Ηχογράφηση από την Κορνηλία Χαλκίδη:
Για την τεχνητή νοημοσύνη δεν θα πούμε πολλά. Είναι στη ζωή μας σε κάθε πτυχή της. Σου λέει τον καιρό, σου δίνει συμβουλές, σου μετράει τους παλμούς. Τα ερωτήματα που τίθενται αφορούν τη σχέση μας με την τεχνητή νοημοσύνη, aka τους πολύπλοκους αλγορίθμους, τη χρήση της στην πολιτική και το δημόσιο χώρο, αλλά και τη λειτουργία της στο φυσικό περιβάλλον.
Αυτά τα ερωτήματα τίθενται και εν δυνάμει απαντώνται στην έκθεση. Μέσα από μία εγκατάσταση 25 έργων στο πάρκο, χαράσσονται 3 διαδρομές που αφορούν τα 3 παραπάνω ερωτήματα. Το Πεδίον του Άρεως δεν επιλέχθηκε τυχαία. Είναι αυτό το φυσικό αλλά και τεχνητό περιβάλλον μέσα στην πόλη, είναι αυτό το μέρος που ξαναζωντάνεψε στην Αθήνα και φιλοξενεί καθημερινά τόσους διαφορετικούς ανθρώπους. Είναι το τέλειο μέρος για να στηθεί αυτή η έκθεση.
Η έκθεση στην ολότητά της εκτός από το πάρκο βρίσκεται και στο διαδίκτυο στη σελίδα του ιδρύματος Ωνάση με online προβολές, συνέδρια, ψηφιακά έργα και άλλα.
Τα highlights της έκθεσης
Σας βιαστικός περιπατητής της τελευταίας στιγμής δεν πρόλαβα να συνδέσω νοητά όλα τα έργα μεταξύ τους σε ένα τελικό οικοδόμημα. Εντούτοις, κάποιες από τις εγκαταστάσεις μου έκαναν κλικ και τις βρήκα πολύ ενδιαφέρουσες.
Wandering mind
Wandering mindThe wandering mind… ή αλλιώς, αναρωτιέσαι αν όλα τα χρώματα που βλέπεις, όλοι οι ήχοι που ακούς είναι ένα όνειρο. Η πρώτη εγκατάσταση η οποία εισάγει τον περιπατητή στον κόσμο της τεχνητής νοημοσύνης.
Μια ηχητική εγκατάσταση η οποία μέσα από τη συλλογή χιλιάδων ηχογραφήσεων ήχων, συνθέτει μέσω αλγορίθμων ένα ονειρικό, πολύπλοκο και χαοτικό ηχοτοπίο.
Abra
Επόμενη στάση, Abra. Μία οθόνη προβάλει τη συζήτηση της Ali με την Peccy, τη μασκότ της Άμαζον. Σ’ αυτή τη συζήτηση θα μιλήσουν για τις συνθήκες εργασίας της εργατικής τάξης, την επιτήρηση αλλά και τις φούσκες (και τις οικονομικές και τις σαπουνόφουσκες). Εν τέλει η Peccy τι πληροφορίες δέχεται και επεξεργάζεται για να συζητήσει τέτοια θέματα;
EVERY THING EVERY TIME
Λίγο παρακάτω συναντώ ένα κινητό γλυπτό που πραγματικά απολαμβάνεις να κάθεσαι και να το βλέπεις. Κι’ αυτό γιατί το βλέπεις να στήνεται εκείνη την ώρα. Το EVERY THING EVERY TIME είναι μια εγκατάσταση που χρησιμοποιεί διάφορα δεδομένα που συλλέγει από αισθητήρες, χρονοδιαγράμματα και προγραμματισμούς.
