Ηχογράφηση από τη Ναταλία Σφήκα:
Πάντα έτρεφα μια ιδιαίτερη αγάπη για τις αστυνομικές σειρές. Για το ανυπέρβλητο δέος που μου προκαλούσε η διαλεύκανση μιας υπόθεσης. Ναι, το κυνηγητό, η δράση, ο μάτσο αστυνομικός που λέει τις ατάκες-κλειδιά ήταν ένα ωραίο μπόνους. Αλλά η πραγματική ζωή δεν έχει τέτοια. Το Criminal λοιπόν απογυμνώθηκε από αυτά τα στοιχεία. Δεν αποτελείται από δεκάδες σεζόν, ούτε χτίζει δεσμούς και συναισθηματικά υπόβαθρα για τους πρωταγωνιστές. Δεν μιλά για ώρες ούτε δίνει περιττές πληροφορίες. Βασίστηκε στο στυγνό έγκλημα και έγινε η σειρά-φαινόμενο που θα σας καθηλώσει. Εδώ λοιπόν θα μιλήσουμε για τα 5 καλύτερα επεισόδια της. Μια προσπάθεια δηλαδή να σας πείσω πως υπάρχουν μονάχα πέντε διότι λάτρεψα κάθε λεπτό παρακολούθησης.
Αποτελείται από τέσσερις anthology series και γυρίστηκε για τέσσερις χώρες. Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Γερμανία και Ισπανία. Κάθε σεζόν χρησιμοποιεί την εκάστοτε γλώσσα παραγωγής και γηγενείς ηθοποιούς. Παρότι δεν αρέσκεται στο να εξηγεί πολλά, ούτε επιτρέπει στον θεατή να «δεθεί» με τους χαρακτήρες, το Criminal καταφέρνει πολύ καλά να κερδίσει το κοινό του. Χρησιμοποιώντας μονάχα τρεις χώρους και βασίζοντας το σενάριο στις ερμηνείες, τα αυτοτελή επεισόδια χτίζονται και καθοδηγούνται από την ένταση της στιγμής.
Criminal: UK, Episode: Julia
Η αλήθεια είναι πως οι σεζόν του Ηνωμένου Βασιλείου είναι αψεγάδιαστες. Τρομερό καστ που παραδίδει θαυμάσιες ερμηνείες. Ενδιαφέρουσες υποθέσεις που ξεφεύγουν από τα ασφαλή όρια των προβλέψεων μας. Συναισθηματική φόρτιση εντός και εκτός οθόνης. Οπότε μου ήταν εξαιρετικά δύσκολο να επιλέξω μονάχα ένα επεισόδιο που να αντιπροσωπεύει καλύτερα το Criminal της αγγλικής εκδοχής. Έπειτα από μια ακόμα παρακολούθηση των σεζόν (ναι οι Άγγλοι μας πρόσφεραν 2 σεζόν με 7 επεισόδια συνολικά) επέλεξα το Julia.
Σε μια συνέντευξη ρουτίνας, η γυναίκα ενός δολοφόνου καλείται να καταθέσει ξανά τα γεγονότα και να ενημερωθεί για την εμπλοκή του συζύγου της σε έναν ακόμα φόνο. Στη διάρκεια του επεισοδίου η Julia μας παρουσιάζεται ως το θύμα. Ο παραγκωνισμένος συγγενής του δολοφόνου που δεν έφταιξε μα πληρώνει για τις πράξεις άλλων. Είναι λυπημένη, εξοργισμένη και κουβαλά την ευθύνη του να σώσει τις επόμενες από τη μοίρα που επέλεξε αυτή. Μονάχα που τα πράγματα δεν είναι όπως δείχνουν. Και ένα μικρό λάθος θα της στερήσει την ελευθερία της.
Η Sophie Okonedo παραδίδει μια από τις πιο στιβαρές και συναισθηματικές ερμηνείες που έχω δει ποτέ. Συγκινεί με την ωμότητα της και με άφησε άναυδη με το πόσο απόμακρη και σκληρή μπορεί να γίνει. Το ίδιο ισχύει και για την Rochenda Sandall, την αστυνομικό που ηγείται της υπόθεσης. Είναι από τις λίγες φορές στα επεισόδια του Criminal που έχει τόσο μεγάλο screen time και τον κέρδισε επάξια με την ερμηνεία της.
