Elizabeth Cochrane: To δημοσιογραφικό δαιμόνιο με τα πολλά πρόσωπα 

Elizabeth Cochrane. Μια γυναίκα με δημοσιογραφικό δαιμόνιο. Κατάφερε να υπερβεί τα όρια που επέβαλαν στις γυναίκες της εποχής της. Γεννημένη το 1864 στην Πενσυλβάνια. Μεγαλωμένη σε μία οικογένεια με 14 άλλα αδέρφια, αναγκάστηκε να αρχίσει να εργάζεται από νεαρή ηλικία και να διακόψει την φοίτησή της στο σχολείο λόγω των οικονομικών προβλημάτων. Οι διαμάχες που είχε η μητέρα της με τον δεύτερο άνδρα της δημιούργησαν οικονομικά προβλήματα. Μετακομίζει με την οικογένεια της στο Πίτσμπεργκ. Τότε στέλνει ένα κείμενο σε μία εφημερίδα ως αντίδραση σε ένα άρθρο που είχε δημοσιευτεί. Το δεύτερο παρότρυνε τις γυναίκες να κάθονται σπίτι τους και να ασχολούνται μόνο με την ανατροφή των παιδιών. Κάπως έτσι εισήλθε στον χώρο της δημοσιογραφίας. Οι εκδότες εντυπωσιάστηκαν από την γραφή της, αλλά και τις θέσεις της. Έτσι την προσέλαβαν ως δημοσιογράφο.

Nellie Bly

Εκείνη την εποχή συνήθιζαν οι δημοσιογράφοι να υπογράφουν τον δημόσιο λόγο τους με ένα ψευδώνυμο. Αν και η Elizabeth είχε υπογράψει το πρώτο της άρθρο με το ψευδώνυμο   ” Lonely Orphan Girl”, άρχισε να χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο ” Nellie Bly” με το οποίο και έγινε γνωστή. Αξίζει να σημειωθεί, ότι εκείνη την περίοδο πολύ δύσκολα οι εκδότες προσελάμβαναν γυναίκες δημοσιογράφους. Και όταν το έκαναν τους ανέθεταν να γράφουν για ζητήματα νοικοκυριού, κηπουρικής και κουτσομπολιού. Η Elizabeth, όμως, έσπασε το καλούπι του συγκεκριμένου στερεοτύπου.

Ασχολήθηκε με θέματα, όπως η εργατική και γενικά οι κατώτερες τάξεις. Ταυτόχρονα με θέματα που αφορούσαν την θέση των γυναικών και των παιδιών όντας φεμινίστρια και η ίδια. Δεν έμεινε, όμως, μόνο σε αυτά τα θέματα. Με τα άρθρα της έθιγε πολλές βιομηχανίες, οι οποίες για την Elizabeth δεν έδειχναν κανέναν σεβασμό ως προς του εργαζομένους τους. Μία από αυτές διαφημιζόταν στην εφημερίδα και όταν απείλησε πως θα αποχωρήσει από την εφημερίδα, οι υπεύθυνοι την ανάγκασαν να ασχοληθεί με τις στήλες της κηπουρικής. Δεν το δέχτηκε εκείνη και παραιτήθηκε.

Six Months in Mexico

Συνεχίζει την εργασία της ως δημοσιογράφος και συγκεκριμένα ως ανταποκριτής για την “Pitssburgh Dispatch” κατά την διάρκεια ενός πολύμηνου ταξιδιού της στο Μεξικό. Το έργο της ακόμα και εκεί αναφέρεται στις κακουχίες και στο απολυταρχικό πολίτευμα του οποίου αρχηγός είναι ο Πορφίριο Ντίας. Εκείνος μόλις μαθαίνει τι δημοσιεύει, την αναγκάζει να φύγει από το Μεξικό υπό την απειλή πιθανής φυλάκισής της. Φεύγει, αλλά εκδίδει λίγο αργότερα τα όσα παρατήρησε στο βιβλίο της με τίτλο ” Six Months in Mexico”. Η Νέα Υόρκη της τραβάει την προσοχή και αποφασίζει να μετακομίσει εκεί και να ψάξει δουλειά στις πιο μεγάλες εφημερίδες χωρίς, όμως, να βρίσκει θετική ανταπόκριση.

