Raw: Μια νόστιμη ταινία κανιβαλισμού

Raw/Ωμότητες: Ταινία ποιότητας τρία άλφα: ανατρεπτική, ασυμβίβαστη, αηδιαστική

“Raw” χειμωνιάτικο βραδάκι Τετάρτης. Με 1+1 εισιτήριο δώρο στο χέρι, βρίσκομαι σχεδόν μαγικά από τον καναπέ μου, στη γιγαντοοθόνη του κινηματογράφου «Ρέα», μασουλώντας λαίμαργα νάτσος με τυρί. Λίγα δευτερόλεπτα πριν την έναρξη της ταινίας. Μια ταινίας, για την οποία δεν είχα μπει καν στον κόπο να διαβάσω την πλοκή. Κι όμως αυτή η ταινία σε «συσκευασία προσφοράς», ήταν μάνα εξ ουρανού κι έμελλε να με στιγματίσει.

Όταν ο “Raw” Ευρωπαϊκός κινηματογράφος εισβάλλει στη ζωή μας

Όλοι είμαστε πλέον συνηθισμένοι και επαναπαυμένοι τολμώ να προσθέσω στον Αμερικανικό κινηματογράφο, που προεδρεύει έναντι πολλών, αν όχι όλων. Ακολουθεί ένα αυστηρά επαναλαμβανόμενο και συγκεκριμένο είδος και ύφος, με σχεδόν ελάχιστες διαφοροποιήσεις. Και κάπου εδώ, έρχεται ο Ευρωπαϊκός κινηματογράφος να ταράξει τα νερά ενός κινηματογραφικού μοτίβου, που τόσο καλά έχουμε συνηθίσει κι απορροφήσει, ειδικά όταν μιλάμε για ταινίες τρόμου, όπως το Raw.

Λίγα λόγια για την ταινία

Δεν είναι διόλου τυχαίο το γεγονός, ότι όταν προβλήθηκε στο Gothenburg Film Fetsival, προκάλεσε σχεδόν στην πλειοψηφία των θεατών αδιαθεσία, εμετό και λιποθυμίες. Πάνω από 30 θεατές έφυγαν πριν τη λήξη της προβολής! Εσύ τι λες; Αντέχεις;

Γενικά

Το Raw είναι μια κανιβαλιστική δραματική ταινία τρόμου, σε συμπαραγωγή Γαλλίας και Βελγίου, εξού και ο πρωτότυπος τίτλος της Grave, για τους γαλλομαθείς. Σε σκηνοθεσία Julia Ducournau και μουσική Jim Williams, έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Καννών το 2016 όπου της απονεμήθηκε το βραβείο FIPRESCI. Της απονεμήθηκαν επτά ακόμη βραβεία σε άλλα φεστιβάλ. Προβλήθηκε στις κινηματογραφικές αίθουσες το 2017.

Πλοκή

Η Justine (Garance Marillier) μια έφηβη μεγαλωμένη σε ένα αμιγώς χορτοφαγικό περιβάλλον, ξεκινά να φοιτά σε μια κτηνιατρική σχολή. Εκεί σπουδάζει και η μεγαλύτερη αδερφή της Alexia (Ella Rumpf). Η σχολή αυτή, αποτελεί ταυτόχρονα και το μέρος όπου γνωρίστηκαν και οι γονείς των κοριτσιών. Το πρώτο κιόλας βράδυ, γνωρίζει τον gay φίλο της Adrien (Rabah Nait Oufella). Η Justine γεύεται για πρώτη φορά στη ζωή της κρέας κι αρχίζει να αναπτύσσει μια ασυνήθιστα ιδιαίτερη λαχτάρα για τη σάρκα. Οι συνέπειες θα αποβούν μοιραίες.

Τα Καψώνια

Όλοι οι, αδιαμφισβήτητα ακόμη, ψαρωμένοι πρωτοετείς, οφείλουν να υπομείνουν τα καψώνια των βετεράνων φοιτητών. Οι βετεράνοι εξαναγκάζουν τους πρωτοετείς να κάνουν ό,τι τους πουν. Προβαίνουν στον βανδαλισμό των κοιτώνων και τη βίαιη «ανα-διαρρύθμιση» του χώρου. Αυτή περιλαμβάνει το κάψιμο και το πέταμα αντικειμένων από τα παράθυρα, κ.ο.κ. Όλα αυτά (και άλλα πολλά) τα τελετουργικού τύπου καψώνια, καταλήγουν σε ένα τεράστιο πάρτι. Ένα πάρτι, στο οποίο όλοι ανεξαιρέτως υποχρεούνται να μην κοιμηθούν και να διασκεδάσουν.

