Moonlight, μία από τις πιο σημαντικές ταινίες της χρονιάς

0

Κάποια στιγμή πρέπει να αποφασίσεις ποιός θέλεις να είσαι. Δεν μπορείς να αφήσεις κάποιον άλλον να πάρει αυτήν την απόφαση για σένα.”

Το αριστουργηματικό Moonlight του Barry Jenkins ακολουθεί την ζωή του αφροαμερικανού Chiron από την παιδική του ηλικία (Little), την εφηβεία (Black) μέχρι την ενηλικίωση του (Chiron), καθώς ανακαλύπτει την σεξουαλική του ταυτότητα και αναζητά την θέση του στον κόσμο, με φόντο τις σκληρές γειτονιές του Miami.

Ο ρατσισμός απέναντι στην ομοφυλοφιλία, η ενδοσχολική βία, ο εθισμός στα ναρκωτικά και η απομόνωση των ανθρώπων που η κοινωνία φαίνεται να έχει ξεχάσει, είναι μερικά από τα θέματα που το Moonlight πραγματεύεται. Χωρίς την αγάπη και την καθοδήγηση της μητέρας του που απουσιάζει πνευματικά, ο Chiron προσπαθεί να επιβιώσει με την βοήθεια της πατρικής φιγούρας του Juan (Mahershala Ali), της κοπέλας του Teresa (Janelle Monae) και του μοναδικού του φίλου Kevin, που τον οδηγούν να βρει τον πραγματικό του εαυτό.

Η ταινία καταρρίπτει τα στερεότυπα περί ανδρισμού και ομοφυλοφιλίας, με την πρώτη ερωτική εμπειρία του Chiron να παρουσιάζεται με φυσικότητα, κομψότητα και αθωότητα. Σε μια εποχή που οι προκαταλήψεις και το μίσος πολλές φορές υπερισχύουν, ο Barry Jenkins δημιουργεί μια ποιητική αφήγηση που αποδεικνύει πως ο έρωτας είναι έρωτας και όλα τα άλλα δεν έχουν σημασία. Όμως το Moonlight δεν είναι ένα έργο που αντικατοπτρίζει μόνο την αφροαμερικανική LGBT κοινότητα.

Ποιός είμαι;”, “Ποιός είναι ο σκοπός μου;”, είναι ερωτήματα που διαβάζοντας τα τώρα μπορεί να μοιάζουν εξεζητημένα, αλλά παρουσιάζονται στην ταινία με τον πιο απλό τρόπο, εξερευνώντας τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και την ανάγκη ανάκτησης της ταυτότητας. O Chiron σε ένα φτωχό και εχθρικό περιβάλλον δυσκολεύται να καθορίσει τον εαυτό του σε αυτό που θεωρείται κοινωνικά αποδεκτό. Το ταξίδι του για την ανακάλυψη του είναι μοναχικό και μελαγχολικό, αλλά μέσα από αυτήν την λύπη πηγάζει κάτι πανέμορφο.

Για κάποιους το νόημα της ταινίας είναι πιο απλό και κρύβεται στις κοινές ανθρώπινες εμπειρίες, όπως το απελευθερωτικό συναίσθημα όταν μαθαίνεις να κολυμπάς για πρώτη φορά, η αίσθηση της τραχιάς άμμου ανάμεσα στα δάχτυλα σου και η ευχαρίστη του να μαγειρεύεις για έναν παλιό σου φίλο.

Αυτό που ο Barry Jenkins με ανυπέρβλητη επιδεξιότητα καταφέρνει είναι να κάνει τον θεατή, που μπορεί να μην είναι έγχρωμος ή ομοφυλόφιλος, να ξεχάσει τις διαφορές και να νιώσει συμπόνια για τον συνάνθρωπο που προσπαθεί, όπως όλοι μας, να βρεί τον δρόμο του μέσα από τις δυσχέρειες της ζωής.

Ο σκηνοθέτης ακολουθεί την φυσική ροή της ιστορίας, αποφεύγοντας τους μελοδραματισμούς, εξερευνώντας τον εσωτερικό κόσμο των πρωταγωνιστών. Οι επιρροές από το σινεμά του Wong Kar-Wai, η διεύθυνση φωτογραφίας του James Laxton και τα χρώματα του σεληνόφωτος μπλε, μωβ και ματζέντα, συντελούν στην ιδιαίτερη ατμόσφαιρα της ταινίας, δημιουργώντας ένα άψογο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα. Αξιέπαινες είναι οι ερμηνείες όλων των ηθοποιών ιδιαίτερα του Maharshala Ali ως Juan, της Naomie Harries ως η μητέρα του Chiron και των τριών ηθοποιών που έδωσαν ζωή στον χαρακτήρα του Chiron Alex R. Hibbert, Ashton Sanders και Trevante Rhodes.

Το Moonlight είναι μια σημαντική ταινία που αναδεικνύει πως όλοι μας αντιμετωπίζουμε τις ίδιες ανησυχίες ανεξαρτήτως φύλου, χρώματος και σεξουαλικότητας. Είναι ένα μήνυμα που στην διχασμένη κοινωνία την οποία ζούμε, οφείλουμε να ακούσουμε.