Στην ταινία «Τριπλό Σύνορο», έχουμε πραγματικά πρωταγωνιστές υψηλού βεληνεκούς, που είναι ένας κι ένας. Δεν ξέρω από ποιο όνομα να αρχίσω. Να πω για τον Μπεν Αφλεκ, τον Πέδρο Πασκάλ, τον Όσκαρ Αϊζακ, τον Γκάρετ Χέντλουντ ή τον Τσάρλι Χάναμ;
Λίγα λόγια για την υπόθεση
Πρόκειται για πέντε πρώην πράκτορες, που ανήκαν στις ειδικές δυνάμεις της Αμερικής και οι οποίοι αποφασίζουν, μετά την πρόταση του ενός από αυτούς να ενωθούν ξανά σαν παρέα και να πάνε σε αποστολή για να κλέψουν ένα Νοτιοαμερικάνο βαρόνο ναρκωτικών. Όμως κατά την διάρκεια της προσπάθειάς τους, θα συμβούν πολλά αναπάντεχα γεγονότα.
Είναι λοιπόν θα λέγαμε μια περιπέτεια κι ένα θρίλερ δράσης, που σε βάζει από την αρχή στο νόημα για το τι θα συμβεί, αλλά προσπαθεί να μην πέσει σε κλισέ, ώστε ο θεατής να μην βαρεθεί.
Βέβαια υπάρχουν κάποιες στιγμές κατά την διάρκεια της ταινίας, που πιστεύεις ότι ίσως αν «έτρεχε» λίγο πιο γρήγορα η πλοκή της υπόθεσης, θα είχε πιο καλό το αποτέλεσμα. Υπάρχουν σίγουρα στιγμές, που κυριαρχεί η δράση και ως ένα βαθμό οι αγωνία, αλλά δεν υπερτερούν αυτές οι σκηνές.
Το Νέτφλιξ, γενικά βλέπουμε ότι κάνει συχνά πλέον δικές του παραγωγές και προσπαθεί να κάνει την διαφορά. Όμως πολλές από τις ταινίες του είναι σχεδόν πανομοιότυπες μεταξύ τους, όσο αφορά την πλοκή της υπόθεσης. Το Τριπλό Σύνορο, μπορώ να πω ότι ξεφεύγει λίγο από τις υπόλοιπες του Νέτφλιξ, μιας και είναι πιο «αμερικάνικη» ταινία και την βλέπεις ευχάριστα.
Όλη η υπόθεση ξετυλίγεται γύρω από τους πέντε πρωταγωνιστές και την ληστεία που ετοιμάζουν, χωρίς να το παρατραβάει πάρα πολύ, κάτι που είναι ένα θετικό στοιχείο της υπόθεσης. Η δράση ειδικά μετά την ετοιμασία για την ληστεία, δίνει ένα ακόμη συν, όπως και ο έμπειρος σκηνοθέτης της, ο Τζ. Σ. Τσάντορ(Ο δρόμος του Χρήματος, Όλα Χάθηκαν) ο οποίος ήταν υποψήφιος για Όσκαρ. Τέλος το σενάριο ανήκει και στον Τσάντορ, αλλά και στον Μαρκ Μπολ, που έχει βραβευτεί με Όσκαρ.
