Η υψηλή αντι-μόδα της Rei Kawakubo

Άνετα ρούχα για ανεξάρτητες γυναίκες

Μέχρι το 1969, η Kawakubo πούλησε τα σχέδιά της με την ετικέτα CDG σε καταστήματα στο Τόκιο. Το 1973 άνοιξε το πρώτο της κατάστημα και μέσα σε μια δεκαετία είχε 150 καταστήματα σε ολόκληρη την Ιαπωνία και κέρδιζε 30 εκατομμύρια δολάρια ετησίως. Η Kawakubo δεσμεύτηκε να προσφέρει στις γυναίκες, Commes Des Garçons («όπως αγόρια»), ρούχα σχεδιασμένα για κινητικότητα και άνεση. Για αυτόν τον λόγο, δεν σχεδίασε ποτέ στιλέτα. Τα ρούχα της σχεδιάστηκαν για την ανεξάρτητη γυναίκα, που δεν φοράει αποκαλυπτικά ρούχα για να αποπλανήσει ή να πάρει την έγκριση ενός άνδρα. Η Kawakubo βρίσκει αποκαλυπτικά ρούχα του δυτικού κόσμου ανόητα και βαρετά.

Η συνεργασία της Rei Kawakubo με τον Yohji Yamamoto

Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, η Kawakubo ξεκίνησε μια επαγγελματική σχέση με τον συνάδελφο Ιάπωνα σχεδιαστή Yohji Yamamoto. Και οι δύο παρήγαγαν ρούχα που επαναπροσδιόρισαν τη μόδα και αμφισβήτησαν τις αντιλήψεις της γυναικείας ομορφιάς. Οι δύο ξεκίνησαν ξεχωριστές συλλογές στο Παρίσι το 1981 και συγκλόνισαν τους κριτικούς. Τα ενδύματα ήταν σκούρα (κυρίως μαύρα), υπερμεγέθη και ασύμμετρα. Δηλαδή, δεν ήταν σύμφωνα με τις γραμμές του ανθρώπινου σώματος. Οι Kawakubo και Yamamoto συνέχισαν να συνεργάζονται για αρκετά χρόνια. Αυτοί μαζί με την Issey Miyake, θεωρήθηκαν οι πιο καινοτόμοι σχεδιαστές μόδας της Ιαπωνίας.

Η παγκόσμια επιτυχία της Rei Kawakubo

Μέχρι τη στιγμή που η Kawakubo είχε την παγκόσμια επιτυχία της το 1981. Είχε ήδη επεκτείνει το CDG με τρεις ακόμα σειρές ρούχων. Τα Homme (1978 ανδρικά ενδύματα) και δύο επιπλέον γυναικείες γραμμές, Tricot και Robe de Chambre (1981). Άνοιξε επίσης την πρώτη της μπουτίκ στο Παρίσι. Το 1983 άνοιξε το πρώτο της κατάστημα στις ΗΠΑ, στον τρίτο όροφο του Henri Bendel, ενός πολυτελούς πολυκαταστήματος στη Νέα Υόρκη.

Τα σχέδιά της γίνονται έννοιες στην τέχνη και στη μόδα

Αντί να ανταποκρίνεται στις τάσεις, η Kawakubo ριζώνει τα σχέδιά της σε έννοιες, στην τέχνη και τη μόδα. Έτσι, στα σχέδιά της, ιδιαίτερα νωρίς στην καριέρα της, χρησιμοποίησε τεράστιες ποσότητες υφάσματος και συχνά φαινόταν ογκώδη στο σώμα των μοντέλων. Επειδή οι αντιλήψεις της δεν ταιριάζουν με την αντίληψη της βιομηχανίας για το τι ήθελαν οι γυναίκες, τα ρούχα της μερικές φορές χαρακτηρίζονταν ως αντι-μόδα. Η επιρροή της συλλογής του 1982, Destroy, παρουσίαζε υπερμεγέθη, χαλαρά πλεκτά πουλόβερ με τρύπες διαφορετικού μεγέθους, που έμοιαζαν σαν να είχαν κοπεί. Το σκοτεινό, ατημέλητο στιλ ονομάστηκε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης «postatomic look» ή «Hiroshima chic» και, μερικές φορές, «bag lady».