Η Justine περιπλανιέται άβολα μέσα στο πάρτι, φανερά «ξένη». Ένα πάρτι που σίγουρα έχουμε δει σε κάποια ταινία, ίσως έχουμε λαχταρίσει να παραβρεθούμε, ή ακόμη και που έχουμε παραβρεθεί. Ξέφρενος και σέξι χορός, μουσική στο τέρμα, βωμολοχίες, καυτές φούστες, στήθη έξω, άφθονο αλκοόλ, χόρτο, ναρκωτικά, φιλιά, στριμώγματα σε γωνίες. Η ατμόσφαιρα μυρίζει φανερά…εφηβεία! Το επόμενο πρωί, οι πρωτοετείς βγάζουν, ως είθισται, την αναμνηστική φωτογραφία τους. Η οποία όμως, συνοδεύεται από άλλο ένα καψώνι. Ένα μπάνιο από αίμα!

Η Τελετή Μύησης

Ο τελετουργικός χαρακτήρας των καψωνιών για το καλωσόρισμα των πρωτοετών, πλαισιώνεται με την τελευταία «τελετή μύησης». Οι πρωτοετείς υποχρεούνται να φάνε ένα ωμό νεφρό λαγού. Η Justine αρνείται να το φάει, όντας χορτοφάγος, ενώ η αδερφή της την ταΐζει ακούσια, για να μην πέσει στα μάτια των συνομηλίκων της. Κι εκείνη ακριβώς η στιγμή, η ζωή της πρωταγωνίστριας παίρνει άλλη τροπή.

Η αλλαγή: το ωμό νεφρό λαγού, ως καταλύτης

Το πλάνο μας μεταφέρει κάτω από τα σκεπάσματα της Justine. Έντονος κνησμός, σημάδια, κοκκινίλες και ξεφλουδισμένο δέρμα. Μα κυρίως, μια έντονα κτηνώδης συμπεριφορά. Όλα μαρτυρούν το «ξένο» και μολυσματικό σώμα που έχει εισβάλει στον οργανισμό της. Το κρέας. H Justine πλέον, έχει αναπτύξει κάτι παραπάνω από μια ενστικτώδη συμπεριφορά κι αγάπη για το κρέας. Πλέον αμφιταλαντεύεται μεταξύ ωμού κρέατος κι ανθρώπινης σάρκας. Η κανιβαλιστική της μανία είναι πλέον στο ζενίθ. Το τέλος είναι κτηνώδες!

Σκηνοθεσία, Σενάριο και Μουσική Επένδυση

Σκηνοθεσία

Η σκηνοθέτης και σεναριογράφος της ταινίας Raw, ή Ωμότητες στα Ελληνικά, Julia Ducournau, δημιουργεί ένα αριστούργημα στα 33 της μόλις χρόνια. Καταφέρνει να ξεχωρίσει με τη σκηνοθεσία της μέσα στη βιομηχανία ταινιών τρόμου. Έναν ιστορικά ανδροκρατούμενο χώρο, μέχρι πρότινος.

Η ταινία συνδέει μαγικά τα γεγονότα και δίνεται μεγάλη έμφαση στη λεπτομέρεια, κρατώντας ένα ρεαλιστικό προφίλ. H Ducournau μας σερβίρει ωμή κι ανατριχιαστική βία και την έκφυλη σεξουαλικότητα της εφηβείας. Παρουσιάζει ευφυώς κι αποδομεί ταυτόχρονα, όλα τα -φανερά και μη- κοινωνικά στερεότυπα. Μέσω του κοινωνικού κομφορμισμού, μας καλεί να έρθουμε αντιμέτωποι/ες με το κτήνος που κρύβουμε μέσα μας.

Σενάριο

Έντονο, πιασάρικο, νεανικό, προκλητικό, μπεχλιβάνικο, άκρως αθυρόστομο. Κοινώς, μια ακριβής χαρτογράφηση της εφηβικής διαλέκτου. Το σενάριο είναι αυτό που κινεί τα νήματα της ταινίας. Αυτό παρουσιάζει, άλλοτε τη μέση και χαμηλών τόνων έφηβη (Justine) κι άλλοτε την επαναστάτρια αντιρρησία (Alexia). Τα λόγια είναι αυτά που ενεργοποιούν τη δράση. Κάτι οι κοινωνικές προσταγές, κάτι η πίεση των συνομηλίκων, κάτι οι ορμόνες που χορεύουν κλακέτες μέσα στο εφηβικό σώμα, αναγκάζουν την Justine να ανακαλύψει ποικιλοτρόπως τον εαυτό της. Και τα καταφέρνει.

