Jolly Jane: μία διεστραμμένη νοσοκόμα

«Jolly Jane» ή « Honora Kelley» ή «Jane Toppan». Και τα τρία αυτά ονόματα αναφέρονται σε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Ένα άτομο με δύσκολο παρελθόν και ένστικτα δολοφόνου. Ένα άτομο που έκρυβε πίσω από το προσωπείο της καλόκαρδης νοσοκόμας την δίψα για θάνατο. Την ιστορία, λοιπόν, αυτού του προσώπου θα εξετάσουμε σήμερα…

Το background της πρωταγωνίστριας

Η Honora Kelley ήταν το ένα από τα δύο παιδιά μίας οικογένειας μεταναστών από την Ιρλανδία. Γεννήθηκε στις 31 Μαρτίου του 1854. Ορφάνεψε από μητέρα νωρίς, καθώς πέθανε σε νεαρή ηλικία από φυματίωση. Από την άλλη ο πατέρας της είχε αποκτήσει το παρατσούκλι «Kelly the crack» λόγω του εθισμού του στο αλκoόλ. Το τελευταίο σύμφωνα με τις πληροφορίες φαίνεται να μην ήταν και το μόνο του πρόβλημα. Μάλλον ταλαιπωρούταν από ψυχικές διαταραχές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το περιστατικό, όπου σε μία στιγμή παράνοιας έραψε τα ίδια του τα βλέφαρα κατά την διάρκεια της εργασίας του ως ράφτης.

Η ζωή στο «Boston Female Asylum»

Το 1863 ο πατέρας της δεν μπορεί πλέον να συντηρεί τις κόρες του. Η ψυχική του κατάσταση έχει χειροτερέψει και πρέπει να νοσηλευτεί σε ψυχιατρική κλινική. Αφήνει, λοιπόν, τις δύο του κόρες στο «Boston Female Asylum» που ήταν ορφανοτροφείο. Στους φακέλους των κοριτσιών υπάρχουν σημειώσεις για το κακό οικογενειακό περιβάλλον στο οποίο ζούσαν προηγουμένως. Δυστυχώς, η αδερφή της έφυγε από την ζωή σε μικρή ηλικία, ενώ είχε αναγκαστεί να εκπορνεύεται. Δεν έμελλε να έχει την «τύχη» της Jane, όπως θα δούμε παρακάτω.

Το τέλος της Honora και η αρχή της Jane

Τότε πηγαίνει στο ορφανοτροφείο η Ann Toppan, μία πλούσια παντρεμένη γυναίκα. Διαλέγει, λοιπόν, την Honora. Όμως, τα φαινόμενα κάπως απατούν. Η Toppan δεν έψαχνε να δώσει αγάπη και φροντίδα σε κάποιο παιδί. Για την ακρίβεια έψαχνε κάποιο κορίτσι να το κάνει υπηρέτρια. Τότε είναι που αλλάζει και το όνομα της μικρής Honora, ώστε να μην ακούγεται τόσο ξενόφερτο. Την ονομάζουν, λοιπόν, Jane Toppan. Αν και πήρε το επώνυμο της οικογένειας, στην ουσία δεν ήταν νομίμως υιοθετημένη.

Αν και η Jane τα πήγαινε πολύ καλά με τους Toppans και έκανε καλή παρέα με την κόρη τους, εκείνοι πάντα της υπενθύμιζαν το ότι είναι κατώτερη τους. Σίγουρα, κατά ένα μεγάλο ποσοστό η Jane ζήλευε την κόρη τους. Αξίζει να σημειωθεί, ότι εκείνη την περίοδο οι Ιρλανδοί θεωρούνταν υποδεέστεροι. Δύσκολα έβρισκαν δουλειά, διαμέρισμα κτλ. Οι Toppans, λοιπόν, μπορούσαν να την χειραγωγούν υπό την απειλή, ότι δεν θα έκανε κανείς αυτά που έκαναν εκείνοι γι’ αυτή. Η Jane σύμφωνα με εκείνους τους ήταν υπόχρεη.

Η εφηβική ηλικία της Jane

Ως νεαρή ήταν αρκετά επικοινωνιακή. Ήταν αρκετά φιλική και μιλούσε πολύ. Μάλιστα, της άρεσε να λέει πολλές ιστορίες. Έβγαζε κάτι πολύ θετικό στους γύρω της, ενώ σίγουρα οι ιστορίες της εντυπωσίαζαν τους πάντες. Πολλοί ήταν και εκείνοι που ανέθεταν στην Jane να προσέχει τα παιδιά τους, καθώς ενέπνεε εμπιστοσύνη. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτή η προσωπικότητα που άφηνε να δουν οι άλλοι ήταν βασισμένη σε μία σωρεία ψεμάτων. Ήταν παθολογική ψεύτρα.