Criminal: Germany, Episode: Claudia
Η γερμανική εκδοχή του Criminal είναι ίσως η πιο συναισθηματικά φορτισμένη σεζόν που έχει κυκλοφορήσει. Τα ειδεχθή εγκλήματα που πραγματεύεται έχουν μια μεγάλη δόση πραγματικότητας μέσα τους και στα τρία αυτά επεισόδια ένιωσα πιο παγιδευμένη από ποτέ. Και ας ήμουν μονάχα ένας θεατής των γεγονότων. Το επεισόδιο Claudia μιλά για τους πρώτους κατά συρροή δολοφόνους μετά τη πτώση του Τείχους οι οποίοι δολοφόνησαν 6 νεαρά κορίτσια. Μονάχα ένα από αυτά δεν βρέθηκε το σώμα του και ο αρχιεπιθεωρητής Karl Schulz ξανανοίγει την υπόθεση κρυφά για να λύσει το μυστήριο. Όμως η Claudia δεν συνεργάζεται μέχρι να ικανοποιηθεί το μοναδικό της αίτημα. Να μάθει που βρίσκεται η κόρη της.
Το Criminal: Germany είναι μια ολοκληρωμένη παραγωγή από κάθε άποψη. Έχει σασπένς, ανατροπές και εξαιρετικές ερμηνείες. Η Nina Hoss κλέβει τη παράσταση ως στυγνή δολοφόνος και παρότι τα εγκλήματα της είναι αποτρόπαια, με έκανε να λυπηθώ για αυτήν. Η πιο σπαρακτική στιγμή του επεισοδίου είναι η παραδοχή της αρρωστημένης της φύσης. Ψιθυρίζει τη φράση: «Ένα τέρας» και σπάει και το τελευταίο κομμάτι της προσωπίδας της. Συνοδευόμενη από την Eva Meckback και τον Sylvester Groth στους ρόλους των αστυνομικών, το Claudia καταφέρνει να τραβήξει τα βλέμματα σε μια σεζόν που έτσι και αλλιώς είχε ξεχωρίσει και προτείνω ανεπιφύλακτα το μικρό binge-watching της σεζόν.
Criminal: Spain, Episode: Carmen
Κατά την ταπεινή μου άποψη, η ισπανική εκδοχή δεν φτάνει ούτε στο ελάχιστο σε ενδιαφέρον τις υπόλοιπες του Criminal. Πράγμα περίεργο καθώς μιλάμε για ισπανική παραγωγή στην εποχή που μεσουρανούσαν οι ισπανικές παραγωγές. Ξεκίνησε ολίγον τι αδιάφορα, προσπάθησε πολύ στη μέση και ξαναγύρισε σε μια αδιαφορία. Έτσι επέλεξα να μιλήσω για το επεισόδιο Carmen, το μοναδικό αξιοπρόσεκτο πράγμα σε αυτή τη σεζόν. Η Carmen μόλις έχασε την αυτιστική αδερφή της από πνιγμό στη μπανιέρα του σπιτιού τους. Οι δύο κοπέλες είχαν χαρακτηριστεί ψυχικά ασθενείς κι έτσι έπαιρναν αγωγές πράγμα που καθιστά την ανάκριση ιδιαίτερα δύσκολη. Η κατηγορούμενη προσπαθεί όσο καλύτερα να εξηγήσει τι συνέβη μέσα από την χαοτική της σκέψη ενώ οι αστυνομικοί πιέζουν να μάθουν την αλήθεια. Όμως η αλήθεια δεν είναι πάντα λυτρωτική.
Στο Carmen οφείλω να ομολογήσω πως δάκρυσα χωρίς να το καταλάβω. Δεν συνειδητοποίησα πόσο γρήγορα και πόσο τρομακτικά μπορεί ο πόνος του άλλου να με αγγίξει, ακόμα και αν δεν βρίσκεται στον ίδιο χώρο μαζί του. Η Inma Cuesta υποδύεται μια κοπέλα που έχει περάσει πολλά και ο θάνατος της αδερφής της είναι ένα ακόμα συμβάν που της στέρησε κομμάτια της. Είναι ίσως το μοναδικό πράγμα που με έκανε να ενδιαφερθώ για αυτή τη σεζόν και γενικότερα να ευαισθητοποιηθώ περισσότερο σχετικά με τα συμβάντα ενδοοικογενειακής βίας. Αναφορικά μονάχα θα συμπεριλάβω και τις ερμηνείες των υπολοίπων ηθοποιών, Emma Suárez και Álvaro Cervantes, διότι συντροφεύουν την πρωταγωνίστρια με έναν ταιριαστό τρόπο.
