Oι φίλοι είναι για όλους ένα πολύτιμο κομμάτι της ζωής, είναι η οικογένεια που διαλέγουμε να έχουμε. O καθένας από εμάς αντιλαμβάνεται τη φιλία με πολύ διαφορετικό τρόπο, αλλά το σίγουρο είναι ότι ο τρόπος που τη βιώνουμε αλλάζει καθώς μεγαλώνουμε. Θέλει προσπάθεια να σώσεις τις παλιές σου φιλίες σε μια περίοδο της ζωής σου που όλα αλλάζουν και υπομονή μέχρι να ισορροπήσεις και να μπορέσεις να δημιουργήσεις καινούργιες..
Δύσκολο πράγμα η φιλία.. δύσκολο να βρούμε αληθινούς φίλους. Όπως όλες οι ανθρώπινες σχέσεις έτσι και οι φιλίες δοκιμάζονται! Άλλοι από την αρχή μας εμπνέουν εμπιστοσύνη και τους εκμυστηρευόμαστε τα μυστικά μας και άλλοι με τη πρώτη ευκαιρία μας προδίδουν. Άλλοι αποδεικνύουν έμπρακτα και καθημερινά την αγάπη τους και άλλοι εύκολα μας ξεχνούν με τη πρώτη ευκαιρία.
Οι φίλοι θα σε συμβουλεύσουν για το καλύτερο για σένα. Μπορεί να σου μιλήσουν σκληρά και να σε πονέσουν καμιά φορά αλλά όταν θα κάνεις μία δεύτερη “ανάγνωση” τα λόγια τους θα εντοπίσεις πως είτε είχαν δίκιο , είτε μέσα από αυτά που σου είπαν θέλουν να δείξουν την αγωνία τους για σένα!
«Έχω πολλούς γνωστούς και λίγους φίλους», λένε συχνά οι νέοι. Aνάμεσα στα 18 και 25, οι φιλίες των νέων ανθρώπων δοκιμάζονται, διαλύονται στο πέρασμα του χρόνου ή ξεχνιούνται, για να «ξαναγεννηθούν» αργότερα
Ανέκαθεν ακούγαμε μία φράση τύπου “ο αληθινός φίλος φαίνεται στη δύσκολη στιγμή”. Αυτή είναι μια φράση που έχουμε συνηθίσει να λέμε και όμως δεν κρύβει μεγάλη αλήθεια μέσα της. Έχουμε αναρωτηθεί αν τελικά μόνο η δύσκολη στιγμή αποκαλύπτει τις πραγματικές φιλίες μας; Ή μήπως και η χαρά είναι απαραίτητη για να μας δείξει ότι ο άλλος μας αγαπάει αληθινά;
Είναι εύκολο να σταθούμε στους φίλους μας όταν περνάνε δύσκολα γιατί νιώθουμε ιδιαίτερα προστατευτικοί και απαραίτητοι. Είναι γεγονός πως και στη δύσκολη στιγμή αυτός που μας αγαπάει, δε μας εγκαταλείπει και μας απλώνει το χέρι. Όμως, η χαρά μας αποδεικνύει ποιοι άνθρωποι πρέπει να υπάρχουν στη ζωή μας. Ο λόγος; Γιατί στη χαρά οι περισσότεροι άνθρωποι μπορεί να έρθουν αντιμέτωποι με το αίσθημα του φθόνου, της ζήλειας και καταβάθος να μην επιθυμούν εσύ να έχεις τόσο πολλά, ενώ εκείνοι στερούνται ή να βρίσκονται σε δυσκολότερη κατάσταση. Αυτός που μας αγαπάει πραγματικά και σέβεται τη φιλία μας, χαίρεται με τη χαρά μας και μπορείς να την μοιραστείς μαζί τους.
Μπορεί να μην έχεις δεσμούς αίματος με τους φίλους σου αλλά έχεις δεσμούς ψυχής… Αυτό πρέπει να είναι και το κριτήριο για το ποιες είναι οι αληθινές φίλες σου και ποιες όχι. Και με αυτό το κριτήριο θα κάνεις και εσύ την αυτοκριτική σου: Χαίρεσαι με τη χαρά του άλλου;
Φρόντισε, ωστόσο, να μην χάσεις εκείνα τα άτομα που σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο!