Τα παιδικά βιβλία, έχουν εδώ και χρόνια κολλημένη πάνω τους, την ταμπέλα του ηλικιακού περιορισμού. Πολλοί είναι οι αναγνώστες που αρνούνται να διαβάσουν κάτι πέρα από το ενδεικτικό ηλικιακό κοινό, στο οποίο τυπικά απευθύνεται ένα βιβλίο. Η αλήθεια, όμως, είναι πως τα βιβλία δεν κάνουν διακρίσεις. Είναι πάντα εκεί, ως καλή συντροφιά, έτοιμα να τα αγκαλιάσει ο κάθε αναγνώστης. Και συχνό είναι το παρακάτω ερώτημα: Γιατί να διαβάσω αυτό το βιβλίο, αφού είναι παιδικό; Ή, μα αφού δεν είναι για την ηλικία του παιδιού μου. Εδώ, η Αγγελική Δαρλάση, φέρνει ένα βιβλίο που θα δώσει απάντηση σε κάθε ερώτημα. Το Παλιόπαιδο, αποτελεί ένα βιβλίο για μικρούς και μεγάλους αναγνώστες, χωρίς διευκρίνηση ηλικιακής ομάδας. Έτσι, κάνει τον αναγνώστη να αναθεωρήσει όσα μέχρι πρότινος έμοιαζαν δεδομένα.
Υπόθεση
Μια ιστορία γλυκόπικρη, εμπνευσμένη από πραγματικά γεγονότα και έχοντας ως ήρωα Το Παλιόπαιδο. Συγκεκριμένα, τον μικρό Φέλιξ. Ένα παιδί, που το όνομά του σημαίνει ευτυχισμένος, αλλά εκείνος ζει μέσα στη δυστυχία. Ο πρωταγωνιστής του βιβλίου, μεγαλώνει μέσα σε δύσκολες και δυσμενείς συνθήκες. Επιπλέον, βιώνει την άσχημη πλευρά της ζωής από νεαρή ηλικίας και να τα βάλει με τους εσωτερικούς του δαίμονες.
Ρακένδυτος, με το κοντό του παντελόνι και το μεγάλο του παλτό, ο Φέλιξ τριγυρνά στους δρόμους αναζητώντας φροντίδα. Ιδιαίτερα, ένα χέρι θαλπωρής που θα είναι έτοιμος να κρατήσει. Περιπλανώμενος και από μικρός μέσα στη βιοπάλη, ο Φέλιξ πορεύεται με τη ταμπέλα του παλιόπαιδου που του έχει κολλήσει η κοινωνία. Τον χαρακτηρισμό που οι άνθρωποι κόλλησαν σε ένα παιδί φτωχό και θλιμμένο. Όταν μια μέρα, ένα συνομήλικο αγόρι, προσεγγίζει τον Φέλιξ. Έτσι, Το Παλιόπαιδο θα καταλήξει να γίνει μέλος μια συμμορίας, αναγκασμένο να προβεί σε μία σειρά ενεργειών προκειμένου να καταφέρει να επιβιώσει μαζί τους.
Και τότε, στο δρόμο του Φέλιξ, θα κάνει την εμφάνισή του ένας άνδρας, γεμάτος υποσχέσεις για ένα καλύτερο μέλλον. Ένα μέλλον γεμάτο όνειρα και φιλοδοξίες. Αυτά, που για Το Παλιόπαιδο μοιάζουν τόσο ουτοπικά. Η γνωριμία αυτή, θα ανατρέψει με τον πιο απροσδόκητο τρόπο τη ζωή του Φέλιξ.
Το Παλιόπαιδο
Ποιος είναι, όμως, ο Φέλιξ; Είναι ένα ένα μικρό αγόρι, που ζει με την άρρωστη μητέρα του και τον βιοπαλαιστή και συχνά απόντα πατέρα του, σε μια γειτονιά της Βενεζουέλας. Ένα παιδί, με τα μαλλιά σαν σύννεφο, που τα όνειρα και οι φιλοδοξίες του κάμπτονται συνεχώς. Η κοινωνική απαξίωση και αφάνεια, τείνουν να απλώνονται σαν πέπλο που σκεπάζει τη ζωή του. Και η μοίρα του μοιάζει να έχει ήδη προδιαγραφεί. Μια ζωή περιπλανώμενος στους δρόμους και στις γειτονιές με δανεικά ρούχα. Δανεικά όνειρα και ελπίδες. Όλα αυτά τα δανεικά, όμως, θα αλλάξουν αναπάντεχα. Τί θα έκανε, άραγε, κανείς, αν είχε την ευκαιρία να ορίσει την μοίρα του;
Η έμπνευση του βιβλίου
Η ιστορία του “Παλιόπαιδου” είναι εμπνευσμένη από τον μουσικό και οικονομολόγο Χοσέ Αντόνιο Αμπρέου. Το 1975, μαζί με άλλους εθελοντές δασκάλους έφτιαξε την πρώτη ορχήστρα βασισμένη στον διαφορετικό τρόπο εκμάθησης της μουσικής. Επιπλέον, στην αρχή του για απεμπλοκή χιλιάδων παιδιών από τη φτώχεια, τη νεανική εγκληματικότητα και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Σ’ ένα γκαράζ, με λίγα όπλα και πολλή θέληση, χάραξε τον δρόμο προς την υλοποίηση του οράματός του. Πλέον, το σχέδιό του, χαίρει της υποστήριξης της κυβέρνησης Βενεζουέλας και φέρνει τον τίτλο El Sistema.
Το βιβλίο, αποτελεί έργο της Αγγελικής Δαρλάση. Εκείνη, άντλησε έμπνευση από τις πραγματικές ιστορίες των μουσικών του El Sistema και της συμφωνικής ορχήστρας Μπολιβάρ, της Βενεζουέλας. Η Ίρις Σαμαρτζή, ζωντανεύει την πλοκή του βιβλίου, με μία εξαιρετική εικονογράφηση, γεμάτη συναίσθημα και αγάπη. Το Παλιόπαιδο, έχει αναγραφεί στους τιμητικούς πίνακες της ΙΒΒΥ. Έχει, επιπλέον, λάβει βραβείο βιβλίου με πολύχρωμη εικονογράφηση (picture book ή album), σε εικονογράφο και συγγραφέα, για την εικονογράφηση και για το κείμενο από τον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.
Εντυπώσεις
Το βιβλίο αυτό σίγουρα θα μείνει για πολύ καιρό μέσα μου. Είναι από εκείνα που κάνουν τον αναγνώστη να αναθεωρήσει τον τρόπο που σκέφτεται και πράττει, αλλά και την οπτική που βλέπει τα πράγματα. Ως αναγνώστης, είχα στα χέρια μου ένα βιβλίο που με έκανε να νιώσω την κοινωνική ανισότητα και τη σκιά της περιθωριοποίησης. Το Παλιόπαιδο, αποτελεί ένα θησαυρό που πηγάζει από την ωμή και ρεαλιστική πραγματικότητα, περνώντας πληθώρα μηνυμάτων. Προκαλεί συγκίνηση, αλλά φέρνει και μία πολυπόθητη λύτρωση, δείχνοντας τη δύναμη της τέχνης και το πώς μπορεί να αλλάξει ακόμα και μια ανθρώπινη ζωή.
Παρόμοια άρθρα:
- Ο Κάφκα και η Κούκλα
- Ματίλντα, η αιώνια φίλη μας
- Το Μεγάλο Πάντα και ο Μικρός Δράκος: Μαθαίνοντας για τη συντροφικότητα
Ακολουθήστε μας σε Facebook, Instagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.