New York World

Το 1887 έρχεται η συνεργασία με την εφημερίδα ” New York World” που ανήκε στον Τζόζεφ Πούλιτζερ. Ο μαχητικός χαρακτήρας τόσο της Elizabeth, όσο και της εφημερίδας αποτέλεσε την βασική προϋπόθεση για την αρχή μίας δυναμικής συνεργασίας καρπός της οποίας υπήρξε μία σειρά ερευνών που διήγειραν τις εντυπώσεις της κοινωνίας. Ανάμεσα σε αυτές βρίσκεται και η έρευνά της που εκδόθηκε και σε βιβλίο με τον τίτλο ” Ten Days in a Mad House”. Σκοπός της ήταν να ερευνήσει τις συνθήκες διαβίωσης στα ψυχιατρεία της Νέας Υόρκης. Εισήχθη, λοιπόν, για δέκα μέρες στο ” New York City Asylum” μία ψυχιατρική κλινική για γυναίκες που βρίσκεται στην νησίδα Ρούσβελτ χωρίς να φανερώσει σε κανέναν την πραγματική της ταυτότητα ή την ψυχική της κατάσταση.

New York Asylum

Οι συνθήκες που βίωσε εκεί μέσα ήταν σκληρές όσον αφορά την συμπεριφορά των ιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού. Έτρωγε φαγητό, το οποίο μόνο κατάλληλο δεν ήταν, ενώ διαπίστωσε παράλληλα, ότι πολλές από τις γυναίκες που “νοσηλεύονταν” εκεί δεν αντιμετώπιζαν κάποια ψυχική ασθένεια, αλλά ήταν άπορες ή από ξένη χώρα χωρίς να μιλάνε αγγλικά. Αφού πέρασαν δέκα ημέρες, οι εκδότες της εφημερίδας και οι δικηγόροι της εμφανίστηκαν και την παρέλαβαν. Η σχετική της έρευνα δημοσιεύτηκε όχι μόνο από την      ” New York World”, αλλά και από πολλές άλλες εφημερίδες, ενώ αφύπνισε και τις αρχές, ώστε να παρθούν μέτρα για την βελτίωση των συνθηκών σε αυτά τα ιδρύματα.

Κάποιες από τις σημαντικότερες έρευνές της

Ανάμεσα στις πιο σημαντικές έρευνες της βρίσκονται και “Ο γύρος του κόσμου σε 72 μέρες” εμπνεόμενη από το έργο του Ιούλιου Βερν, ” Ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες”, η έρευνα για τις αγοροπωλησίες βρεφών, η έρευνα για την “σκλαβιά των λευκών”, η έρευνα για την πρόνοια για τους άρρωστους φτωχούς της Νέας Υόρκης και η έρευνα για την διαβίωση των γυναικών κρατουμένων. Μάλιστα, στα πλαίσια της συγκεκριμένης έρευνας παίρνει συνέντευξη από την κρατούμενη Έμμα Γκόλντμαν, η οποία ήταν φεμινίστρια και υποστηρίκτρια του αναρχισμού. Συνελήφθη δύο φορές. Την πρώτη γιατί συμβούλεψε κάποιους ανέργους εργάτες με τα εξής λόγια : “Να ζητήσετε δουλειά. Αν δεν σας δώσουν δουλειά, ζητείστε ψωμί. Αν δεν σας δώσουν δουλειά ή ψωμί, πάρτε το ψωμί.” Την δεύτερη φορά συνελήφθη, γιατί φερόταν υπεύθυνη για την δολοφονία του προέδρου Ουίλλιαμ ΜακΚίνλεϊ.

Η συνέντευξη με μία σουφραζέτα

Μία ακόμη συνέντευξη που τάραξε τα νερά ήταν και αυτή με την Σούζαν Άντονυ μία από τις πιο δυναμικές υπερμάχους του δικαιώματος ψήφου των γυναικών, μία σουφραζέτα. Σε όλες αυτές της τις έρευνες η Elizabeth ακολούθησε το ίδιο μοτίβο, όπως και στην πρώτη έρευνα, δηλαδή υποδυόταν κάποιον χαρακτήρα, ώστε να ταιριάξει με το περιβάλλον που ήθελε να ερευνήσει και να κάνει τις παρατηρήσεις της εκ των έσω. Αυτή η επιμονή της και η άγνοια κινδύνου σε συνδυασμό με την ιδιαίτερη μορφή έρευνας που ακολουθούσε ήταν και τα χαρακτηριστικά που την έκαναν γνωστή.

Παρόμοια άρθρα

• Βραβεία Νόμπελ: Η Ελλάδα κατέχει αρκετά
• Ιούλιος Βερν: Μία ζωή γεμάτη φαντασία
• Γουίλμα Ρούντολφ: Η Mαύρη Γαζέλα των Ολυμπιακών

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Facebook και Instagram!

Giving Sight by Beasty-press