Ηχογράφηση από την Ακριβή Ανδρινοπούλου:
Υπάρχουν πολλές διάσημες προσωπικότητες τις οποίες έχουμε στο μυαλό μας ως ένα άτομο. Κάποιο άτομο που ίσως βοήθησε να αλλάξουν πράγματα στον κόσμο. Κάποιο άτομο που γέννησε μύθους και θρύλους γύρω από το όνομά του. Πίσω από αυτά τα ιστορικά πρόσωπα, ωστόσο, μπορεί να κρύβονταν παραπάνω από ένα άτομα. Και αυτό, αν όντως υπήρξαν πραγματικά.
Τζακ ο Αντεροβγάλτης
Τζακ ο Αντεροβγάλτης ήταν το ψευδώνυμο που δόθηκε σε έναν δολοφόνο άγνωστης ταυτότητας. Ο διάσημος αυτός δολοφόνος του Λονδίνου δρούσε κατά τον 19ο αιώνα, με θύματά του μόνο γυναίκες -ιερόδουλες- τις οποίες σκότωνε σε δημόσιους χώρους, όλες με παρόμοιο τρόπο. Η πραγματική ταυτότητα του κατά συρροή δολοφόνου παραμένει άγνωστη. Οι εικασίες είναι πολλές όσον αφορά το ποιος ήταν ο εγκληματίας που είχε ταράξει το Λονδίνο, αλλά ο δολοφόνος δεν βρέθηκε ποτέ. Πίσω από τη φήμη του Τζακ του Αντεροβγάλτη, όμως, ίσως να κρύβονται παραπάνω από ένας δολοφόνοι. Πρόκειται για μία θεωρία την οποία υπερασπίζονται ακόμα και σήμερα οι μελετητές. Το 2009, ο ιστορικός Andrew Cook ανακάλυψε ότι τελικά κάποια από τα θύματα του Τζακ του Αντεροβγάλτη είχαν δολοφονηθεί με εντελώς διαφορετικό τρόπο, γι’ αυτό και ισχυρίστηκε πως δεν ήταν δυνατόν οι φόνοι να διαπράχθηκαν από το ίδιο άτομο.
Μωυσής
Πίσω από τη σημαντική αυτή θρησκευτική και ιστορική προσωπικότητα πιθανώς να κρύβονταν πολυάριθμα άτομα και όχι ένα. Οι άνθρωποι αυτοί, με τις συλλογικές ενέργειές τους, έφεραν ως αποτέλεσμα την δημιουργία του θρυλικού προφήτη. Η ιστορία θέλει τον Μωυσή να παραλαμβάνει τις δέκα εντολές και να πεθαίνει περιπλανώμενος στην έρημο, αναζητώντας την Γη της Επαγγελίας. Στην πραγματικότητα, τα γεγονότα του θρύλου του Μωυσή, εκτείνονται σε χιλιάδες χρόνια. Πολλές θρυλικές ιστορίες έχουν συνδεθεί κατά καιρούς με την φιγούρα του.
William Shakespeare
Ο μεγαλύτερος Άγγλος ποιητής και συγγραφέας, William Shakespeare, θεωρείται ότι δεν έγραψε ο ίδιος όλα τα έργα του. Αυτό βέβαια μοιάζει με προσβολή σε κάποιους, αλλά υπάρχει ένα μεγάλο μέρος ανθρώπων που πιστεύει στο ενδεχόμενο ότι πολλοί άλλοι συγγραφείς συνέβαλαν στο μεγαλειώδες έργο του Shakespeare. Πολλά πράγματα για την πρώιμη ζωή του είναι άγνωστα, ενώ δεν υπάρχουν στέρεες αποδείξεις για ό,τι αφορά την συγγραφή του. Οι θεωρίες ότι έργα του έχουν γραφεί από άλλους δημιουργούς, έχουν διατυπωθεί για διαφόρους λόγους. Μερικοί μελετητές υποστηρίζουν ότι ο τρόπος γραφής του Shakespeare έμοιαζε με του Sir Francis Bacon. Άλλοι θεωρούν ότι ο Shakespeare πήρε τα εύσημα από τα έργα του Sir Walter Raleigh, αφού ο τελευταίος προσποιήθηκε τον θάνατό του.