Έπειτα αφαιρεί από αυτά τις αριθμητικές τιμές, τις πληροφορίες τοποθεσιών και κάθε τι που «μεταδίδει σκοπό» και τα μεταφράζει σε ποιητικές αφηγήσεις που φτιάχνονται εφήμερα εκείνη την ώρα. Μία εγκατάσταση που σκοπεύει στην αναθεώρηση της αξίας της πληροφορίας και των δεδομένων στον αστικό χώρο.
Zizi-Queering the dataset
Κάπου στη μέση της διαδρομής συναντώ το έργο Zizi-Queering the dataset, το οποίο ουσιαστικά στοχεύει στην αύξηση της συμπερίληψης των διαφορετικών προσώπων στα συστήματα που αφορούν το face id. Με λίγα λόγια, προσπαθεί μέσω της συγκέντρωσης όλο και περισσότερων δεδομένων να διευρύνει τον αλγόριθμο της αναγνώρισης προσώπου προς την παρενδυσία και διεμφυλικότητα, ανοίγοντας έτσι πόρτες στη διαφορετικότητα.
The substitute
Άλλη μία πολύ ενδιαφέρουσα εγκατάσταση είναι το The substitute. Μέσα στα δέντρα, σε ένα παραδρομάκι της διαδρομής υπάρχει μία οθόνη. Αυτή είναι το ψηφιακό κελί για τον τελευταίο αρσενικό λευκό ρινόκερο του βορρά. Αφού πέθανε από την γνωστή ανθρώπινη μανία να καταστρέφει ό,τι κινείται, το ίδιο ανθρώπινο είδος αποφάσισε να τον αναστήσει εικονικά. Γιατί αυτό είναι ο άνθρωπος. Θέλει να φτιάχνει καινούργιες μορφές ζωής την ώρα που εξοντώνει τις ήδη υπάρχουσες. Αυτόν το στόχο έχει λοιπόν αυτό το έργο, να μας κάνει να εκτιμήσουμε και να διαφυλάξουμε αυτά που ήδη έχουμε. Είναι άραγε αυτός ο ψηφιακός ρινόκερος καλύτερος από τον πραγματικό;
It’s not YOU, it’s me
Μία από τις πιο ελκυστικές εγκαταστάσεις της έκθεσης είναι το έργο It’s not YOU, it’s me. Μία τεράστια οθόνη δίπλα από το θέατρο Άλσος παρουσιάζει ολημερίς selfies ανθρώπων, υπαρκτών και μη, μπερδεύοντας το αυθεντικό με το πλαστό, το φυσικό με το τεχνητό, χρησιμοποιώντας αποκλειστικά ανθρώπινα πρόσωπα. Χιλιάδες selfies που ανέβηκαν στα μίντια με το χάσταγκ #greece2021 αναμείχθηκαν με άλλα πρόσωπα. Αυτά συλλέχθηκαν από βάσεις δεδομένων αλλά και με πρόσωπα που φτιάχτηκαν τεχνητά από bots. Όλο αυτό το κομφούζιο προσώπων έχει δημιουργήσει αυτό το έργο που διερωτάται τι είναι τι, τι είναι αληθινό, να ζει κανείς ή να μη ζει;…
Αυτά ήταν ένα μόνο δείγμα της εμπειρίας της έκθεσης στο Πεδίον του Άρεως που πραγματικά σε βάζουν σε σκέψεις για τη δύναμη της τεχνολογίας και τους δρόμους που μπορεί να πάρει ανάλογα σε ποια χέρια θα βρεθεί. Μπορείς να βρεις και τα υπόλοιπα έργα με περισσότερες πληροφορίες αλλά και ηχογραφημένα εδώ.
Παρόμοια άρθρα
- Η Vintagia Της Παρασκευής vol 57
- Κλεινόν Άστυ: Mια σειρά ντοκιμαντέρ του ΕΡΤFLIX για τους εραστές της Αθήνας
- Ο οίκος Christian Dior ξανά στην Αθήνα
Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Instagram, Facebook και Spotify για περισσότερη έμπνευση.
