Πρόκειται για ένα ψυχολογικό θρίλερ, βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο του 2017, που παίζει με το μυαλό του θεατή. Περίπου μέχρι την μέση είναι μία απλή και λιτή ταινία. Παρουσιάζεται μία οικογένεια όπου το ζευγάρι έχει μεγάλη διαφορά ηλικίας, αλλά σιγά σιγά ξεδιπλώνεται το μυστήριο που θέλει να μεταφέρει.
Υπόθεση- You Should Have Left:
O Τheo είναι ένας άντρας μεγάλος σε ηλικία, ο οποίος είναι παντρεμένος με την αρκετά νεότερη του Susanna και έχουν μια μικρή κόρη 6 χρονών. Η Susanna είναι πετυχημένη ηθοποιός και γι’ αυτό υπάρχουν κάποιες μικρές ζήλιες από τον Theo. Αποφασίζουν να πάνε μία εκδρομή, όλοι μαζί. Από το διαδίκτυο νοικιάζουν ένα πολύ όμορφο και μοντέρνο σπίτι στην εξοχή της Ουαλίας, για να περάσουν τις διακοπές τους. Τα πράγματα κυλούν ομαλά, αλλά οι ζήλιες του Theo δεν σταματούν.
Ψάχνει το λάπτοπ και το κινητό της Susanna και νομίζει ότι η γυναίκα του μιλάει με άλλους άντρες. Τα βράδια δεν μπορεί να κοιμηθεί και κατεβαίνει στο κάτω μέρος του σπιτιού. Κάτι περίεργο συμβαίνει με το σπίτι και ο χρόνος φαίνεται σαν να μην περνάει. Πάνω σε έναν τσακωμό του ζευγαριού, ο Theo νομίζει ότι κάπου εκεί έχει έρθει ο εραστής της Susanna και αποφασίζει να την διώξει από το σπίτι για μία βραδιά ως “τιμωρία”, κρατώντας την μακριά από την κόρη τους. Μπαμπάς και κόρη περνούν χρόνο μαζί και ανακαλύπτουν το σπίτι.
Πράγματι κάτι δεν πάει καλά με το σπίτι, μέχρι που η μικρή Ella εξαφανίζεται και είναι σαν να την κατάπιε το κτήριο. Όταν την βρίσκει, αποφασίζουν να φύγουν αμέσως από το σπίτι με τα πόδια, παρόλο που είναι νύχτα και κάνει κρύο. Περιπλανιούνται στο δάσος για πολλή ώρα, αλλά ο δρόμος τους γυρίζει πάλι πίσω στο σπίτι. Λόγω κρύου αναγκαστικά θα μείνουν στο σπίτι και εκεί αρχίζει ένα κυνηγητό του Theo με τον ίδιο του τον εαυτό, ξαναζώντας τις ίδιες σκηνές, σαν εφιάλτη.
Όταν ξημερώσει, αποφασίζει να μείνει για πάντα σε αυτό το σπίτι, ώστε να γλυτώσει η Susanna και η κόρη τους από τον κακό του εαυτό.
Κριτική-You Should Have Left:
Προσωπικά θα έλεγα ότι η ταινία είναι ξεκάθαρα μυστηρίου, με κρυμμένα μυστικά που θα έρθουν στην επιφάνεια. Το cast είναι κάπως φτωχό, αφού αποτελείται μόνο από τους δύο ενήλικες και το μικρό κοριτσάκι. Η δράση αρχίζει από την μέση της ταινίας και από εκεί και πέρα εκτυλίσσεται με γρήγορο ρυθμό. Ταιριάζει απόλυτα στην σημερινή εποχή, καθώς αναφέρεται στον εγκλεισμό μέσα στο σπίτι, όπως έγινε και στην πραγματικότητα, λόγω της καραντίνας.
Παρόμοια άρθρα:
- Ταινίες και ελεύθερο αντιφασιστικό πνεύμα
- The Changeling: Μια ταινία βασισμένη σε συγκλονιστικά γεγονότα
- The Best Offer: Το «Τέλειο Χτύπημα» έρχεται από εκεί που δεν το περιμένεις
Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Facebook, Instagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.