Ragnar Lothbrok
Ο Ράγκναρ Λόθμπροκ ήταν ηγέτης των Βίκινγκ, βασιλιάς και ήρωας. Το συγκεκριμένο ιστορικό πρόσωπο παρουσιάζεται σε πολλές παλιές ιστορίες του Βορρά κατά τον 9ο αιώνα. Ο Ράγκναρ πρωταγωνιστεί στα έπη των Βίκινγκς ως μια συγχώνευση -πιθανότατα- πολλών πολέμαρχων μαζί. Στα μεσαιωνικά κείμενα, ο Ράγκναρ απεικονίζεται παρόμοια με όλους τους άλλους βίαιους επιδρομείς. Επομένως, είναι δύσκολο να αναγνωριστεί πώς λειτουργούσε και αν η θέση του ήταν όντως ηγετική. Επίσης, το Αγγλοσαξονικό χρονικό αφηγείται και συνδέει τον βασιλιά και με άλλους Βίκινγκ που έκαναν επιδρομές στην Αγγλία και την Γαλλία.
Όμηρος
Ανάμεσα στα ιστορικά πρόσωπα που γεννούν ερωτήματα είναι και ο Όμηρος. Οι αμφιβολίες αφορούν τόσο το αν όντως έζησε ή όχι ο αρχαίος Έλληνας ποιητής, αλλά και το αν έχει γράψει ο ίδιος τα έπη Ιλιάδα και Οδύσσεια. Τα αναπάντητα, μέχρι και σήμερα, ερωτήματα έχουν προκύψει από την έλλειψη πληροφοριών για τη βιογραφία του Ομήρου. Ερευνάται ακόμα και το αν έζησε όντας τυφλός στην αρχαία Ελλάδα του 8ου ή 7ου αιώνα π.Χ. Οι πιθανότητες να μην είναι ο μόνος συγγραφέας της Ιλιάδας και της Οδύσσειας είναι πολλές. Μάλλον, τα έπη γράφτηκαν από διαφορετικούς ποιητές και δημιουργήθηκαν με τη πάροδο του χρόνου. Πιθανότατα, από αφηγήσεις και ιστορίες που μεταφέρονταν από άνθρωπο σε άνθρωπο. Οι διαφορές που υπάρχουν στα έργα καθώς και στα γεγονότα, δυσκολεύουν τους ερευνητές να αποδώσουν τα έπη σε έναν μόνο συγγραφέα.
Βασιλιάς Αρθούρος
Ο μυθικός βασιλιάς της Ουαλίας του 6ου αιώνα μ.Χ. είναι ένα πρόσωπο αμφίβολης ιστορικής αυθεντικότητας. Ένα ιστορικό πρόσωπο πάνω στο οποίο συγκεντρώνονται τα αρχετυπικά ιδανικά της βρετανικής μοναρχίας. Ο προστάτης του Κάμελοτ είναι ένας από τους πιο γνωστούς μονάρχες της ιστορίας. Ωστόσο, πολλοί μελετητές πιστεύουν ότι η ιστορία βασίζεται σε έναν θρύλο. Το ίδιο πιστεύουν και γύρω από τον θρύλο του Σπαθιού και της Πέτρας. Ο μύθος γύρω από τον βασιλιά περιπλέκει κάθε δυνατότητα να αναγνωρίσουν οι ειδικοί ποιος ήταν και αν πραγματικά υπήρξε.
