Παραμύθι στο σκοτάδι. Άλλη μια μέρα. Άλλο ένα βράδυ. Ξυπνάω και νιώθω να κινείσαι δίπλα μου. Το χέρι σου βρίσκει το δικό μου και το αγκαλιάζει. Είσαι δίπλα μου και αυτό μου φτάνει. Έρχεται και ο Πλούτο, ορεξάτος, ανεβαίνει στο κρεβάτι. Γαβγίζει, μας γλύφει όπου βρει και αρχίζει να κλαψουρίζει για το φαγητό του. Μου λες καλημέρα και στο ανταποδίδω με φιλί. Είσαι τα μάτια μου. Κάτι παραπάνω από αυτά. Είσαι οι εικόνες μου, τα χρώματα μου, το όπλο μου στη κοινωνία και ας μη μπορώ να δω πως είσαι εξωτερικά. Μπορώ να δω τη ψυχή σου και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Ξέρω κάθε σου κύτταρο με το άγγιγμα και αυτό είναι το πιο σπουδαίο.

Δεν ήταν πάντα έτσι τα πράγματα.

Κάποτε ήταν μόνο εφιάλτες στο σκοτάδι. Άργησαν να γίνουν παραμύθι. Η κοινωνία δεν ξέρει. Δεν της μαθαίνει κανείς, πως πρέπει να αγκαλιάζει το διαφορετικό. Στα σχολεία, λίγοι είναι αυτοί, που θα μιλήσουν με αλήθειες, με μέντορα τον σεβασμό και τη κατανόηση. Στους χώρους εργασίας, μετρημένοι στα δάχτυλα είναι αυτοί που δεν θα σου κάνουν τη ζωή δύσκολη. Στις σχολές οδήγησης, μάλλον δεν τους μιλούν για τα άτομα με ειδικές ανάγκες ή δεν δίνουν τη σωστή βάση. Βέβαια, υπάρχει και η πιθανότητα, μεγαλώνοντας να γινόμαστε “παρτάκιδες”.

Με έχουν κοροϊδέψει αρκετά παιδιά. Με έχουν ρίξει στο πάτωμα, με έχουν αποκλείσει για φίλη τους, καθώς με θεωρούσαν ελαττωματική και με χτυπούσαν. Τραγική εικόνα ένα παιδί να χτυπάει ένα άλλο. Να υπάρχει βία και μίσος στην πιο τρυφερή ηλικία. Δεν φταίω εγώ, που το φως, διάλεξε να με εγκαταλείψει.

Κάποια στιγμή και με τη βοήθεια των γονιών μου, οι εφιάλτες μειώθηκαν, ώσπου τελικά εξαφανίστηκαν. Το παραμύθι ήρθε και αγκάλιασε εμένα και το σκοτάδι μου. Το φώτισε, με ένα μοναδικό τρόπο, κάνοντας τη μνήμη να μπει σε εγρήγορση και να φέρει πρόσωπα, καταστάσεις και τα όποια χρώματα. Η φαντασία βοήθησε, δεν με εγκατέλειψε ποτέ. Οι αισθήσεις μου αυξήθηκαν και μου επέτρεψαν να “διαβάζω” καλύτερα τους ανθρώπους.

Η ζωή είναι ένα παραμύθι είτε με φως είτε με σκοτάδι. Το θέμα είναι να κοιτάζουμε την αλήθεια. Κάθε 5 λεπτά, ένας άνθρωπος τυφλώνεται κάπου στον κόσμο, ενώ 15.88% είναι το ποσοστό των ανθρώπων που δεν έχουν καμία οπτική αντίληψη. Στη Γη, χωρίς ακριβές καταγραφές, δυστυχώς, υπάρχουν 36.000.000 τυφλοί άνθρωποι, ενώ εκτιμάται ότι το 2050 θα έχουν φτάσει στους 115.000.000! Μη γυρνάς τη πλάτη σου, σε θέματα που είναι μακριά από το σπίτι σου ή είναι απίθανο να συμβούν σε σένα.


Παρόμοια άρθρα:

Ακολουθήστε τις σελίδες μας σε Facebook και Instagram για περισσότερη έμπνευση.

Giving Sight by Beasty Press

2 COMMENTS

Comments are closed.