Η Vintagia της Παρασκευής vol 46

Γεια σας! Καλώς ήρθατε σε αυτή τη μοναδική και ανεπανάληπτη Vintagia Παρασκευής, που όμοια της, μπορεί και να έχετε ξανά δει. Η εβδομάδα κύλησε με εντάσεις. «Βόμβες» από την ωμή πραγματικότητα, μας προσγείωσε στην αληθινή κοινωνία, όπου ζούμε και μεγαλώνουμε. Αλήθεια πως μου είστε; Τι άλλαξε στη ζωή σας; Να ψήσω καφέ να μου τα πείτε;

Ας ξεκινήσουμε με αυτό…

«Μία φορά που κάποιος συνάδελφος δεν μου φέρθηκε καλά στη σκηνή, τον βούτηξα όταν βγήκαμε έξω… Και τώρα ασχολούμαστε με τα διάφορα, να μην πω τι… Δεν είναι αυτό που λένεκαι το αυτό χτενίζεται; Δεν την ξέρω την κυρία. Δεν την ξέρω, πειράζει; Μπράβο της και λυπάμαι… […] Αυτά τα θέματα τα λύνεις εκείνη τη στιγμή. Δεν μπορεί να σε κλωτσήσει ο άλλος έτσι και εσύ να το φας… Αυτό πάλι γιατί; Τον φοβόταν; Ήταν μικροσκοπική και ήταν ψηλός αυτός; Δεν ξέρω σε τι κατάσταση βρισκόταν ο καθένας εκείνη τη στιγμή, ούτε εσείς ξέρετε και δεν μπορείτε να υποστηρίζετε καμία άποψη» (πηγή: iefimerida). Είναι τα λόγια της ηθοποιού Χρυσούλα Διαβάτη για την ηθοποιό Ζέτα Δούκα, ύστερα για τη δημόσια καταγγελία που έκανε για σωματική και λεκτική βία από τον επίσης ηθοποιό Γιώργο Κιμούλη. Η λέξη Ντροπή είναι ένα τίποτα.

Σοφία Μπεκατώρου. Μια γυναίκα σύμβολο για τη σύγχρονη κοινωνία και πρότυπο κάθε γυναίκας που έχει υποστεί βία. Το ότι μίλησε τώρα, είναι προσωπική της υπόθεση. Δεν αφορά κανέναν. Για όποιον αναρωτιέται και χλευάζει, καλό είναι να μπει στη θέση της και να σκεφτεί πως θα ήταν αν σε παρενοχλούσε σωματικά ένας ξένος και σε άγγιζε παρά τη θέληση σου.

Έχω δεχτεί σεξουαλική παρενόχληση τρεις φορές στη ζωή μου και ντρέπομαι ακόμη και τώρα να το πω. Έχουν περάσει 3 χρόνια από τα πρώτα δύο περαστικά και 7 μήνες από το τελευταίο. Ξέρω τουλάχιστον 6 ακόμη κοπέλες, που το έχουν βιώσει. Δε το γράφω για να το γράψω. Το γράφω γιατί ζητάω να εξαλειφθεί αυτή η αρρώστια, γιατί περί αρρώστιας πρόκειται.

Για σένα που έχεις βλάψει…

Εσύ που τυχαίνει και διαβάζεις αυτό το άρθρο και έχεις τολμήσει να αγγίξεις γυναίκα παρά τη θέληση της. Για σένα που έχεις εκβιάσει το αντίθετο ή και το ίδιο φύλο, για ένα σου απλό καπρίτσιο. Για σένα που έχεις καταπατήσει τη ψυχολογία και το ηθικό ενός άλλου ΣΥΝΑΝΘΡΏΠΟΥ και τον έχεις κάνει ένα με το πάτωμα. Λυπάμαι τη μικροψυχία που σε διακατέχει. Αγάπη και φροντίδα δε θα έχεις νιώσει. Ούτε πρόκειται. Κοντά τα χέρια σου και ακόμα πιο κοντή τη γλώσσα σου.

Για σένα που μεγαλώνεις το μονάκριβο σου γιο με αντιλήψεις του στυλ: «Αν πας αγόρι μου με πολλές, είσαι μάγκας… Γυναίκα που έχει πάει με πολλούς και είναι πειραγμένη, είναι εύκολη και τσ…α!»

Με κάτι τέτοια περιστατικά, δεν είναι να αναρωτιέται κανείς γιατί μια γυναίκα τον 21ο αιώνα φοβάται να κυκλοφορήσει μόνη της τη νύχτα. Γιατί φοβάται τη σκιά της μερικές φορές στον δρόμο. Γιατί φοβάται να περπατήσει, ενώ έχει βάλει ένα ρούχο πιο τολμηρό ή έχει βαφτεί όπως γουστάρει. Γιατί φοβάται να ηγηθεί και να κατακτήσει με την αξία της μια θέση σε έναν ανδροκρατούμενο εργασιακό χώρο.

Μη ντρέπεσαι για ότι έχεις ζήσει. Μίλα με ονόματα.  Δεν είσαι εσύ εκείνη/ος που θα έπρεπε να ντρέπεται, αλλά αυτός που είχε το θράσος να σε πληγώσει… Να σε πληγώσει και να μην αναλάβει ευθύνες…

Αλήθεια, τι κοινωνία ονειρεύεστε; Τι κόσμο; Τι ιδανικό;

Κάπου εδώ, τα τραγούδια παίρνουν θέση. Η Τάχα μου Δήθεν Σοφή Κουκουβάγια έγραψε ότι ήταν να γράψει… Η Vintagia αναλαμβάνει…

See you…

Παρόμοια άρθρα:

• Η Vintagia της Παρασκευής vol 45
• Η Vintagia της Παρασκευής vol 44
• Η Vintagia της Παρασκευής vol 43

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Facebook, Instagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

Giving Sight by Beasty Press // Giving Sight The Project