Ηχογράφηση από την Κορνηλία Χαλκίδη:
Υπάρχουν τοποθεσίες ανά την υφήλιο που αναφέρονται ως «πύλες της κολάσεως». Οι διάφορες χώρες, ανάλογα με την θρησκεία και τον πολιτισμό τους, τις ονομάζουν διαφορετικά. Κοινές, όμως, παραμένουν οι αναφορές τους στον κάτω κόσμο, το μέρος δηλαδή, όπου καταλήγουν οι ψυχές των νεκρών. Οι πιθανές αυτές είσοδοι εντοπίζονται σε διάφορα μέρη. Πραγματικά σημεία που οι άνθρωποι πίστευαν κι ακόμα πιστεύουν πως οδηγούν στον κάτω κόσμο.
Ηφαίστειο Masaya, Νικαράγουα
Η παράδοση αναφέρει ότι το ηφαίστειο αυτό ήταν θεός και πως στον πύρινο λάκκο του κατοικούσε μία μάγισσα. Τον 16ο αιώνα, Ισπανοί ερευνητές, λόγω της περιορισμένης γνώσης τους για τα ηφαίστεια, θεώρησαν πως έχει κάποια σχέση με δραστηριότητα του διαβόλου. Ονόμασαν, λοιπόν, το ηφαίστειο «Infierno de Masaya».
Το 1529, ο Fray Francisco de Bobadilla, του τάγματος των Mercedarian, προσπάθησε να ξορκίσει το κακό, κρατώντας πάνω από το ηφαίστειο ένα σταυρό. Τη στιγμή εκείνη, το ηφαίστειο εξερράγει. Οι Ευρωπαίοι της εποχής δεν είχαν παρατηρήσει ποτέ κάποια ηφαιστειακή έκρηξη, επομένως η δραστηριότητά του ερμηνεύτηκε ως ένδειξη υπερφυσικών φαινομένων. Οι ντόπιοι λάτρευαν το ηφαίστειο προσφέροντάς του θυσίες. Σε περιόδους ξηρασίας, πετούσαν παιδιά, κυρίως, στον κρατήρα του ηφαιστείου, με αντάλλαγμα τη βροχή.
Οι επτά πύλες της κολάσεως, ΗΠΑ
Οι επτά πύλες της κολάσεως είναι ένας τοπικός αστικός θρύλος. Η τοποθεσία τους βρίσκεται στα δάση του Trout Run Road στη μικρή κοινότητα Hellam της Πενσυλβάνια. Αναφέρεται ότι, αν κάποιος περάσει με τη σωστή σειρά από κάθε πύλη τα μεσάνυχτα, αφού περάσει από την έβδομη και τελευταία, θα του αποκαλυφθεί η πύλη που θα τον οδηγήσει στην κόλαση και θα τον υποδεχτεί στο «Hell Hounds».
Οι πύλες είναι διάσπαρτες. Μόνο η πρώτη διακρίνεται την ημέρα. Οι υπόλοιπες έξι είναι ορατές μόνο τη νύχτα και πρέπει κάποιος να γνωρίζει πως να τις βρει. Χάρη σε αυτόν το μύθο, το μέρος κατακλύζεται από τουρίστες σε όλη τη διάρκεια του έτους. Ο δήμος, παρόλα αυτά, προσπαθεί μάταια να απαλλαγεί από τη φημολογία.
Lacus Curtius, Ρώμη
Πρόκειται για ένα από τα πιο καλά διατηρημένα μνημεία, βρίσκεται στη Ρωμαική αγορά και αποτελεί ένα από τα δημοφιλέστερα αξιοθέατα της πόλης. Η ιστορία του ξεκινά από το Ρωμαίο ιστορικό, Τίτο Λίβιο. Σύμφωνα με ένα χρησμό του, η Ρώμη θα έπεφτε. Για να μην καταρρεύσει η πόλη, έπρεπε να θυσιαστεί κάποιος πολύ αγαπητός. Έτσι, δημιουργήθηκε ένα ρήγμα στο κέντρο της Αγοράς για την αποδοχή της προσφοράς. Ο εκατόνταρχος Marcus Curtius θυσιάστηκε, πέφτοντας μαζί με το άλογό του. Το ρήγμα έκλεισε και η Ρώμη σώθηκε.