Της άρεσε γενικά να κουτσομπολεύει. Στο σχολείο διέρρεε διάφορες φήμες και έλεγε ψέματα, ώστε να μπλέξει τα άτομα που δεν συμπαθεί σε διάφορες ιστορίες. Η επικοινωνία ήταν ένα από τα ταλέντα της Jane. Ακόμα και όταν ζητούνταν εξηγήσεις από εκείνη για τον πανικό που δημιουργούσε με τα ψέματα της, ξεγλιστρούσε. Κατάφερνε να δημιουργεί την ψευδαίσθηση της αθωότητας.

Οι σπουδές στην νοσηλευτική

Στα τέλη της δεκαετίας του 1880 ξεκινάει τις σπουδές της στην νοσηλευτική στο Cambridge Hospital. Ήταν η καταλληλότερη γι’ αυτή την δουλειά, καθώς είχε τα σωματικά προσόντα, αλλά και την αξιολάτρευτη προσωπικότητα που έκανε τους πάντες να την λατρεύουν. Λόγω αυτής της μονίμως εύθυμης συμπεριφοράς της αποκτά το ψευδώνυμο « Jolly Jane».

Η τόσο χαρωπή, όμως, προσωπικότητα της Jane γκρεμιζόταν κάθε φορά που έπρεπε να χρησιμοποιήσει μορφίνη στους ασθενείς της. Την εξίταρε να βλέπει πως αντιδρά ο κάθε οργανισμός στην συγκεκριμένη ουσία. Για την Jane οι ασθενείς ήταν τα πειραματόζωά της, στα οποία χορηγούσε διάφορες μείξεις φαρμάκων μέσω των ενέσεων και των κλυσμάτων. Συνήθως, τους χορηγούσε τόση ποσότητα φαρμάκων, όση χρειαζόταν για να πέσουν σε λήθαργο ή απλά να μην μπορούν να κουνήσουν το σώμα τους και να αντιδράσουν. Της άρεσε να μένει μόνη με τους ασθενείς και μερικές φορές να τους παρενοχλεί σεξουαλικά όσο βρίσκονταν σε αυτή την κατάσταση. Σοκ προκαλούν οι πληροφορίες που φέρνουν την Jane να κουρνιάζει στο νεκροκρέβατο των ασθενών της και να τους ψιθυρίζει στο αυτί, όσο εκείνοι ξεψυχούσαν. Μάλιστα, η ίδια αργότερα θα εκμυστηρευτεί, ότι αυτό την διέγειρε σεξουαλικά.

Τα είχε όλα υπό έλεγχο

Αν και η συμπεριφορά της Jane προς τους ασθενείς της ήταν κάπως περίεργη, δεν κινούσε τα βλέμματα. Και αυτό, γιατί ήταν φυσιολογικό να βλέπουν τις νοσοκόμες να κάθονται αρκετή ώρα πάνω από τους ασθενείς, ώστε να ελέγξουν αν αντιδρούν σωστά στην φαρμακευτική αγωγή. Επίσης, για την εποχή που μιλάμε, το να πεθαίνει κάποιος μετά από μία απλή αρρώστια ήταν κάτι το φυσιολογικό. Γι’ αυτό, κιόλας, κανένας από τους θανάτους των θυμάτων της Jane δεν έχρηζε παραπάνω διερεύνησης.

Το Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης

Το 1889 φεύγει από το Cambridge και πηγαίνει στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης. Απ’ ό, τι φαίνεται είχε εξοικειωθεί αρκετά τότε με τις πρακτικές της. Εκεί φαίνεται να οδήγησε στον θάνατο ακόμα μεγαλύτερο αριθμό ατόμων. Τότε, λοιπόν, την απαλλάσσουν από τα καθήκοντα της. Εκείνη γυρνάει πίσω στο Cambridge, όπου συνεχίζει να εργάζεται ως νοσοκόμα σε νοσοκομείο. Λίγο καιρό αργότερα απολύεται και από εκεί. Το εξοργιστικό της υπόθεσης μέσα σε εισαγωγικά είναι το γεγονός, ότι η αιτία απόλυσης της και στα δύο νοσοκομεία αφορούσε την μη προσεκτική δουλειά της, αλλά και την χορήγηση λάθος δοσολογιών σε φάρμακα. Κανένας, όμως, ποτέ δεν της ζήτησε ευθύνες για αυτές τις λάθος κινήσεις που οδηγούσαν δεκάδες άτομα σε θάνατο. Κανένας δεν μπόρεσε να δει πίσω από αυτά τα «αθώα» λάθη, τις διαστρεμμένες προθέσεις της Jane.

