The Villisca Axe House: Case Unsolved

Η πόλη Villisca στις αρχές του 20ου αιώνα

Βρισκόμαστε στην πόλη Villisca της Iowa στις αρχές του 1900, η οποία βρίσκεται στην κεντροδυτική Αμερική. Εκείνη την περίοδο είχε περίπου 2.500 κατοίκους, ενώ σιγά σιγά αναπτυσσόταν, καθώς διέρχονταν από αυτή τρένα. Παράλληλα, άνοιγαν σταδιακά όλο και περισσότερα καταστήματα. Οι κάτοικοι της περιοχής πήραν μέρος σε μία σειρά πολέμων, όπως ο πρώτος και δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και σε άλλους. Μάλιστα, στην Villisca δημιουργήθηκε από την πολιτεία και το πρώτο οπλοστάσιο, το οποίο μάλιστα χρησιμοποιούταν και ως χώρος εκπαίδευσης. Η ενεργή στάση των πολιτών της μικρής αυτής πόλης, καθώς και όλοι οι παραπάνω παράγοντες την έκαναν ελκυστική και με τον καιρό μεγάλωνε όλο και πιο πολύ. Πλέον, όμως, η Villisca είναι γνωστή για την υπόθεση με την οποία θα ασχοληθούμε αυτή την εβδομάδα.

Η οικογένεια Moore και το αρχοντικό τους

Πρωταγωνιστές της συγκεκριμένης υπόθεσης είναι η οικογένεια Moore, η οποία απαρτιζόταν από τον Josiah Moore, την σύζυγό του, Sarah και τα τέσσερά τους παιδιά. Το ζευγάρι είχε αποκτήσει τον εντεκάχρονο Herman, την δεκάχρονη Katherine, τον εφτάχρονο Boyd και τον πεντάχρονο Paul. Ο κύριος Moore ήταν ένας από τους πιο διακεκριμένους επιχειρηματίες εκείνης της περιόδου.

Η οικογένεια αγόρασε το 1903 το σπίτι τους, το οποίο ήταν ένα αρχοντικό του 1860. Αποτελούταν από τρία υπνοδωμάτια και είχε ένα μπάνιο. Μπαίνοντας από την κύρια είσοδο βρισκόταν κανείς στην κουζίνα. Εκεί υπήρχαν δύο δίοδοι. Η μία οδηγούσε στον πάνω όροφο, όπου ήταν το υπνοδωμάτιο των Moore και το ένα υπνοδωμάτιο των παιδιών. Η δεύτερη οδηγούσε στο σαλόνι και στο δεύτερο δωμάτιο των παιδιών.

Μία Κυριακή αφιερωμένη στην εκκλησία

Η εκκλησία τους είχε αφιερωμένη μία ημέρα στα παιδιά κάθε χρόνο, όταν έκλειναν τα σχολεία. Έτσι, την 9η Ιουνίου του 1912 αποφάσισαν να πάνε στην εκκλησία. Οι Moore είχαν στενές σχέσεις με μία οικογένεια γειτόνων τους, οι οποίοι είχαν δύο παιδιά που έκαναν παρέα με τα δικά τους. Την Lena και την Ina Stillinger, που ήταν δώδεκα και οχτώ χρονών αντιστοίχως. Τα δύο, λοιπόν, κορίτσια ζήτησαν από τους γονείς τους να παρευρεθούν μαζί με την οικογένεια Moore στην εκκλησία και στην συνέχεια να κοιμηθούν στους γείτονές τους. Εκείνοι μη γνωρίζοντας τι επρόκειτο να συμβεί, τους έδωσαν την άδεια.

Η Sarah ήταν πολύ ενεργό μέλος της εκκλησίας της Villisca. Τα παιδιά της συμμετείχαν στην ημέρα αυτή απαγγέλοντας μάλιστα διάφορα ποιήματα και τραγουδώντας. Μετά το τέλος της συγκέντρωσης, οι γονείς μαζί με τα παιδιά έμειναν εκεί και συζητούσαν. Λίγο πριν τις 10 αποφάσισαν να πάρουν τον δρόμο προς το σπίτι, το οποίο απείχε λίγη απόσταση από την εκκλησία.

