακείας και της πονηριάς. Το παιχνίδι, όμως, το οποίο επιλέγει να παίξει είναι δύσκολο. Ο ρόλος που της έχει δοθεί, είναι αυτός του διακοσμητικού στοιχείου δίπλα στον τσάρο, πράγμα που είναι αντίθετο σε όλο της το χαρακτήρα.
Η Αικατερίνη είναι μορφωμένη, πανέμορφη και έχει πίστη σε ιδανικά και αξίες του διαφωτισμού. Είναι ευφυής και η ευαισθησία της σε θέματα κοινωνικά την κάνει να απεχθάνεται το διεστραμμένο περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται. Καταλήγει να απομονώνεται από τους γύρω της. Εν τέλη, έρχεται αντιμέτωπη με την εξής απόφαση: Ή θα αυτοκτονήσει ή ο τσάρος θα πρέπει να πεθάνει και προφανώς αυτή να γίνει η επόμενη τσαρίνα. Στο κάτω κάτω, φαίνεται ξεκάθαρα πως είναι πιο κατάλληλη για αυτή τη θέση.
Και έτσι, ξεκινά το βασικό θέμα της σειράς. Η προσπάθεια της οργάνωσης πραξικοπήματος έτσι ώστε η Αικατερίνη να μπορέσει να ανέβει στην εξουσία.
Η εξέλιξη του ήρωα
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία στην εξέλιξη του The Great είναι το γεγονός ότι όταν όλοι σκεφτόμαστε την Μεγάλη Αικατερίνη τη Ρωσίας, αυτό που έρχεται στο μυαλό μας είναι μια ισχυρή και απόλυτα δυναμική γυναίκα. Ωστόσο, στη σειρά δεν παρουσιάζεται έτσι, κάτι που είναι απολύτως λογικό. Ξεκινά ως ένα αθώο κορίτσι. Το αθώο, όμως, σε αυτή τη περίπτωση δεν συμπίπτει με το χαζό. Γιατί η αθωότητα της προέρχεται από την πίστη σε ιδανικά, σε ιδέες και αξίες τα οποία ο κόσμος και η κοινωνία της ακόμα δεν έχουν διαβρώσει. Ιδανικά τα οποία ταυτόχρονα δεν τη βοηθούν καθόλου στο περιβάλλον που βρίσκεται.
Δεν τη βοηθούν στην αλληλεπίδραση της με τον σύζυγο της, αλλά ούτε και με την υπόλοιπη αυλή. Και αυτό, γιατί οι αριστοκράτες της εποχής δεν είναι εξεζητημένοι, ούτε ευγενικοί, ούτε η επιτομή της φινέτσας. Το μόνο που αναζητούν στη ζωή τους αυτοί οι άνθρωποι είναι η ευκολία, η ηδονή και η καλοπέραση. Όποιος κάνει το αντίθετο είναι ουσιαστικά εχθρός. Η Αικατερίνη έρχεται και φέρνει έναν αέρα αλλαγής, ο οποίος προκαλεί αναστάτωση και πολλές αντιδράσεις. Στην τελική, αυτό που περίμεναν στην αυλή ήταν μια χαζή πριγκίπισσα που θα προσφέρει ένα διάδοχο, όχι ένα άτομο με κάποια βασική ευφυία και απόψεις.
Βλέπουμε, λοιπόν, την ηρωίδα να μεταμορφώνεται, με αργούς βέβαια ρυθμούς. Εγώ προσωπικά ανυπομονούσα να δω αυτή την εξέλιξη. Περίμενα να δω την μεταμόρφωση από την αθωότητα και τα ιδανικά της νιότης στην ισχυρή μονάρχη της Ρωσίας. Να δω πως θα φθαρθεί και θα μεταβληθεί ο χαρακτήρας αυτός. Ποια στοιχεία της προσωπικότητας θα επιβιώσουν και ποια θα παραδοθούν στο άγριο Ρωσικό τοπίο. Πως θα μεταβεί από το ρόλο μιας ανόητης γυναίκας που πρέπει να συζητά για καπέλα και να βρίσκεται στις υπηρεσίες του συζύγου της, σε μια τσαρίνα η οποία θα γίνει προστάτης των γραμμάτων και των τεχνών και δοξάζει τη Ρωσία παγκοσμίως.
Το σοβαρό στοιχείο
Ορισμένες φορές, βλέπουμε στο The Great και την άλλη όψη του νομίσματος. Από τα μαξιμαλιστικά σκηνικά με τα αρώματα, τα βελούδα και τις δαντέλες μεταφέρεσαι στο σκηνικό του πολέμου. Ρώσοι και Σουηδοί βρίσκονται στο πεδίο της μάχης παλεύοντας για τους μονάρχες, οι οποίοι απλά παίζουν παιχνίδια εξουσίας ικανοποιώντας τα καπρίτσια τους. Η σκηνή που η Αικατερίνη σερβίρει macarons σε ένα στρατιώτη που έχει χάσει χέρια και πόδια σε βγάζει από το κωμικό πλαίσιο. Η ηρωίδα καταρρακώνεται και ταυτόχρονα και ο θεατής είναι έτοιμος να δικαιολογήσει κάθε μέσο το οποίο αυτή θα χρησιμοποιήσει για την δολοφονία του συζύγου της.
Γιατί να το δεις
Το The Great είναι ξεκάθαρα κωμωδία και μάλιστα πολύ απολαυστική. Οι ηθοποιοί προσφέρουν πολύ καλές ερμηνείες και οι έξυπνες ατάκες διαδέχονται η μια την άλλη. Η Fanning είναι υπέροχη αλλά και ο Nicolas Hoult παίζει το ρόλο του εκπληκτικά. Από αντιπαθητικός, γίνεται συμπαθής και το αντίστροφο μέσα σε δευτερόλεπτα, δίνει στον ήρωα του ένα βάθος. Ο θεατής ξεκινά βλέποντας έναν απόλυτα αντιπαθητικό χαρακτήρα, αλλά όσο προχωρά η υπόθεση, καταλήγει να δικαιολογεί τους τρόπους του, όσο παρανοϊκοί και αν φαίνονται.
Εν τέλη, το δίλλημα είναι απλό. Θα πρέπει ένας ηλίθιος με υπερβολική αυτοπεποίθηση να πεθάνει για να ζήσει ο υπόλοιπος λαός; Ή μήπως όχι;
Παρόμοια άρθρα:
Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Instagram, Facebook και Spotify για περισσότερη έμπνευση.
Giving Sight by Beasty-Press // Giving Sight The Project