Η στροφή στην «καριέρα» της

Αφού, λοιπόν, τα νοσοκομεία της έκλεισαν την πόρτα, αποφασίζει να συνεχίσει να ασκεί το επάγγελμά της παρέχοντας βοήθεια σε ασθενείς στο σπίτι. Αυτό δεν αποτέλεσε εμπόδιο για την Jane. Ίσα ίσα θα μπορούσε να κινείται πιο ελεύθερα, καθώς δεν θα είχε προϊστάμενους να ελέγχουν την δουλειά της. Μάλιστα, είχε μεγάλη πελατεία. Κατ’ αυτόν τον τρόπο ήταν εύκολο για την Jane να πραγματοποιεί τις κακόβουλες προθέσεις της σε ηλικιωμένους που την προσελάμβαναν, ώστε να τους φροντίζει.

Τα πρώτα της θύματα

Δεν χρειάστηκε να πάει μακριά για να βρει υποψήφια θύματα. Τα πρώτα της θύματα μετά την στροφή στην ιδιωτική φροντίδα ήταν οι σπιτονοικοκύρηδες της. Την είχαν προσλάβει ως «εσωτερική» νοσοκόμα. Πρώτα, σκότωσε τον άνδρα και στην συνέχεια μετά από δύο χρόνια σκότωσε και την σύζυγό του. Στην συνέχεια άρχισε να δουλεύει σε μία ηλικιωμένη χήρα. Το καλό και ευχάριστο προσωπείο της Jane είχε κερδίσει την εγγονή της γυναίκας. Λίγο καιρό αργότερα η νεαρή εγγονή θρηνούσε την γιαγιά της. Η Jane είχε βρει την τέλεια κάλυψη. Στόχευε στο να προσέχει ηλικιωμένους ανθρώπους, ώστε να μην δημιουργούνται ερωτηματικά σχετικά με τον θάνατό τους.

Εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα αποτέλεσε η κόρη των Toppans, Elizabeth. Όλο αυτόν τον καιρό κρατούσε επαφές με την Jane. Όλα συνέβησαν, όταν την κάλεσε η τελευταία να πάνε διακοπές. Μέσα σε λίγες εβδομάδα η Jane είχε εκπληρώσει τον σκοπό της. Φημολογείται, πως παραδέχτηκε πως σκότωσε την Elizabeth από κακία και ζήλεια. Ενώ, φέρεται να παραδέχτηκε, ότι απόλαυσε δεόντως την συγκεκριμένη διαδικασία.

Το σπίτι των Davis

H Jane μετά τον θάνατο της Elizabeth μετακομίζει. Το σπίτι που μένει ανήκει στην οικογένεια των Davis. Γίνεται ιδιαίτερα αγαπητή από όλη την γειτονιά κάνοντας επισκέψεις σε σπίτια φροντίζοντας αρρώστους ή ακόμα και φροντίζοντας παιδιά. Παράλληλα, δανειζόταν λεφτά από τους Davis. Όταν το ποσό έφτασε περίπου τις 15.000 σημερινά δολάρια, η κυρία Davis της ζητάει να τους ξεχρεώσει ένα ποσό. Η Jane χρησιμοποιώντας τις επικοινωνιακές της δεξιότητες την ηρεμεί και την προσκαλεί στο σπίτι της. Εκεί της δίνει νερό, όπου είχε λιώσει πολλά παυσίπονα. Μεταφέρει την αναίσθητη κυρία Davis στο σπίτι της. Εκεί της χορηγεί και άλλα φάρμακα. Ισχυρίζεται στην οικογένειά της, ότι αρρώστησε ξαφνικά. Μία εβδομάδα αργότερα πεθαίνει. Είναι τότε που η Jane μετακομίζει με την υπόλοιπη οικογένεια.

Δεν είχε, όμως, ξεπληρώσει το χρέος της. Έτσι, σκότωσε όλη την οικογένεια ξεκινώντας με την μικρότερη κόρη. Απέδωσε, μάλιστα, τον θάνατό της στις υποτιθέμενες αυτοκτονικές της τάσεις. Με απόσταση 4 ημερών φεύγουν από την ζωή ο πατέρας και η μεγαλύτερη κόρης της οικογένειας. Ήταν μόλις 10 ημέρες μετά τον θάνατο της μικρής κόρης των Davis.

