Κατά καιρούς όλοι μας έχουμε συζητήσει με την παρέα μας θέματα που σχετίζονται με δημοσιογραφική δεοντολογία και διεφθαρμένους δημοσιογράφους χωρίς όμως, τις περισσότερες φορές, να έχουμε βιώσει κάποια πραγματική διαστρέβλωση γεγονότων που μας αφορούν από τα μέσα.
Ωστόσο, το βράδυ της 6ης Αυγούστου εγώ βρέθηκα αντιμέτωπη με το παραπάνω γεγονός. Με δεκάδες ελληνικά site να χρησιμοποιούν λέξεις όπως το «lockdown» για να εντυπωσιάσουν χωρίς όμως να σκεφτούν τις πραγματικές συνέπειες. Φυσικά αναφέρομαι σε ένα ζήτημα που όλοι γνωρίζετε, στην αύξηση των κρουσμάτων του κορωνοϊού στην περιοχή του Πόρου και το δεκαήμερο περιοριστικών μέτρων που μας επιβλήθηκε για την πρόληψη της διασποράς του ιού.
Το πρωί της επόμενης μέρας αυτή η πολιτική εξαπλώθηκε και στα τηλεοπτικά πλατό με αποτέλεσμα να φτάσει στα σαλόνια όλων των Ελλήνων τουριστών που σκόπευαν να επισκεφτούν το νησί μας. Το ίδιο πρωί όλος ο Πόρος ήταν μουδιασμένος, όλοι οι ξενοδόχοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με δεκάδες ακυρώσεις και εκεί που είχαν 95% πληρότητα έπεσαν στο 20%, στην καλύτερη στο 30%. Παρ’όλη την οικονομική καταστροφή που υπέστη το νησί σε μία κιόλας μέρα και παρά τις εκκλήσεις των δημοτών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για παύση της τρομοκρατίας και για αντικειμενική παρουσίαση των γεγονότων, τα ΜΜΕ συνεχίζουν μέχρι και σήμερα να υπερβάλουν και να χρησιμοποιούν τον Πόρο ως εξιλαστήριο θύμα.
Σκοπός αυτού του κειμένου δεν είναι μόνο να περιγράψω την εμπειρία που βίωσα τις τελευταίες δύο εβδομάδες αλλά και να βγάλω ένα γενικότερο συμπέρασμα για αυτό που ονομάζεται δημοσιογραφική δεοντολογία. Υπάρχει άραγε αυτό; Ακολουθεί κανείς πράγματι τους κανόνες της; Και βασικά τι είναι ;
Σύμφωνα με τον Ε.Σ.Η.Ε.Α., ο Κώδικας Επαγγελματικής Ηθικής και Κοινωνικής Ευθύνης των δημοσιογράφων έχει στόχο: Να επαναβεβαιώσει και διασφαλίσει τον κοινωνικό ρόλο του δημοσιογράφου στις νέες συνθήκες, που διαμορφώνουν ο γιγαντισμός, το ολιγοπώλιο στο ιδιοκτησιακό καθεστώς, η αυξημένη εμβέλεια και επιρροή των Μ.Μ.Ε. και η παγκοσμιοποίηση της.
Αν ο κοινωνικός ρόλος του δημοσιογράφου δεν είναι να ενημερώνει με αντικειμενικότητα και ειλικρίνεια το ευρύ κοινό και να προστατεύει τις κοινωνικές ομάδες που βρίσκονται στην επικαιρότητα εξαιτίας κάποιου δυσμενούς γεγονότος αντί να τις εκμεταλλεύεται τότε ποιος είναι;
Στην προκειμένη περίπτωση ο κοινωνικός ρόλος του δημοσιογράφου μετατράπηκε σε κερδοσκοπία. Οι «ηθικοί» εκπρόσωποι του έντυπου και του ψηφιακού τύπου θεώρησαν σημαντικότερο να γράψουν έναν ιντρικαδόρικο τίτλο για να κερδίσουν κλικ μη ενδιαφερόμενοι για την καταστροφή που προκάλεσαν. Γιατί ως γνωστόν τα κλικ, τα views και τα likes είναι πιο σημαντικά σήμερα από τους ανθρώπους.
Πόσο ηθικός είναι ένας άνθρωπος που καταστρέφει οικονομικά και ψυχολογικά κάποιον άλλον με μία μόνο του λέξη; Οι νησιώτες του Πόρου είναι άνθρωποι που περιμένουν την καλοκαιρινή σεζόν για να εξοικονομήσουν χρήματα για τον χειμώνα. Και συγκεκριμένα αναμένουν τον Αύγουστο, έναν Αύγουστο που φέτος θεωρήθηκε «καμένο χαρτί» αφού το νησί μέσα σε δύο μόνο μέρες μας θύμισε εικόνες Οκτώβρη.
Ο κόσμος του Πόρου είναι οργισμένος. «Πώς μπορεί μία μόνο λέξη να κάνει τόσο κακό σε μία ολόκληρη περιοχή; Το νησί δεν βρίσκεται σε lockdown, το νησί έχει και αυτό κρούσματα όπως όλη η υπόλοιπη Ελλάδα», φωνάζει.
Δημοσιογράφοι κάντε τη δουλειά σας, γίνετε σύμμαχοι του λαού, γίνετε παράδειγμα για τους φοιτητές δημοσιογραφίας, μην γίνεστε μισητοί, μην καταστρέφετε ζωές και προπάντων ΜΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΎΕΣΤΕ ΤΗΝ ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΓΙΑ ΝΑ «ΠΙΑΣΕΤΕ ΛΑΥΡΑΚΙ»!
Σήμερα 8 Αυγούστου η Παγκόσμια Ημέρα Οργασμού
Δείτε τη σελίδα μας στο Facebook
Δείτε το προφίλ μας στο Instagram
