Κλείσε τα μάτια σου. Φαντάσου έναν κόσμο ξένο κι αλλόκοτο, όπου οι έγχρωμοι δεν έχουν δικαιώματα κι οι ομοφυλόφιλοι αντιμετωπίζονται σαν άρρωστοι. Σκέψου μια πόλη που δεν επιτρέπει την προσέλευση έγχρωμων κατά τις νυχτερινές ώρες, ένα ξενοδοχείο που δεν υποδέχεται λευκούς ώστε να μην μολυνθούν από αυτά τα «παράσιτα», όπως θα χαρακτηρίζονταν οι σκουρόχρωμοι, κι ένα εστιατόριο όπου οι τελευταίοι δεν μπορούν να δειπνήσουν διότι θα καταστρέψουν την αισθητική του χώρου. Τώρα άνοιξε τα μάτια σου. Ο εφιάλτης έχει εξαφανιστεί. Μα παρόλο που ο δικός σου φόβος οφειλόταν απλώς σε μια φαντασία, για κάποιους η ανασφάλεια αποτελούσε καθημερινότητα. Ανοίγοντας τα βλέφαρα σου, η ανισότητα εξαλείφθηκε στο δευτερόλεπτο. Στην πραγματικότητα όμως, απαιτήθηκαν χρόνια.
«Το Πράσινο Βιβλίο» είναι μια βιογραφία του Αφρό-Αμερικανού πιανίστα Dr. Don Shirley. Συγκεκριμένα, θίγει τη συνάντηση και την αλληλεπίδραση του με τον ιταλικής καταγωγής, Tony Lip. Το 1962, ο Tony άρχισε να εργάζεται ως οδηγός του εκλεπτυσμένου μουσικού κατά τη διάρκεια της περιοδείας του στις πολιτείες της Νότιας Αμερικής. Σε μια κοινωνία όπου οι έγχρωμοι δεν απολαμβάνουν ούτε τις στοιχειώδεις ελευθερίες, η συναναστροφή του Tony με τον Dr Don τον βοηθά να συνειδητοποιήσει σταδιακά πως στην αγάπη δεν χωρά ο διαχωρισμός. Ακολουθώντας τις οδηγίες του Πράσινου Βιβλίου, ενός ταξιδιωτικού οδηγού για την ασφαλή μετακίνηση στις ρατσιστικές ζώνες της Αμερικής, ο αυθόρμητος οδηγός θα καταφέρει να μεταφέρει τον ταλαντούχο πιανίστα από πολιτεία σε πολιτεία, αξιοποιώντας τις βίαιες τάσεις του όποτε ο τελευταίος χρειαζόταν βοήθεια. Δύο κόσμοι αντικρουόμενοι μαθαίνουν να συμβιώνουν εξαλείφοντας τις μεταξύ τους διαφορές. Μια διαδρομή στον κόσμο της αδικίας και της ανισότητας, θα δημιουργήσει έναν ισχυρό δεσμό ανάμεσα στους ήρωες, καλλιεργώντας το αίσθημα σεβασμού και την εκτίμηση για τα ταλέντα του άλλου.
Ο ρατσισμός στις Ηνωμένες Πολιτείες ανάγεται στην αποικιοκρατική εποχή (16ος αιώνας). Οι λευκοί Αμερικανοί είχαν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν νομικά ή κοινωνικά προνόμια και δικαιώματα, από τα οποία οποιαδήποτε άλλη φυλή αποκλειόταν. Παρόλο που στα μέσα του 20ου αιώνα, η ρατσιστική συμπεριφορά απαγορευόταν, καθώς θεωρούταν πλέον -κοινωνικά και ηθικά- μη αποδεκτή, στην ταινία αποκρυσταλλώνεται μια κοινωνία, η οποία διατηρεί ακόμα το διαχωριστικό πλέγμα ανάμεσα σε λευκούς κι έγχρωμους. Σε μια δραματική ατμόσφαιρα, παρουσιάζεται με κωμικό τρόπο ένας πιανίστας, ο οποίος υποχρεούται να ψυχαγωγήσει τους εύπορους πολίτες της υψηλής κοινωνίας, δίχως το δικαίωμα να δειπνήσει μαζί τους. Ένα ταλέντο περιθωριοποιημένο κι αποξενωμένο, που χρειάστηκε μια ζεστή αγκαλιά για να ανθίσει και να εξελιχθεί.
Υπήρξε λοιπόν κάποτε ένας κόσμος που δεν συμφωνούσε με την παραδοσιακή Κινεζική θεωρία, κατά την οποία το σύμπαν συγκροτείται από δύο αντίθετες και συμπληρωματικές δυνάμεις. Το «Γιν», η σκοτεινή πλευρά του βουνού, και το «Γιανγκ», η φωτεινή πλευρά. Δύο αντικρουόμενες, μα αλληλοεξαρτώμενες μορφές της ζωτικής ενέργειας μεταμορφώνονται διαρκώς, συμβάλλοντας στη δημιουργία και την εξέλιξη των πάντων. Όταν ένα από τα δύο στοιχεία υπερισχύσει, παύει να υπάρχει αρμονική συμβίωση και ισορροπία. Η φύση θα γνωρίσει το τέλος της σταδιακά, αφού κάθε πλάσμα της θα καταστραφεί. Πώς είναι λοιπόν δυνατόν να αποκλείει κανείς σε κάποια φυλετική ομάδα το δικαίωμα να δρα με αυτονομία αναμένοντας παράλληλα την εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας; Καθένας διαδραματίζει έναν ξεχωριστό και πολύτιμο ρόλο κι αποτελεί ανεκτίμητο τμήμα της αλυσίδας της ζωής. Μην αφαιρέσεις το Γιν από το Γιανγκ. Αλλιώς, αργά ή γρήγορα, οφείλεις να περιμένεις το ένδοξο τέλος.