Τα μάτια που είδαν την αλήθεια

Η βιασύνη της Jane σε συνδυασμό με διάφορες απορίες που είχαν δημιουργηθεί στους γιατρούς σχετικά με τα τελευταία θύματά της έστρεψαν τις υποψίες προς τα εκείνη. Την απάντηση ήρθε να δώσει ο πεθερός της μικρότερης κόρης, καθώς υπήρξε μάρτυρας. Συγκεκριμένα, είχε πάει από το σπίτι των Davis, όταν είδε την Jane πάνω από την νύφη του. Όταν πληροφορήθηκε για τον θάνατο της, άρχισε να υποψιάζεται τι έχει γίνει. Μη έχοντας αρκετά αποδεικτικά στοιχεία, πιέζει τις αρχές και τότε ξεκινούν οι έρευνες.

Ο άνδρας της Elizabeth

Εκείνη την περίοδο η Jane μετακομίζει στο σπίτι του χήρου γαμπρού της. Εκεί μένουν αυτή, εκείνος, η αδερφή του και η οικονόμος. Αρχικά, έπρεπε να ξεφορτωθεί την οικονόμο, ώστε να πάρει την θέση της. Και ποια καλύτερη λύση από το να την σκοτώσει. Πλέον η Jane είναι η οικονόμος τους. Το δεύτερο εμπόδιο για την Jane ήταν η αδερφή. Δηλητηριάζοντας τη σιγά σιγά καταφέρνει να την βγάλει από την μέση. Ο απώτερος σκοπός της είναι να κάνει τον γαμπρό της να την ερωτευτεί και να την παντρευτεί. Όταν εκείνος δεν ανταποκρίνεται, αποφασίζει πως η καλύτερη λύση είναι να σκοτώσει και εκείνον.

Αρχικά, προσπαθούσε να το κάνει σταδιακά. Εκείνη τον απειλεί, ότι θα βγάλει φήμες για εκείνον και εκείνος την απολύει. Τότε πληγωμένη αποφασίζει να προσποιηθεί μία απόπειρα αυτοκτονίας δίνοντας στον εαυτό της αρκετή μορφίνη, ώστε να πέσει απλά αναίσθητη. Εκείνος δεν πείθεται και πηγαίνει στην αστυνομία. Αν και δεν υπήρχαν στοιχεία η Jane συλλαμβάνεται τον Οκτώβριο του 1901. Στο δικαστήριο παρουσιάζεται με την στολή της νοσοκόμας για να συγκινήσει τα πλήθη. Όσο είναι στην φυλακή αρχίζει να γράφει ερωτικά μυθιστορήματα. Θέλει να γίνει συγγραφέας. Όμως, βρίσκονται οι ουσίες στα πτώματα των άτυχων αδερφών Davis.

Η εξέταση από τον ψυχίατρο και η καταδίκη της

Εξετάζεται από ψυχίατρο. Ομολογεί, ότι έχει σκοτώσει 12 ανθρώπους, ενώ όλα δείχνουν πως είναι ψυχικά ασταθής. Στην συνέχεια, ανέφερε 31 θύματα. Πιστεύεται, βέβαια, ότι ο αριθμός των θυμάτων της είναι πάνω από 100. Μετά την οχτάωρη δίκη, το δικαστήριο αποφάνθηκε, ότι η Jane ήταν αθώα λόγω ψυχολογικών προβλημάτων και καταδικάζεται σε ισόβια. Ποινή που θα εκτίσει σε ψυχιατρική κλινική μέχρι την ηλικία των 81, όπου πέθανε από πνευμονία. Το ανατριχιαστικό της υπόθεσης είναι η αντίδραση της Jane, όταν της ανακοινώθηκε η απόφαση του δικαστηρίου. Απλά γέλασε. Γι’ αυτό και πέρασε στον Τύπο της εποχής με το παρατσούκλι της, «Jolly Jane».

Παρόμοια άρθρα

• Giulia Tofana: Καλλυντικά με γεύση δηλητηρίου
• Jonestown: Ο Ναός του Jim Jones (Prt. 1)
• Jonestown: Ένα νεκροταφείο ψυχών (Prt.2)

Ακολουθήστε μας σε Instagram, Facebook και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

Giving Sight by Beasty-Press // Giving Sight The Project