Τι δεν θα ξαναζούσες;

Όλο και κάτι θα υπάρχει.

0

Το έχεις σκεφτεί ποτέ; Είμαι σίγουρος πως το έχεις κάνει. Το μυαλό πεθαίνει να κάνει σενάρια, θετικά και αρνητικά. Αυτό κάναμε από παιδιά, ίσως το έχεις παρατηρήσει. Ήθελες να γίνεις γιατρός (ή κάτι) και το είχες τόσο όμορφα φτιαγμένο στο μυαλό σου. Δεν ήξερες για πανελλήνιες και σχολές και διάβασμα, αλλά είχες μια εικόνα του που θες να καταλήξεις. Ένα στηθοσκόπιο και μια ρόμπα.

Να κάνεις το κόσμο καλά.

Μεγαλώσαμε και δεν είναι ακριβώς το ίδιο. Προσπαθείς να απογειώσεις τα όνειρα και τις βλέψεις σου για το μέλλον αλλά σου είναι δύσκολο πια επειδή έχεις χάσει το όραμα και την άνεση της παιδικής ηλικίας. Και επειδή έχεις φάει τα μούτρα σου και μερικές φορές.

Έχεις σκεφτεί ποτέ τι δεν θα ξαναζούσες;

Τι θα άλλαζες αν γύριζε ο χρόνος πίσω; Τι θα έλεγες διαφορετικά; Ποιον δε θα γνώριζες; Είναι λογικό να κάνεις τέτοιες σκέψεις στα “κάτω” σου, αλλά μη μείνεις εκεί για πολύ. Δεν μπορείς να αλλάξεις τίποτα και θα γίνεσαι απλά χειρότερα. Προσπάθησε να ανέβεις αργά και σταθερά. Αντιμετώπισε την κατάσταση για αυτό που είναι, και στη τελική κράτα μόνο τα καλά από το παρελθόν σου. Λένε πως από τα λάθη μαθαίνεις πράγματα, εγώ πιστεύω πως και από τα σωστά μπορείς να κάνεις το ίδιο. Μην αναλώνεσαι στο τι θα άλλαζες, αλλά κοίτα τι θα αλλάξεις. Τον/την έχασες, δεν σε προσέλαβαν, σε παράτησαν, δεν πήγες τελικά διακοπές.

Και λοιπόν;

Πιάσε ένα κομμάτι και χαρτί και ένα μολύβι και γράψε τι θες να γίνει μέσα στην εβδομάδα, τον μήνα και το χρόνο. Αν τα γράψεις, έχεις 82% περισσότερες πιθανότητες να τα πραγματοποιήσεις. Είναι πολύ δύσκολο ναι, αλλά άκου με και δε θα χάσεις. Μη προσπαθείς να ξεχάσεις. Προσπάθησε να μάθεις. Τίποτα δεν ξεχνιέται πραγματικά αν ήταν σημαντικό, και στην προσπάθεια σου να αποδείξεις πως είσαι δυνατός/η απλά θα κάνεις το μυαλό σου μαρμελάδα φράουλα. Θρήνησε τη την άτιμη την κατάσταση, ασ’την να σε γκρεμίσει για να σε ξαναχτίσεις. Άσε το κλάμα να σε σκάψει μέχρι τα θεμέλια για να φτιάξεις ένα Empire State Building εκεί που είχες την μονοκατοικία σου.

Στη τελική, πως θα ήξερες τι δεν θα ξαναζούσες από τη στιγμή που αυτό σε έφτασε ως εδώ;