Η ησυχία της 10ης Ιουνίου στην Villisca

Την επόμενη μέρα όλα έβαιναν κανονικά στην μικρή πόλη της Villisca. Mέχρι που γύρω στις εφτά και μισή το πρωί μία γειτόνισσα πέρασε έξω από το σπίτι των Moore. Συνειδητοποίησε, ότι επικρατεί ησυχία στο σπίτι. Συνήθως, τέτοια ώρα τα παιδιά της οικογένειας ήταν ήδη έξω και έπαιζαν, ενώ ο κύριος Moore έκανε δουλειές στην φάρμα τους. Αποφάσισε, λοιπόν, να πάει να ελέγξει. Βλέπει, ότι τα ζώα είναι ακόμα δεμένα. Γεγονός περίεργο. Τα ελευθερώνει, αλλά φαίνεται πως κανείς δεν είναι στο σπίτι.

Αποφασίζει να τηλεφωνήσει στον αδερφό του Josiah. Εκείνος ανησυχεί και πηγαίνει στο σπίτι του αδερφού του στην Villisca. Μαζί με την γειτόνισσα ψάχνουν να βρουν ένα κλειδί που είχαν φυλαγμένο έξω από το σπίτι. Το βρίσκουν και ο αδερφός του Moore μπαίνει μόνος του στο σπίτι. Μπαίνει στο υπνοδωμάτιο του ισογείου και βρίσκει δύο σώματα καλυμμένα με σεντόνι, ενώ παρατηρεί αίμα στα κάγκελα του κρεβατιού. Δεν αντέχει, βγαίνει έξω και φωνάζει να καλέσουν τον Σερίφη της Villisca. Παράλληλα, τηλεφωνεί στον επιστάτη των Moore, τον Ed.

Τα τραγικά ευρήματα

Ο Ed φτάνει στο σπίτι των Moore και μπαίνει μέσα να ελέγξει και το υπόλοιπο σπίτι, καθώς ο αδερφός του Josiah αδυνατούσε. Παίρνει, λοιπόν, την απόφαση να πάει και να δει. Μετά από λίγο βγαίνει έξω τρομαγμένος πληροφορώντας τους υπόλοιπους, ότι βρήκε σε κάθε υπνοδωμάτιο πτώματα. Παράλληλα, βρήκε και ένα τσεκούρι λερωμένο με αίμα με το οποίο διαπράχθηκαν οι φόνοι πιθανώς. Μάλιστα, το τσεκούρι βρισκόταν στο κάτω υπνοδωμάτιο, όπου κοιμόντουσαν οι δύο κόρες των γειτόνων.

Στο σπίτι των Moore φτάνει ο γιατρός, Dr. J. Clark Cooper. Μπαίνει αρχικά στο υπνοδωμάτιο του ισογείου. Η σκηνή ήταν αρκετά σκληρή. Αντικρίζει ένα χέρι να προεξέχει από την κουβέρτα μέσα στα αίματα και διάφορα μέρη από οστά του κρανίου και του εγκεφάλου των θυμάτων. Τα τελευταία είχαν χτυπηθεί με τόσο μίσος που ήταν δύσκολο να αναγνωριστούν. Όλα τα θύματα βρέθηκαν στα κρεβάτια τους με καλυμμένα τα κεφάλια τους. Υπολογίζεται, ότι το καθένα δέχτηκε γύρω στα 30 χτυπήματα στο κεφάλι.

Τα περίεργα «βήματα» του δολοφόνου

Οι κινήσεις του δράστη θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν περίεργες. Είχε ψάξει όλα τα συρτάρια για να βρει υφάσματα, ώστε να καλύψει όλους τους καθρέφτες, τα παράθυρα και την γυάλινη πόρτα της εισόδου. Επίσης, δίπλα στο τσεκούρι βρέθηκε ένα μεγάλο κομμάτι μπέικον μέσα σε ένα ύφασμα. Προχωρώντας στην κουζίνα βρήκαν πάνω στο τραπέζι ένα πιάτο με μισοφαγωμένο φαγητό και ένα μπολ που περιείχε ένα μείγμα νερού και αίματος.