Η κυκλοφορία του περιοδικού Six

Το 1988 κυκλοφόρησε το δικό της περιοδικό, Six, μια διετή έκδοση μεγάλου μεγέθους, που παρουσίαζε τις εποχιακές της συλλογές. Έχοντας ως αναφορά στην έκτη έννοια, το Six ήταν εξίσου σύγχρονο περιοδικό τέχνης και ιδεών με ένα περιοδικό μόδας. Τα περισσότερα τεύχη δεν περιείχαν λέξεις, μόνο εικονογραφήσεις, τέχνη και φωτογραφία, συμπεριλαμβανομένων εκείνων των διακεκριμένων φωτογράφων μόδας Bruce Weber και Peter Lindbergh. Το CDG δημοσίευσε οκτώ τεύχη των Six.

Η τελική έκδοση εκτυπώθηκε το 1991. Αυτή η έκδοση ήταν ένα πρωταρχικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο το αισθητικό όραμα της Kawakubo κατευθύνει τη συνολική εικόνα της εταιρείας, το γραφικό της σχέδιο, τις διαφημίσεις της, την ατμόσφαιρα των επιδείξεων μόδας της και τον μινιμαλιστικό και μονοχρωματικό εσωτερικό σχεδιασμό των καταστημάτων της.

Οι επαγγελματικές κινήσεις της Rei Kawakubo

Τα σχέδια ένδυσης της Kawakubo ήταν μερικές φορές τόσο αφηρημένα και ασυμβίβαστα που ήταν σχεδόν ατελή. Η συλλογή Dress Meets Body, Body Meets Dress (άνοιξη / καλοκαίρι 1997), το οποίο παρουσίαζε ενδύματα με κομμάτια επένδυσης τοποθετημένα σε μη κολακευτικά μέρη. Αυτή η συλλογή ενέπνευσε τον σχεδιασμό του κοστουμιού  για το χορευτικό σενάριο της χορογράφου Merce Cunningham (1997).Το 1994 κυκλοφόρησε το πρώτο σε μια μεγάλη σειρά αρωμάτων CDG. Ένα από τα πιο μη συμβατικά αρώματα ήταν το Odeur 53, το οποίο χαρακτηρίζεται ως «αφηρημένο αντι-άρωμα» που αποτελείται από μη αναγνωρίσιμες ανόργανες μυρωδιές.

Οι εμπορικές γραμμές της Rei Kawakubo

Εκτός από τα εξαιρετικά ακριβά ρούχα της Comme des Garçons, η Kawakubo δημιούργησε επίσης πιο προσιτές εμπορικές γραμμές. Συμπεριλαμβανομένου του Play (2002), μιας συλλογής streetwear που απευθύνεται σε νεότερους καταναλωτές. Μια ειδική γραμμή για το κατάστημα H&M (2008) και Black (2009), μια συλλογή με τις καλύτερες πωλήσεις σε χαμηλότερες τιμές.

Τα βραβεία και οι τιμές της

Η Kawakubo κέρδισε το βραβείο Fashion Group International (1986) και το βραβείο Excellence in Design από το Harvard University Graduate School of Design (2000). Το 1993 τιμήθηκε από τη γαλλική κυβέρνηση ως Chevalier στο Τάγμα των Τεχνών και των Γραμμάτων. Οι μόδες της εμφανίστηκαν σε διάφορες εκθέσεις, όπως “Mode et Photo, Comme des Garçons” στο Κέντρο Πομπιντού στο Παρίσι (1986), “Three Women: Madeleine Vionnet, Claire McCardell και Rei Kawakubo” στο Fashion Institute of Technology στο New York City (1987).

Παρόμοια άρθρα: