Άλλη μια βδομάδα έχει ξεκινήσει. Με την απαγόρευση και τα μέτρα να είναι πιο αυστηρά, η μόνη μας ελπίδα είναι οι σκύλοι. Το SMS στο 13033 έχει τεθεί σε ισχύ και οι δρόμοι έχουν ερημώσει κι άλλο. Μέσα στο δωμάτιο λοιπόν και, σε συζήτηση με τον εαυτό μου, τραγουδάω και μου έρχεται η ιδέα: παρωδίες και παρατράγουδα. Βάζω τα αγαπημένα μου ελληνικά τραγούδια, τα καλά από τα ’90s και τραγουδάω το ρεφρέν αλλιώς… Ο Κυριάκος Βαρνάβας και η Αντζυ Κούκη ήταν “συνεργοί” σε αυτό το έγκλημα.

Παρωδίες και παρατράγουδα. Η Άντζυ έχει δίκιο: ο εγκλεισμός, μας έχει κάνει κακό. Κάπως πρέπει να περάσει η ώρα μου και το μυαλό μου, να μη γίνει περισσότερο ζελέ φράουλας.

Το “Gucci Φόρεμα”, το “Άντεξα”, το “Όλα γύρω σου γυρίζουν”, “Εσύ είσαι η αιτία που υποφέρω”, “Όταν το τηλέφωνο χτυπήσει”, και “Στη πυρά”  έχουν τη τιμητική τους, να είναι τα πειραματόζωα μας. Οι δημιουργοί να μας συγχωρέσουν, ντομάτες να μην φάμε, όλα καλά, τραγουδάμε τα ρεφρέν δυνατά!

 Το Gucci Φόρεμα.

Ο Κυριάκος Βαρνάβας ξέρει και δημιουργεί με αγάπη και φαντασία και εξυμνεί τα γάντια.

Έλα που, δεν μπορώ πλέον να αντισταθώ, σε αυτή τη μάσκα που συνέχεια φοράς και στο ρυθμό που απ’ το μπαλκόνι σου χειροκροτάς. Μα έλα που, δεν μπορώ πλέον να αντισταθώ, όταν το γάντι βγάζεις και με βαράς, και στο ρυθμό που απόψε βράδυ βήχεις και ξεφυσάς.

Άντεξα.

Ο Ρουβάς δεν μπορεί να λείπει. Συγγνώμη, αλλά…

Άντεξα. Όσπρια και σοκολάτες μάζεψα. Άντεξα. Τη καραντίνα, την έκανα φίλη καλή. Βαρέθηκα και το αντισηπτικό με φλερτάρει πολύ.

Όλα γύρω σου γυρίζουν.

Σάκηηηηηη! Ναι, και δεύτερη παρωδία!

Όλα γύρω σου γυρίζουν, άλλο δεν αντέχω εγώ. Θέλω να βγω, να πιω, να δω φίλους, όλα να τα πω. Έχει φτάσει τώρα η ρίζα, ως το πάτωμα, τη σέρνω. Τα νύχια μου έχουνε χαλάσει, το SMS δεν με βοηθάει. Θέλω τη βοήθεια σας, Κούλη, αν ακούς, ο γκόμενος μου έχει φρίξει.

Εσύ είσαι η αιτία που υποφέρω.

Κορωνοϊέ, ακούς; Πάμε  πίσω στο 1959, να κάνουμε κάποιες αλλαγές…

Εσύ είσαι η αιτία που υποφέρω. Γκόμενο βρήκα και δεν τον βλέπω, φύγε τι σου ζήτησα, δεν μπορώ, άνοιξη μπήκε μα δεν βγαίνω.. Πάσχα πως θα κάνω εγώ απαπα, τα αρνιά θα βελάζουν απ’τη χαρά.

Όταν το τηλέφωνο χτυπήσει.

Εδώ, η Άντζυ και εγώ δώσαμε μια ρέντα παραπάνω.

Από Άντζυ, με αγάπη…

Στο πρώτο χτύπημα σβήνω τα φώτα, δεύτερο χτύπημα είμαι στην πόρτα. Στο τρίτο χτύπημα η πόρτα κλείνει μην επιμένεις Κορωνοϊέ έχω φύγει…

Και συνεχίζουμε…

Στο πρώτο χτύπημα βήχεις σαν κότα, δεύτερο χτύπημα παίρνω το Teza, στο τρίτο χτύπημα λυπάμαι φεύγεις, μην επιμένεις ο Tσιόδρας ξέρει…

Στη Πυρά.

Το έχουμε τραγουδήσει σε χωρισμούς και στα μεθύσια. Ας μπει στο playlist της καραντίνας…

Μπορείς απόψε να βγεις, με όλες τις μάσκες της γης, βγες μπροστά δυνατά, φορώντας γάντια σωστά. Να βρεις αντισηπτικά για να ησυχάσει η μαμά, στη πυρά στη πυρά, για να καεί η χρονιά…

 

Υ.Γ: Stay tuned, τα καλύτερα έρχονται με λίγο γέλιο…

Παρόμοια άρθρα

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε FacebookInstagram και Spotify για περισσότερη έμπνευση.

Giving Sight by Beasty Press // Giving Sight The Project

1 COMMENT

Comments are closed.