Ακρωτήριο Ταίναρο, Λακωνία
Στο νοτιότερο σημείο της Πελοποννήσου, στο ακρωτήριο Ταίναρο ή αλλιώς Κάβος Μαπατάς, βρίσκεται το νεκρομαντείο του Ποσειδώνα. Κατά τη μυθολογία, πήρε το όνομά του από το γιο του Δία, Ταίναρο, ο οποίος το έχτισε. Η πύλη του φυλασσόταν από τον Κέρβερο που εμπόδιζε τους νεκρούς να αποδράσουν. Από την πύλη αυτή πέρασε και ο Ορφέας πηγαίνοντας στον Άδη για να σώσει την Ευρυδίκη.
Καθαρτήριο Αγίου Πατρικίου, Ιρλανδία
Στο Station Island, ένα νησάκι στην ιρλανδική λίμνη Derg Lough, βρίσκεται μία από τις πιο γνωστές πύλες του κάτω κόσμου. Πρόκειται για το αρχαίο καθαρτήριο του Αγίου Πατρικίου, το οποίο χτίστηκε τον 5ο αιώνα. Ο μύθος θέλει τον Άγιο να καθοδηγείται από το Χριστό για να του δείξει το σπήλαιο. Εκεί, μπαίνοντας στη μικρή σπηλιά, οι προσκυνητές κλείνονταν σε ένα λάκκο για μία ημέρα, ώστε να υποστούν τα βασανιστήρια της μετά θάνατον ζωής και να βγουν από αυτήν εξαγνισμένοι.
Από τον 12ο αιώνα, το μέρος έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον πολλών πιστών της Καθολικής εκκλησίας. Το 1632 οι αρχές διέταξαν το κλείσιμο της σπηλιάς και τα περισσότερα από τα αρχεία των πιστών καταστράφηκαν. Οι άνθρωποι, όμως, δεν έπαψαν ποτέ να επισκέπτονται το μέρος.
Σπηλιά Actun Tunichil Muknal, Μπελίζ
Σύμφωνα με τους Μάγια, το σημείο αυτό τους οδηγούσε στην δική τους εκδοχή του κάτω κόσμου, Xibalba. Η ονομασία του σημαίνει «σπηλιά του κρυστάλλινου νήματος». Ανακαλύφθηκε το 1989 και είναι δημοφιλής προορισμός για τους εξερευνητές. Η εκπληκτικής ομορφιάς είσοδος σε παραπέμπει στον παράδεισο. Το εσωτερικό του σπηλαίου, όμως, είναι το ακριβώς αντίθετο.
Ο θρύλος των Μάγια αναφέρει τα «εννιά στρώματα της κόλασης». Το Actun Tunichil Muknal, ή αλλιώς ΑΤΜ, διαθέτει όντως μία σειρά από εννιά δωμάτια. Στο σπήλαιο υπάρχουν πολλοί ανθρώπινοι σκελετοί. Πρόσφατη ανακάλυψη αποτελεί ο σκελετός μίας 18χρονης που λέγεται ότι θυσιάστηκε, όπως και οι άλλοι, ως προσφορά στους θεούς.
Σπηλιά Σίβυλλας Κυμαίας, Νάπολι
Το σπήλαιο βρίσκεται στην Κύμη, ελληνική αποικία κοντά στη Νάπολη της Ιταλίας. Σύμφωνα με το Βιργίλιο στο έργο του «Αινειάδα», που γράφτηκε πριν από περίπου 2.000 χρόνια, περιγράφεται ως η πύλη για τον κάτω κόσμο. Όσοι ήθελαν να πάρουν χρησμό, έπρεπε να κατέβουν σε μία στενή στοά μήκους 131 μέτρων, μέχρι να φτάσουν στο σπήλαιο. Η σπηλιά, κατά το Βιργίλιο, διέθετε 100 πόρτες που οδηγούσαν βαθιά στα έγκατα της Γης, με άλλα λόγια, στις πύλες της κολάσεως.
