Private Life
Πηγή εικόνας: rollingstone.com

Υπάρχουν ταινίες για τις σχέσεις. Υπάρχουν ταινίες που εξερευνούν την ρεαλιστική εκδοχή της ζωής μέσα σε ένα περίπλοκο γάμο. Όμως, υπάρχουν και ταινίες σαν το Private Life, που παρότι όχι ιδιαίτερα εύθυμες, σε αφήνουν μεταξύ συναισθημάτων.

Private Life
Πηγή εικόνας: movieplayer.it

Περίληψη

Η Rachel (Kathryn Hahn) και ο Richard (Paul Giamatti) είναι ένα ζευγάρι γύρω στα 40 που προσπαθεί απεγνωσμένα να κάνει παιδί. Μέσα από την ψυχοφθόρα διαδικασία των επαναλαμβανόμενων εξωσωματικών και των προσπαθειών να υιοθετήσουν, αρχίζουν να σκέφτονται την εναλλακτική της παρένθετης μητέρας. Σε μια απέλπιδα προσπάθεια, ζητούν τη βοήθεια της ανιψιάς τους Sadie (Kayli Carter).

Πηγή εικόνας: twitter.com

Η αποδόμηση μιας κλινικής διαδικασίας

Η ιστορία μας, όπως κάθε ιατρική διαδικασία, χωρίζεται σε στάδια. Η ωοληψία. Η μεταφορά. Η εξέταση. Ανάμεσα τους κρύβεται η πραγματική ζωή και η ευκαιρία μας να την παρατηρήσουμε από κοντά. Μέσα από ένα συνονθύλευμα από χάπια φυλλικού οξέος και γονιμότητας, ασπιρίνες, ενέσεις και ιατρικά ραντεβού ξεδιπλώνεται μια σχέση που δοκιμάζεται, με τα άτομα που την αποτελούν να αποξενώνονται όλο και περισσότερο. Σαν να ξεχνούν πως είναι ζευγάρι. Συγκρατούν αυτή τη γνώση για να εστιάσουν στον σκοπό τους και όπως είναι φυσικό αυτό έχει επιπτώσεις τόσο στα άτομα εντός αλλά και εκτός του γάμου τους.

Η Tamara Jenkins, σε ρόλο σκηνοθέτη και σεναριογράφου, θίγει το θέμα της στειρότητας με απόλυτη ειλικρίνεια και ευαισθησία. Μέσα απο μια ελαφρώς κυνική διάθεση και ένα soundtrack που περιέχει Billie Holiday και Pink Martini, εξιστορείται ο γάμος δυο ανθρώπων που έχουν αφοσιωθεί πλήρως στη κατάκτηση του επόμενου βήματος. Ένα παιδί. Μάλιστα μέχρι και οι ίδιοι, μέσα στη παράνοια που επικρατεί, αντιλαμβάνονται πως ίσως και να είναι λάθος. «Το να θέλουμε να κάνουμε παιδί είναι ανήθικο. Υπερπληθυσμός. Κλιματική Αλλαγή. Άνοδος του νεοφασισμού.» είναι τα λόγια της Rachel πριν κάνει μια ακόμα εξωσωματική.

Πηγή εικόνας: imthecautionarywhale.blogspot.com

Μορφές και σχέσεις

Το φιλμ είναι μια ωδή στις σχέσεις. Παρόλο που έχει φόντο την Νέα Υόρκη και την καλλιτεχνική της φύση, η ιστορία μας μένει αφοσιωμένη μέσα στα όρια των τοίχων του διαμερίσματος του ζευγαριού. Εστιάζει τόσο στη γερή σχέση της Rachel και του Richard αλλά και σε αυτή που αναπτύσσεται, λόγω της ωοδοσίας, με την ανιψιά τους, Sadie. Ακόμα και αν δεν αποκτήσουν ποτέ το φυσικό παιδί που τόσο απεγνωσμένα θέλουν, έχουν ήδη αποκτήσει ένα στο πρόσωπο της Sadie και ας μην το συνειδητοποιούν. Έχουν διαμορφώσει μια οικογένεια οι τρεις τους, με το δικό της ρυθμό μέσα στην ιδιορρυθμία της, πολύ πιο αληθινή και με πολύ περισσότερη αγάπη από άλλες. Εξάλλου, οικογένεια δεν είναι μόνο οι δεσμοί αίματος, σωστά;

Οι «στυλοβάτες»

Η Kathryn Hahn παραδίδει ίσως μια από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας της. Μας ξεγυμνώνει τη ψυχή και το σώμα της με σκοπό να αντιληφθούμε, όσο καλύτερα γίνεται, τους τρόπους με τους οποίους νιώθει πως στερείται την ευκαιρία να γίνει πραγματική μητέρα. Ο αγαπητός και εξαίσιος Paul Giamatti είναι το «κέντρο βάρους» των γυναικών του Private Life. Μέσα από την εκπληκτική του ερμηνεία, συντηρεί την ελπίδα του κινηματογραφικού ζευγαριού και καθ΄όλη τη διάρκεια της ιστορίας ταυτιζόμαστε μαζί του και νιώθουμε το συναισθηματικό βάρος της αποτυχίας που κουβαλά. Μιας αποτυχίας που αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς δεν ήταν καν δική του εξ αρχής. Η Kayli Carter, παρά το νεαρό της ηλικίας της, στέκεται επάξια δίπλα σε δυο τόσο καλούς ηθοποιούς. Οφείλω να ομολογήσω πως σεναριακά αδικήθηκε, καθώς δεν αντιπροσώπευσε σωστά την ευθύνη της θέσης της στην πλοκή αλλά η εξέλιξη της ως Sadie ήταν αξιοπρόσεκτη.

Πηγή εικόνας: filmawka.pl

Συνοψίζοντας

Δεν θα αρνηθώ πως το Private Life σε ορισμένες στιγμές πλατειάζει. Πρέπει, για να την απολαύσει κανείς σωστά, να εστιάσει στην λεπτομέρεια. Αλλά οι ερμηνείες, το συναισθηματικό υπόβαθρο που δημιουργείται στα πρώτα λεπτά με τους χαρακτήρες και, τέλος, η εξαιρετική φωτογραφία είναι αρκετοί λόγοι για να δώσει κάποιος μια ευκαιρία σε αυτό των χαμηλών τόνων φιλμ.

Παρόμοια άρθρα:

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Facebook, Instagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

Giving Sight by Beasty Press

REVIEW OVERVIEW
Σκηνοθεσία
Σενάριο
Ερμηνεία
Μουσική Επένδυση
Previous articleΠλανήτης Instagram
Next articleΗ Ακρόπολη πιο λαμπερή από ποτέ
Λάτρης των καλών ταινιών, των περίεργων γεύσεων και του κακού χιούμορ. Μηχανικός in the making. Φράση που με κινητοποιεί: "If not me, then who? If not now, then when?"
private-life-mia-eilikrinhs-matia-stis-sxeseisΗ Tamara Jenkins, σε ρόλο σκηνοθέτη και σεναριογράφου, θίγει το θέμα της στειρότητας με απόλυτη ειλικρίνεια και ευαισθησία.

1 COMMENT

Comments are closed.