Ηχογράφηση από την Ακριβή Ανδρινοπούλου:
Οι Muse είναι μία από τις περίεργες περιπτώσεις της μουσικής βιομηχανίας. Και αυτό γιατί σε πολλά σημεία θυμίζουν τους Kiss. Όλοι έχουμε ακούσει τα πασίγνωστα κομμάτια τους (ακόμα και εν αγνοία μας), αλλά λίγοι είναι αυτοί που γνωρίζουν τα κρυμμένα «διαμαντάκια» τους. Με αφορμή την άφιξη των Muse το 2022 στην Ελλάδα, ας δούμε το «διαμαντάκι» που έχουν να προσφέρουν στο σημερινό άρθρο.
Το Κομμάτι
Το Ruled By Secrecy είναι το τελευταίο κομμάτι του τρίτου δίσκου των Muse με τίτλο Absolution, ο οποίος κυκλοφόρησε το 2003. Σε αντίθεση με άλλες μουσικές συνθέσεις της εποχής, οι οποίες βασίζονταν έντονα σε ηλεκτρονικούς ήχους, οι Muse επέλεξαν να διατηρήσουν μια πιο… old fashioned προσέγγιση. Με την ηχογράφηση κανονικών οργάνων, σε στούντιο, χωρίς πολλά «κόψε-ράψε», το άλμπουμ έχει αποκτήσει ένα πιο “live” ύφος. Οι ατέλειες στο παίξιμο των μουσικών προσδίδουν χαρακτήρα.
To Ruled By Secrecy έχει σίγουρα επηρεαστεί από αυτήν την προσέγγιση. Το κομμάτι έχει ως βάση του το πιάνο του Matt Bellamy, το οποίο κυριαρχεί από την αρχή ως το τέλος. Ο ήχος του είναι σκοτεινός, βαθύς, λυπητερός. Αποπνέει ένα συναίσθημα εξιλέωσης αναμεμειγμένης με φόβο, σαν να υποδεικνύει κάποιο «τέλος». Το μπάσο του Chris Wolstenholme συμβάλλει κι αυτό στην δημιουργία αυτής της ατμόσφαιρας, με ένα πολύ απλό παίξιμο, το οποίο λειτουργεί υποστηρικτικά στο πιάνο. Τα φωνητικά μπαίνουν αργά στο προσκήνιο, προσφέροντας δραματικότητα.
Τα ντραμς του Dominic Howard μπαίνουν στο δεύτερο κουπλέ και αρχίζουν να χτίζουν την κορύφωση του κομματιού. Απλά, χωρίς πολλά γεμίσματα. Μέχρι το σόλο. Εκεί σαν κύμα, σαν ηχητική έκρηξη σκάει το πιάνο και μαγεύει, με ένα «αποκαλυπτικό» σόλο. Εδώ λάμπει η τεχνική της ηχογράφησης κανονικών οργάνων, καθώς μεταδίδεται ακέραιο το συναίσθημα των μουσικών, όπως εκφράζεται πάνω στο όργανό τους. Είναι τόσο ανεπεξέργαστο που στο 3:19 ο πιανίστας παίζει μια λάθος νότα, θυμίζοντας ηχογραφήσεις παλαιότερων δεκαετιών και προσφέροντας ένα ανθρώπινο «άγγιγμα» στο κομμάτι. Η κορύφωση έρχεται αμέσως μετά το σόλο, όπου επαναλαμβάνεται το ρεφρέν με τα όργανα στο κρεσέντο τους.
Προσωπική άποψη
Όπως με τα περισσότερα «κρυμμένα διαμαντάκια», το Ruled By Secrecy πέρασε απαρατήρητο στην πρώτη ακρόαση. Το αργό πιάνο στην αρχή είναι η αλήθεια πως δεν σε προετοιμάζει για κλασικό σκληρό ήχο Muse (όπως έκανε το Hysteria, το Supermassive Black Hole ή το Uprising). Τα «ξεψυχισμένα» φωνητικά δεν βοηθούν ιδιαίτερα. Γενικά μέτριο κομμάτι.
Ωστόσο εδώ είναι που μπαίνει το ανοιχτό μυαλό. Οι Muse πέτυχαν γιατί κατάφεραν να αναμείξουν το “old school” ύφος σε μοντέρνα κομμάτια. Το Ruled By Secrecy δεν αποτελεί εξαίρεση. Ναι, ο ήχος δεν είναι απευθείας σκληρός. Ναι, τα φωνητικά από την αρχή δεν είναι δυναμικά. Ναι, το κομμάτι είναι αργό. Αλλά έχει σημασία αυτό; Το κομμάτι είναι αργό και τα φωνητικά αδύναμα γιατί μεταδίδουν μια δυστοπική οπτική ενός ανθρώπου εγκλωβισμένου σε μια αδιέξοδη δουλειά, ο οποίος δουλεύει σκληρά αλλά τελικά δεν αποφασίζει ο ίδιος για την μοίρα του.
You’re working so hard
And you’re never in charge.
Αυτή η ζοφερή πραγματικότητα, δοσμένη μέσα από το παίξιμο ταλαντούχων μουσικών αποκτάει υπόσταση, ουσία. Όταν το κομμάτι προσεγγίζει το κρεσέντο του, αρχίζει να απογειώνεται, να βγάζει φτερά. Κάτι τέτοιο παρατηρούμε σε μπάντες (κυρίως περασμένων δεκαετιών) οι οποίες βάζουν κόπο και μεράκι στα κομμάτια τους. Και αποδεικνύουν πως, παρά την ευκολία και την ταχύτητα της ψηφιακής μουσικής και την γενικότερη κυριαρχία του υπολογιστή στην μουσική, ο μουσικός είναι αυτός που, τελικά, θα κάνει ένα καλό κομμάτι σπουδαίο.
Μπορείς να ακούσεις το κομμάτι εδώ.
Παρόμοια άρθρα:
- Orange County Suite, The Doors: Κρυμμένο «διαμαντάκι»;
- Woodstock 1969: Μουσική πέρα από τα όρια.
- Arctic Monkeys: Ένα ταξίδι στο εναλλακτικό ροκ
Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Instagram, Facebook και Spotify για περισσότερη έμπνευση.