Η τόσο πετυχημένη απεικόνιση κι ανάλυση της ανθρώπινης σάρκας πηγάζουν από το αληθινό ενδιαφέρον της Ducournaw γι’ αυτήν. Όπως έχει δηλώσει η ίδια:

«Το έντονο ενδιαφέρον μου για τη σάρκα προέρχεται από την παιδική μου ηλικία, καθώς και οι δύο μου γονείς ήταν γιατροί. Ο τρόπος με τον οποίο μίλαγαν οι γονείς μου για το ανθρώπινο σώμα, ενέτειναν την καλλιτεχνική μου έκφραση πάνω σε αυτή.»

Μουσική

Η ταινία επενδύεται μουσικά από τον Jim Williams. Αναμιγνύει απαλά ηχητικά κομμάτια, εκτελεσμένα από βιολί και πιάνο, αποπνέοντας γαλήνη. Ταυτόχρονα, δημιουργεί έντονα κομμάτια με την προσθήκη του Εκκλησιαστικού Μπαρόκ Οργάνου. Οι δυνατοί αυτοί, μουσικά κι αισθητικά, ήχοι δημιουργούν ένταση, άγχος, σχεδόν ζαλάδα και τάση φυγής στον θεατή. Στοιχεία άρρηκτα συνδεδεμένα με κάθε ταινία τρόμου.

Η βρώση και η ανατροφή

Η Justine προσπαθεί, απέλπιδα, να κορέψει την πείνα της. Ακόμη και στα πρώτα στάδια εκδήλωσης της κανιβαλιστικής της εμμονής, η λαχτάρα της για τη σάρκα είναι έκδηλη. Αυτό λοιπόν, γίνεται το «μικρό βρώμικο μυστικό της», όπως σχολιάζει η Sheryl Oh.

H πρωταγωνίστρια αισθάνεται ανεπανόρθωτα αποκολλημένη από τις αρχές και την ανατροφή της. Κι όμως, αυτό δεν δύναται να κατευνάσει την ανάγκη της να γευτεί λίγη ακόμη ωμή σάρκα. Η ατιθάσευτη κανιβαλιστική της επιθυμία, τονίζει την δύναμη της φύσης και των γονιδίων μας. Αφενός της φύσης, διότι ενώ η Justine προσπαθεί να την αποβάλλει, δεν μπορεί. Κι αφετέρου των γονιδίων, διότι αποδεικνύεται ότι και η αδερφή της εκδηλώνει παρόμοιες κανιβαλιστικές τάσεις! Και όχι μόνο αυτές!

Υποσημείωση, λίγο πριν δεις την ταινία

H έντονα επαναστατική εφηβεία κυριαρχεί στην ταινία. Ακόμη, η ανακάλυψη της σεξουαλικής ταυτότητας. Η ζήλεια ανάμεσα στις αδερφές. Η γονιδιακή επιρροή. Όλα αυτά, θα δώσουν άλλη όψη στο πώς θα προσεγγίσεις την ταινία. Η Ducournau μας καλεί να στοχαστούμε με μια πιο ευρεία κοινωνική ματιά. Ακόμη και τα κοινωνικά πρέπει. Οι κανόνες στους οποίους υπακούμε. Οι αξίες και οι αρχές από τις οποίες γαλουχηθήκαμε, «γονατίζουν» όταν μιλάει το ένστικτο!

ΚΑΛΗ ΘΕΑΣΗ

Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν:

• Raw (film)
• JIM WILLIAMS Raw (Grave) GREEN VINYL 2xLP 180g OST
• ‘Raw’ and the Grisly Rituals of Growing Up
• Julia Ducournau

Παρόμοια άρθρα:

• Ο Ναυαγός: Ένας σκληρός αγώνας για την επιβίωση
• 23ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους: Ένα ταξίδι στον κόσμο, με όχημα τον κινηματογραφικό φακό
• Φεστιβάλ Δράμας 2020: Ένα μεγάλο φεστιβάλ για την μικρού μήκους φόρμα
  

  ---

Ακολουθήστε μας στις σελίδες μας Facebook, Instagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

Giving Sight by Beasty Press // Giving Sight The Project