Στα ταβάνια των υπνοδωματίων υπήρχαν σημάδια από τσεκούρι, ενώ στο κάτω μέρος των κρεβατιών είχε τοποθετηθεί μία λάμπα κηροζίνης. Αν και η μεγάλη κόρη των Stillinger βρέθηκε με το νυχτικό της σηκωμένο, τελικά δεν φάνηκε να έχει βιαστεί. Δυστυχώς, όμως, φέρεται να είχε κάποια αμυντικά σημάδια στο σώμα της, γεγονός που φανερώνει, πως αντιλήφθηκε τον δολοφόνο της και προσπάθησε να αμυνθεί. Το ένα παπούτσι της βρέθηκε μέσα στα αίματα δίπλα στο κρεβάτι των Moore. Το πιο παράξενο, όμως, ήταν το γεγονός, ότι όλες οι πόρτες βρέθηκαν κλειδωμένες από την μέσα πλευρά.

Στην θέση του υπόπτου ο Reverend Lyn Kelly

Ο πρώτος ύποπτος είναι ο Reverend Lyn Kelly, ο οποίος έφυγε από την Villisca με το τρένο δύο ώρες πριν βρεθούν τα πτώματα. Αυτό που κίνησε τα βλέμματα ήταν το γεγονός, ότι ανέφερε στους συνταξιδιώτες του πως οχτώ ψυχές βρήκαν τον θάνατο στον ύπνο τους από τσεκούρι. Έφτασε στην Villisca το πρωί της Κυριακής και μάλιστα παρευρέθηκε στην γιορτή της εκκλησίας. Επιστρέφει στην Villisca μετά από δύο εβδομάδες ως ντετέκτιβ, πράγμα αμφίβολο, και μάλιστα πηγαίνει στο σπίτι των Moore μαζί με άλλους ερευνητές.

Είχε απασχολήσει την κοινωνία στο παρελθόν με κάποιες αγγελίες, όπου ζητούσε «γυμνές» γραμματείς, ενώ όταν ήταν έφηβος είχε υποστεί νευρικό κλονισμό. Παράλληλα, επισκεπτόταν ως ιερέας διάφορες εκκλησίες κοντά στην Villisca. Πολλοί χαρακτήριζαν την συμπεριφορά του ως περίεργη, καθώς συνήθιζε να βγαίνει για περίπατο αργά το βράδυ, ενώ κυκλοφορούσαν και φήμες, ότι είχε πείσει ένα μικρό κορίτσι να βγάλει τα ρούχα του γι’ αυτόν. Είχε διαγνωστεί, επιπλέον, με παρανοϊκή σχιζοφρένεια και είχε νοσηλευτεί. Τότε ήταν που έστειλε ένα γράμμα στην κομητεία του Montgomery, πως περίμενε να συλληφθεί για τους φόνους στην Villisca.

Το χρονικό της εκδίκασης της υπόθεσης

Παραδόξως, ο Kelly κατηγορήθηκε για τον θάνατο της μεγάλης κόρης των Stillinger. Ανακρίθηκε ολόκληρο το καλοκαίρι του 1917, ενώ παρέμενε φυλακισμένος μέχρι την διεξαγωγή της δίκης του. Στις 31 Αυγούστου της ίδιας χρονιάς υπέγραψε την ομολογία του για τις δολοφονίες. Συγκεκριμένα, ανέφερε, πως ο θεός του «ψιθύρισε», ότι έπρεπε να βασανίσει τα παιδιά για να έρθουν σε εκείνον. Παρ’ όλα αυτά, την ημέρα της δίκης του απέσυρε την ομολογία του και η δίκη μεταφέρθηκε για έναν μήνα αργότερα. Τελικά, τον Νοέμβρη και μετά από δύο σώματα ενόρκων, αθωώθηκε.

Οι υποψίες για τον Frank F. Jones

Ο Frank F. Jones ήταν ένας ακόμη από τους υπόπτους. Έμενε στην Villisca και ήταν γερουσιαστής της Iowa, ενώ είχε και το δικό του μαγαζί. Ο κύριος Moore δούλευε για τον Jones και ήταν και από τους καλύτερους μάλιστα εργαζομένους του. Φαίνεται, πως είχε κίνητρο, καθώς ο Moore παραιτήθηκε από εκείνον και έπειτα άνοιξε ένα κατάστημα ίδιο με αυτό του Jones ακριβώς στον ίδιο δρόμο. Ουσιαστικά, έγιναν ανταγωνιστές. Λογικά, ο Jones έγινε έξω φρενών και ένιωθε προδομένος. Αρνήθηκε εξαρχής την οποιαδήποτε εμπλοκή του στους φόνους, ενώ δεν τον συνέλαβαν ποτέ. Όμως, στους δρόμους της Villisca αιωρούνταν οι υποψίες, ότι είχε πληρώσει τον William Mansfield να το κάνει γι’ αυτόν.

