Το Positively Different Short Film Festival, ένα από τα πιο ιδιαίτερα κινηματογραφικά φεστιβάλ της Ελλάδας, επιστρέφει για δεύτερη χρονιά, αυτή τη φορά μέσα από τις οθόνες μας. Εν μέσω ταραχωδών κοινωνικοπολιτικών γεγονότων και καταπίεσης, αλλά ταυτόχρονα και σε μία εποχή ολοένα αυξανόμενης ευαισθητοποίησης, έρχεται να μας θυμίσει τις διαφορετικών ειδών διακρίσεις που μπορεί να υφίσταται ταυτόχρονα ένα άτομο. Με την έννοια της διαθεματικότητας στο επίκεντρό του, παρουσιάζει τις διασταυρώσεις των ταυτοτήτων, αλλά και τους αγώνες, τα εμπόδια, τις χαρές που αυτές συνεπάγονται. Το φύλο, η σεξουαλικότητα, η εθνικότητα, η θρησκεία, η αρτιμέλεια, ως παράγοντες που επηρεάζουν τις ζωές μας και, ακόμα περισσότερο, τη στάση της κοινωνίας απέναντί μας, εξερευνώνται μέσα από τον κινηματογραφικό φακό και από κάθε γωνιά της γης.
Κάναμε ένα διάλειμμα από τα αλλεπάλληλα Skype calls και τις ενδιάμεσες ακροάσεις του νέου άλμπουμ της Lana Del Rey, φτιάξαμε μια ζεστή σοκολάτα και περιηγηθήκαμε στην πλατφόρμα του Positively Different Short Film Festival. Παρακάτω μερικές επιλογές που μας συγκίνησαν, μας συγκλόνισαν, μας θύμισαν τη συλλογικότητα που δεν έχει χαθεί.
I Never Picked Cotton (4′)
Το I Never Picked Cotton βρίσκεται στο teen set του Positively Different Short Film Festival. Πρόκειται για μια animated απόδοση συνέντευξης με την Αφροαμερικανίδα Yolanda Morgan, που μέσα από τις παιδικές εμπειρίες της συνδέει την Αφροαμερικανική ιστορία με το παρόν, τη συλλογική μνήμη και τις εσωτερικευμένες αντιλήψεις. «Αν ζούσαμε σε αυτή τη χρονική περίοδο, θα ήσουν ιδιοκτησία μου», λέει στη Yolanda η συμμαθήτριά της, κατά τη διάρκεια μιας σχολικής εκδρομής σε φυτεία. Μια δήλωση που φαίνεται να βγήκε με τρομακτική αθωότητα από το κορίτσι, προδίδοντας την έκταση της εισβολής του ρατσισμού στην καθημερινή ζωή και της ασυνείδητης απορρόφησης από τα παιδιά. Και, ταυτόχρονα, τον τρόπο που αυτός μεταδίδεται στα ίδια τα παιδιά Αφροαμερικανών.
Ο ρατσισμός αποτελεί θεμέλιο της Αμερικανικής κοινωνίας,
όπως έχει πει και ο ηθοποιός Danny Glover.
Rosa Kairo (14′)
Εμείς και οι άλλοι. Μια σκέψη που επανέρχεται κατά τη θέαση του Rosa Kairo. Ο Jacques Simha κινηματογραφεί ένα κοινόβιο σε ένα Αθηναϊκό διαμέρισμα. Ποιοι είναι οι κάτοικοι, ποιοι αυτοί που έχουν αποχωρήσει, ποιοι οι επισκέπτες; Και ποια είναι τα κοινά τους σημεία; Οι διαφορές τους; Πως συμβολοποιούνται αυτές οι διαφορές; Και πως προσαρμόζεται κανείς ανάμεσα στη διαρκή εναλλαγή ανθρώπων, καταστάσεων, συνδυασμών; Μερικά από τα ερωτήματα που θέτει ανοιχτά η ταινία, αφήνοντας τις απαντήσεις στην κρίση του καθενός.