Ο Αρθούρος θεωρείται πως απέκρουσε μία ομάδα Σαξόνων στην Βρετανία, τον 5ο και 6ο αιώνα. Ενώ υποτίθεται ότι νίκησε μία σειρά από 12 μάχες ενάντια στους εισβολείς, δεν κατονομάζεται στην μοναδική σωζόμενη ιστορία της σύγκρουσης. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει καμία γραπτή αναφορά του βασιλιά μέχρι κάποια χρονική περίοδο, παρά μόνο σε κείμενο του 12ου αιώνα. Η ταυτότητα του βασιλιά δεν θα γίνει ποτέ γνωστή. Οι μάχες πιθανότατα έγιναν από περισσότερα άτομα και στο όνομα του Αρθούρου αντικατοπτρίζεται η βρετανική αντίσταση στους Σάξονες, η ιπποτική αγάπη και το καθήκον.
Ρομπέν των Δασών
Ένας Άγγλος λαϊκός ήρωας, ένας παράνομος άνδρας της μεσαιωνικής εποχής. Ο θρύλος που τον συντροφεύει θέλει τον Ρομπέν των Δασών να κλέβει τα χρήματα των πλουσίων και να τα μοιράζει στους φτωχούς. Η ταυτότητα του καλύπτεται από μύθους και θρύλους. Από τον 13ο αιώνα γίνονται προσπάθειες να βρεθεί ο «πραγματικός» Ρομπέν των Δασών. Ονόματα που υπάρχουν στα αγγλικά νομικά αρχεία, όπως Robehod και Robunhod, υποδεικνύουν ότι πιθανώς να ήταν παραπάνω από ένα παράνομα άτομα που προκαλούσαν προβλήματα.
Ο Ρομπέν των Δασών άρχισε να μετατρέπεται σε λογοτεχνική φιγούρα από το 14ο αιώνα, ως ήρωας του ληστή που αντιπροσωπεύει τη δικαιοσύνη ενώ ζει κοινωνικά περιθωριοποιημένος. Ίσως αυτός ο ήρωας υπήρξε στην πραγματικότητα. Όμως δεν ήταν ένας άνθρωπος, αλλά πολλοί με την ίδια ιδιότητα.
Πυθαγόρας
Παρόλο που το πυθαγόρειο θεώρημα θα μπορούσε είναι μία τρανή απόδειξη για την ύπαρξη του θεμελιωτή των μαθηματικών, δεν υπάρχει κανένα αποδεικτικό στοιχείο σχετικά με τη ζωή του. Σύμφωνα με ιστορικές μαρτυρίες, ο Πυθαγόρας ήταν ένας στοχαστής που έζησε τον 5ο και 6ο αιώνα π.Χ. Όλοι τον θυμούνται ως μαθηματικό και φιλόσοφο, αλλά κατά την αρχαιότητα ήταν περισσότερο γνωστός ως πνευματικός πατέρας μίας λατρείας, που είχε εμμονή με την αριθμολογία, τη μετεμψύχωση και την απαγόρευση της κατανάλωσης οσπρίων. Σύμφωνα με αναφορές, ο Πυθαγόρας θεωρείται επίσης ο πατέρας της χορτοφαγίας. Παρόλα αυτά μισούσε τα όσπρια, ειδικά τα φασόλια, και απαγόρευε και στους ακόλουθούς του να τα φάνε ή έστω να τα ακουμπήσουν.
Δεν υπάρχουν όμως τεκμηριωμένες αφηγήσεις που να αναφέρονται στην ζωή του. Όλες οι αναφορές στο πρόσωπό του, όπως και οι ιδέες του, προέρχονταν από οπαδούς που αυτοαποκαλούνταν Πυθαγόρειοι. Οι ιστορίες που υπάρχουν για τον Πυθαγόρα είναι συνυφασμένες με τον μύθο και το υπερφυσικό. Μία ιστορία περιγράφει τον Πυθαγόρα να έχει έναν χρυσό μηρό, και μία άλλη τον θέλει να είναι γιος του θεού Απόλλωνα. Για κάποιους, όλες αυτές οι αντιφάσεις υποδηλώνουν ότι ο Πυθαγόρας ίσως τελικά να ήταν μία υπερβολή. Ή ακόμα και ότι ήταν ένα φανταστικό πρόσωπο που επινοήθηκε από τα μέλη κάποιας θρησκευτικής αίρεσης. Ακόμα και αν ο Πυθαγόρας υπήρξε, πιθανότατα δεν ήταν ο πρώτος που ανακάλυψε το περίφημο θεώρημά του. Στοιχεία δείχνουν ότι οι Αιγύπτιοι μπορεί να είχαν ανακαλύψει τον τύπο πολύ νωρίτερα.