Criminal: France, Episode: Jérôme
Δεν μου αρέσει να επαναλαμβάνομαι αλλά όταν μιλάω για το Criminal αναγκάζομαι. Αυτή η σειρά μέσα σε μονάχα τρία επεισόδια κατάφερε να με συγκινήσει, βάλει σε σκέψεις, σοκάρει, να, να, να… Μα το κυριότερο να με κάνει να αναρωτηθώ αν θα μπορέσω ποτέ να βρω το καλύτερο της επεισόδιο. Ας μιλήσουμε όμως καλύτερα για το επεισόδιο Jérôme.
Ξημερώματα και η ομάδα καλείται να ανακρίνει έναν ύποπτο για πιθανή ομοφοβική επίθεση. Ο Jérôme Lacombe αρνείται κάθε κατηγορία εξηγώντας πως δεν είχε καμία σχέση με το θύμα ούτε και είναι άνθρωπος με τέτοιες αντιλήψεις. Όμως τα στοιχεία είναι αρκετά ενοχοποιητικά και δείχνουν προς το μέρος του. Η διοικητής Audrey Larsen είναι προετοιμασμένη να κάνει τα πάντα προκειμένου να μάθει την αλήθεια και έτσι το ξημέρωμα θα φέρει μεγάλες αποκαλύψεις.
Η γαλλική εκδοχή του Criminal ομολογώ πως με τέσταρε πολύ ψυχικά. Δεν ξέρω αν ήταν οι υποθέσεις ή η ωμότητα της ανθρώπινης ύπαρξης όμως τα τρία επεισόδια του Criminal: France με έβαλαν σε σκέψεις και αξιολόγηση των αξιών μου. Για αυτό και ίσως είναι μια από τις σεζόν που θα πρότεινα να δει κανείς αν έχει ανάγκη από έναυσμα για εσωτερική αναζήτηση. Ο Jérémie Renier σε μια πολύ ενδιαφέρουσα ερμηνεία, δημιουργεί μια φοβερή ατμόσφαιρα και παραδίδει μαθήματα ανθρωπιάς σε όποιον τον παρακολουθεί. Ένα επεισόδιο που δεν μιλά για εγκληματίες που κρύβονται από την θεία δίκη μα για ψυχές που είναι καταραμένες να ζουν μέσα στο ψέμα.
Criminal: UK, Episode: Sandeep
Νομίζω πως η συμπάθεια μου για την βρετανική εκδοχή είναι προφανής αλλά δεν φταίω μονάχα εγώ για αυτό το συμβάν. Το Criminal: UK ολοκληρώνεται με το πιο συνταρακτικό τρόπο και κέρδισε επάξια την προσοχή όλων. Σε ένα από τα μεγαλύτερα επεισόδια της σειράς, η αστυνομική ομάδα έρχεται αντιμέτωπη με τον Sandeep Singh, έναν επιτήδειο δολοφόνο. Εκτίει μια ποινή 14 ετών για το φόνο μιας γυναίκας και καλείται να καταθέσει ξανά για την υπόθεση επειδή ήρθαν νέα στοιχεία στο φως. Όμως ο Sandeep δηλώνει, πως μπορεί να βοηθήσει και σε άλλες υποθέσεις αρκεί μονάχα να του αφαιρέσουν τα τελευταία χρόνια της ποινής του. Σκεπτόμενος πως είναι μια δίκαιη συμφωνία παίζει με την υπομονή και την ανάγκη των αστυνομικών σε μια από τις πιο συγκλονιστικές υποθέσεις του Criminal.
Ο Kunal Nayyar -κατά κόσμων Raj Koothrappali- παραδίδει ίσως την καλύτερη ερμηνεία της καριέρας του. Ενσαρκώνει θαυμάσια τον ψυχωτικό πλην πανέξυπνο δολοπλόκο που ενδιαφέρεται μονάχα για την σωτηρία του. Κλέβει τις εντυπώσεις και ο ρόλος του Sandeep αποτέλεσε για εμένα το λόγο που τον θεωρώ έναν εξαίσιο ηθοποιό. Η υπόθεση του επεισοδίου χτίζεται με τρόπο που σας κάνει να κρατάτε κυριολεκτικά την ανάσα σας με τις ανατροπές της. Δεν είναι ένα επεισόδιο που θα σας αφήσει ανεπηρέαστους, όχι μονάχα από άποψη ερμηνειών αλλά και από ψυχικής ικανοποίησης. Ένα τέλειο φινάλε στην τέλεια σειρά!
Παρόμοια άρθρα:
- Mini-Series για μεγάλη απόλαυση
- Pretend It’s a City: η Fran Lebowitz εξομολογείται
- Maniac: η ταινία που καθόρισε τα slasher movies
Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Facebook, Instagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.
