Η ζωή του
Ο Henri Marie Raymond de Toulouse-Lautrec-Monfa, όπως ειναι ολόκληρο το όνομα του γεννήκηθε στις 24 Νοεμβρίου 1864 και πέθανε 9 Σεπτεμβριου 1901. Σε ηλικία μόλις ετών 37 ετών έπειτα απο χρόνια αλκοολισμού κι αφού είχε προσβληθει από σύφιλλη. Ήταν Γάλλος ζωγράφος, χαράκτης, εικονογράφος και σχεδιαστής, που ανήκει στο εικαστικό κίνημα του μετα-ιμπρεσιονισμού. Θεωρείται ο πατέρας της αφίσας.
Έζησε κυρίως στη Montmartre, που αποτελούσε το κυρίαρχο κέντρο της καλλιτεχνικής δημιουργίας αλλά και μία δεύτερη πατρίδα για τους εκκεντρικούς και τους περιθωριακούς. Στα τριανταεφτά χρόνια της ζωής του ζωγράφισε σε 737 καμβάδες, δημιούργησε 275 έργα με νερομπογιές, 363 αφίσες και 5.084 σχέδια, κεραμικά και υαλογραφήματα αλλά και πολλές ακόμη δημιουργίες που μέχρι σήμερα παραμένουν άγνωστες.
Γεννήθηκε στο Albi, πόλη της νότιας Γαλλίας και ήταν γιος του Κόμη Αλφόνσου και της Κόμισσας Adèle de Toulouse-Lautrec. Συνεπώς γόνος ιστορικής και αριστοκρατικής οικογένειας. Δεν έγινε όμως ποτέ αποδεκτός από τα μεγάλα πολυτελή σαλόνια των ευγενών. Βρήκε το πραγματικό του σπίτι στους παρακμιακούς οίκους ανοχής και στα κακόφημα καπηλειά, όπου έρεε άφθονο το αψέντι. Έτσι αντέκρουσε ολότελα τη συμβατική κοινωνική ζωή που πρόσταζε το οικογενειακό του περιβάλλον και αφοσιώθηκε στη ζωγραφική. Οι γονείς του ήταν πρώτα ξαδέρφια, συχνή πρακτική γάμου μεταξύ των συγγενών αριστοκρατικής καταγωγής για να διατηρούνται και να μεγαλώνουν οι περιουσίες τους. Το γεγονός αυτό της αιμομιξίας ωστόσο, οδηγούσε σε γενετικές ανωμαλίες, όπως και στην περίπτωση του Lautrec. Ασθενικός από τη φύση του, έσπασε και τα δύο πόδια του σε ατυχήματα (1878 -1879) κι έμεινε ανάπηρος και νάνος. Μέχρι το 1864 δεν υπήρχε επίσημη ονομασία για την πάθηση που τον ταλαιπωρούσε. Το ύψος του έφθανε μόλις το 1,46 μέτρο ενώ σε αντίθεση με τα πόδια του, το υπόλοιπο σώμα του είχε φυσιολογική ανάπτυξη.
Οι σπουδές και οι επιρροές του
Σπούδασε στο Παρίσι 1882-1885 στη σχολή École des Beaux-Arts. Το 1885 είχε ήδη δικό του εργαστήρι στη Montmartre. Γνώριζε καλά το έργο των ιμπρεσιονιστών. Η μαγεία της μποέμ ατμόσφαιρας και της ελεύθερης εργένικης ζωής συνεπήραν τον καλλιτέχνη και έδωσαν στα έργα του, το χαρακτηριστικό τους ύφος. Ο πρώτος του πίνακας «Το τσίρκο Φερνάντο», θύμιζε από μορφική άποψη τον Édouard Manet, τον Edgar Degas και τον σχεδιαστή αφισών Jules Cheret . Είχε την ίδια θεματολογία με τον Dega στους πινακές τους. Ιπποδρομίες, αίθουσες χορού, μιούζικ χολ, καμπαρέ, κλπ. Κυριαρχούν η επίπεδη απόδοση των μορφών, που θυμίζει έντονα τις ιαπωνικές στάμπες και τα καμπυλόγραμμα περιγράμματα. Το ύφος του άσκησε σημαντική επίδραση σε καλλιτέχνες τόσο διαφορετικούς μεταξύ τους, όπως οι Vincent van Gogh, Georges Seurat και George Roux. Ενώ τα έργα του θεωρούνται γενικά ως μία από τις πιο χαρακτηριστικές εκδηλώσεις της έντασης εκείνης. Του εξωτισμού που σάρωσαν την Ευρώπη στα τέλη του 19ου αιώνα και περιγράφονται συνήθως με τον όρο «fin de siècle».