Λυκούργος
Ο Λυκούργος μνημονεύεται ως ο άνθρωπος που διαμόρφωσε την ελληνική πόλη-κράτος της αρχαίας Σπάρτης. Θεωρείται ο νομοθέτης που καθιέρωσε τον στρατιωτικό προσανατολισμό της σπαρτιάτικης κοινωνίας, σύμφωνα με χρησμό του Απόλλωνα από το μαντείο των Δελφών. Καθιέρωσε τις τρείς αρετές των σπαρτιατών: ισότητα, στρατιωτική ικανότητα και λιτότητα. Κάπου τον 7ο με 9ο αιώνα π.Χ. λέγεται ότι θέσπισε μία σειρά από σκληρές μεταρρυθμίσεις που αφορούσαν τα πάντα. Η πιο διάσημη ήταν αυτή που αφορούσε ένα πολυετές και σκληρό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, που μετέτρεπε τα αγόρια της Σπάρτης σε ατρόμητους πολεμιστές.
Αν και δεν υπάρχουν αμφιβολίες ότι οι μεταρρυθμίσεις του θεσπίστηκαν, οι ιστορικοί εξακολουθούν να είναι ακόμα αβέβαιοι για το αν ο Λυκούργος υπήρχε στην πραγματικότητα. Οι Σπαρτιάτες δεν κατέγραψαν την ιστορία τους γραπτώς, επομένως η ιστορία τους προέρχεται από μεταγενέστερες συχνά αντιφατικές πηγές. Η βιογραφία του Λυκούργου είναι επίσης γεμάτη πολλά μυθικά περιστατικά. Μια αναφορά τον θέλει να βάζει τέλος στη ζωή του, οδηγώντας μερικούς στην υπόθεση ότι ήταν απλώς μια θεόμορφη φιγούρα, που εφευρέθηκε από τους Σπαρτιάτες ως ένας τρόπος να αποδοθεί ο πολιτισμός τους στο έργο ενός μόνο δημιουργού.
John Henry
Ο Τζον Χένρι είναι ένας Αμερικανός λαϊκός ήρωας. Ένας Αφροαμερικανός που λέγεται πως εργάστηκε για να σφυρηλατήσει ένα τρυπάνι από χάλυβα, ώστε να δημιουργήσει τρύπες, για να τοποθετηθούν εκρηκτικά και να ανατινάξει ένα βράχο κατά την κατασκευή μίας σιδηροδρομικής σήραγγας. Ο ατσάλινος άνθρωπος, όπως έχει ονομαστεί, πιθανώς να ήταν πραγματικό πρόσωπο. Καθώς όμως η ιστορία του εξελίχθηκε με τον καιρό, ο άνθρωπος αυτός αποδείχθηκε πως δεν ήταν ένα μόνο άτομο. Υπάρχουν πολλές θεωρίες για το ποιος ήταν στα αλήθεια ο Τζον Χένρι. Κάποιοι ιστορικοί πιστεύουν ότι έζησε στην Δυτική Βιρτζίνια και πέθανε σκάβοντας την σήραγγα Big Bend. Είναι από τα ελάχιστα ιστορικά πρόσωπα που αντιπροσωπεύουν έναν ήρωα για τους εργάτες, τους Αφροαμερικανούς και τους διαφορετικούς ανθρώπους.
Πηγή:
Παρόμοια άρθρα:
- Σημαντικές μορφές της παγκόσμιας ιστορίας θαμμένες σε άγνωστους τάφους
- Σπουδαίες διασημότητες που η αναγγελία θανάτου τους δεν έπεισε τον κόσμο
- Πύλες της Κολάσεως: Μέρη που θεωρούνται πέρασμα για τον κάτω κόσμο
Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Instagram, Facebook και Spotify για περισσότερη έμπνευση.
