πραγματικότητα
Πηγή: pinterest.com

Στο σημερινό μου άρθρο θα ήθελα να φιλοξενήσω την αρκετά προκλητική -για τα ελληνικά δεδομένα- άποψη του Βρετανού ποιητή του T . S . Eliot ότι «το ανθρώπινο είδος δεν μπορεί ν’ αντέξει πάρα πολλή πραγματικότητα». Σαφώς, η παραπάνω τοποθέτηση χρήζει εκτενούς διαλόγου, όμως, απώτερος στόχος μου δεν είναι να συνεξετάσω αυτή και άλλες σχετικές ή μη θέσεις αλλά να καταβαραθρώσω τις χαζοχαρούμενες θεωρίες όσων θέλουν να αυτοαποκαλούνται «φιλελεύθεροι εκσυγχρονιστές». Λες και οι συντηρητικοί είναι το πρόβλημα αυτής της κοινωνίας!

Αισιοδοξία ή αυταπάτη;

Ας κάνουμε μία παύση, όμως, αγαπητοί αναγνώστες, ώστε να θέσω με ακρίβεια το αντικείμενο που βρίσκεται υπό διερεύνηση στην προκείμενη δημοσίευση. Διερωτώμαι κατά πόσο είναι ρεαλιστική η αισιοδοξία των διορατικών (υποτίθεται)  Ελλήνων. Των Ελλήνων που προβάλλουν σαν προσόν την απεμπόληση της λογικής για χάρη των καινοτόμων ενορμήσεών τους. Διότι, εμφανώς, αυτοί οι οπτιμιστές ουδόλως διαφέρουν από τους «μεσσιανιστές» πολιτικούς που ποντάρουν στην ενστικτώδη ανάγκη του ανθρώπου για ελπίδα. Και έπειτα τι; Διαβεβαιώνουν πως το έθνος αναμένεται να αλλάξει πορεία; Πως οι προϋπολογισμοί είναι πλεονασματικοί; Και πως η τρέχουσα κατάσταση δεν είναι παρά μόνο μια εφήμερη πρόκληση που θα ξεπεράσουμε, όπως και όλες τις προηγούμενες; Θυμηθείτε όλες εκείνες τις γνωστές άγνωστες φράσεις «Λεφτά υπάρχουν», «Oι βάσεις φεύγουν», «Επανιδρύουμε το κράτος» κ.ο.κ.

“Μοντέρνο” και “παλιακό” συγχωνεύονται στον φαύλο κύκλο της πολιτικής…

Που το στηρίζετε αυτό κυρίες και κύριοι; Είναι κατάφωρη η γλωσσική φθορά που προκάλεσαν οι έξυπνες εκπαιδευτικές σας μεταρρυθμίσεις, η πολιτιστική κατάπτωση στην οποία οδήγησε η ελλιπής μέριμνα σας και η πολιτική αστάθεια λόγω της αναβίωσης λαθών του παρελθόντος. Δεν μπορώ όσο και αν μοχθώ να αντιληφθώ σε τι υπερτερεί το δικό σας «μοντέρνο» από το υπάρχον «συντηρητικό». Τουλάχιστον το τελευταίο δεν προκαλούσε τόσα προβλήματα. Απεναντίας, η αισιοδοξία σας είναι απλώς μια αυταπάτη με γνώμονα ότι στον πραγματικό κόσμο τίποτα δεν είναι όσο όμορφο το παρουσιάζετε, με τον εξωραϊσμό της τρέχουσας κατάστασης να αποτελεί απλώς μια άρνηση αποδοχής των αληθινών προβλημάτων. Προφανώς, το ανθρώπινο είδος δεν μπορεί να αντέξει πάρα πολύ πραγματικότητα κ. Eliot, καθώς η πραγματικότητα είναι κτηνώδης και η αισιόδοξη ενατένιση του κόσμου είναι επιεικώς αφελής.

Λαϊκιστές, κερδοσκόποι πολιτικοί!

Δεν θέλω να φανώ κυνική, όμως οι απόψεις περί ανάπτυξης και επικείμενης ακμής είναι ευπρόσδεκτες μόνο από όσους ξέρουν να επαναστατούν μέσω της κατάρριψης κάθε παλαιακού στοιχείου απλά γιατί έτσι τους αρέσει. Και δεν είναι λογικό να πιστεύουμε τους λαϊκιστές, κερδοσκόπους πολιτικούς που παλεύουν να διατηρήσουν την προνομιακή θέση. Πώς; Για ακόμα μία φορά εκθρονίζοντας το «αναχρονιστικό» και υποσχόμενοι την «πρόοδο». Αδημονώ για τη στιγμή που θα αντιληφθεί ο νεοέλληνας ότι οι αερολογίες αυτές ενσαρκώνουν ένα δόκημα. Και δυστυχώς, καταφέρνουν επιτυχώς να εκμεταλλεύονται την πνευματική αβελτηρία του ελληνικού έθνους. Πώς, όμως, συνεχίζει να σας διέπει αυτή η στάση ζωής και να τη θεωρείτε μάλιστα και ορθολογική;

Πώς οφείλουμε να κινηθούμε;

Αν το αντέχετε θα σας μιλήσω ανοιχτά και άκρως ειλικρινά. Δεν μπορεί κανείς στις δύσκολες στιγμές να μεμφθεί όσους χρησιμοποιούν την ορμέμφυτη βιολογική αυθυποστήριξη, την αισιοδοξία. Η παραφωνία έγκειται στο γεγονός ότι ουκ ολίγες φορές ανάγεται η αστήρικτη αυτή λογική και σε κριτήριο πολιτικών εκτιμήσεων και μελλοντικών αποφάσεων. Η πραγματικότητα είναι δυσάρεστη και η αλήθεια είναι ότι κινούμαστε χωρίς χάρτη και πυξίδα μέχρις ότου πάψουμε να βασιζόμαστε σε έναν από μηχανής θεό και σε ουτοπικές υποσχέσεις. Η ελπίδα ανάκαμψης θα υπάρξει μόνο αν συντελεστεί μία «έκρηξη» κοινωνικής αξiοπρέπειας και απαιτήσει ο κάθε οπορτουνιστής την ανυποχώρητη ποιότητα σε κάθε έκφανση του βίου του, με ότι αυτή συνεπάγεται.


Παρόμοια άρθρα:

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Instagram, Facebook και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

1 COMMENT

Comments are closed.