Σε ένα ταξίδι του στο Λονδίνο, ο Henri γνώρισε τον Oscar Wilde από τη φιλία των οποίων προέκυψαν αρκετά πορτρέτα του διάσημου συγγραφέα. Όταν ο Ουάιλντ δικάστηκε και φυλακίστηκε για ομοφυλοφιλία και σοδομισμό, ο Lautrec έγινε ένας μαχητικός υποστηρικτής του. Οδηγήθηκε από νεαρή ηλικιά στα βήματα του αλκοολισμού πίνοντας μπύρα και κρασί. Μεγαλώνοντας έγινε καλός φίλος με το αψέντι κι εφηύρε επίσης δικό του κοκτέιλ, το Earthquake.
Το έργο του
Η σωματική του διάπλαση ήταν ένας ακόμη λόγος που στράφηκε στην καλλιτεχνική λύτρωση. Ήταν μία εμβληματική προσωπικότητα του Post-Impressionism και της Art Nouveau. Ένας καλλιτέχνης που ερωτεύτηκε την belle epoque εποχή του Παρισιού και την αποτύπωσε με αυθεντικό θαυμασμό στον καμβά του. Οι πίνακές του χαρακτηρίζονταν από έντονα χρώματα και ανθρώπινες παρουσίες. Θεωρείται επιπλέον ένας από τους πρωτοπόρους στην τέχνη της αφίσας, γνωστός κυρίως για τις αφίσες που φιλοτέχνησε για το καμπαρέ Moulin Rouge. Εκεί παρατηρεί κανείς το ενδιαφέρον για τις εξωτικές σιλουέτες. Το έργο του “Η Ζαν Αβρίλ” στη σκηνή του “Moulin Rouge”» αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα των κραυγαλέων χρωμάτων, των έντονων περιγραμμάτων και των θεατρικών φωτισμών, που χαρακτηρίζουν το ύφος του. Καθώς επίσης δεν έπαψε ποτέ ν’ αποτελεί ο ίδιος αναπόσπαστο κομμάτι του κόσμου και της κοινωνίας που απαθανάτισε. Οι πίνακες του προσέφεραν μία ειλικρινή ματιά στην αθέατη ζωή των γυναικών που δούλευαν στους παριζιάνικους οίκους ανοχής στις δεκαετίες του 1880 και 1890. Ασχολήθηκε ακόμα με την τεχνική της λιθογραφίας, επηρεασμένος από την ιαπωνική τέχνη και τα ιαπωνικά χαρακτικά. Την τέχνη του χαρακτήρισε όμως κυρίως η δημιουργία της αφίσας. Οι οποίες αποτέλεσαν διαφημιστικό μέσο για πολλούς καλλιτέχνες στα μπαρ και τα καμπαρέ της Montmartre.
Παρόμοια αρθρα:
- Van Gogh Worldwide: Ψηφιακή συλλογή έργων του Βαν Γκογκ
- Τα μακαρόνια ως μορφή τέχνης
- Θεόδωρος Βρυζάκης, ο «ζωγράφος της Επανάστασης»: Η ζωή και το έργο του
- Επίμονη τέχνη – Η πρόκληση: Εικαστική έκθεση στην Πύλη Α
Για περισσότερη έμπνευση ακολουθήστε μας σε facebook ,instagram και spotify