Αδερφή (20′)
Ο/η/το Sam Albatros αποδίδει σε ένα 20λεπτο βίντεο την online performance του, Αδερφή. Πρόκειται για μια αλληλουχία flarf ποιημάτων (ποιημάτων δηλαδή που προκύπτουν από διαδικτυακές αναζητήσεις και συνδυασμούς αποτελεσμάτων) και ασπρόμαυρων ρετουσαρισμένων φωτογραφιών παιδικού φωτογραφικού άλμπουμ με λέξεις και αστερισμούς. Η ταινία, αν μπορεί να αποκαλεσθεί έτσι, συνεισφέρει στο διάλογο περί τραύματος, με μια μοναδική οπτική που εντάσσεται σε ένα ευρύτερο σύνολο συλλογικής μνήμης. Το Sam Albatros επανοικειοποιείται το παρελθόν του, το ανακατασκευάζει και προσπαθεί να το κατανοήσει, παρατηρώντας το από όσο πιο μακριά γίνεται.
Ο πατέρας μου γύρισε και μου είπε
δεν είσαι αυτό που ήθελα.
Με ‘εδίωξαν από το σπίτι
Σύμφωνα με τους κανόνες της ΕΕ
εάν ένα εμπόρευμα αποδειχτεί ελαττωματικό
μπορείτε να ζητήσετε επιστροφή χρημάτων
Pivot (12′)
Σε ένα 12λεπτο performance βραδείας καύσης, το Pivot, από την κατηγορία «Παράδοξα της Ελευθερίας», αντιστέκεται στις παραδοσιακές κινηματογραφικές και οπτικές αφηγήσεις του μαύρου σώματος σε ένα λευκό περιβάλλον. Κατακερματίζει τα αφηγήματα αυτά και τα επανασυναρμολογεί, γεννώντας νέους τόπους συναντήσεων, με όρους δικούς του -όρους του ίδιου του μαύρου σώματος και του έγχρωμου ανθρώπου. Μία ταινία από τις πιο ιδιαίτερες του φεστιβάλ, που σε προσκαλεί να παρακολουθήσεις, να χαθείς σε αυτή και να σκεφτείς ποια είναι τα σημαινόμενα πίσω από τη χορεύτρια και το εντυπωσιακό κίτρινο φόρεμα.
Παράλληλες δράσεις
Σε συνδυασμό με το φεστιβάλ, η ομάδα του Positively Different διοργανώνει μια σειρά από παράλληλες δράσεις γύρω από τη διαθεματικότητα.
Συζήτηση: Συλλογικό τραύμα, ακτιβισμός & ντοκιμαντέρ | 21/03/2021, 17:00
Μια συζήτηση γύρω από το συλλογικό τραύμα και τους τρόπους με τους οποίους ο ψηφιακός κόσμος δημιουργεί νέα δεδομένα και προσφέρει νέες δυνατότητες κατανόησης, ευαισθητοποίησης, καταπολέμησης. Καλεσμέν@ η Γεύη Δημητρακοπούλου και ο/η/το Sam Albatros, σκηνοθέτες των This is Right; Zak Life and After και Aderfi αντίστοιχα (αμφότερες διαθέσιμες στο φεστιβάλ), καθώς και η ψυχολόγος και επιστημονική υπεύθυνη του Orlando LGBT+, Έλενα Όλγα Χρηστίδη.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Filmmaking in Hard Times: British and Greek Directors Reflect on their Work Realities | 28/03/2021, 17:30
Οι Nina Ross, Tash Cordeaux, Αφροδίτη Καϊράκη και Θάνος Λυμπερόπουλος, σκηνοθέτες των The Daring Young Girl on the Flying Trapeze, Beautiful Cure, At the Schoolyard και Dünyam αντίστοιχα, συζητούν για την κινηματογραφική παραγωγή εν μέσω πανδημίας και τη θεσμική υποστήριξη, ή έλλειψη αυτής. Πως κινηματογραφείς «από και προς το περιθώριο»;
Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Παρόμοια άρθρα:
- Euphoria: οι αστραφτερές περιπέτειες μιας ανήσυχης νεότητας
- Womenphotogr: η έννοια του womanhood
- Infants of the Spring: ένα παρηκμασμένο Χάρλεμ
Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Instagram, Facebook και Spotify για περισσότερη έμπνευση.