Η Σίβυλλα Κυμαία ήταν ιέρεια με μαντικές ικανότητες. Οι προφητείες της αντηχούσαν συνεχώς στις άκρες του σπηλαίου και έτσι οδηγούσαν στην πύλη του Άδη. Τη δεκαετία του 1920, μία ομάδα αρχαιολόγων ξεκίνησε ανασκαφές στην περιοχή όπου βρισκόταν ο ναός του Απόλλωνα στην Κύμη. Το 1932, ο Ιταλός αρχαιολόγος Amadeo Maiuri, ανακάλυψε τους υπόγειους διαδρόμους όπου έδρευε το μαντείο. Σήμερα το μέρος είναι ανοιχτό σε επισκέπτες που θέλουν να ακούσουν την τρομακτική ηχώ που περιέγραφε ο Βιργίλιος.
Πύλη του Πλούτωνα, Τουρκία
Στην Ιεράπολη της αρχαίας Φρυγίας ανακαλύφθηκε πρόσφατα η πύλη του Πλούτωνα. Στη σημερινή βορειο-κεντρική Τουρκία και συγκεκριμένα στην πόλη Παμούκαλε, Ιταλοί αρχαιολόγοι υποστηρίζουν ότι βρήκαν την είσοδο για τον Άδη. Η χρονολογία της κατασκευής δεν είναι ακόμα ακριβής. Μία θεωρία τοποθετεί την ίδρυση της πόλης στο 190 π.Χ.
Στο σημείο αυτό απελευθερώνονται τοξικά αέρια από τα υπόγεια τούνελ. Στα αρχαία χρόνια οι ιερείς του Πλούτωνα συχνά είχαν παραισθήσεις. Επίσης, κατά τα λεγόμενα του Στράβωνα, όποιο ζώο περνούσε από την πύλη, πέθαινε ακαριαία.
Σύμφωνα με το Atlas Obscura, τα αέρια ρίχνουν νεκρά τα πουλιά που πετούν κοντά στο σημείο, ακόμα και σήμερα. Θεωρείται ότι το μέρος λειτουργούσε κανονικά μέχρι τον 4ο αιώνα μ.Χ. Άρχισε να καταστρέφεται κατά τον 6ο αιώνα από τους Χριστιανούς και στη συνέχεια μία σειρά από σεισμούς ολοκλήρωσε το καταστροφικό έργο.
Όρος Χέκλα, Ισλανδία
Πρόκειται για ένα ενεργό ηφαίστειο με ύψος 1.488 μέτρα. Έχει πέντε κρατήρες και ο μεγαλύτερος έχει βάθος 90 μέτρα. Η φήμες που το χαρακτήριζαν είσοδο προς την κόλαση ξεκίνησαν τον 12ο αιώνα, μετά την έκρηξή του το 1104. Πολλά χρόνια αργότερα, ντόπιοι είδαν πουλιά να πετούν πάνω από φλόγες, θεωρώντας πως είναι ψυχές, μετά την έκρηξη του ηφαιστείου το 1341. Από το 874 μ.Χ. έχουν καταγραφεί περισσότερες από 20 σημαντικές εκρήξεις. Οι προλήψεις άρχισαν να αναθεωρούνται από τον 19ο αιώνα και μετά, αλλά οι ντόπιοι ακόμα ισχυρίζονται πως οι μάγισσες συγκεντρώνονται στην κορυφή του κάθε Πάσχα και ανοίγουν τις πύλες τις κολάσεως.
Όρος Osore, Ιαπωνία
Το όρος Osore είναι μία περιοχή γεμάτη ηφαίστεια και αποκαλείται «όρος του φόβου». Ο ποταμός Sanzu που διασχίζει την περιοχή θεωρείται το σημείο που πρέπει να περάσουν οι ψυχές για τη μετά θάνατο ζωή. Οι γέφυρες που το περιβάλλουν φυλάσσονται από δαίμονες και δράκους. Το όρος ανακαλύφθηκε από ένα βουδιστή μοναχό, περίπου χίλια χρόνια πριν, ψάχνοντας το ιερό βουνό του Βούδα. Τα γεωγραφικά του χαρακτηριστικά είναι σχεδόν ίδια με τις περιγραφές που αναφέρονται στα βουδιστικά κείμενα.
Darvasa, Τουρκμενιστάν
Το 1971, από ανθρώπινο λάθος, δημιουργήθηκε ένας εντυπωσιακός κρατήρας. Στην έρημο Καρακούμ, εργάτες, στην προσπάθειά τους για εξόρυξη πετρελαίου, δημιούργησαν μία τεράστια τρύπα. Όταν το έδαφος υποχώρησε, ήρθαν στην επιφάνεια δηλητηριώδη αέρια. Οι πρώτες εκτιμήσεις, όμως αποδείχθηκαν λάθος, καθώς στη συνέχεια ανακάλυψαν πως πρόκειται για φυσικό αέριο. Η φωτιά στον κρατήρα συνεχίζει εδώ και 46 χρόνια να καίει, δημιουργώντας φήμες που σχετίζονται με την κόλαση.
Σήραγγες Clifton, Νιού Τζέρσει, Νέα Υόρκη
Πρόκειται για μία σειρά από προστατευτικά τούνελ που έχουν αναφερθεί ως οι «πύλες της κολάσεως». Το σημείο επισκέπτονται πολλοί, αλλά ιδιαίτερη αίσθηση προκαλούν οι τελετές που πραγματοποιούνται από σατανιστικές σέκτες. Το συγκεκριμένο δίκτυο κατασκευάστηκε για να κατευθύνει τα νερά σε περίπτωση πλημμύρας από γειτονικό ποταμό. Το περίεργο είναι πως οι σήραγγες παραμένουν πάντα στεγνές, καθώς δεν περνάει νερό από τα τούνελ.
Ο θρύλος αναφέρει ότι στο δίκτυο των αγωγών των τούνελ, υπάρχει ένα περίπλοκο πέρασμα προς τα έγκατα της Γης. Ωστόσο, το πέρασμα δεν μπορεί να βρεθεί, γιατί πρέπει κάποιος να οδηγηθεί εκεί από το διάβολο, αφού έχει ήδη κατακτηθεί από αυτόν. Λέγεται πως αν δεις ένα λαμπερό ανθρώπινο κρανίο, σημαίνει πως βρίσκεσαι ακριβώς έξω από το πέρασμα για τον κάτω κόσμο.
Chinoike Jigoku, Beppu, Ιαπωνία
Η θεωρούμενη «πύλη της κολάσεως» έχει την μορφή λίμνης και είναι γεμάτη με κόκκινη λάσπη. Η συγκεκριμένη πόλη της Ιαπωνίας διαθέτει εννιά θερμές πηγές με διαφορετικό χρώμα και σύνθεση. Οι πηγές της αναφέρονται στα βουδιστικά κείμενα από το 700 μ.Χ.
Ο θρύλος αφορά την πηγή Chinoike Jigoku, ή αλλιώς, «ματωμένη λίμνη της κόλασης». Το κόκκινο χρώμα της οφείλεται στο φυσικό οξείδιο του σιδήρου που υπάρχει στον πυθμένα της. Στη λίμνη υπάρχουν γλυπτά δαιμόνων, κάποια από τα οποία είναι σμιλεμένα και στους βράχους της. Στο παρελθόν, όταν η θερμοκρασία του νερού έφτανε στους 78 βαθμούς, χρησιμοποιούσαν την πηγή ώστε να βασανίζουν κρατούμενους πριν τους βράσουν ζωντανούς.
Οι πύλες Guinne, Νέα Ορλεάνη
Σύμφωνα με τη βουντού μυθολογία, οι ψυχές των νεκρών κατοικούν στο κάτω μέρος του κόσμου, γνωστό και ως Guinne. Πρόκειται για ένα σκοτεινό ταξίδι που πρέπει να κάνουν τα πνεύματα ώστε να φτάσουν στα «βαθιά νερά», όπου θα επανενωθούν με τους προγόνους τους. Η θεότητα που εξουσιάζει είναι ο Baron Samedi.
Η ακριβής τοποθεσία των πυλών δεν έχει ακόμα προσδιοριστεί. Πολλοί όμως θεωρούν ότι βρίσκονται στο veve, μία πλάκα με σύμβολα του ίδιου του Samedi. Για να ανοίξει κάποιος τις επτά πύλες, πρέπει να το δοκιμάσει στον κατάλληλο χρόνο, με τη σωστή σειρά: χρειάζονται, επτά νύχτες, επτά φεγγάρια, επτά πύλες, επτά τάφοι.