William Mansfield, ο serial killer που αθωώθηκε

Στο στόχαστρο των ερευνών μπαίνει τώρα ο William Mansfield, ο οποίος ήταν τοξικομανής και serial killer. Τα βλέμματα επικεντρώθηκαν σε αυτόν, καθώς είχε διαπράξει και άλλους φόνους, όπου είχε ακολουθήσει το ίδιο μοτίβο. Χρησιμοποιούσε τσεκούρι, κάλυπτε σημεία του σπιτιού με υφάσματα και φορούσε γάντια, καθώς τα αποτυπώματα του ήταν στα αρχεία της αστυνομίας. Επιπλέον, υπήρχαν αυτόπτες μάρτυρες που είδαν το πρωί των φόνων τον Mansfield να επιβιβάζεται στο τρένο στη Villisca. Συνελήφθη, αλλά αφέθηκε ελεύθερος, ενώ μάλιστα αποζημιώθηκε με ένα μεγάλο ποσό.

Ύποπτος και ο Henry Moore

Τον Μάιο του 1913 επικεντρώνονται σε έναν νέο ύποπτο, τον Henry Moore (Δεν έχει σχέση με την δολοφονημένη οικογένεια). Λίγους μήνες πριν την δολοφονία των Moore στην Villisca, είχε καταδικαστεί για τον φόνο της μητέρας και της γιαγιάς του με τσεκούρι. Τις συμπτώσεις με την υπόθεση της Villisca συμπληρώνει το γεγονός, ότι είχε καλύψει μέρη του σπιτιού, αλλά και τα πρόσωπα των θυμάτων του με υφάσματα. Τελικά, όμως, δεν δικάστηκε ποτέ.

Οι υποψίες της αδερφής

Μετά την δολοφονία της οικογένειας του αδερφού της, η αδερφή του Moore επισκέφτηκε τον τόπο του εγκλήματος. Της φάνηκε παράξενο που είχαν ένα επιπλέον κρεβάτι στο υπνοδωμάτιο του ισογείου. Έτσι, της δημιουργήθηκε η υποψία, πως κάποιος άλλος έμενε μαζί με την οικογένεια. Επίσης, στην ντουλάπα του συγκεκριμένου δωματίου υπήρχαν σακούλες γεμισμένες με βαμβάκι, όπου φαινόταν σαν κάποιος να καθόταν εκεί. Ίσως περίμενε εκεί τα θύματά του ή κρύφτηκε μετά τους φόνους μέχρι να μπορέσει να φύγει από κάποιο παράθυρο χωρίς να τον δει κάποιος. Ένα άλλο εύρημα που τράβηξε τα βλέμματα ήταν ένα σπασμένο κομμάτι από αλυσίδα ρολογιού, το οποίο μπορεί να έπεσε από τον δολοφόνο την στιγμή που πάλευε με την μεγάλη κόρη των Stillinger.

Τα περισσότερα κτίσματα από εκείνη την περίοδο έχουν γκρεμιστεί. Παρ’ όλα αυτά, το Villisca Axe House υπάρχει ακόμα και έχει περάσει στον κατάλογο με τα ιστορικά κτίρια της Villisca. Παράλληλα, μπορεί κάποιος να το επισκεφτεί και να μπει μέσα. Με 10 δολάρια μπορεί κάποιος να αποκτήσει πρόσβαση στο σπίτι, όπου διαδραματίστηκε η ανεξιχνίαστη μέχρι τώρα υπόθεση. Εάν, κάποιος ψάξει στο Youtube μπορεί να βρει και βίντεο από το εσωτερικό του σπιτιού, όπου πολλοί προσπαθούν να επικοινωνήσουν με τα πνεύματα των θυμάτων.

Παρόμοια Άρθρα

• Jolly Jane: μία διεστραμμένη νοσοκόμα
• Giulia Tofana: Καλλυντικά με γεύση δηλητηρίου
• Jonestown: Ένα νεκροταφείο ψυχών (Prt.2)

Ακολουθήστε μας σε Instagram, Facebook και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

Giving Sight by Beasty-Press // Giving Sight The Project