Κάστρο Houska, Πράγα
Ο μύθος αναφέρει ότι το κάστρο είναι χτισμένο πάνω σε μία απύθμενη τρύπα, η οποία οδηγεί στην κόλαση. Ο βασιλιάς Ottokar II της Βοημίας, έχτισε το κάστρο στα τέλη του 1200.
Θέλοντας να μάθει τι κρύβεται σε αυτήν την τρύπα, κατέβασε έναν κρατούμενο στο λάκκο, ώστε να του περιγράψει τι είχε δει. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα και αφού άρχισε να φωνάζει, τον ανέβασαν ξανά στην επιφάνεια. Τα μαλλιά είχαν γίνει λευκά και έμοιαζε περίπου 30 χρόνια μεγαλύτερος. Περιέγραψε ότι είδε κάποια περίεργα πλάσματα με ανθρώπινη μορφή να πετούν.
Θεώρησαν πως το σημείο αυτό ήταν το πέρασμα που οδηγούσε κατευθείαν στην κόλαση. Στην κορυφή της τοποθεσίας χτίστηκε ένα παρεκκλήσι στο όνομα του Αρχάγγελου Μιχαήλ, ηγέτη του στρατού του Θεού, για την καταπολέμηση του διαβόλου. Σήμερα το κάστρο διατηρείται σε άριστη κατάσταση, ανήκει σε απογόνους των ιδιοκτητών και είναι ανοιχτό για το κοινό.
Η πόλη φαντασμάτων Fengdu, Κίνα
Βρίσκεται στον λόφο Ming και ο οικισμός έχει ηλικία περίπου 2.000 ετών. Η πόλη είναι γνωστή για τους δρόμους και όλα τα σημεία της, που είναι γεμάτα από γλυπτά φαντασμάτων και δαιμόνων και δημιουργούν εντυπωσιακές σκηνές για την τιμωρία που περιμένει τους αμαρτωλούς στην επόμενη ζωή. Το πλέον εντυπωσιακό μνημείο είναι αυτό του «Βασιλιά – Φάντασμα». Ένα μεγάλο άγαλμα, σμιλεμένο στο βράχο, που κοιτάζει με αυστηρότητα την πόλη. Με ύψος 138 μέτρα, είναι το μεγαλύτερο άγαλμα του είδους του στον κόσμο.
Πηγές Αχέροντα, Νεκρομαντείο, Θεσπρωτία
Ο Αχέρων ήταν ο ποταμός όπου ο «ψυχοπομπός» Ερμής παρέδιδε τις ψυχές των νεκρών στο Χάροντα, για να καταλήξουν στον Άδη. Η είσοδος στο φαράγγι του Αχέροντα θεωρούνταν ότι αποτελούσε τις πύλες του Άδη. Τα έγκατα της λίμνης Αχερουσίας ήταν ο «κάτω κόσμος». Για να περάσει η ψυχή, έπρεπε να πληρώσει τη μεταφορά της. Το πραγματικά μαγευτικό ποτάμι διασχίζει τρείς νομούς. Οι πηγές του είναι πολλές. Ολόκληρος ο ποταμός έχει εξερευνηθεί και η περιοχή έχει χαρακτηριστεί ως μέρος ιδιαίτερου κάλλους.
Το νεκρομαντείο βρίσκεται στο χωριό Μεσοπόταμος, στο νομό Πρεβέζης. Είναι χτισμένο στην κορυφή ενός λόφου ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να έρχονται σε επαφή με τις ψυχές των νεκρών. Εσωτερικά διαιρείται σε διαδρόμους και σιδερένιες πύλες, ενώ το ιερό χωρίζεται σε τρείς αίθουσες. Κάτω από την κεντρική αίθουσα υπάρχει άλλη μία υπόγεια, λαξευμένη στο βράχο, η οροφή της οποίας στηρίζεται σε δεκαπέντε τόξα. Πρόκειται για την αποκαλούμενη «Ιερά Κρύπτη».
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν:
Παρόμοια άρθρα:
Bohemian Grove: Το τάγμα των ισχυρών ανδρών και οι σκοτεινές τελετές
- Ιερώνυμος Μπος: Ο κήπος των επίγειων απολαύσεων
Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Instagram, Facebook και Spotify για περισσότερη έμπνευση.
Giving Sight by Beasty-Press // Giving Sight The Project
